คงเพราะเรา โง่งม จึงขมขื่น เขาหยิบยื่น เพียงวาจา มีมาให้ ก็คิดว่า ฝันเป็นจริง ทุกสิ่งไป แต่เขาให้ แค่วาจา อุราลืม เราจึงได้ ความช้ำ กับน้ำตา ที่มีค่า ในอุรา ไม่อาจฝืน ต้องยอมรับ กับความช้ำ ทุกค่ำคืน มิอาจลืม เลือนลา สักคราเลย เหมือนดั่งเป็น คนโง่ โถชีวิต มีแค่สิทธิ์ ใกล้ชิด คิดเฉลย เขาไม่รัก แค่เห็นใน ใจคุ้นเคย จึงพร่ำเอย คำว่ารัก ปักดวงใจ ทั้งที่จริง แค่สงสาร จึงขานขวัญ ให้รู้กัน ถึงสัมพันธ์ ฉันหวั่นไหว แต่เมื่อรู้ ในความจริง สิ่งเป็นไป กับต้องเศร้า หฤทัย ไหนจะปาน
ผู้หญิงไร้เงา 15 ก.พ. 2548 22:43 น. - ID 71251 
1650
46
0
15 กุมภาพันธ์ 2548 23:05 น. - comment id 426138
:]
15 กุมภาพันธ์ 2548 23:14 น. - comment id 426148
อีกคนก็สำคัญผิด อีกคนก็คิดไปเอง สรุปว่าพอๆกันค่ะ 555 เอายาหม่องไปทาถู ทาถูซะไปน้องเอ๋ย
15 กุมภาพันธ์ 2548 23:34 น. - comment id 426166
คิดไปเองเพลงเพ้อละเมอฝัน แต่มิใช่น่าขันที่ตรงไหน เพราะบางสิ่งอาจไม่เห็นเนื้อข้างใน ยิ่งหัวใจ..ใครรักใคร ยิ่งอึมครึม วันนี้มาพร้อมกับความเศร้ามากเลยนะคะน้องตูน.. มองในแง่ดีก็ ..เพียงแค่สงสารก็ยังดีนะคะ ดีกว่าสมเพชน่ะ ...๕๕๕
15 กุมภาพันธ์ 2548 23:57 น. - comment id 426185
อย่าเศร้ามากเลยนะคะ .. ผ่านแล้ว ผ่านไป .. อย่าเก็บมาใส่ใจเลยค่ะ .. ................ เป็นกำลังใจให้ค่ะ .. พี่สาว ..
16 กุมภาพันธ์ 2548 00:04 น. - comment id 426190
หน้าส่วนตัว
..บอกเรน..ดิคะ .. ใครมาทำร้าย..
คนง่ายๆ คนนั้น .. เรนจะ..ฟ้อง ..
คนเกเร .. รังแก น้ำตานอง ..
คอยดูน้อง.. คนนี้ .. จะจัดการเอง ..
ใคร.. กล้ามารังแก..
บอกเรน .. ดิคะ ..
..
16 กุมภาพันธ์ 2548 00:12 น. - comment id 426196
พ้อว่าง่าวพ้อว่าโง่ก็โง่ต่อ เชิดชูคอต่อปัญญามาถึงแล้ว จงจำจดบทเรียนร้ายไว้เป็นแนว จักเพริดแพร้วหญิงไร้เงาสู้เขาเอย
16 กุมภาพันธ์ 2548 00:36 น. - comment id 426220
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะครับ
16 กุมภาพันธ์ 2548 00:48 น. - comment id 426229
คิดไปเองหวังไปเองรักเขาเอง ยังทำเก่ง..อวดตนไปทุกหน ว่าเขารักว่าเขาหลงเพียงแต่ตน สุดท้ายจนได้เจอจึงรู้จริง..............@
16 กุมภาพันธ์ 2548 02:13 น. - comment id 426270
คุณน้องก็...ไหนบอกว่า กลอนพาไป
ไม่มีใครรักจริง...?
กลอนน่ะยังพอว่า เพ่เล่นเปิดmsn บอกรักคิดถึงทุกครั้งทีเจอหน้า นั่นกวนกว่าแมะ ว่าไหม
น้อง..
..นะ มันน่าเบิร์ด เชียะ เชียะ นัก..
.อึ คนอะไร หลอกได้หลอกดี ..
.น้องอย่าไปกังวลไรมาก
ทำใจให้สบาย เดี๋ยวก็มีน่ารัก น่ารัก มาเขียน
ตอบกันใหม่หรอกค่ะ คนดีนะคะ ขอให้นอนหลับฝันดี ทุกท่านค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2548 08:31 น. - comment id 426309
อะไรกันนี่... เพิ่งผ่านวาเลนไทน์มา.. ไหง..เขียนแต่กลอนเศร้า..กัน... เฮ้อ.... เอา พี่ภูฯ..เปิดเพลงให้ฟัง... .............>คนไม่มีแฟน....... จะได้หายเศร้า
16 กุมภาพันธ์ 2548 08:40 น. - comment id 426313
โดนใจจังค่ะพี่ตูน คิดไปเอง เรื่องมานเศร้า แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
16 กุมภาพันธ์ 2548 09:42 น. - comment id 426327
อ่านแล้วเศร้า แต่ถือว่า วันวาเลนไทน์ปีนี้เป็นการเริ่มต้นสิ่งดีดีใหม่ล่ะกัน ที่มันผ่านไปแล้วก็ผ่านไป.. ชีวิตยังอีกไกล คงมีอะไรที่เข้ามาในชีวิตอีกมากมาย :-)
16 กุมภาพันธ์ 2548 11:48 น. - comment id 426386
ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะคิดฝัน คิดสร้างสรรค์สิ่งดีกันใช่ไหม แล้วอย่างนี้ฉันผิดลงที่ตรงใจ ดันคิดได้คิดไปคิดเองคิดคนเดียว เฮ้อ.......พี่หญิง ผู้หญิงไร้เงาไม่ผิดจ้าาาาาาาคนที่ผิดก็คือ......คนที่ดันมาทำให้เราคิดผิดไปเองนะจิค่ะพี่หญิง...อิอิอิ....เข้าข้างกันเห้นชัดๆๆๆ 5 5 5 ขอเข้าข้างผู้หญิงไร้เงาจ๊ะ
16 กุมภาพันธ์ 2548 11:59 น. - comment id 426394
แวะมาเยี่ยมค่ะ อิ อิ ......
