หน้าส่วนตัว
แม่จ๋า..อย่าร้องไห้
แม่จ๋า...ร้องไห้ทำไม..?
แม่จ๋า..รักนี้.อย่าร้องไห้
เมื่อถึงโรงพยาบาลสงฆ์จำนงหมาย
เข้าต่อท้ายมาถึงจึงขอแจ้ง
ว่าเป็นใครจองบุญหนุนแสดง
พนักงานรับชื่อแทงว่ารอรี
ท่านพนักงาน ยังไม่ย้อน วอนขอกล่าว
คุณ ลูกสาวจอดรถแล้วตามรี่
เห็นคนถวายสังฆทานการพิธี
จึงขอแทรกเจ้าหน้าที่พิธีกัน
หยิบหนังสือ แม่จ๋า พิมพ์เล่มหนึ่ง
และ อีกซึ้ง เล่มสอง พิมพ์ของฉัน
วางจัดได้สามชุดสุดเท่านั้น
อีกสองเล่ม วางครบพลัน เท่าสังฆทาน
พระภิกษุสง่าเปล่งราศรี
แสนปรานีนั่งอันดับที่หนึ่งด้าน
อีกสี่องค์นั่งลงตามองค์ประธาน
รับถวายของตามกาลท่านสวดมนต์
ครั้นถวายหนังสือแล้ว ก็ถอยถอน
เพื่อรับพรพระคาถาแผ่กุศล
เมื่อตรวจน้ำเสร็จสิ้นรินมณฑล
*(๑)องค์ประธานเรียกเข้ายลมอบพระมา
ฉันรับพระส่งให้ลูกเก็บไว้
ตัวฉันไป ตรวจน้ำ ตามประสา
เสร็จตรวจน้ำ ตามขึ้นถวายภัตตา
เป็นภักษาอาหารยี่สิบองค์
ลงมานั่งที่โต๊ะ รอสังฆะ
ท่านสวดมนต์ เป็นระยะ สาระ.ส่ง
ลูกสาวมองแม่ย้ำ...น้ำหยดลง
หยาดน้ำตา..กลิ้งหลง...ร่วงปลายตา
แม่จ๋า.แม่...ร้องไห้ทำไม
แม่จ๋าอย่าร้องไห้......ลูกผวา
มิใช่ดอก..เพียงน้ำออกกลอกกลิ้งมา
แม่เพียงซึ้งคุณค่า...เวลานี้
ลูกยื่นมือ จับมือแม่ ไว้แน่แน่ว
แม่ปาดน้ำตาแล้ว ใจริบหรี่
นึกน้ำใจ ซึ้งใจลูกคนดี
ชีวิตนี้ แม่พลี เพื่อลูกยา
เคยถนอมอ้อมแขนแน่นรักลูก
เฝ้าพันผูกกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรักษา
บัดนี้เจ้าเติบโตเป็นหน้าตา
ต่อเนื่องค่าพระศาสนา...ให้ชื่นใจ
เป็นความรักลึกซึ้งสะเทือนจิต
ทั้งชีวิตแม่นี้รักปักฝันใฝ่
บัดนี้เจ้าตอบแทนคุณอุ่นฤทัย
น้ำตาแม่ที่ไหล....ซึ้งชีวี...
ทิกิ_tiki
จารเมื่อ ๑:๕๐ นาฬิกา คืนพระเสาร์ ๑๒ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๘
รำลึกถึงบุญที่หนุนส่ง เลี้ยงลูกมาทั้งชีวิต ลูกตอบแทนคุณแม่
ด้วยการเห็นคุณค่าแห่งบุญกุศลในพระพุทธศาสนาให้แม่เห็น.
..แม่ขอบใจ...ที่เลี้ยงลูกมาไม่เสียข้าวสุก....ขอบใจ
..............
