ทิวาราตรีฤาเปรมปรีดิ์. งามพิลาสประหลาดล้ำยามยอแสง ฤทธิ์ร้อนแรงแบ่งสาดสุดพาดหนอ เป็นห้วงยวงล่วงงามเมื่อยามคลอ ยิ่งพะนอยากกระจ่างระหว่างหทัย พฤกษาชาติอ่อนไหวไศลสล้าง แสนเวิ้งว้างกลางคีรีมิมีสลาย หนาแน่นนุ่มนวลยวนชวนกล้ำกราย สร้างดวงใจให้พล่านละลานตา โกสุมทองมองผ่านตระการยิ่ง งามทุกสิ่งยวนเย้ากลิ่นนาสา ผุดพาดผ่องยองใยเคียงใกล้มา เยือกอุราพาเฉิดฉันท์ซาบซ่านใจ กลิ่นหอมหวนล้วนมายิ่งพาเพริศ ตะวันเฉิดฉายอำพันอันสดใส เหมือนวิมานพลันพบสบไฉไล จะหาใดปานเทียบเปรียบอรพินท์ ครั้นราตรีอาบแสงยิ่งแยงจิต ให้ชวนพิศสนิทแนบหมดทั้งสิ้น ก่อวังวนอลหม่านพล่านดวงจินต์ ปั่นป่วนถวิลจินตนาสุดเร้าอารมณ์ สมสล้างกระจ่างใจมีใครเท่า ดาราเข้าช่วยประกายคล้ายแสงโสม รสกำซาบผ่านภพประสบชม อกใจบ่มเฝ้าโลมโน้มโหมพลัง กระแสพล่าพลุ่งพล่านซ่านใจคิด ตะวันพิศจันทร์ดาราครามนต์ขลัง ช่างโน้มเหนี่ยวเลี้ยวคดยากหมดจัง อุรารั้งดังกลั่นแกล้งแสร้งชาญฉลาด โอ้งามจริงสิ่งนี้หนอเจ้าอกเอ๋ย จะละเลยห่างไกลใยแสนขลาด ทิวาเร้าเคล้าราตรีนี้ยากพลาด แสนประหลาดมาดฤดีสุดปรีดิ์เปรม. ๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
10 กุมภาพันธ์ 2548 13:23 น. - comment id 423112
เพราะจังเลยอ่ะค่ะ ... นู๋แว๊บบบบมาทักทายนะคะ เพราะคอมยังเจ๋งอยู๋ งุงิ
10 กุมภาพันธ์ 2548 13:45 น. - comment id 423128
เพราะมากค่ะคุณแก้ว
10 กุมภาพันธ์ 2548 14:12 น. - comment id 423138
คำงามๆ ทำให้เกิดภาพงามๆปรากฏชัดในใจคนมาชมค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2548 14:36 น. - comment id 423149
ยามกลางคืนก็บรรยากาศดีไม่แพ้ตอนกลางวันเนาะครับ
10 กุมภาพันธ์ 2548 14:51 น. - comment id 423157
ยังคงคุณค่าเหมือนเดิมเลย
10 กุมภาพันธ์ 2548 16:14 น. - comment id 423218
++ งดงาม..ตามจินตนาการ ++
10 กุมภาพันธ์ 2548 18:07 น. - comment id 423269
มาเป็นกำลังใจเจ้าคะ!
