เจ็บนักกับรักนี้ ที่คนดีทำเมินเฉย เหมือนคนไม่คุ้นเคย ทั้งที่เอ่ยว่ารักกัน เจ็บนักกับรักนี้ ที่คนดีไม่สนฉัน แต่ใยให้จำนรร ว่ารักมั่นนิรันดร เจ็บนักกับรักนี้ ที่คนดีทำปวดหมอง ทำให้ใจเนืองนอง เฝ้าร่ำร้องฟ้องน้ำตา เจ็บนักกับรักนี้ ที่คนดีไม่ห่วงหา ทิ้งไว้ให้วิญญา มีน้ำตามาชื่นชม เจ็บนักกับรักนี้ ที่ทวีความขื่นขม ร้าวรวดปวดอารมณ์ จนระทมขื่นขมใจ เจ็บนักกับรักนี้ ที่คนดีมิหวั่นไหว ยอมจากพรากร้างไกล ทั้งที่ใจเรารักเธอ เจ็บนักกับรักนี้ ที่ทุกทีมีแต่เก้อ แต่ใจใฝ่พบเจอ อยากมีเธอเสมอมา เจ็บนักกับรักนี้ ที่คนดีไม่เห็นค่า ทิ้งไว้ให้ระอา เหมือนดอกหญ้าข้างริมทาง
ผู้หญิงไร้เงา 10 ก.พ. 2548 22:50 น. - ID 70932 
3001
26
0
10 กุมภาพันธ์ 2548 23:05 น. - comment id 423579
หน้าส่วนตัว
* - * . . . . . . . . .
สวัสดี ค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2548 00:06 น. - comment id 423617
เจ็บนักกับรักนี้ ขอแทนที่จักได้ไหม โอบกอดบรรเทาไว้ ก้าวต่อไปฉันเยียวยา เจ็บนักกับรักนี้ เพียงคนดีปรารถนา ทับถมจมน้ำตา ฉันรักษาคุณค่าเธอ ยังมีอีกนะ ยังไม่จบ อิอิ ไปนอนแล้วนะ ตูน ราตรีสวัสดิ์
11 กุมภาพันธ์ 2548 01:19 น. - comment id 423651
อ่านมากำลังจะซึ้งเชียว พอมาเจอประโยค ที่คนดีทำปวดหมอง เล่นเอาตกเก้าอี้เลย 5555 นึกไปถึงอิกคิวซังเลยครับ ;) แต่เขียนได้ดีนะครับ ;)
11 กุมภาพันธ์ 2548 08:07 น. - comment id 423666
ดอกหญ้าริมทางเถื่อน คนเบือนหนีไม่มีค่า ดอกหญ้าสะอาดตา ธรรมชาติ..ค่าควรเมือง
11 กุมภาพันธ์ 2548 08:50 น. - comment id 423677
เจ็บด้วยคนนะคะพี่ตูน
11 กุมภาพันธ์ 2548 09:13 น. - comment id 423685
สวัสดีค่ะพี่ตูน มาร่วมเป็นดอกหญ้าริมทาง ด้วยคนค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2548 09:58 น. - comment id 423695
เจ็บนักกับรักนี้ เจ็บกี่ทีแล้วเพื่อนฉัน งั้นอย่าเฉยเลยแจ่มจันท์ มาเร็วพลัน ร่ำสุรา.....อิอิอิ
11 กุมภาพันธ์ 2548 12:45 น. - comment id 423799
555ปวดหมองมากไหมจ๊ะน้องสาว อิอิ พี่จ๋อ..ขำคุณ ม.ปณิธานไม่เลิกเลยอ้ะ ตกเก้าอี้เจ็บมากหรือเปล่าก็ไม่รู้555 เอิ๊กๆๆๆ
11 กุมภาพันธ์ 2548 12:51 น. - comment id 423805
เจ็บนักกับรักนี้ เพียงคนดีมิหวั่นไหว เจ็บแล้วให้แล้วไป เริ่มต้นใหม่ให้...สวยงาม ร่วมแจมด้วยคนจ้า ผู้หญิงมะมีเงา....บรื๊อออออ
11 กุมภาพันธ์ 2548 12:52 น. - comment id 423806
เจ็บทั้งแปดประการ คงสาหัส ที่เขาไม่ค่อยเก็บดอกหญ้าริมทาง ก็เพราะ ฝุ่นมันเยอะ ไม่มีเหตุผลอื่นร๊อก อิอิ
11 กุมภาพันธ์ 2548 13:10 น. - comment id 423829
ดอกหญ้าริมทาง ... น่ารักดีออก ... ค่ะ ... ดีกว่า ... ดอกลิลลี่ ... ในแจกันหยก อีกนะคะ ... ต้องรอเขาปลูก ถึงจะออกดอก ... ออกมาแล้ว ... ต้องรอเขาเก็บไปขาย ... เขาซื้อไปแล้ว ... ก้อเอาไปปักไว้ใจแจกันเฉยๆ ... รอวันร่วงโรย ... ไม่เห็นหนุกเลย ... เป็นดอกหญ้าริมทาง ... ขึ้นเอง ... ได้ชื่นชมธรรมชาติ .. ได้เป็นตัวของตัวเอง ... ใครจะไม่เห็นค่าก้อช่าง ... เน๊อะ ... เป็นกาพย์ที่น่ารักมากเลย ... หนูช๊อบชอบ ...