16 กุมภาพันธ์ 2548 12:12 น. - comment id 426408
การที่คิดไปเองนั้น เหมือนไม่ได้ดั่งใจ ก็อย่าไปโทษใคร ต้องโทษตัวเอง ที่หลงคิดไป .. แต่กระนั้นไม่ได้หมายความว่า สิ่งที่เขาบอก จะเป็นเรื่องจริงเสมอไป เช่นกัน .. ค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2548 12:31 น. - comment id 426419
โอ๋ๆๆๆ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ จะปลอบขวัญให้นะเจ้าคะ มาดูแลหัวใจนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2548 13:10 น. - comment id 426449
การคิดไปเอง...ไม่ว่าจะของเรา...หรือ ...เขา ก็สร้างรอยขมให้ทั้งสองฝ่ายนะคะ คุณตูนเขียนบทนี้ได้เพราะจังค่ะ... ........................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
16 กุมภาพันธ์ 2548 13:13 น. - comment id 426455
ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละครับ คลุกเคล้าปนเปไปตลอดทุกวินาทีแหละครับ
แก้วประเสริฐ.
16 กุมภาพันธ์ 2548 13:24 น. - comment id 426468
เวลาช่วยขัดเกลา เบาบาง ความเจ็บ
16 กุมภาพันธ์ 2548 13:30 น. - comment id 426475
ให้เขารักเราจริงยิ่งชีวิต ดีกว่าคิดให้สงสารเป็นการใหญ่ ความสงสารเปลี่ยนผันในวันใด เหลือความใคร่ให้เจ็บช้ำ...น้ำตานอง เส้นกั้นความรักกับความสงสารมันบางกว่าเส้นผมอีกนะจ๊ะ
16 กุมภาพันธ์ 2548 14:01 น. - comment id 426490
* - * . . . . . . . . .
. . . แวะมาอ่าน งานสวยๆ เจ้าค่ะ
ผึ้งเอาใจช่วย เจ้าค่ะ . . อย่ายอม ๆๆ
. . . อิ อิ
16 กุมภาพันธ์ 2548 14:06 น. - comment id 426495
ดอกกุหลาบแดงของเธอเหี่ยวเฉาแล้วเหรอ มา..ฉันมีเยอะ แบ่งให้เธอหนึ่งดอก แต่ของฉันกุหลาบขาว อาจไม่สวยเท่าสีแดงนะ เหี่ยวอีกก็มาแบ่งไปได้อีกนะ ฉันมีเยอะ ....
16 กุมภาพันธ์ 2548 15:33 น. - comment id 426534
ด้วยวาจาเขานั้นช่างหว่านหวาน หาไหนปานเปรียบได้เท่าเขาเอ๋ย แค่เอื่อนเอ่ยมาน่าชมเชย พอเฉลยจึงรู้ว่าวาจาลวง หงิ ... มัยพี่ตูนเศร้าจังค่ะ แงแง....คิดถุงนะคะพี่สาว
16 กุมภาพันธ์ 2548 16:17 น. - comment id 426556
อย่าเศร้าไปเลย สิ่งที่เห็นที่ได้ยิน อาจไม่เป็นไปตามที่เ ข้าใจ.....ต่อเมื่อได้สัมผัสอย่างลึกซึ้งจึงเข้าใจ อิอิ
16 กุมภาพันธ์ 2548 18:48 น. - comment id 426684
รักเพราะสงสาร จึงต้องทรมานในภายหลัง -_-.
17 กุมภาพันธ์ 2548 08:12 น. - comment id 426848
เป็นช่วงเวลาที่หลักไม้เลื้อยกำลังเผชิญอยู่ ไม่อยากเศร้าก็ต้องเศร้า ก็คงไม่เป็นไรมั๊งถ้าจะชอบเขาซะอย่าง แวะมาเป็นกำลังใจให้
17 กุมภาพันธ์ 2548 09:47 น. - comment id 426878
หลงเพียงหลงถ้อยคำที่เธอให้ รักคำเดียวปักใจให้ใฝ่หา ถนอมไว้ในรอยทางกาลเวลา สุดท้ายเป็นเพียงฝันโรยลาในความจริง บางครั้งเราก็เผลอคิดเหมือนกันนะ เวลามีใครมาทำดีด้วย อ่านแล้วนึกถึงเพลง เสียมั้ย ของพี่หนุ่ยอำพลเลยคะ เสียมั้ย อย่างนี้มันเสียมั้ย เจอใครจะบอกกับเค้ายังไง อิอิ แวะมาอ่านจ้า.....คิดถึงพี่ตูนจ๊ะ สบายดีไหมคะ ^_____^
17 กุมภาพันธ์ 2548 11:42 น. - comment id 426920
ยามพบพักตร์ใจสั่นพลันครุ่นคิด
อุราจิตคิดไปให้สับสน
ทั้งนอกในไหวหวั่นเหลือจะทน
ช่างร้อนลนสุดหวนป่วนวิญญา
มธุรสเอื้อนเอ่ยจากวจี
สุดจะที่วาบหวามล้ำหรรษา
จริงหรือเท็จไม่หวั่นพรั่นอุรา
ขอเพียงว่าได้แนบชิดสนิททรวง
ความขมขื่นพึงได้พบประสบเห็น
เมื่อเขาเร้นหนีหายไปจากสรวง
ดวงใจน้อยพลอยรู้ถูกหลอกลวง
สิ่งทั้งปวงล้วนเกิดจากจิตใจตน
จึงตั้งสัตย์อธิษฐานวางกานต์ไว้
ถ้าหากได้มีรักจักมิสน
เพียงเสื้อผ้าเปลี่ยนใส่ตามกมล
แม้นร้อนลนอุราแตกแยกก็ยอม.
