มีเมืองหนึ่งซึ่งอยู่แดนแคว้นไกลห่าง ประชาชนไม่ลาร้างต่างสุขสันต์ เพราะผู้ครองนครมองย้อนกัน ตัวท่านนั้นใช้เมตตาพาสุขใจ แต่ผู้ครองนครกับร้อนจิต ด้วยลูกสาวใกล้ชิดไม่คิดใฝ่ จะมีคู่เคียงครองรักคล้องใจ ทั้งที่วัยยี่สิบห้าพาร้อนรน ตัวท่านจึงได้เป่าเฝ้าประกาศ หากใครมีความสามารถให้ลูกสน ตอบตกลงรับรักปักใจตน เพื่อให้พ้นการอยู่เดียวเปลี่ยวเอกา จะยอมให้ทรัพย์สินถิ่นอาศัย พร้อมตำแหน่งอันยิ่งใหญ่ของตัวข้า เมื่อประกาศออกไปไวทันตา ด้วยบรรดามากชายต่างหมายครอง แต่ไม่มีผู้ใดได้สมหวัง ทั้งต้องยังนั่งเศร้าเฝ้าปวดหมอง เพราะลูกสาวตอบไปใจคล้องจอง คือไม่มองไม่สนกับคนใด จนเวลาผ่านไปได้หลายเดือน ยังย้ำเตือนมุ่งมั่นไม่หวั่นไหว ตอบคำใครที่มาสนทุกหนไป นั่นก็คือคำว่าไม่ไม่ทุกที แต่แล้วความมุ่งหมายปรารถนา ที่จะอยู่อย่างเอกามาหลีกหนี ไม่สนใจกับผู้ใดในชีวี ก็ต้องมีอันจบลงตรงพบเจอ กับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งหล่อเหลา ปัญญาเชาว์ยิ่งนักปักใจเพ้อ รู้แน่ไซร้ในใจของตัวเธอ มีเสมอคำไม่ใช่ในใจจริง พอได้เจอพบหน้าพาคำถาม ที่ตรงข้ามกับความตามแม่หญิง เจ้าไม่รักข้าใช่ไหมใฝ่ประวิง ช่วยบอกจากใจจริงให้รู้ที ส่วนแม่หญิงตอบไปไม่ทันคิด คำว่าไม่ดลจิตไม่คิดหนี เลยทำให้ตรงข้ามความเคยมี ใช่ไหมนี่เพื่อนพ้องลองคิดดู อิอิ
ผู้หญิงไร้เงา 8 ก.พ. 2548 22:03 น. - ID 70785 
1119
27
0
8 กุมภาพันธ์ 2548 22:22 น. - comment id 422355
ไม่ใช่ค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2548 22:46 น. - comment id 422362
เข้าใจเขียนนะตูน อิอิ ฝันดีเราคืนนี้ ตูนครับ ตั้งคณะกันไหม เพื่อเป็นล่ำเป็นสัน นะ อิอิ
8 กุมภาพันธ์ 2548 22:48 น. - comment id 422364
ก็กานต์ชอบคนหล่อนี่คะ อิอิ
8 กุมภาพันธ์ 2548 22:49 น. - comment id 422365
อืม...ม...ม...
8 กุมภาพันธ์ 2548 22:52 น. - comment id 422366
ตกลงมันยังไงกันแน่เนี่ย ใช่หรือไม่หว่า งงวุ๊ย ไปหายาพารากินก่อนนะ เดี๋ยวกลับมาตอบใหม่ 555
8 กุมภาพันธ์ 2548 22:55 น. - comment id 422369
ไม่ใช่นักรักหักอกตัวจริง อะจิ พอเห็นหล่อหน่อยเลยลืมสติ....ธรรมชาติ ของเขาอยู่แล้ว อิอิอื
8 กุมภาพันธ์ 2548 23:55 น. - comment id 422391
5555555+ เข้ามาฮา ขอรับ ..