11 กุมภาพันธ์ 2548 14:25 น. - comment id 423870
อิอิ แวะมาทักทายนะคะ คิดถึงๆๆๆๆ
11 กุมภาพันธ์ 2548 14:53 น. - comment id 423886
๑^_____^๑
11 กุมภาพันธ์ 2548 15:22 น. - comment id 423898
เธอทำฉันเจ็บนักกับรักนี้ แต่ไม่มีวันไหนลืมเลือนมันไปได้ เพราะที่ฉันให้เธอคือความจริงใจ แล้วเธอเล่าไยไม่เหลี่ยวมาดูแล /*/เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ เดินต่อไป ไปลองหาต่อกับรักครั้งใหม่คะ
11 กุมภาพันธ์ 2548 15:35 น. - comment id 423905
เจ็บนักกับรักนี้.. ถ้อยวจีเอ่ยมานั่น บอกว่าเราเลิกกัน มิอาจกลั้นความโศกา น้ำตาต้องไหลริน เมื่อไรสิ้นเวทนา เมื่อเห็นเราไร้ค่า ขอเถิดหนา..อย่าหวนคืน.. เป็นกำลังใจให้เสมอ..ค่ะ ..
11 กุมภาพันธ์ 2548 15:54 น. - comment id 423918
แหม เจ็บ อย่างนี้ คงจะต้อง เย็บ ซัก 999 เข็ม
11 กุมภาพันธ์ 2548 16:18 น. - comment id 423935
อย่ามองว่าฉันเป็นสิ่งมีหัวใจ ไม่มีน้ำตาให้ใคร อยากให้เธอรัก เธอห่วงด้วยความจริงใจ แต่คงเป็นได้แค่ฝันใช่ไหมเธอ ดอกหญ้าริมทาง โดดเดี่ยว อ้างว้าง อยู่กลางสายลม แต่แกร่งกล้า ในพายุที่ถาโถม แม้ไม่มีใคร เห็นความตรอมตรมในหยดน้ำตา มาเป็นกำลังใจให้คะพี่ตูน ใครนะช่างใจร้ายคิดถึงคะ ^_^
11 กุมภาพันธ์ 2548 16:48 น. - comment id 423950
อย่าเจ็บเลยนะคนดี ใจดวงนี้แสนห่วงหา ยามใดนองน้ำตา ทราบไว้ว่า...มีคนเจ็บแทน มาให้กำลังค่ะคุณหยิง คิดถึงนะคะ
11 กุมภาพันธ์ 2548 17:55 น. - comment id 423983
ไพเราะมากครับ พอได้อ่านอยากเจ็บแทนจัง-_- รู้ว่ารักมันเจ็บซักแค่ใหน แต่ทำไมใจถึงยังห่วงหา ยังเชื่อมั่นในพลังของศรัทธา จะลบล้างน้ำตาของความเจ็บนี้เอง..... เจ็บจริงๆนะครับ @@@@@@@@@@@@@@@@@
11 กุมภาพันธ์ 2548 17:56 น. - comment id 423984
ไพเราะมากครับ พอได้อ่านอยากเจ็บแทนจัง-_- รู้ว่ารักมันเจ็บซักแค่ใหน แต่ทำไมใจถึงยังห่วงหา ยังเชื่อมั่นในพลังของศรัทธา จะลบล้างน้ำตาของความเจ็บนี้เอง..... เจ็บจริงๆนะครับ @@@@@@@@@@@@@@@@@
11 กุมภาพันธ์ 2548 18:29 น. - comment id 424017
..เจ็บนักกับรักนี้ พอกันทีรักที่ว่า เลือนลางรักร้างลา จบเถิดน่า..คำว่ารัก.. คิ คิ มาร่วมลบรักครับ
11 กุมภาพันธ์ 2548 20:27 น. - comment id 424091
แม้ความรักจะทำให้เราเจ็บปวดรวดร้าวปานใด แต่โลกก็ยังคงหมุน...ชีวิตก็ยังคงต้องเดินต่อไป ยังไง อยากให้ไปฟังเพลง ผ่าน ของ Modern dog นะ เข้ากันดี
11 กุมภาพันธ์ 2548 21:11 น. - comment id 424119
ฉันไม่ใช่ ดอกหญ้า .. ที่ไร้ค่า..ของใคร...