แก้วประเสริฐ.
เป็นกลอนที่แต่งขึ้นล้ำออกจากจิตใจผม เพื่อจะนำไปลงในกลอนต่อไปขอรับ เลยนำเอามาลงปลอบใจเพื่อนรักไว้ก่อนจ้า.
17 กุมภาพันธ์ 2548 20:27 น. - comment id 427261
ถึง คุณลักษมณ์
ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน
ถึง คุณคนเมืองลิง
ไม่ขอรับได้ไหมในยาหม่อง
แม้ว่าใจจะเศร้าหมองสักเพียงไหน
แต่ไม่อยากทาถูดูกระไร
แถมติดใจลูกท้อหนอคนดี อิอิ
*-*ไม่เอายาหม่องค่ะ แต่จะลิงถือลูกท้อแทนได้ไหมเนี่ย อิอิ ปิ๊ง ๆ ๆ ไอเดียบรรเจิดก็เกิดขึ้น อิอิ*-*
ถึง คุณพี่ดอกแก้ว
คิดไปเองเพลงเพ้อละเมอพก
หวาดวิตกมั่นในใจเธอฉัน
แถมมีเขาอีกคนจนสัมพันธ์
เกิดไม่มั่นใจรักหนักใจจริง
*-*โอ๊ย พี่ดอกแก้วจ๋า งานนี้น้องสละสิทธิ์ทุกกรณีนะค่ะ ทั้งสงสารก็ไม่เอาค่ะ แถมสมเพชยิ่งไม่เอาใหญ่เลยค่ะ อิอิ แต่เอาใจพี่ดอกแก้วแล้วกัน ได้ไหมค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณผู้หญิงสีม่วง
แม้จะเศร้าเพียงใดในใจนี้
ยังรู้ดีไม่มีสิทธิ์จะคิดถึง
แถมมากมายในความฝันคำนึง
ยังไม่เคยตราตรึงรักใครจริง
*-*เศร้าบ้าง สุขบ้าง ได้ไหมเนี่ย แต่จริง ๆ พี่ไม่ได้เศร้าเรื่องรักค่ะ พี่เศร้าเรื่องอื่น อิอิ ทายเอาเองแล้วกันว่าเรื่องอะไร อิอิ คิดถึงนะจ๊ะ ปิ๊ง ๆ ๆ ไป ปิ๊ง ใครก็ไม่ยอมบอก อิอิ*-*
ถึง คุณrain
จะบอกใบ้ให้รู้ดูสักหน
แต่กลัวน้องได้ยลคนทำฉัน
จะต้องยอมถอยกลับลับชีวัน
จึงไม่กล้าบอกกันว่าเป็นใคร อิอิ
*-*บอกให้ก็ได้ อิอิ ตัวพี่ทำตัวเองไง อิอิ แล้วแบบนี้น้องเรนจะถอยหรือจะกล้าจัดการไหมหละเนี่ย อิอิ คิดถึงเรนจังนะจ๊ะ*-*
ถึง คุณดาวอังคาร
เป็นบทเรียนที่มากค่าพาชีวิต
ได้มีสิทธิ์รับรู้ดูชิดใกล้
เป็นความเพ้อโง่เง่าที่เข้าใจ
ถึงบทเรียนที่สอนไว้ให้ใจจำ
*-*จำไปนานเลยค่ะ ถ้าเป็นบทเรียนแบบนี้ สงสัยจะกลายเป็นผู้หญิงลืมยากแน่ อิอิ*-*
ถึง คุณหน้ากากปีศาจ
ไม่เป็นไรค่ะคนดี
เพราะเรานี้พี่น้องกัน
เนื่องด้วยบ้านกลอนนั้น
เราอยู่กันแบบสุขใจ
*-*ขอให้สมหวังในสิ่งที่ตั้งใจไว้นะค่ะ ขออวยพรอีกครั้งค่ะ*-*
ถึง คุณดอกข้าว
คิดไปเองฝันไปเองกับเพลงพ้อ
หลงละเมอว่าเธอรักปักห่วงหา
คิดไปเองจึงช้ำเองเพลงน้ำตา
ที่ฟังมาทุกครั้งมิตั้งใจ
*-*ว่าง ๆ สงสัยต้องหาทางเปลี่ยนเพลงกันบ้างแล้ว ว่าไหมค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณtiki
ยังยืนยันมั่นไว้ในความคิด
ด้วยดวงจิตคงมั่นไม่หวั่นไหว
ว่าความจริงแล้วนั้นมิหวั่นใจ
หรือต้องการมีใครในใจจริง
*-*แต่งกลอนกันสนุก ๆ ค่ะ ไม่มีอะไรแม้ในกอไผ่ค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณภูตะวัน ตะวันรอน
เปิดเพลงนี้เห็นทีจะยิ่งเศร้า
ด้วยตัวเราอายุเข้าใกล้เลขสาม
เนื้อหนังเริ่มหย่อนคล้อยด้อยดวงมาน
จึงร้าวรานยามไร้คู่มาชิดชม
*-*แหม เปิดเพลงอื่นก็ไม่ได้ ต้องเพลงนี้ด้วยหรือ เอาแบบนี้ดีกว่า เปิดเพลงตอนนี้ คงจะไม่ได้บรรยากาศ เราค่อยเปิดฯ ยามอยู่กันสองต่อสองดีกว่าไหมค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณเพียงพลิ้ว
จะร้องไห้ไปใยไม่บอกกล่าว
มีใครเขาทำเราหรือไฉน
ยิ่งกว่านั้นหากคิดเองอย่าเกรงใจ
บอกกันไซร้เรื่องอะไรบอกกันที อิอิ