8 กุมภาพันธ์ 2548 23:57 น. - comment id 422392
เคยได้ยินเพลงนิโคลไหม ไม่ช่าย ไม่ช่าย (อะไรซักอย่าง) อย่างนี้เข้าข่าย ปฏิเสธซ้อนปฏิเสธ จริง ๆ แล้วดาวอังคาs อยากบอกว่า ผู้หญิงไร้เงา เขียนงานได้ ไม่ ไม่ สวยเลย
9 กุมภาพันธ์ 2548 03:37 น. - comment id 422403
สงสัยหญิงสาวถูกความหล่อครอบงำ 555 แวะมาทักทายเจ๊ยามดึกจ๊ะ ไปทำงานต่อหละ เห้อ ...
9 กุมภาพันธ์ 2548 05:03 น. - comment id 422404
มานพน้อยดีใจได้สมจิต โปรดพินิจท่านเจ้าเมืองเลื่องลือขาน พระธิดาตอบให้เห็นเป็นพยาน ว่านงคราญไม่ไม่รักข้าสักครา เจ้าเมืองยิ้มดีใจได้เขยแน่ ฉลาดแท้เจ้าเขยขวัญอันใฝ่หา หัวเราะพลางบอกเล่าเจ้าธิดา โอ้ลูกยาได้ยินไหมใช่หลอกลวง ไม่ไม่รักก็คือรักสลักจิต เมื่อเจ้าคิดมอบหทัยไม่แหนหวง พ่อยินดีมอบให้เขาเป็นคู่ควง รักชื่นทรวงแต่งกันวันนี้เลย พระธิดาเอ่ยว่าอย่าร้อนรุ่ม คำว่าไม่ใช่เพียงสุ่มมาเฉย ๆ ลูกบอกไม่ใช่จบสิ้นเพียงไม่เอย ไม่ผิดเลยคือวจีที่ตั้งใจ เขาถามว่าไม่รักเขานั้นเลยหรือ คำตอบคือ ไม่...ผิดคิดเหลวไหล หากจะรักลูกจะตอบมอบจากใจ คราวนี้ไซร้.ยังไม่คิดจิตเคียงครอง ..................................................... อด...จ้า..ขอเชิญท่านมานพมารับแห้วไปหนึ่งถุง กินกะน้ำใบบัวบกจ้า...
9 กุมภาพันธ์ 2548 06:41 น. - comment id 422406
เคยได้ฟังมาเหมือนกันค่ะคุณหญิง ตกลงกรับแห้วไปทานดิเนี่ย แวะมาอ่านงานเพราะ ๆ ค่ะ คิดถึงนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2548 08:20 น. - comment id 422422
หน้าส่วนตัว
..อิอิอิ .. เรนว่า ..พี่หญิงฯ ..เก่งมากเล้ยคะ ..
นิทานเรื่องนี้ .. สอนให้รู้ว่า ...
...
โห้ยย .. เรนเกาหัวฟู ..
ตอนน้าน ดู .. ว่า.. ไม่ใช่..
มัยร่า ..เพราะอะไร ..
คำว่า ..ไม่ .. ไม่ ไม่ .. จีงหลุดมา .. อิอิอิ ..
..เรน .. ก็ .. ไม่..
...
9 กุมภาพันธ์ 2548 08:22 น. - comment id 422424
ใช่ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มั้งจ๊ะ... หวัดดีตอนเช้าสาวน้อย
9 กุมภาพันธ์ 2548 09:47 น. - comment id 422444
ฟังเขาว่า ลบเจอลบ ทบเป็นบวก พวกเจอพวก เฮฮา ปาร์ตี้หนา ไม่กับไม่ เป็นใช่..น่ะกานดา สรุปว่า วิวาห์ ใช่ไหมเธอ.. ...เตรียมแหวนได้เลย เจ้าชาย..