มีหัวใจ .. ขี้อ้อน .. รู้ร้อนหนาว..
...
เรน .. เกาหัวฟู .. เฮ้อ!! ..
มัยร่า .. เรนเขียนกลอน .. ม่ายออกด้วยดิคะ ..
..
เรน .. คิดถึง .. นะคะ ..
11 กุมภาพันธ์ 2548 21:31 น. - comment id 424147
มาชื่นชมผลงานของคุณค่ะ งามนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2548 21:51 น. - comment id 424167
กลอนงามครับ แต่งได้ดีครับ
แก้วประเสริฐ.
11 กุมภาพันธ์ 2548 21:57 น. - comment id 424173
ดอกหญ้า..แม้ริมทาง แต่ก็สร้าง..ซึ่งสีสรร งดงาม..ในชีวัน ที่ตัวฉัน..ได้พบเจอ ดอกหญ้า..แม้ริมทาง ใช่ว่าต่าง..ใจเสมอ หากฉัน..ได้ใกล้เธอ คงต้องเพ้อ..อยู่ริมทาง .................................... ....................................
11 กุมภาพันธ์ 2548 23:09 น. - comment id 424231
เจ็บนักกับรักนี้ เธอคนดีทำเหินห่าง ปล่อยให้ฉันหลงทาง เดินอ้างว้างอยู่คนเดียว เจ็บนักกับรักนี้ พอกันทีไม่ต้องข้องเกี่ยว ขออยู่เพียงผู้เดียว เบื่อนักเชียวคนหลายใจ./ อ่านกลอนแล้วเจ็บลึกลึก ขอต่อด้วยคนนะ
11 กุมภาพันธ์ 2548 23:11 น. - comment id 424237
ดอกหญ้า...มีความสงบ..เรียบ..งาม..อยู่ในตัว ..ถ้าวันหนึ่ง..มีคนรับดอกหญ้าไปใส่แจกัน คนนั้น..ย่อมย่อมเห็นคุณค่าในตัวมันเอง..ใช่ที่ราคา.. เกรงแต่ว่า...สมัยนี้อาจจะต้องรอนานซักหน่อย...อิอิ .................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
12 กุมภาพันธ์ 2548 00:05 น. - comment id 424258
เก็บดอกหญ้าริมทางมาสร้างใหม่ ชุบสีให้แตกต่างสร้างสีสัน ไปจัดแซมดอกไม้ใส่แจกัน ดอกหญ้าพลันต้องตาพานิยม หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์...สวยและมีค่าด้วยภูมิปัญญาชาวบ้านค่ะน้องตูน... แวะมาเชียร์ดอกหญ้า
13 กุมภาพันธ์ 2548 15:21 น. - comment id 424795
ตรง...เป๊ะ! ชอบจังเลยค่ะ พี่ตูน
13 กุมภาพันธ์ 2548 22:43 น. - comment id 424965
ถึง คุณรัถเกล้า
สวัสดีเช่นกัน
ในทุกวันเวลา
สวัสดีเสมอมา
ยามทุกคราที่เยือน
*-*สวัสดีค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน*-*
ถึง คุณแม่จิตร
เจ็บนักกับรักนี้
ขอแทนที่คงไม่ไหว
เพราะช้ำมิร่ำไร
จึงไม่ให้ใครได้เห็น
เจ็บนักกับรักนี้
พอกันทีขอหลีกเร้น
ด้วยใจรักไม่เป็น
จึงขอเน้นไม่รักกัน
*-*สวัสดียามค่ำคืนนะ เป็นไงบ้างดวงดาวเมื่อคืน สวยไหมเพื่อน แถมดาวยังล้อมเดือนอีก โอ๊ย อิจฉาจัง อิอิ*-*