*-*แหมมาถึงก็ร้องไห้ซะแล้ว คุยกันก่อนซิจ๊ะน้องรัก แต่เอ แบบนี้คิดเองบ้างได้ไหมว่าน้องสาวเราไปแอบปิ๊งใครหรือเปล่า อิอิ*-*
ถึง คุณพันดาว
คำคุณนั้นเหมือนหัวหน้าที่ว่าไว้
ว่าให้เริ่มต้นใหม่กันอีกหน
เราจึงตอบกับท่านไปในกมล
หมดสิ้นคนที่คิดรักและภักดี
*-*คุณพูดเหมือนหัวหน้างานของผู้หญิงไร้เงาเลยค่ะ และคำตอบของผู้หญิงไร้เงาที่ให้ไปก็ประมาณนี้ด้วย อิอิ*-*
ถึง คุณแก้วนีดา
ทุกคนมีสิทธ์จะคิดรัก
แม้อกหักครั้งใดใจแน่นเหนียว
ว่าจะคงรักมั่นฝันกลมเกลียว
แม้จะคิดข้างเดียวเพียงลำพัง
*-*เข้าข้างกันขนาดนี้ต้องเลี้ยงข้าวสักมื้อเสียแล้ว แหมใจดีจัง อย่างนี้ยกให้เป็นคนพิเศษเลย อิอิ*-*
ถึง คุณลอยไปในสายลม
เตรียมน้ำร้อนน้ำชาเอามาให้
แต่ดูแล้วแขกสาวใสสวยหนักหนา
จึงเตรียมไว้ให้เป็นเช่นน้ำชา
ที่อยู่ในโฆษณานะคนดี
*-*ตอนแรกยกชาร้อนมาแล้ว แต่กลัวจะไม่เข้ากับวัยรุ่น ฉะนั้นเปลี่ยนเป็นชาเขียวแล้วกัน อิอิ*-*
ถึง คุณอัลมิตรา
หากจะโทษโกรธใครไม่เคยคิด
เพราะดวงจิตมั่นไว้ในวิถี
ว่าตัวเราคิดอะไรในใจมี
ก็ยอมรับโทษโดยดีที่ทำเอง
*-*จริง ๆ หากเหตุการณ์อะไรต้องจะเกิดขึ้น ไม่เคยโกรธคนที่ทำให้เป็นไปและที่สำคัญไม่เคยโกรธตัวเองด้วยค่ะ เพราะว่าสิ่งหนึ่งที่รู้สึกได้คือ คนเราทำผิดกันได้ทุกคน ฉะนั้นเมื่อเราให้อภัยคนอื่นได้ เราก็ต้องให้อภัยตัวเองได้ แต่เอเกี่ยวกันไหมค่ะเนี่ย อิอิ*-*
ถึง คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
หากเจ้านั้นมั่นดูแลแค่ตัวพี่
รับประกันจะหายดีนี้เหมือนเก่า
เอาเป็นว่าอยู่ข้างข้างคอยเป็นเงา
พี่จะได้ไม่ต้องเศร้าเหงาเสียที
*-*สงสัยจะปลอบคนไข้จนชินแน่เลย แต่เอ ปลอบแบบนี้คนไข้จะหายไข้ด้วยหรือเปล่าหนอ แต่พี่หายดีเลยหละค่ะ อิอิ คิดถึงนะค่ะ*-*
ถึง คุณลี่...ผู้มาเยือน
รอยอารมณ์ข่มขื่นที่ฝืนใกล้
รอยความรักหมองไหม้ที่ห่วงหา
รอยความช้ำทุกครั้งในทุกครา
จึงทำให้รอยน้ำตานั้นมาเยือน
*-*จริง ๆ งานนี้ต้องขอบคุณกลอนคุณketana ค่ะ เพราะผู้หญิงไร้เงาได้แรงบันดาลใจจากกลอนนี้ อ่านแล้วได้ไอเดียประมาณนั้นนะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณแก้วประเสริฐ
สุขเศร้าคลุกเคล้าใกล้
ปนกันไปในทุกที่
เศร้าคลุกสุขก็มี
แล้วแต่ที่ใครเลือกเป็น
*-*ก็คงจะเป็นจริงอย่างที่คุณพูดหละค่ะ ชีวิตคนเราไม่มีใครสุขได้ตลอดเวลา ไม่มีใครเสียน้ำตาได้ตลอดชีวิต อิอิ*-*
ถึง คุณแม่จิตร
จะขัดเกลาเราหรือถืออะไร
ไม้ยักไยหรือไงหละแม่จิตร
บอกเสียก่อนตอนนี้ที่ใกล้ชิด
เรามีสิทธิ์ขาวแล้วนะเพื่อนเกลอ อิอิ
*-*ขัดเกลาอย่างไรกันจ๊ะ เราขาวแล้วนะเนี่ย อิอิ โอ๊ย คนละเรื่องเดียวกันอีกแล้ว อิอิ*-*
ถึง คุณหนอนสายตายาว
ให้เขารักด้วยใจรักภักดีมั่น
ดีแต่ให้ความผูกพันมั่นห่วงหา
เพราะไม่งั้นยามที่เขาเฝ้าระอา
เราคงได้น้ำตาอ่อนล้าใจ
*-*เห็นด้วยกับคุณอย่างยิ่งค่ะ ฉะนั้นต้องให้รางวัล ชาสักแก้วไหมค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณรัถเกล้า
ยอมได้ไงหละงานนี้
เพราะฤดีมีสับสน
จึงไม่ยอมให้กมล
รักใครล้นสักคนเดียว
*-*เอาค่ะไม่ยอมก็ไม่ยอม ผู้หญิงไร้เงาพูดง่ายอยู่แล้ว อิอิ*-*
ถึง คุณแก่นไผ่...ใจจันทร์
ฉันชอบกุหลาบสีเหลือง