9 กุมภาพันธ์ 2548 09:50 น. - comment id 422445
ใช่ ไม่ใช่ ให้ข้อคิด ขอสักนิด พินิจคิดกันหน่อย ดู สิดู ใจหญิง ใจชาย ให้บ่อยบ่อย แลเจ้าจะคล้อย ใจลอย ในรูปงาม มาติดตามอ่านกลอนของ ผู้หญิงไร้เงาอีกครั้งค่ะ เขียนได้สนุกน่าอ่านมากค่ะ ชื่นชม การเขียนมากๆจ๊ะ
9 กุมภาพันธ์ 2548 10:12 น. - comment id 422453
ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นคือใครเอ่ย จะได้ถามให้รู้ไปเลย ใช่ ไม่ใช่ อิอิ เป็นนิทาน หรือ เรื่องจริงคะนี่ หรือผู้หญิงคนนั้น คือ ผู้หญิงไร้เงา หรือเปล่านะคะ แหะ ๆๆ แวะมาแซวพี่ตูนคะ ^__^
9 กุมภาพันธ์ 2548 11:56 น. - comment id 422513
ไม่อยากให้ใช่เลยอ่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2548 12:13 น. - comment id 422518
ไม่ใช่ ไม่ใช่ ใช่ ใช่ใช่ เด็ดดอกไม้หมดต้นหมดใบแล้วจ้า อิอิ วันนี้ค่อยยังชั่วจ้าน้องตูน พี่เข้าใจแล้ว อุ๊ย เขิน สงสัยเมื่อคืนยังมึนยังงงอยู่ 555 ไปแล้วจ้า แต่งไม่เป็น กลัวไม่ไม่ไม่เป็นเหตุให้ไข้กลับอีก อิอิ... ป.ล.ฝากบอกผู้หญิงคนนั้นด้วยนะว่า ถ้าไม่ต้องการก็ส่งมาให้พี่จ๋อจ๋าได้จ้ะ
9 กุมภาพันธ์ 2548 13:26 น. - comment id 422549
เจ้าไม่รักข้าใช่ไหมใฝ่ประวิง ช่วยบอกจากใจจริงให้รู้ที จะบอกว่าไม่รักกลัววิ่งหนี จึงต้องรี่..มาบอกรัก..จงปักใจ...อิอิ.. ช่ายรึม่ายช่ายแต่น่าจะช่าย....อิอิ...
9 กุมภาพันธ์ 2548 14:49 น. - comment id 422597
ก็มันเกินห้ามใจไม่ทันคิดนี่นา ^o^
9 กุมภาพันธ์ 2548 18:01 น. - comment id 422714
..ใช่ม่ะใช่..ไม่รู้ ลองเอากลีบกุหลาบมาเด็ดดู เผื่อยอดพธู..จะรู้ว่าใช่..ไม่ใช่.. ** สุดแต่ฟ้าบันดาล** ^___^
9 กุมภาพันธ์ 2548 18:58 น. - comment id 422742
สวัสดีค่ะ พี่หญิงฯ ไม่ใช่...ๆๆๆ ซาแว๊ปๆ มา ได้แป๊ป....ไปก่อนนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ.....
9 กุมภาพันธ์ 2548 20:39 น. - comment id 422776
แล้วทั้งคู่ก็ได้ครองรัก อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขตาหลอดไป..... หรือเปล่าน๊า อิๆ สนุกค่ะพี่ตูน เจ้าหญิงเรื่องมากดี เอ้ย เหอๆ มาทักทายนะค๊าบบบบ^^
9 กุมภาพันธ์ 2548 20:59 น. - comment id 422783
แบกไม้มะยมเข้ามาแจกอีกครึ่งโหล..สงสัยให้ไว้ครั้งก่อนผุหมดแล้ว.. อย่ามัวอมยิ้ม..ผมว่ามีหลายจุดไม่น้อยนะนั่น... ยังไงก็รักษาสุขภาพนะครับ..งานและเรียนมากๆ ก็ต้องหาเวลาพักผ่อนมากๆ..สวัสดีนะครับ.