ถึง คุณม.ปณิธาน
ตกเก้าอี้เจ็บไหมให้เฉลย
จะได้ช่วยรักษาเลยเคยห่วงหา
แถมมากเปล่าหละคนดีที่เป็นมา
จึงได้รีบพาไปหาพยาบาล อิอิ
*-*ตกเก้าอี้เลยหรือค่ะ แบบนี้สงสัยผู้หญิงไร้เงาสงสัยคงไม่ปวดหมองแล้วค่ะ แต่จะปวดใจแทนที่ทำให้คุณเจ็บตัวขนาดนี้ อิอิ*-*
ถึง คุณ plaing_piu
ดอกหญ้าในป่าร้าง
คงจะห่างจึงร้างไร้
แถมค่ายังน้อยไป
จึงทำให้ไร้คนปอง
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กันนะค่ะ*-*
ถึง คุณเพียงพลิ้ว
อย่ามาเจ็บกับพี่นี้เลยน้อง
ให้สมปองสุขสันต์ที่ฝันใฝ่
อย่ามาทนทุกข์เศร้าเหงาหทัย
เลยนะไปพบสุขสนุกเถิด
*-*ขอเจ็บลำพังดีกว่าค่ะ เอาเป็นว่าแค่เห็นน้องสุขพี่ก็สุขใจแล้วนะค่ะ เป็นไงเที่ยวสนุกไหมจ๊ะ*-*
ถึง คุณสร้อยกัทลี
เมื่อเห็นหญ้าริมทางช่างงามนัก
แถมครั้งนี้ได้ประจักษ์รักห่วงหา
เพราะความงามโดดเด่นเป็นบุญพา
ทำให้น้องดอกหญ้าพบแจกัน
*-*ดอกหญ้าแบบน้องคงมีคนนำขึ้นแจกัน แหมก็สวยขนาดนี้ จริงไหมจ๊ะ คิดถึงนะค่ะ*-*
ถึง คุณขอโทษครับ.......ผมเมา
เจ็บนักกับรักนี้
ครั้งเดียวมีทุกร้าวไหว
ก็ขอพอแล้วใจ
เลิกร่ำไห้ใฝ่สุรา
*-*ดื่ม ค่ะ ดื่ม ไม่เมาไม่เลิกลา แต่ว่าเมาแล้วห้ามกลับบ้านนะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณคนเมืองลิง
เขาเจ็บมากหรือเปล่าเฝ้าเพียรถาม
มีอะไรหรือคนงามจึงถามหา
หรือต้องการไปดูแลแค่อุรา
แต่เขาหนาตกเก้าอี้ใช่ตกใจ อิอิ
*-*ปิ๊ง ๆๆ แหมเห็นน้องสาวปวดหมอง จะเอายาหมองตาลิงมาทาถูก ทาถูให้ก็ไม่บอก แต่ไปเฝ้าถามอาการคุณม.ปณิธานจะไปเป็นพยาบาลพิเศษให้หรือจ๊ะ พี่จ๋อจ๋า อิอิ โอ๊ย ขำจัง อิอิ โดนลิง ไปหาตาปูก่อนดีกว่าค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณทิฆัมพร
เจ็บนักกับรักนี้
ขอลาทีมิหวั่นไหว
พอแล้วฉันขอไกล
ไม่เริ่มใหม่แล้วใจตน
-----------------------------------------
เหตุใดจึงไร้เงา
หญิงไร้เงา เงาไร้หญิง จริงคือฉัน
ส่วนนามนั้น นั้นนามส่วน ล้วนความหมาย
หญิงคำแรก แรกคำหญิง คือหญิงชาย
ไร้คำสอง สองคำไร้ คนสำคัญ
เงาสุดท้าย ท้ายสุดเงา ที่เฝ้าใช้
คือเงาใจ ใจเงาคือ ซึ่งถือมั่น
เมื่อห่างหาย หายห่างเมื่อ เราจบกัน
จบผูกพัน พันผูกจบ ไม่พบเงา
*-*สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ และขอชี้แจงถึงนามปากกาสักนิด จะได้ไม่ต้องคิดกลัวกันไงค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เข้าใจแล้วว่าดอกหญ้าไร้ค่ามาก