เพราะความเรืองรองสดใส
แต่กุหลาบขาวก็ถูกใจ
ยกเว้นกุหลาบแดงไม่ฉันไม่เอา
*-*ชอบกุหลาบสีเหลืองกับสีขาวค่ะ โอ๊ยฉะนั้นพอดีเลย กำลังอยากได้เลย แต่ให้ดอกเดียวเองหรือ ขอสักกำแล้วกัน อิอิ (ผู้หญิงไร้เงางกเกินไปเปล่าเนี่ย อิอิ)*-*
ถึง คุณสาวดำ-รำพัน
ด้วยวาจาเขาหวานปานน้ำผึ้ง
จึงได้ซึ้งคนึงหาพาใจหมาย
แต่ลืมคิดสักนิดชิดเดียวดาย
น้ำผึ้งนั้นมากมายกับยาพิษ
*-*เศร้าบ้างซิค่ะ เห็นคนเขียนกลอนหวานกันเยอะแล้ว เอาน่า อาทิตย์จะลงกลอนหวานให้อ่านนะค่ะ คิดถึงเช่นกันจ๊ะน้องสาว*-*
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ว่าจะไม่เศร้าจิตคิดเสมอ
แต่พอเจอเธอบอกกล่าวเศร้าหนักหนา
เพราะชักงงคำยิ่งนักอักษรา
ที่สื่อมานั่นหนาว่าอย่างไร อิอิ
*-*เศร้าตรงแปลความหมายไม่ได้เนี่ยหละค่ะ อิอิ (ตามเกมส์ให้ทัน อิอิ)*-*
ถึง คุณextreme life
เห็นจะใช่หละหนาเวลานี้
เพราะคราวก่อนยังมีความสุขสันต์
แต่เมื่อรู้ความสงสารทำหวานมันส์
เปลี่ยนเป็นเศร้าเคล้าชีวันนั้นทันที
*-*คงจะประมาณนั้นหละค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณหลักไม้เลี้อย
เป็นกำลังใจให้เช่นกัน
ขอเธอนั้นอย่าเศร้าหมอง
เราพร้อมช่วยประคอง
ให้เธอจองความสุขใจ
*-*จริง ๆ แล้วบทนี้ผู้หญิงไร้เงาแต่งกลอนจากจินตนาการตามกลอนคุณketana เท่านั้นค่ะ และขอเป็นกำลังใจให้คุณนะค่ะ ขอให้ความรักของคุณสมหวังค่ะ*-*
ถึง คุณแอ็ปเปิ้ล
หลงคิดว่าเธอมีใจให้กับฉัน
หลงผูกพันคิดกันมั่นห่วงหา
หลงดวงจิตมิเคยคิดพิจารณา
จึงไม่เคยรู้เลยว่าไม่รักกัน
*-*พี่สบายดีแล้วค่ะ แต่เมื่อสองวันก่อนไม่ค่อยสบายนิดหน่อยค่ะ ขอบคุณนะค่ะ สำหรับเสียมั้ย ตอนนี้บอกตามตรงยังไม่เสียค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณแก้วประเสริฐ
ถ้าหากรักมาหาข้าจะหนี
ไม่ยอมใกล้ให้ฤดีมีหมองหม่น
พอกันทีกับความรักหนักใจจน
ขอหลีกพ้นไม่ขอพบประสบเจอ
ด้วยความหลังครั้นเก่าเฝ้าเพียรซื่อ
มั่นยึดถือความรักปักใจเก้อ
แต่เมื่อโดนรักหลอกจึงบอกเธอ
ไม่ขอเจอกับรักขอพักใจ
แม้ว่าข้าต้องช้ำระกำจิต
ก็ขอปิดสนิทไม่คิดไหว
ต่อแต่นี้ไม่มีแล้วคลาดแคล้วไป
กับใครใครให้เจ็บนักกับรักลวง
*-*กลอนไพเราะจังเลยค่ะ ขอบคุณนะค่ะสำหรับกลอนไพเราะที่นำมาฝากกัน*-*
18 กุมภาพันธ์ 2548 01:44 น. - comment id 427365
นวลน้องเอยแก้วตาอย่าร้องไห้ รู้หรือไม่ดวงฤดีพี่โศกศัลย์ ถึงใจรักมิอาจเอ่ยเผยใจพลัน ด้วยพบกันสายไปใจจึงตรม สบเนตรน้องครั้งใดหัวใจหวั่น ไม่อาจกันความใกล้ชิดสนิทสนม จากสายตาสื่อรักหมายใจชื่นชม แต่ต้องตรมบอกกันได้เพียงสายตา โลกกำหนดเอาไว้ว่าใจหนึ่ง ควรจะพึงมีรักเดียวเสน่หา ถึงแสนรักโอ้คนดีพี่จำลา ด้วยเกรงว่านวลเจ้าไม่เข้าใจ ใช่คิดเล่นลวงน้องเพื่อลองรัก จึงจำหักฤทัยห่างอย่างหวั่นไหว วอนฟ้าดินโปรดคุ้มครองเจ้าทรามวัย จากดวงใจของพี่นี้ผู้มีกรรม ..................................................... ไม่อาจเอ่ยคำว่ารัก...เพราะมันจะมัดใจน้องให้ผูกพันกับพี่มากเกินไปกว่านี้....แต่โปรดจำไว้นะคนดี.....น้องคือดวงจันทร์ประดับใจพี่นี้เรื่อยมา..และตลอดไป ............................................................