9 กุมภาพันธ์ 2548 21:57 น. - comment id 422796
ถึง คุณเพียงพลิ้ว (1)
เพราะตอบอยู่อย่างนี้ทุกทีซิ
จึงไม่มีคนดีมาห่วงหา
พอใครเขาเข้าใกล้ให้อุรา
ก็มัวแต่บอกว่าไม่ฉันไม่เอา อิอิ
*-*ใช่ ๆ เสียทีเถอะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณแม่จิตร
ตั้งคณะอะไรไม่บอกเล่า
ให้ตัวเราได้รู้แจ้งแถลงไข
ส่วนก่อนเราเพื่อนยาอย่าร้อนใจ
แล้วเอาไงค่อยว่ากันนั้นอีกที
*-*สวัสดียามค่ำคืนจ๊ะเพื่อน แต่เอ จะตั้งคณะอะไรเนี่ย ไม่เห็นบอกเลย เดี๋ยวเกิดยศตั้งคณะละครสัตว์หละ ตูนจะไปเป็นตัวอะไรหละจ๊ะ อิอิ*-*
ถึง คุณเพียงพลิ้ว (2)
เพิ่งจะถึงบางอ้อหนองานนี้
ที่คนดีตอบไม่ใช่ในครั้งเก่า
นั่นก็เป็นเพราะว่าอยากมีเงา
ที่หล่อเหลาใช่ไหมเล่าเจ้าคนดี อิอิ
*-*แหมมิน่าหละ เพิ่งจะรู้ ว่าชอบคนหล่อเหมือนกัน ฉะนั้นอย่างนี้เห็นทีต้องคุยกับพี่จ๋อเอาเองแล้วนะจ๊ะ อิอิ (ตกลงกันได้เมื่อไหร่บอกด้วยนะค่ะ อิอิ)*-*
ถึง คุณชบาตาบอด
พอเจอคำนี้เขาเราแถมแย่
นั่งยิ้มแป่เลยรู้ไหมให้เฉลย
เพราะนานนานเจอทีมิคุ้นเคย
จึงไม่กล้าจะเผยเอ่ยคำใด อิอิ
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
ถึง คุณคนเมืองลิง (1)
สงสัยจะถือลูกท้อรอไม่ไหว
จึงรู้สึกคลื่นใส้ใฝ่ปวดหัว
แถมตาลายมากมายใช่นึกกลัว
จึงเราตัวทาถูมาอยู่ดี อิอิ
*-*ยาหม่องตราลิงคงใช้ได้ ไม่ต้องถึงขั้นพาราหรอกจ๊ะพี่จ๋อจ๋า อิอิ ยังไม่ปิ๊งก่อนดีกว่าไปรอปิ๊งข้างล่างนะจ๊ะ อิอิ*-*
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เขาคนนั้นคงไม่ใช่เหมือนใจท่าน
ที่ทำใครเขาหวั่นไหวใจห่วงหา
แล้วก็ทอดทิ้งกันพลันจากลา
จนเขาต้องมีน้ำหรอกหรอกยาใจ อิอิ
*-*แหมพูดอะไรชอบให้เข้าตัวเองอยู่เรื่อยเลยนะค่ะ อิอิ แบบนี้เขาเรียกว่าอะไรนะค่ะ อิอิ อ้อ ฝากงูไม่พ้นคอไง ใช่หรือเปล่าเอ่ย อิอิ*-*
ถึง คุณไวยากรณ์
จะเฮฮาปาร์ตี้ยาอีไม่
เพราะว่าบ้านกลอนไทยให้สุขสันต์
แค่ภาษากลอนกานต์ยามอ่านกัน
ก็หวานมันส์แสนสุขสนุกใจ อิอิ
*-*หัวเราะได้ตลอดจริง ๆ เลยนะค่ะ งั้นขอหัวเราะด้วยคนแล้วกันค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณดาวอังคาร
ปฏิเสธซ้อนกันนั้นจึงเปลี่ยน
ให้ความหมายผิดเพี้ยนเปลี่ยนแปลงใหม่
เหมือนดั่งว่าลบกับลบพบครั้งใด
ก็เปลี่ยนไปเป็นบวกผนวกกัน
*-*เพลงนี้ชอบค่ะ นักร้องน่ารัก แถมสวยอีกตั้งหาก และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้กันนะค่ะ*-*
ถึง คุณเมจิคเซียน (4501)
คงไม่ใช่ความหล่อเหลาเข้าครอบงำ