จึงไม่ยากเข้าใกล้ให้ห่วงหา
แถมยังหาข้ออ้างรักร้างลา
กับเหตุผลที่ว่ามาพาเศร้าใจ
*-*ตอนนี้แปดประการค่ะ แต่อีกหน่อยจะหาอีกสักประการสองประการมาช่วยขัดตาทัพนะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณกีกี้
ดอกหญ้าริมทาง
สร้างค่ามหันต์
มากมายจำนรร
เธอนั้นเอ่ยมา
ดอกหญ้าริมทาง
จึงสร้างคุณค่า
มากมายทุกครา
อุราคำนึง
ดอกหญ้าริมทาง
ช่างงามปักซึ้ง
ในรักติดตรึง
คนึงดวงใจ
*-*ขอบคุณค่ะ เห็นด้วยกับคุณกีกี้ค่ะ และยอมรับเสมอมาว่าตัวเองเป็นเพียงดอกหญ้า แต่ไม่เคยยอมรับกับตัวเองนิดเดียวคืออยู่ริมทาง เพราะจริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาว่าผู้หญิงไร้เงาเป็นดอกหญ้าในป่าร้างที่ห่างไกลผู้คนค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
คิดถึงมากอยากบอกกล่าวเจ้าสาวฯเอ๋ย
ว่าทุกวันห่วงหาเลยเฉลยฝัน
ว่าเรานั้นได้ประสบและพบกัน
แถมเที่ยวแดนสนุกสันต์นั้นสุขใจ
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยจ๊ะ สักวันเราคงได้พบกัน ดูแลตัวเองด้วยน้องรัก ห่วงใยเสมอจ๊ะ*-*
ถึง คุณเม็ดทราย
ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้
ถึง คุณ Ar~din
เธอทำฉันเจ็บนักกับรักนี้
แต่ทุกทียังปราณีมีห่วงหา
ให้กับเธอมิมีเลือนเหมือนสัญญา
ที่จะรักเสมอมามิเปลี่ยนไป
*-*ขอบใจจ๊ะสำหรับใจยกกำลังที่มอบให้เสมอ คิดถึงนะค่ะ*-*
ถึง คุณกุ้งหนามแดง
เจ็บนักกับรักนี้
เหลือชีวีไร้ใจฉัน
เพราะว่าในทุกวัน
ให้เธอนั้นหมดแล้วใจ
เจ็บนักกับรักนี้
พอกันทีรักไม่ไหว
เจ็บเกินประมาณให้
กับผู้ใดได้อีกเลย
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจให้กัน คิดถึงคุณเสมอนะค่ะ ชอบผลงานคุณมากๆๆๆๆๆๆเลยด้วยค่ะ*-*
ถึง คุณสนิมรัก
เจ็บนักกับรักนี้
ไม่ต้องมีเข็มยาไหน
เพราะรักสลายไป
พร้อมกับใจแล้วหละเธอ
*-*เย็บไม่ได้แล้วค่ะ เพราะใจสลายแล้ว อิอิ*-*
ถึง คุณแอ็ปเปิ้ล
แม้ไม่มีใครคนนั้นที่ฝันหา
แม้ไม่มีหยดน้ำตาในคราไหน
แม้ไม่มีแววเศร้าเฝ้าหทัย
แต่รู้ไหมใจเจ็บชำมิร่ำลา
*-*โดนใจมากเลยค่ะ แต่สำหรับคนที่ทำพี่เสียใจ เขาใจดีค่ะ น่ารักมากเลย คิดถึงเช่นกันนะค่ะ*-*
ถึง คุณมัดหมี่ sun strom
อย่าเจ็บแทนตัวฉัน
เพราะทุกวันที่ฉันเห็น
แสนเจ็บรักลำเค็ญ
จึงขอเน้นอย่าเจ็บแทน
