เคยไหมเสียน้ำตาให้คนแปลกหน้า เคยไหม เจียนบ้ากับเรื่องราวอันสับสน เคยไหมถูกปั่นหัว..จนเกือบเสียคน เคยไหม..ทุกข์ทนอยู่ในบ่วงอันลวงตา เพียงแค่ปล่อยวางก็ว่างเปล่า ไม่มีเขาหรือใครมาทำให้เราเสียหน้า ไม่ยึดติดไม่ถือมั่น...ไม่มีอัตตา ก็แค่ว่า...โดนสวรรค์ทดสอบเอา บททดสอบโหดหิน..กัดกินชีวิต แต่ยังดื้อยังถือสิทธิ์..ไม่คิดจะอับเฉา วันนี้อาจไม่ใช่วันของเรา แต่ยังเฝ้ารอวัน...ฉันลำพอง
9 กุมภาพันธ์ 2548 17:54 น. - comment id 422709
เคยทุกข้อ บอกกล่าวที่เล่าขาน ทรมาน เหลือทนกว่าพ้นได้ มีสิ่งเดียวแนะนำคือทำใจ ปล่อยวางไว้ ว่างเว้นเป็นครรลอง เป็นธรรมดาของโลกค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2548 18:49 น. - comment id 422736
ทำใจได้ให้รีบทำเบื่อช้ำชอก อย่างที่บอก จงปล่อยว่าง ช่างมันเสีย เก็บไปไปคิด กวนจจิตใจ ให้อ่อนเพลีย เลิกละเหี่ย ละห้อยโหย โดยปล่อยวาง ถูกต้องที่สุดค่ะ ยึดไว้ก็เท่านั้น มาซึมซับความงามเก็บไปคิดต่อค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2548 20:35 น. - comment id 422774
เคยไหม..กับใจที่เหว่ว้า เคยไหม..กับน้ำตาที่รินไหล เคยไหม..ความอ้างว้างในหัวใจ เคยไหม...กับหทัยที่ไร้เธอ.....ฯ เป็นบทกวีที่งามมากค่ะ..มาชื่นชมนะคะ...
9 กุมภาพันธ์ 2548 23:49 น. - comment id 422887
เคยทุกข์ทนสับสนทั้งอ่อนล้า กับภาพที่ล่วงตามาหลอกหลอน แต่อย่างไรใจรับได้แม้สั่นคลอน และยังเชื่ออย่าแน่นอนว่ายังมี วันที่เราสดหวังนั่งทั้งระรื่น ยิ้มสดชื่นพร้อมใจใฝ่สุขขี ยิ่งกว่านั้นเหมือนตะวันที่ดูดี หรือไม่ก็เหมือนราตรีที่สวยงาม *-*ชื่นชมในผลงานคุณเสมอค่ะ แต่งได้ดีทุกบทเลยค่ะ*-*