10 กุมภาพันธ์ 2548 20:08 น. - comment id 423349
ไพเราะมากค่ะ ชอบกลางคืนมากกว่า ได้นอน อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2548 20:30 น. - comment id 423377
ไพเราะมากค่ะ คำที่ใช้ก็แสนจะงดงาม ต้องศึกษาภาษางามๆแบบนี้บ้างแล้วค่ะ ทิวาราตรี...ฟังดูดีมากกว่าวันและคืน เวลาแต่งจะไม่ค่อยคิดคำยากๆค่ะแต่งวันและคืนไปเฉยเลย เป็นประจำ.. ชอบกลางคืนหรือยามราตรีมากกว่าค่ะ มันสงบแล้วได้นอนสบาย อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2548 21:24 น. - comment id 423431
เพ่งพิศภาพวาบไหวสู่ใจหวาม งามแสนงามลดาดวงในห้วงฝัน กลิ่นกำซาบอาบจรุงฟุ้งรำพัน สร้างสวรรค์ในจินต์ไม่สิ้นกาล ทุกสิ่งทุกอย่างงดงาม..ในยามที่จินตนาการนั้นเคลื่อนไหว สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ... บรรยากาศอย่างนี้คลายความเคร่งเครียดดีค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2548 21:34 น. - comment id 423437
ทิวาราตรีฤาปรีดิ์เปรม สุขเกษมอิ่มเอมปรารถนา งามสะพรั่งดั่งคุณสูงล้ำค่า ติดตรึงตราราตรีที่รักเธอ มาชมผลงาน
10 กุมภาพันธ์ 2548 22:05 น. - comment id 423475
ทิวากับราตรี ใดเปรมปรีดิ์ฤดีคิด ไม่รู้ว่าถูกผิด ในดวงจิต คิดมิวาย ทิวาก็พาฝัน ราตรีจันทร์กระจ่างสาย เพริดแพร้ว แววพรรณราย ดู ดูไปก็...คล้ายกัน ทิวาคู่ราตรี นภานี้เป็นที่ฝัน เคลื่อนไหวไม่ใกล้กัน ต่างลดหลั่นตามเวลา ตะวัน สาดแสงแจ้ง แดดร้อนแรง ส่องเวหา พลบค่ำย่ำนภา มีจันทราทอแสงนวล รู้ไหมว่า...ใจคิด ถึงมิ่งมิตร จิดผันผวน อยู่ไหนใจแปรปรวน ยิ่งใจหวลควรคนึง **แวะมาเยี่ยมชม อักขระลึกล้ำดีจัง...อิอิ**
10 กุมภาพันธ์ 2548 22:23 น. - comment id 423500
งามมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เกินบรรยายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ค่ะคุณแก้ว......................
10 กุมภาพันธ์ 2548 22:45 น. - comment id 423541
* - * . . . . . . . . . สวัสดี ค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2548 22:55 น. - comment id 423555
พฤกษาชาติอ่อนหวานปานน้ำผึ้ง มองที่ไรให้สุดซึ้งคนึงฝัน ยิ่งกว่านั้นยามมองเดือนเลือนมองจันทร์ ทำให้ใจของฉันนั้นรัญจวน *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
12 กุมภาพันธ์ 2548 11:57 น. - comment id 424360
คุณ สาวดำ เขียนเรื่องน่ากลัวแล้วเพี๊ยน ก็เลยเขียนเรื่องหวานสักหน่อย เพื่อคนอ่านจะได้ไม่เซ็งจ๊ะหลาน แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 11:58 น. - comment id 424361
คุณ มัดหมี่ ขอบคุณครับดังที่บอกกับคุณสาวดำแหละครับ คนเพี๊ยนอย่างผมเปลี่ยนได้หลายอารมณ์นิ 555 อย่าว่ากันนะครับ แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:00 น. - comment id 424362
คุณ เดือนไร้เงา สิ่งนี้แหละครับผมพยายามหามารจนาไว้เสมอๆแต่เพียงว่าผมเองยังไม่สันทัดต่อคำเหล่านี้เท่าไหร่ ทั้งที่ใจอยากจะเขียนแต่อ่านหนังสือน้อยไปหน่อยครับ อยากจะหาอ่านแต่ความขี้เกียจทำให้ละเลย ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:03 น. - comment id 424363
คุณ extreme life พูดตามตรงผมชอบกลางคืนมากกว่ากลางวันครับ เลยเป็นคนตื่นนอนสายเสมอๆแหละครับ กลางคืนนั้นให้อะไรๆหลายอย่างจริงบรรยากาศก็เยือกเย็นดี ชุ่มฉ่ำสบายทั้งร่างกายและจิตใจครับ แต่แปลกอย่างหนึ่งผมเขียนกลอนกลางคืนไม่เป็นสัปรสเลย เขียนกลอนนี้ผมมักจะมาเขียนตอนบ่ายๆเสมอเป็นประจำครับ แปลกจริงๆนะครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:05 น. - comment id 424364