ในระหว่างฟังพระสวดมนต์ น้ำตาใสๆ ร่วงกลิ้งลงมาจากตา
ลูกสาวหันมา แม่จ๋า แม่ร้องไห้ ทำไม
อย่าร้องไห้
เปล่าจ้ะ แม่ไม่ได้ร้องไห้ มัน...สะเทือนใจ
ซาบซึ้งในใจน่ะลูก แม่อุบอิบพูดเบาๆ...
เอามือขวาป้ายตาเบาๆ...
แล้วก็เอามือวางบนขาลูก ลูก ก็ เอามือซ้ายลงมา
จับมือขวาแม่ บอกให้รู้ว่า สิ่งที่เธอทำแล้วแม่พอใจนี้
...ทำให้เธอเป็นสุข และ รู้ว่าแม่ซึ้งใจเช่นกัน
บางความรู้สึกของคนเป็นแม่ที่อยากบันทึกไว้
ในวันนี้ ก่อนมันจะเลื่อนลับหายไปเป็นอีกวัน
ที่เลือนหาย
ทิกิ_tiki
*(๑) องค์ประธาน แต่แรก เห็นท่านคิดว่าเหตุใดพระป่วยลงมานั่งเทศน์
ด้านล่างได้ ครั้นท่านเรียกให้รับพระ ก็รับมางง งง
เมื่อมานั่งโต๊ะ มีโอกาสเปิดหนังสือ ครบรอบปีโรงพยาบาลสงฆ์
มองรูปท่าน ปรากฎว่า ท่านเป็นเจ้าพิธีในวันนี้
เป็น ท่าน พระธรรมกิตติเวที วัดเบญจมบพิตร เลยเพิ่งเข้าใจ
ว่า เพราะท่านมีตำแหน่งเป็นรองประธานกรรมการสงฆ์ รูปที่ ๓
ของ กรรมการกองอำนวยการสงฆ์ ณ โรงพยาบาลสงฆ์ นี้เอง
จึงขอกราบขอบพระคุณ ในกรุณาของพระคุณท่านมาด้วยความเคารพ
ณ ที่นี่
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช ๒๕๓๗
Copyright. All rights reserved.
tiki 13 ก.พ. 2548 02:14 น. - ID 71061 
1233
10
0
13 กุมภาพันธ์ 2548 02:20 น. - comment id 424651
ในระหว่างฟังพระสวดมนต์ น้ำตาใสๆ ร่วงกลิ้งลงมาจากตา ลูกสาวหันมา แม่จ๋า แม่ร้องไห้ ทำไม อย่าร้องไห้ เปล่าจ้ะ แม่ไม่ได้ร้องไห้ มัน...สะเทือนใจ ซาบซึ้งในใจน่ะลูก แม่อุบอิบพูดเบาๆ... เอามือขวาป้ายตาเบาๆ... แล้วก็เอามือวางบนขาลูก ลูก ก็ เอามือซ้ายลงมา จับมือขวาแม่ บอกให้รู้ว่า สิ่งที่เธอทำแล้วแม่พอใจนี้ ...ทำให้เธอเป็นสุข และ รุ้ว่าแม่ซึ้งใจเช่นกัน บางความรู้สึกของคนเป็นแม่ที่อยากบันทึกไว้ ในวันนี้ ก่อนมั้นจะเลื่อนลับหายไปเป็นอีกวัน ที่เลื่อนหาย ทิกิ
13 กุมภาพันธ์ 2548 02:47 น. - comment id 424653
บ้างครั้งเรากำลังมีความสุขอยู่กับใครๆแต่ลืมนึกถึงผู้มีพระคุณที่กำลังทุกข์
13 กุมภาพันธ์ 2548 05:17 น. - comment id 424669
แต่ความสุขก็เกิดได้ใช่เพียงน้ำตาแห่งทุกข์ และความทุกข์ก็เกิดเคล้าขณะกำลังสุขได้เช่นกัน
13 กุมภาพันธ์ 2548 09:56 น. - comment id 424688