18 กุมภาพันธ์ 2548 01:50 น. - comment id 427366
นวลน้องเอยแก้วตาอย่าร้องไห้ รู้หรือไม่ดวงฤดีพี่โศกศัลย์ ถึงแสนรักมิอาจเผยเอ่ยไปพลัน ด้วยพบกันสายไปใจจึงตรม สบเนตรน้องครั้งใดฤทัยหวั่น ไม่อาจกันความใกล้ชิดสนิทสนม จากสายตาสื่อรักหมายใจชื่นชม แต่ต้องตรมบอกกันได้เพียงสายตา โลกกำหนดเอาไว้ว่าใจหนึ่ง ควรจะพึงมีรักเดียวเสน่หา ถึงแสนรักโอ้คนดีพี่จำลา ด้วยเกรงว่านวลเจ้าไม่เข้าใจ ใช่คิดเล่นลวงน้องเพื่อลองรัก จึงจำหักฤทัยห่างอย่างหวั่นไหว วอนฟ้าดินโปรดคุ้มครองเจ้าทรามวัย จากดวงใจของพี่นี้ผู้มีกรรม ..................................................... **ขอแก้ไขนิดหน่อยครับ เพราะอันแรกมีคำว่า ใจ ซ้ำ ๆ กันหลายที่ไปหน่อยครับ** **และก็ที่สำคัญ..อิ ๆ บทกลอนนี้ไม่ได้มีรากฐานมาจากความจริงนะครับ..เผื่อคุณจันทร์กะพ้อผ่านมาจานึกว่า...เอ๊อ...มีงี้ด้วยเหยอ..อิ ๆ ****
18 กุมภาพันธ์ 2548 14:33 น. - comment id 427528
*******อิอิ....อ่านแล้วเรื่องมันเศร๊า...เศร้า ค่ะพี่.......คิดไปคิดมา.....แล้วก็เศร้า....
อิอิ...กลอนได้บรรยากาสคีค่ะ...ชอบ...
ระวังน้ำตาท่วมเว็บนะคะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 21:31 น. - comment id 427696
แวะมาเยี่ยม แล้วจะเตรียมตัวนอนบายนะ
19 กุมภาพันธ์ 2548 16:37 น. - comment id 427978
ชาร้อน ก็กินได้ค่ะ อิอิ แววหัวโบราณ อิ อิ ............ แวะมาอีกรอบ เผื่อมีหนม อิ อิ ...........
21 กุมภาพันธ์ 2548 13:39 น. - comment id 428688
ตัวเลือกที่ครึ่งพัน
เธอคงมีตัวเลือกให้เลือกมาก
จึงเหลือกากเศษเดนอย่างเช่นฉัน
รับแค่หนึ่งแต่ฉันเป็นที่ครึ่งพัน
ที่เธอฝันไม่ใช่ ฉันอย่างแน่นอน
เขียนดีฮะ ชอบมาก
21 กุมภาพันธ์ 2548 21:38 น. - comment id 428917
ถึง คุณบ้านรอจันทร์
ด้วยพบกันสายไปใจจึงช้ำ
เหมือนมีกรรมรักพรากเธอจากหญิง
ไม่อาจเข้าชิดใกล้ใฝ่ประวิง
เมื่อรู้ในความจริงทิ้งคำลา
เพราะไม่งั้นคงเกินแก้กับแผลรัก
ที่จมปักเรียกร้องฟ้องโหยหา
คงทำให้เขาระทมจมน้ำตา
เกินที่จะเยียวยารักษาใจ
เราจึงยอมกักเก็บความเจ็บช้ำ
แถมน้ำคำเตือนย้ำอย่าหวั่นไหว
รีบกลับไปหาเขาเฝ้าห่วงใย
เพื่อห่างไกลความสัมพันธ์อย่าสั่นคลอน
แม้เรานี้ร่ำไห้ใจเจียนขาด
พิศวาสหวั่นไหวใฝ่ถอดถอน
ไม่ต้องการให้ใครเขาใจร้าวรอน
จึงขอจรพร้อมคำพรก่อนจากลา
ให้เธอสุขทุกคืนวันดั่งฝันใฝ่
ให้เขามีความสดใสใจหรรษา
ให้อยู่เคียงชิดใกล้ในทุกครา
แถมร่ำรวยด้วยเงินตราบารมี
*-*อิอิ ขำคุณจัง แหมมีการกลัวเข้าใจผิดด้วย อย่างนี้ ถ้าไม่บอกล่วงหน้านะ มีหวังคุณจันทร์กะพ้อเข้าใจถูกแหง่ ๆ เลยค่ะ อิอิ ฉะนั้นมาช่วยยืนยัน นั่งยืน แต่คงไม่ต้องถึงกับนอนยันมั้งค่ะ อิอิ ว่ากลอนเป็นแค่จินตนาการค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณเมฆปุยอ้วน
คิดแล้วเศร้าเราอย่าเจ็บเก็บความช้ำ
คิดแล้วจำอย่าหวั่นไหวใจห่วงหา
คิดแล้วเลิกอย่าหันกลับรับเลยลา
คิดแล้วพาให้เราสุขสนุกจริง
*-*น้ำตาท่วมแค่ใจพี่ก็พอแล้วจ๊ะ ขืนท่วมเว็บ คงไม่ไหวแน่ อิอิ*-*
ถึง คุณไม ไม
นอนให้หลับฝันดี
ขอคืนนี้มีสุขสันต์
แถมสดใสในทุกวัน
ยามเธอนั้นนอนฝันดี
*-*หลับฝันดีนะค่ะ*-*
ถึง คุณลอยไปลอยมา (ลอยไปในสายลม)
อย่าทานเลยกับขนม
มาทานนมผลไม้
ดีกว่าไหมได้สบาย
แถมมากมายกับผิวสวย
*-*ผลไม้ดีกว่า ผิวสวยดีนะ แต่ถ้าขนมอ้วนหละ รู้ไหม อิอิ*-*
ถึง คุณอาบูไซยาบ
หากฉันนั้นสามารถจะเลือกได้
แม้มีชายมากมายให้ห่วงหา
ถึงร้อยแสนหมื่นล้านที่ผ่านมา
ก็จะเลือกทุกครานั้นคือเธอ
*-*ตัวเลือกที่เท่าใด ไม่สำคัญค่ะ เอาเป็นว่าหากมีสิทธิ์เลือกได้ จะเลือกค่ะ อิอิ แต่เอ สังกัดพรรคไหนเนี่ย จะได้กาลงคะแนนถูก อิอิ*-*
21 กุมภาพันธ์ 2548 23:55 น. - comment id 429073
อิ ๆ สุภาษิตครับ..กันไว้ดีกว่าแก้..แย่แร้วแก้ไม่ทัน..ป้าจันทร์แกแสนงอนอ้ะครับ..(นินทาซะเรย) แระอยู่ห่าง ๆ กัน วัน ๆ นึงจะได้คุยกันก็สัก 10 นาทีได้มั้ง.. ไอ้ที่เหลืออีก 1430 นาทีต่อวันน่ะก็เลยไม่อยากให้มีอะไรที่ต้องคิดมากน่ะครับ นี่หมายถึงเนื้อหาความหมายของคำกลอนนะครับ.. ไม่ใช่จำเพาะเจาะจงที่ตัวบุคคล..อิ ๆ ยิ่งแก้ตัวยิ่งไปลึกป่าวก็ไม่รู้เนี่ย..พอดีก่า..ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะครับ..