คุณ เจ้าสาวโลกวิญญาณ ขอบคุณมากนะครับ ใกล้แล้วซินะครับจะได้เป็นผู้ใหญ่เต็มตัวหน่อย คือว่าสร้างฐานะตัวเองได้แล้วครับ แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:07 น. - comment id 424366
คุณ ผลิใบสู่วัยกล้า ขอบคุณมากเลยครับสหายธรรม แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:08 น. - comment id 424368
คุณ น้ำใส ขอบคุณมากครับแล้วแวะมาอีกนะครับคิดถึงเสมอ แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:10 น. - comment id 424370
คุณ เพียงพลิ้ว 555 เหมือนผมเปี๊ยบเลยครับ ผมก็เช่นกันกลางคืนให้อะไรๆหลายอย่างแก่ชีวิตครับ ทั้งความสงบ ร่มเย็น ตระการตา ฝันตามจินตนาการได้เสมอๆแหละครับ ขอบคุณนะครับ แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:12 น. - comment id 424371
คุณ คนเมืองลิง ในความนึกคิดผมนะครับคุณเองก็เก่งเสมอทั้งในทางโลกและธรรมเสมอมา ขอบคุณมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:15 น. - comment id 424375
คุณ พี่ดอกแก้ว เมื่อผมเขียนงานที่น่ากลัวและรู้สึกหนักในด้านจิตใจคนอ่านมากก็พยายามหาอะไรมาทดแทนให้เขาครับ ผมเขียนเรื่องนี้คนเพียงเห็นชื่อแล้วผ่านเลยครับ แฮะ ยังไม่จบนะครับว่าจะเขียนขุมเล็ก อีก 16 ขุมแล้วก็จะผ่านไปด้านอื่นอีกครับ ขนาดนี้เขาคิดว่าผมเพี๊ยนมากเสียแล้วล่ะ แต่ช่างเถอะผมเชื่อมั่นตัวผมเสมอครับ 555 ขอบคุณมากครับ
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:17 น. - comment id 424376
คุณ แม่จิตร กลอนคุณงามมากนะครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:19 น. - comment id 424379
คุณ ทิฆัมพร ทั้งสองอย่างนี้คู่กับโลกเรามาครับอุปมาดั่งหญิงคู่กับชาย หยินคู่กับหยาง น้ำคู่กับไฟ (อิอิใช่หรือเปล่าหนอ) ฉันท์ใดฉันท์นั้นกระมังครับ 555 ขอบคุณมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:21 น. - comment id 424381
คุณ ดาหลา ขอบคุณมากครับอุปมาดั่งสาวชาวเหนือร่ำลือมานานแสนนานงดงามและสดสวยเฉกเช่นกันกระมังครับ 555 แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:25 น. - comment id 424384
คุณ รัถเกล้า สวัสดีครับ...เพียงแลพบผมก็แสนปลาบปลื้มที่ได้เพื่อนใหม่มาเยือนครับ แล้วแวะมาใหม่นะครับ หน้านี้มอบให้ทุกๆคนที่แวะมาเยือนเสมอครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:28 น. - comment id 424387
คุณ ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณที่มอบกลอนให้ผมสำหรับศึกษาไว้เสมอๆนะครับ พฤกษาชาติย่อมนำความแช่มชื่นสู่มวลมนุษย์เสมอมามิขาดหาย แต่มนุษย์กลับทำลายเสียสิ้น พอไร้สิ้นก็มาร้องแรกแหกกระเฌอว่าฟ้าไม่เมตตา แปลกจริงๆนะครับ นี่หรือคนแลมนุษย์กันแน่ 555 แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2548 14:54 น. - comment id 424450
งานงาม...สื่อความหมายชัดเจน...อ่านแล้วสบายใจค่ะ...ลืมบอกไป...คนอ่านก็งามอ่ะนะ..อิอิอิ... ....คิดถึงแฝดเพื่อน..นะเจ้าคะ...
13 กุมภาพันธ์ 2548 00:09 น. - comment id 424637
คุณ ราชิกา เพื่อนรักสิ่งใดที่ผมอยากให้เพื่อนๆสบายใจย่อมจัดสรรหาให้ครับ แล้วแต่ความสามารถผมจะทำได้หรือไม่เท่านั้นเองแหละ อ้อคนเขียนไม่งามหรอกครับสู้เพื่อนแฝดไม่ได้หรอกครับ อิอิ งามทั้งรูปร่างแลจิตใจยากหาหญิงใดเสมอเหมือนยากครับ ส่วนผมนั้นคิดถึงเพื่อนรักเสมอมาเลยครับไม่เคยลืมและคิดจะลืมด้วยล่ะ แก้วประเสริฐ.
28 กุมภาพันธ์ 2548 16:18 น. - comment id 432703
อืม.... อิ่มเอม เต็มความรู้สึก มโนสำนึกพินิจทิวาราตรี
6 มีนาคม 2548 14:59 น. - comment id 434902
คุณ ฟา ครับผมเขียนให้อ่านได้เฉพาะบางคนเท่านั้นเองแหละครับ ส่วนใหญ่เขาไม่สนกันหรอกครับกลอนโบราณ ขอบคุณนะครับ แก้วประเสริฐ.