*-*ให้ความสุขอยู่กับคุณแล้วกันค่ะ ส่วนความทุกข์ ความเศร้าผู้หญิงไร้เงาขอเก็บไว้ก้นบึ้งตรงนี้เอง ลำพังนะค่ะ ขอบคุณเสมอค่ะ*-*
ถึง คุณดาราจักร
ไม่มีใครสามารถสร้างพลัง
และลบร้างความหวังทั้งชิดใกล้
เพราะฉันเชื่อในดวงจิตคิดจากใจ
ว่าไม่พร้อมยอมมีใครในใจจริง
*-*อย่าเจ็บแทนเลยค่ะ เพราะความเจ็บปวด ยากนักจะรู้และสัมผัสได้ และยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเจ็บแล้ว ยากนักจะเลิกสัมผัสกับมันได้ และที่สำคัญผู้หญิงไร้เงาเจ็บจนชินแล้วค่ะ ฉะนั้นอย่ามาเจ็บแทนเลย เอาเป็นว่าขอให้คุณสุขใจตลอดไปนะค่ะ*-*
ถึง คุณหมึกมรกต
เจ็บนักกับรักนี้
พอกันทีไม่ห่วงหา
เลิกไปใจระอา
ขอร้างลาคำว่ารัก
*-*ดีค่ะ ช่วยกันลบหลาย ๆ คน เผื่อจะจาง ๆ ลงบ้าง อิอิ*-*
ถึง คุณรุ้งสวรรค์
ว่างว่างจะไปฟัง
แต่ทุกครั้งกับตัวฉัน
หยุดแล้วแววรักนั่น
เพราะทุกวันฉันไร้ใจ
*-*ค่ะ ว่าง ๆ จะไปเปิดฟังนะค่ะ หรือฟังมาแล้วไม่รู้ชื่อเพลงก็ไม่รู้ อิอิ เอาเป็นว่าขอบคุณล่วงหน้าค่ะ*-*
ถึง คุณrain
ฉันไม่ใช่ ดอกหญ้า .. ที่ไร้ค่า..ของใคร...
มีหัวใจ .. ขี้อ้อน .. รู้ร้อนหนาว..
ยิ่งกว่านั้น หัวใจ ในทุกคราว
เหมือนแสงดาว คอยห่วงใย ใจให้คุณ
*-*เกาหัวฟูเลยหรือจ๊ะน้องเรนจัง มาเร็วมาค่ะ มาพี่หญิงฯ จะหวีผมให้นะค่ะ จะได้ไปเที่ยวกัน อิอิ*-*
ถึง คุณcarot
ขอบคุณยกกำลัง
ในทุกครั้งเลยที่นี้
กับน้ำใจมากไมตรี
ที่ตัวพี่ให้แก่กัน
*-*ขอบคุณยกกำลังแถมใจยกกำลังมอบให้เลยค่ะ คิดถึงเช่นกันนะค่ะ*-*
ถึง คุณแก้วประเสริฐ
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่แวะมามอบให้แก่กัน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้แก่กัน*-*
ถึง คุณmagic
ดอกหญ้าที่ริมทาง
คงไม่สร้างซึ่งสีสรร
ธรรมดาพาจำนรร
แต่รักมั่นฉันให้เธอ
ดอกหญ้าริมทาง
ใจบอบบางนั้นเสมอ
แต่ให้ใจพบเจอ
เมื่อครั้นเจอรักสองเรา
*-*รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ ส่งของไปให้ กะให้ตรงวาเลนไทน์ แต่คงไม่ทันค่ะ งานยุ่งมาก เลยคงจะช้าไปสักวันสองวันนะค่ะ อิอิ อ้อ ลืมบอกไป แกะลายมือน้องหน่อยนะค่ะ แบบหลายฉบับ หวัดอย่างเดียวเลยค่ะตอนเขียน อิอิ คิดถึงค่ะ*-*
ถึง คุณ ponpon
เจ็บนักกับรักนี้
ที่คนดีทำเมินหมาง
จึงไม่ใฝ่ร่วมทาง
ยอมอยู่อย่างคนปวดใจ
เจ็บนักกับรักนี้
พอกันทีมิหวั่นไหว
เจ็บหัวคลาดแคล้วไกล
จากคนใจรักหลายดวง
*-*ชอบค่ะชอบ แต่งได้โดนใจจัง ขอบคุณนะค่ะ*-*
ถึง คุณลี่...ผู้มาเยือน