แต่เป็นเพราะบุญกรรมที่ทำไว้
ร่วมกันมาแต่ชาติก่อนหากย้อนไป
จึงทำให้ได้ตกลงปลงวิวาห์
*-*แหมความหล่ออย่างเดียวไม่สำเร็จหรอกน้องชาย จริงเปล่าหละค่ะ อิอิ เคยได้ยินไหม คารมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรองนะจ๊ะ อิอิ*-*
ถึง คุณบ้านรอจันทร์
เมื่อได้ฟังหญิงสาวกล่าวเช่นนั้น
ทำให้เรานึกหวั่นพลันปวดหมอง
ด้วยเฝ้าคิดเชยชมรักสมปอง
ได้ครอบครองเจ้าแน่แม่ยาใจ
แต่เจ้ากลับบอกไปให้รู้แจ้ง
แถมแสดงคำต่อไปให้หวั่นไหว
ไม่ผิดเลยเฉลยกันในทันใด
พอพูดไปทำให้เราเศร้าเหลือเกิน
แต่อย่างไรด้วยใจใฝ่ห่วงหา
จึงไม่อาจตัดใจลาพาห่างเหิน
จึงขอท้าสู้ไหมใจเผชิญ
ด้วยอยากเดินเคียงเจ้าเฝ้าดูแล
ซึ่งหากเจ้ารับคำท้าเวลาไหน
เราจะถามปัญหาไปให้เจ้าแพ้
เพื่อจะได้ชิดใกล้ในดวงแด
ได้ดูแลตัวเจ้าเฝ้าห่วงใย
แต่หากข้านั้นแพ้ต่อแต่นี้
จะยอมไกลในชีวีมิมาใกล้
แต่หากเจ้านั้นแพ้ข้าอย่าช้าไป
ช่วยตกลงปลงใจกับข้าที
*-*แหมจะแบกแห้วกินกับน้ำใบบัวบกเลยหรือค่ะ แต่ตอนนี้แห้วไม่มีแล้วนะ เขามีแต่สมหวัง ฉะนั้นสมหวังแล้วกันหนา อิอิ*-*
ถึง คุณsun strom
เขาไม่รับหรอกแห้วรักแคล้วคลาด
แถมงานนี้ไม่พลาดกับสมหวัง
จึงทำให้มีเสียงของระฆัง
ตีดังดังเป็นสัญญาณงานวิวาห์
*-*สมหวังจ๊ะ อย่าให้กินแห้วเลย เขาไม่กินกันแล้ว อิอิ คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
ถึง คุณrain
ในนี้ทานเรื่องนี้นั้น
สอนผูกพันมั่นห่วงหา
หากคู่กันมิพลันลา
คงเกิดมาได้คู่กัน
*-*นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คู่กันแล้วไม่แคล้วกันไงจ๊ะเด็กน้อย อิอิ แต่เอ น้องเรนไม่เด็กแล้วหนา เป็นสาว แถมสวยด้วยซิจ๊ะ*-*
ถึง คุณภูตะวันตะวันรอน (พี่ภู)
ทำไมต้องมั้งจ๊ะถ้าจะใช่
หรือตอบไม่มีใจให้ห่วงหา
ก็จะยอมโทรซึ้งตีหนึ่งพา
รับประกันเลยหนาโดนฆ่าตาย อิอิ
*-*อิอิ ใช่หรือเปล่าจ๊ะแบบนี้ คิดถึงแทบใจจะขาดเลยค่ะ แต่เอ ขาดใจได้ไหมค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณกุ้งหนามแดง
ลบกับลบ พบกัน นั้นเป็นบวก
พวกกับพวก เจอกัน พลันสุขสันต์
เหมือนดั่งเขา กับเธอ ที่ได้เจอ
เปลี่ยนไผลเผลอ เป็นสุขสันต์ วันวิวาห์
*-*เตรียมอย่างเดียวไม่ได้ค่ะคุณกุ้ง ต้องบอกเจ้าชายว่าถึงเวลาสวมแหวนแล้วด้วยค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณแก้วนีดา
คงไม่ใช่เพราะรูปงามความหล่อเหลา
แต่เป็นเชาว์ปัญญาพาสร้างสรรค์
จึงทำให้เกิดรักหลงปลงชีวัน
ยอมเป็นคนสำคัญฝันร่วมเคียง