22 กุมภาพันธ์ 2548 00:03 น. - comment id 429082
ถึง คุณบ้านรอจันทร์
จะแก้ตัวระวังภัยไปถึงไหน
รีบแก้ไปยิ่งเจอปมให้ขมขื่น
หยุดการแก้เถิดเพื่อนเอ่ยเฉลยคืน
เพราะหัวใจไม่เป็นอื่นได้ชื่นชม
*-*มีอะไรมาบอกหละ อิอิ เพลงของปานเคยฟังไหมค่ะ หากไม่รักจะห่วงไหม จะหวงทำไมบอกฉันทีนะคะ อิอิ ฉะนั้นการที่คุณจันทร์กะพ้องอน แสดงว่ายังห่วงใยนะค่ะ จะบอกให้ อิอิ แล้วจะได้ค่าจ้างเป็นรางวัลในการบอกไหมเนี่ย อิอิ โชคดีเช่นกันนะค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ*-*
22 กุมภาพันธ์ 2548 16:23 น. - comment id 429448
แต่งกลอนเพราะจังเลยนะคะ มัดเองก็เคยมีความรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน แค่วาจาทีเอ่ยออกมาเพียงแค่ไม่กี่วินาที มันก็ทำให้คนเราเพ้อฝันไปได้ต่าง ๆ นานา จนลืมคิดไปว่า นั่นมันก็เป็นเพียงแค่ เสียงกระซิบจากสายลม เท่านั้นเอง
22 กุมภาพันธ์ 2548 21:18 น. - comment id 429579
ถึง คุณนกกาหว่า
เมื่อคิดไปใจจึงช่ำ
ต้องนั่งร่ำช้ำหนักหนา
เมื่อคิดไปใจจึงลา
ได้น้ำตามาครอบครอง
*-*คนเรามีสิทธิ์จะคิดค่ะ ฉะนั้นหากคิดไปเองก็ต้องยอมรับสิ่งที่เราคิดไว้ในทั้งสองด้าน คุณว่าไหมค่ะ อิอิ*-*
24 กุมภาพันธ์ 2548 09:45 น. - comment id 430288
อันความเศร้า เคล้าลม มาจมปลัก อีกนานนัก กว่าใจ จะใสสว่าง แต่ต้องสู้ เถอะใจ อย่าปล่อยวาง ต้องมีทาง สดใส เมื่อใจสมบูรณ์ กลอนของผู้หญิงไร้เงา อ่านแล้วเข้าถึงอารมณ์มากนะคะ เศร้าคือเศร้า เหงาคือเหงา รักคือรัก ชอบมากๆค่ะ ขอบคุณด้วยนะคะที่เข้าไปอ่านกลอนของแอนตลอดเลย ขอบคุณจริงๆค่ะ แอนก็จะเข้ามาอ่านของผู้หญิงไร้เงา บ่อยๆเหมือนกันนะคะ
24 กุมภาพันธ์ 2548 10:01 น. - comment id 430297
พี่ดาเอาบุญมาฝากนะค่ะ.. ขอให้น้องตูนมีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะจ๊ะ... รักจ้า....