ไม่พร้อมรอแล้วหนาในคราไหน
เพราะฉันไม่มีหัวใจให้ใครหนา
เนื่องเพราะเจ็บเหลือจะกล่าวเฝ้าระอา
จึงขออยู่อย่างดอกหญ้าไร้ใครเคียงครอง
*-*ดอกหญ้ามีค่าค่ะ แต่อาจจะน้อยมากหากเปรียบเทียบกับดอกไม้ชนิดนี้ แต่ไม่รู้ทำไม ใจผู้หญิงไร้เงาจึงชอบดอกหญ้ามากกว่าดอกไม้อื่น คงเป็นเพราะตัวเองเป็นดอกหญ้าหรือเปล่าก็ไม่รู้ อิอิ คิดถึงคุณจัง วันนี้ไม่รู้ตอบคุณในเรื่องหรือนอกเรื่องกันแน่ แต่ที่รู้แน่ ๆ คิดถึงคุณค่ะ*-*
ถึง คุณพี่ดอกแก้ว
ดอกหญ้านั้นค่ามากมายยามสร้างสรรค์
ด้วยคุณค่านับอนันต์ยามสรรสร้าง
ยิ่งกว่านั้นแม้เพียงอยู่ดูตามทาง
ก็สามารถจะสร้างความสดใส
*-*เชียร์แบบนี้ ก็สู้เลยซิค่ะ อิอิ คิดถึงจังเลยค่ะ วันนี้ง่วงนอน ตอบแบบง่วง ๆ อาจผิด ๆ บ้าง นะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณเถ้าธุลี
ชอบพี่ตูนใช่หรือเปล่าเอ้าไม่ใช่
ชอบกลอนเราใช่ไหมให้ห่วงหา
จึงขอบอกจากใจในอักษรา
สื่อออกมาจากจิตที่คิดกัน
*-*แสดงว่าเราเหมือนกันหละค่ะ งานนี้ คิดถึงนะค่ะ*-*
14 กุมภาพันธ์ 2548 13:53 น. - comment id 425284
นี่เหละความรัก หากรู้จักรัก รักไม่ทำให้เจ็บหรอก
14 กุมภาพันธ์ 2548 20:23 น. - comment id 425444
ถึง คุณForever-U
ไม่ขอเรียนรู้รักปักใจมั่น
พอแล้วฉันไม่ห่วงใยใฝ่ห่วงหา
เจ็บเหลือเกินประเมินในทุกครา
จึงขอลาแล้วรักไม่ภักดี
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
22 กุมภาพันธ์ 2548 16:28 น. - comment id 429460
ถ้าเหนื่อยกับความรักในวันนี้ ลองหยุดตามหาสักทีดีไหม ให้รักกับตัวเองน้อยเกินไป หัวใจจึงเจ็บไหวกับตัวเอง ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2548 21:40 น. - comment id 429591
ถึง คุณนกกาเหว่า
ด้วยเหนื่อยนักพักร้อนไม่ผ่อนผัน
เพราะตัวฉันสุดร้าวไหวใจห่วงหา
จึงขอพักความรักร้อนผ่อนกายา
แล้วแวะมานั่งชมกลอนรักสอนใจ
*-*ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ*-*
10 มีนาคม 2548 22:06 น. - comment id 437300
พี่เจ็บผมก็เจ็บ (T_T)
15 เมษายน 2548 23:40 น. - comment id 454017
ถึง คุณเพลงกลางป่า
อย่าเจ็บอย่าหมองเศร้า
เพราะตัวเจ้าพี่ห่วงหา
สุขเถิดเจ้าน้องยา
สุขทุกครานะคนดี
*-*ขอให้น้องมีแต่ความสุขสันต์นะค่ะ (ขอโทษที่ตอบช้า เพราะพี่ไม่รุ้ว่าน้องมานะค่ะ อิอิ)*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