*-*คนหล่ออย่างเดียวเดี๋ยวนี้เขาไม่สนกันแล้วค่ะ อิอิ แต่แปลกนะค่ะ ผู้หญิงไร้เงาก็ชอบคนหล่อ อิอิ*-*
ถึง คุณแอ็ปเปิ้ล
ไม่ใช่เรื่องจริงแน่แค่สมมุติ
ซึ่งที่สุดเป็นเรื่องใดใจสงสัย
เพราะเคยเห็นตลกเล่นช่างเป็นใจ
ให้เรามาแต่งไงจ๊ะคนดี
*-*หากพี่เป็นเจ้าหญิงได้ก็ดีซิจ๊ะ อิอิ จะได้เลือกคนนี้ทันทีที่ได้ยินคำถามเลย อิอิ คิดถึงนะค่ะ และสำหรับเรื่องนี้เป็นมุขหนึ่งของตลกคณะหนึ่งซึ่งเล่นกัน เห็นน่าสนใจดี เลยนำมาแต่งเป็นกลอนให้อ่านนะค่ะ*-*
ถึง คุณผลิใบสู่วัยกล้า
ที่ไม่อยากให้ใช่คงใคร่จะ
ขอเข้าเฝ้าซินะกะถูกไหม
แต่ต้องเอ่ยจากจิตที่คิดไป
คงหมดแล้วโอกาสไงจ๊ะคนดี อิอิ
*-*แหมยังไงก็ใช่จ๊ะ ฉะนั้นก็ใช่เถอะ อย่าไม่ใช่เลย อิอิ*-*
ถึง คุณคนเมืองลิง (2)
หากผู้หญิงเขาคนนั้นไม่มั่นหมาย
มีหลายคนเคียงกายให้ถวิล
แต่ขอบอกไว้นิดคิดยลยิล
คงต้องสิ้นแล้วน้องรักปักใจจอง อิอิ
*-*ข้ามศพน้องหญิงไปก่อนนะค่ะ อิอิ อ้อ แล้วที่เด็กดอกไม้หมดต้นเนี่ย ต้นอะไรค่ะ ระกำหรือเปล่า เจ็บไหมเนี่ย หนามก็เยอะ อุปสรรคก็แยะ อิอิ เอาค่ะ ยาหม่องตาลิงถือลูกท้อ ปิ๊งๆๆ หายเร็ว ๆ นะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณกัลลดา
เจ้าไม่รักข้าใช่ไหมใจห่างหาย
แต่ข้าอยากเคียงกายเจ้าหนักหนา
จึงได้ใช่เสน่ห์เล่ห์มารยาท
เพื่อให้เจ้านั้นหนามาสนใจ
*-*มีคนเคยบอกว่า ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนต์ก็ต้องเอาจนจะได้มาค่ะ อิอิ ฉะนั้นสู้ค่ะสู้แต่เอ สู้เรื่องอะไรเนี่ย อิอิ คิดถึงพี่สาวมากๆๆๆๆๆๆๆๆที่สุดเลยค่ะว่าง ๆ จะโทรหาใหม่นะค่ะ*-*
ถึง คุณextreme life
ใช่เพราะเกินห้ามใจไม่ทันคิด
หรือเพราะเป็นบุญฤทธิ์สิทธิ์เคียงคู่
ที่มีกันแต่ปางเก่าเฝ้าย้อนดู
จึงทำให้ได้อยู่คู่เคียงกัน
*-*คงประมาณนั่นหละมั้งค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณnamai
จะเด็ดดอกกุหลาบทราบความหมาย
ว่าจริงแล้วมากมายใช่หรือไม่
แต่อยากบอกจากจิตคิดจริงใจ
จึงตอบไปใช่ซิจ๊ะนะคนดี อิอิ
*-*มาใช่ด้วยกันดีกว่าค่ะ จะได้ไม่ต้องให้ฟ้ามาบันดาลหรือตัดสินใจ อิอิ คิดถึงค่ะ*-*
ถึง คุณแมงกุ๊ดจี่
ไม่ใช่ไม่เป็นไรแต่ไงนั่น
บอกรวมกันสี่ครั้งนั่นใช่ไหม
ก็สรุปได้ว่าวาจาใจ
นั่นเปลี่ยนไปกลายเป็นใช่ใช่ไหมเธอ อิอิ
*-*สวัสดีจ๊ะน้องมะกรูด หายไปนานเลยนะค่ะ คิดถึงจัง*-*
ถึง คุณช็อกโกแล็ต
แม้เจ้าหญิงจะเรื่องมาก
แต่ไม่ยากเกินใฝ่หา
ของเจ้าชายที่ทุกครา
แก้ปัญหาได้ทุกที
*-*แล้วทั้งคู่ก็ได้ครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดไปจ๊ะ อิอิ*-*