บ้างครั้งเรากำลังมีความสุขอยู่กับใครๆแต่ลืมนึกถึงผู้มีพระคุณที่กำลังทุกข์ : เด็กตรัง : 431964 - 13 ก.พ. 48 - 02:47 ขออนุญาต ยกคำตอบที่ตอบคุณ ลำน้ำน่านมาจารที่นี่หน่อยค่ะ เนื่องเพราะ จะบอก ความเป็นไปแห่งผองชนใต้เศรษฐกิจไทยได้ดีกว่านัก ความคิดเห็น : ,มนุษย์โบราณเหล่านั้น อาจมีโมหะมาก เลยไม่ถามก็ได้ แต่มนุษย์ในสมัยพุทธกาล เตรียมพร้อมผ้าขาวเพื่อจะได้ตายในศีล เพื่อนเตรียมชุดใหม่เพื่อการเกิดใหม่ มนุษย์สมัยปัจจุบัน ถูกโซ่เศรษฐกิจ มัดล่ามจนตายแห้งคาโซ่ ทิกิ : tiki 4895 unlogged in : 431958 - 13 ก.พ. 48 - 01:20 คุณเด้กตรัง ขอบคุณค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2548 10:06 น. - comment id 424690
แต่ความสุขก็เกิดได้ใช่เพียงน้ำตาแห่งทุกข์
และความทุกข์ก็เกิดเคล้าขณะกำลังสุขได้เช่นกัน
: ประภัสสุทธ : 431980 - 13 ก.พ. 48 - 05:17
เป็นเช่นนั้นดั่งที่ว่า จึงการแยกแยะอารมณ์มนุษย์ เป็นเรื่องค่อนข้างยาก จะบรรยาย
ดั่งว่า สับสนในอารมณ์ หรือก็มิใช่
บุพการี ผู้ได้รับความเอื้ออาทรจากบุตร
ของตน ย่อมท่วมท้นด้วยความรู้สึกประมาณนี้
จิตใจอันเคยเกรี้ยวกราดเคืองใจในบุตรจะด้วย
การกระทำแต่หนไหน
หาก บุตรผู้นั้นได้แสดงให้เห็นว่า จิตใจ
นั้นใฝ่ในธรรม และ อาทรให้ มารดา บิดา ตนได้มีโอกาส เข้าไปทางธรรม โดย บุตรธิดา ได้
จัดสรรให้นั้น....เป็นหนทางอันประเสริฐ ดั่งได้
เห็น อภิชาติบุตร อยู่ตรงหน้า...
ลูกที่ดียังความชื่นชมแก่พ่อแม่ฉันใด
ประเทศชาติก็ย่อม มีแต่ได้ และ ได้จาก
บุตรที่ดีต่องามต่อ ครอบครัว ฉันนั้น
แม่ คือ ผู้ใกล้ชิดลูก ปลูกฝังความรู้สึกรักมั่นคงในพระศาสนา ศีลธรรม จรรยา ผลจะสะท้อนในบั้นปลาย อย่างมิต้องสงสัย แต่หาก
แม่ มิ กระทำ ดั่งว่า หาก แต่พื้นนิสัยลูกมีมาแต่
อดีตชาติ ก็จัก นำ บิดา มารดาไปในทางบุญ ได้
เมื่อท่านแก่เฒ่าเช่นกัน ยิ่งเป็นบุญ แก่ตนเอง
และประเทศชาติ มากยิ่งขึ้นไปยิ่งกว่า บุตรที่มี
พ่อแม่ อบรม มาแล้วเสียอีก
ผู้ประพฤติธรรมแม้นเพียงนิด ยังความเจริญแก่ใจ ผู้คนรอบข้าง และ ตรงที่สุด แก่
บุพพการีของตน
ขอบคุณ คุณ ประภัสสุทธิ ค่ะ
เห็นทีจะต้อง นำไปขึ้นเรื่องสั้น บทความเสียอีก
กระมัง เรื่องชักยาว
ขอบคุณมากค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2548 11:09 น. - comment id 424713
วันนี้ผมอยู่กับแม่..กำลังจะไปเลี้ยงอาหารผู้สูงอายุ..เห็นแม่อารมณ์ดีมากเลยครับทำให้เราพลอยมีความสุขไปด้วย โทรหาHoney monkey ก็อยากจะมาเห็นแต่ก็อยู่ไกลกันอ่ะ..เฮ้อ..