24 กุมภาพันธ์ 2548 15:07 น. - comment id 430492
แวะมาเม้นให้น้าค้า กลอนเพราะจัง *-*
24 กุมภาพันธ์ 2548 21:48 น. - comment id 430747
ถึง คุณsodasasa
อันความเศร้า เคล้าผสม ทุกข์ตรมหนัก
เหมือนความรัก ร้างห่าง ไม่เคียงอยู่
ดั่งปลาขาด น้ำไป ใจไร้คู่
จึงเฝ้าดู ความเหี่ยวเฉา เฝ้าเดี่ยวดาย
*-*ขอบคุณจริง ๆ เช่นกันค่ะสำหรับการติดตามอ่านผลงานกันมา จริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาถนัดกลอนเศร้ามากกว่าค่ะ แต่ก็แต่งได้ทุกแนว แต่บางแนวไม่ค่อยสันทัดเท่าไหร่ค่ะ*-*
ถึง คุณพี่กัลลดา
รับบุญที่พี่ฝาก
ขอบคุณมากจากใจนี้
แถมให้ใจยินดี
ที่พี่นี้ไม่ลืมกัน
*-*รับบุญด้วยกันค่ะพี่ คิดถึงพี่สาวจัง วันนี้มีโอกาสได้โน๊ตบุ๊คมาพิมพ์งาน แต่เสียดาย เวลาไม่เอื้ออำนวยให้ต่อเน็ตเลย งานด่วนเข้ามาถึง 3 งานซ้อน ว่าง ๆ ค่อยคุยกันนะค่ะ คิดถึงสุดหัวใจเลยค่ะ*-*
ถึง คุณอาชา
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกำลังใจ
ที่แวะมามอบให้แก่กัน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้กัน*-*
25 กุมภาพันธ์ 2548 13:22 น. - comment id 431128
ไม่เป็นไรเขาไม่รัก เราก็เดินจากมา แล้วลืมภาพคนที่คุ้นตา แล้วก็พาหัวใจมาอยู่กับตัว วันเวลาจะทำให้ลืมความขมขื่นได้
27 กุมภาพันธ์ 2548 21:49 น. - comment id 432350
ถึง คุณForever-U
แม้ไม่มีเขา
เป็นเงาชิดใกล้
ไม่เคยเป็นไร
มั่นในใจตน
แต่ขออยู่เดียว
โดดเดี่ยวทุกหน
มิคิดมีคน
เพราะตนเจ็บแล้ว
*-*วันเวลาอาจเยียวยารักษาได้บ้าง แต่คงไม่ทั้งหมดค่ะ*-*
3 มีนาคม 2548 22:48 น. - comment id 434269
มอบคำรัก ให้ฉัน ฝังในจิต ให้ฉันคิด ว่าเธอ มีใจให้ พอฉันนั้น รักเธอ ปักดวงใจ เธอก็พาล ทิ้งไป คนหลอกลวง อย่าเศร้าไปเลยนะคะ ความรักมันก็แบบนี้แหละค่ะ คนที่ทำให้เราเจ็บ ก็อย่าไปจำให้ปวดหัวเลยนะคะ เดี๋ยวเราต้องเจอคนดีๆ สักวันแหละค่ะ
6 มีนาคม 2548 18:19 น. - comment id 434986
ถึง คุณดวงดาวแห่งความรัก
มอบความรักให้ฉันนั้นแน่นหนัก
แต่ที่แท้ความรักที่เธอให้
กับมีเพียงแค่ลมปากพูดฝากไป
เพราะว่าใจไม่มีกันทุกวันเลย
*-*ไม่ได้เศร้าหรอกค่ะ เขียนกันสนุก ๆ ทั้งนั้นค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะ*-*
6 มีนาคม 2548 19:15 น. - comment id 435012
รักคนเพราะความสงสาร สงสารคนที่ถูกรักจังเลย
6 มีนาคม 2548 19:26 น. - comment id 435020
ถึง คุณหมึกขาวปากกาชมพู
หากรักใครต้องรักจากใจจริง
ไม่ใช่ทิ้งคำว่ารักปักห่วงหา
ยิ่งกว่านั้นอย่าสงสารนมนานมา
เพราะจะได้ทุกเวลาน้ำตาคลอ
*-*เห็นด้วยค่ะ ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับใคร คงเศร้าแน่เลยค่ะ*-*
6 มีนาคม 2548 22:04 น. - comment id 435119
เฮ้อ! ไมช่วงนี้เห็นแต่กลอนเศร้า ๆ ง่ะ ... แต่ก็ยังเพราะอยู่ดีแหละค่ะ บางทีไม่ใช่เพราะเราโง่.. ไม่ใช่เพราะเขาโกหก.. เพียงแค่.. เราสื่อไม่ตรงกัน..เท่านั้นเอง....มั้งคะ
6 มีนาคม 2548 22:35 น. - comment id 435132
ถึง คุณเถ้าธุลี
เขาอาจไม่ได้ตั้งใจ
ที่ได้ทำไปทั้งหมดนั้น
แต่อย่างไรใจผูกพัน
ผิดที่เรานั้นนั่นเอง
*-*คงจะจริงแบบนั้นมั้งค่ะ (คิดถึงเสมอด้วยนะค่ะ)*-*
8 มีนาคม 2548 12:34 น. - comment id 435732
เราก็คงคิดไปเองนะตอนนี้ คิดถึงเธอน่ะ ทำไมเข้าใจยากนัก ตามเกมส์อะไรกันไม่ใช่ เกมส์ เป็นข้อเท็จจริง เธอได้สัมผัสแล้วรึ ถึงบอกว่าไม่เข้าใจ อิอิ
8 มีนาคม 2548 18:59 น. - comment id 436035
อางึ
8 มีนาคม 2548 21:55 น. - comment id 436118
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
แค่ได้ยินคำคิดถึงให้ซึ้งจิต
โถคนดีที่ใกล้ชิดคิดห่วงหา
เพียงเท่านี้ก็พอใจในทุกครา
ส่วนคำถามที่มีมาเธอรู้ดี อิอิ
*-*สัมผัสหรือยังไม่ได้สัมผัส คุณก็รู้ดีอยู่แล้วนะค่ะ ฉะนั้นหวังว่าคุณคงเข้าใจ อิอิ*-*
ถึง คุณน.นิรัติศัย
ขอขอบคุณน้ำใจและไมตรี
ที่คนดีมีมาให้กับฉัน
ขอขอบคุณความห่วงใยในทุกวัน
ที่เพื่อนกันนำมามอบฉันขอบคุณ
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้มา*-*
14 เมษายน 2548 13:42 น. - comment id 453336
เจ็บค่ะ
15 เมษายน 2548 23:46 น. - comment id 454020
ใจไม่รักแต่ทำไมถึงพูดรัก ให้ช้ำนักให้ช้ำใจสักกี่หน ใจรวดร้าวปวดใจดวงกมล ให้มันซมซานใจน้ำตานอง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