ถึง คุณผู้เฒ่า....โง่งม
เก็บเอาไว้บ้างก็ได้อย่าจ่ายมาก
เดี๋ยวลำบากกับลูกศิษย์คิดสับสน
ไม้มะยมไม่อยากรับกับตัวตน
ด้วยมากล้นแล้วที่บ้านงานที่มี อิอิ
*-*สวัสดีค่ะอาจารย์น้ำชาค่ะ โอ๊ย ยังไม่ทันจะให้ถ้วยน้ำชาเลย จะให้รับไม้มะยมแล้วหรือค่ะ อิอิ แล้วจะเอามือที่ไหนรับหละเนี่ย ตั้งหกอัน ครั้งเก่าก็หกอัน ได้เป็นโหล ๆ แล้วนะค่ะ ฝากไปให้พี่จ๋อที่กำลังถือลูกท้อสักอันสองอันไม่ได้หรือค่ะ อิอิ เอ้า พี่จ๋อช่วยด้วย อิอิ และขอบคุณอาจารย์นะค่ะสำหรับความห่วงใยที่มอบให้กับลูกศิษย์เสมอมา*-*
10 กุมภาพันธ์ 2548 00:12 น. - comment id 422904
พี่ตูน หวัดดีค่ะ ขอบคุณที่พี่ไม่ติชมไว้ ยังไงว่างๆตาลขอยืมชื่อพี่แต่งเป็นนางเอกซักเรื่องนะค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2548 00:18 น. - comment id 422906
ถึง คุณnuclear_life
ตามสบายได้คนดี
ต้องการนี้ไหนแบบไหน
ก็เชิญเลยด้วยตามใจ
เพราะเราใช่พี่น้องกัน
*-*ตามสบายค่ะ สำหรับการจะให้เกียรติให้เป็นนางเอกของเรื่อง อิอิ แต่ถ้าให้ขอขอเป็นนางรองได้ไหมค่ะ นางเอกเด่นไปค่ะ อิอิ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2548 00:46 น. - comment id 422923
อันธิดาแม้นดวงจิตคิตหวั่นไหว แต่อย่างไรสมควรค่าน่าสรรเสริญ หากคิดเพียงสมฤทัยใจเพลิดเพลิน เขามองเมินชาวประชาจะว่าไร นางสงสารคนยากจนจะทนทุกข์ ต่างเมืองบุกเขตขัณฑ์ป้องกันไฉน เพราะคนครองใช่ได้เพียงนางวิไล เขาจะได้ทั้งพารามาด้วยกัน นางเฝ้านึกตรึกแล้วจึงตอบถ้อย ข้าตัวน้อยด้อยปัญญามาเสกสรร ไม่อาจรับคำท้าอย่าเคืองกัน แต่หากท่านจริงใจได้โปรดฟัง ที่กลางพระอุทยานหน้าลานกว้าง งามสล้างดอกบัวงามบ่อน้ำขัง คนทั่วไปได้ชื่มชมสมใจจัง แต่ข้ายังอยากเห็นนักจักขอวาน หากพรุ่งนี้เห็นบัวงามตามที่ขอ ไม่รั้งรอจะตอบคำตามเรียกขาน จะปลงจิตมอบรักให้ไม่ทันนาน ขอเพียงท่านทำดังใจได้สมปอง บัดเดี๋ยวนั้นพลันมีสามมานพหนุ่ม ต่างร้องรุมว่าโปรดฟังท่านทั้งสอง ข้าก็มีจิตหมายได้เคียงครอง ขอประลองแข่งบัวงามตามสัญญา ท่านเจ้าเมืองดีใจไม่สิ้นหวัง พรุ่งนี้ยังรอได้ไม่รีบหนา เจ้าสี่คนไปเตรียมตัวนำบัวมา รุ่งทิวาวันพรุ่งนี้ ณ ที่เดิม ..................................................... จบก่อนน๊า....อิ ๆ ๆ ให้เจ้าสี่หนุ่มไปเอาดอกบัวมาถวายเจ้าหญิงวันพรุ่งนี้จ้า... ดูจิ๊ว่า...ใครจาชนะใจหญิงงาม... ต้องติดตามน๊า.....เด๋วพรุ่งนี้มาต่อให้จ้า....