13 กุมภาพันธ์ 2548 12:24 น. - comment id 424728
อ่านแล้วครับ... สังคมทุกวันนี้ มักเดินห่างออกจากกันทุกเรื่อง และหรือ หลายเรื่อง...เรื่องส่วนตัว ส่วนรวม ปัญหาจึงคาใจ....คาคน หมักหมมในสังคมให้สับสน ซับซ้อน....เป็นทุกข์ การให้ การเสียสละ การมีศีล มีสติ ใช้ปัญญา ช่างเป็นเรื่องยากเย็นที่จะคุยกัน และปฏิบัติต่อกันฉันท์เพื่อนมนุษย์ผู้ยากอย่างจริงใจแท้จริง..... ความรักในมนุษยชาติ จึงเป็นสิ่งที่หาได้ยาก และน่าโหยหาอย่างยิ่ง...จะมีบ้างไหมในวันแห่งความรัก ....ู นึกถึงแม่ของแมกซิม กอร์กี้ด้วยน่ะ....^_^
13 กุมภาพันธ์ 2548 12:30 น. - comment id 424730
วันนี้ผมอยู่กับแม่..กำลังจะไปเลี้ยงอาหาร
ผู้สูงอายุ..เห็นแม่อารมณ์ดีมากเลยครับ
ทำให้เราพลอยมีความสุขไปด้วย
โทรหาHoney monkey ก็อยากจะมาเห็น
แต่ก็อยู่ไกลกันอ่ะ..เฮ้อ..
: 9048 - บินเดี่ยวหมื่นลี้ : 432024 - 13 ก.พ. 48 - 11:09
ค่ะ ก็หวังว่า มังกี่ คุณคงจะดีใจที่ได้รู้ว่าคุณคิดถึงนะคะ...ยินดีที่คุณได้ ทำให้ คุณแม่ที่บ้านมีความสุขค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2548 12:35 น. - comment id 424733
นึกถึงแม่ของแมกซิม กอร์กี้ด้วยน่ะ....^_^ : plaing_piu : 432039 - 13 ก.พ. 48 - 12:24 ทิกิ เพียงคิดถึงความรัก ในเทศกาลแห่งความรัก พอดีมันเทศกาลวันเกิดตัวเอง ก็เลย วนวน เรื่องแม่ ตัวเอง ลูก อะไรอยู่อย่างนี้ เพราะเป็นความรักที่ สร้างสรรค์สังคม ไม่ทำให้เราเจ็บปวด เจ็บปวดน้อยที่สุดค่ะ แต่ก็ไม่แน่ แล้วแต่ว่า กรรม คือการกระทำ ของแต่ละคนที่มีต่อบุพการี แต่เคย อบรมลูกเสมอว่า ทำดีไว้ตลอดทำไห้ได้ ดี เธอบอกว่า คุณแม่ สอนหนูดีเกินไปเสียแล้ว ค่ะ คือแม่ บอก ขอบใจ ยินดีที่ลูกไม่ฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ตามสังคม มีสติ ระลึกรู้ ดี รู้อยู่ ตลอด และ ใฝ่ในทางธรรมให้แม่ปลื้มใจดี ผลก็ คนรอบข้างเป็นสุข และ ยินดีในการกระทำ ของเธอ...อย่างที่เป็นอยู่ค่ะ เพลงผิว ทิกิ มีชีวิตอยู่ ก็เพื่อแค่นี้ สิ่งนี้...สร้างสิ่งดีดี ไว้แก่โลก ในลูกของเรา ค่ะ ขอบคุณ เพื่อนในเน็ตที่แสนดี ทิกิ
13 กุมภาพันธ์ 2548 14:46 น. - comment id 424775
คิดถึงแม่จังเลยค่ะพี่ทิกิ
13 กุมภาพันธ์ 2548 15:11 น. - comment id 424791
ไปนั่งใกล้ๆแม่ พาแม่ไปทานข้าวกอดแม่.. แต่ขอโทษนะคะ คุณ อุ๊ เมืองลิงคะ เมื่อวานคุณแม่พี่ ท่านก็ไม่ค่อยรุ้เรื่องอะไร เท่าไหร่เสียแล้วค่ะ สงสารท่านอย่างเงียบๆๆ ทำใจ
13 กุมภาพันธ์ 2548 16:39 น. - comment id 424821
..พี่ทิกิคะ .. ตอนนี้ คุณยาย..เป็นรัยมากเปล่าคะ .. เรน..กราบขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ .. โปรดคุ้มครองคุณยาย.. ด้วยนะคะ ..
เรน ..ขอให้ .. คุณยาย ..อย่าเป็นอะไรมากเลยนะคะ ..
ตอนเช้า .. เรนหอมแก้มมามี้ ..ด้วยคะ ..
13 กุมภาพันธ์ 2548 21:22 น. - comment id 424935
เป็นความรู้สึกที่งดงามและน่าประทับใจมากค่ะคุณทิกิ ขอบคุณมากนะคะที่นำงานดีๆนี้ไปวางไว้ที่บ้านดอกแก้ว ขอให้อานุภาพของความกตัญญูกตเวทิตานั้น เป็นประดุจฉัตรแก้วคุ้มครองชีวิตคุณทิกิ ให้ปราศจากอันตรายทั้งปวง และประสบแต่สิ่งที่ดีนะคะ
13 กุมภาพันธ์ 2548 23:21 น. - comment id 424977
..พี่ทิกิคะ .. ตอนนี้ คุณยาย..เป็นรัยมากเปล่าคะ .. เรน..กราบขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ .. โปรดคุ้มครองคุณยาย.. ด้วยนะคะ ..
เรน ..ขอให้ .. คุณยาย ..อย่าเป็นอะไรมากเลยนะคะ ..
ตอนเช้า .. เรนหอมแก้มมามี้ ..ด้วยคะ ..
: 3384 - rain.. : 432141 - 13 ก.พ. 48 - 16:39
ร่างกายท่านดีนะคะ
ยกเว้น ส่วนสมอง ที่ การเสื่อมของมัน
ทำให้ท่าน รับรู้แค่อารมณ์เฉพาะหน้า
ขำ หัวเราะ กับเรื่องตลกได้ แต่อย่าถามเหตุผล
อะไร และ จำอะไรมิค่อยได้ นอกจากจะกระตุ้นถาม
ร่างกายดีมากค่ะ ..
ขอบคุณน้องเรนค่ะ
ทิกิ
13 กุมภาพันธ์ 2548 23:22 น. - comment id 424979
เป็นความรู้สึกที่งดงามและน่าประทับใจมากค่ะคุณทิกิ ขอบคุณมากนะคะที่นำงานดีๆนี้ไปวางไว้ที่บ้านดอกแก้ว ขอให้อานุภาพของความกตัญญูกตเวทิตานั้น เป็นประดุจฉัตรแก้วคุ้มครองชีวิตคุณทิกิ ให้ปราศจากอันตรายทั้งปวง และประสบแต่สิ่งที่ดีนะคะ : 4920 - พี่ดอกแก้ว : 432256 - 13 ก.พ. 48 - 21:22 ขอขอบคุณ คุณดอกแก้ว มาให้ความคิดเห็นที่นี่ เช่นกันค่ะ ได้ไปอ่านงานความรักเมตตาของคุณแล้วยินดีเช่นกันค่ะ
30 ตุลาคม 2548 03:54 น. - comment id 530589
แวะมาส่งข่าวกลอนล่าสุดวันนี้ค่ะ http://www.pantown.com/board.php?id=11020&name=board8&topic=7&action=view http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3842921/W3842921.html
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