10 กุมภาพันธ์ 2548 03:39 น. - comment id 422949
สวัสดีครับ ไม่ได้มาอ่านงานของคุณซะนาน ยังเขียนได้ดีเหมือนเดิมนะครับ ;) ยังจำกันได้เปล่าครับ ;)
10 กุมภาพันธ์ 2548 14:03 น. - comment id 423136
ขอตอบบ้างนะ ---------------------------------------------------- คำว่าไม่ ดลใจ โดยไม่คิด พูดพลั้งผิด ติดใจ ไม่โหยหา เมื่อเอ่ยปาก ออกไป ด้วยวาจา ต้องรักษา วาจา ของตนเอง คำสุดท้าย ตอบออกไป ว่าไม่รัก จึงยากจัก กลับคำ ทำอีกหน ด้วยความเป็น แม่หญิง ของผู้คน กล่าวความใด หลายหน นั้นไม่งาม โดยสุดท้าย จึงจำใจ ต้องจำจาก แม้ว่ารัก เขาจากเจ้า เฝ้าโหยหา แต่เมื่อกล่าว ความอันใด ให้ออกมา ก็จะต้อง รักษา สัจจะตน คำกล่าวแม้น ออกไป โดยไม่คิด แต่ในจิต ยังคิดรัก เสน่ห์หา ถึงจะไม่ ได้เคียงคู่ ด้วยกายา แต่ภายใน ดวงอุรา จักไม่เลือน ----------------------------------------------------- อาจจะฟังดูบ้างแล้วขัด ๆ เพราะไม่ค่อย จะชัด เรื่องเนื้อหา แต่ว่าอาจ เป็นตอนจบ อีกเวลา ที่หญิงมัก ตอบออกมา ไม่ตรงใจ
10 กุมภาพันธ์ 2548 14:15 น. - comment id 423141
บางครั้ง..การที่พูดอะไรไม่ตรงกับใจ ก็ทำให้แย่เหมือนกันนะคะ.. พลาดโอกาสทองของชีวิตเชียว.. ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง สวัสดียามบ่ายที่ร้อนอบอ้าวค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2548 21:53 น. - comment id 423459
ถึง คุณบ้านรอจันทร์
เมื่อได้ฟังคำนางอ้างเหตุผล
ที่เตือนตนกับปัญหาพาสุขสันต์
เพราะเจ้าคิดถึงประชาทั่วหล้ากัน
เพียงให้เขาเหล่านั้นได้สุขใจ
ข้าจึงแสนชื่นชมและยินดี
ยิ่งกว่านั้นแสนสุขีหละรู้ไหม
เพราะเจ้าคือคนที่ข้ายอมฝ่าไป
เพื่อให้ได้ชิดเคียงใกล้ในทุกวัน
แม้บุกน้ำรุดไฟก็ไม่กลัว
ใช่แค่บัวที่เจ้าเฝ้าตั้งมั่น
ให้ข้าไปเด็ดให้ชมสมใจกัน
หรอกหนานั่นหากเจ้านั้นประสงค์ใด
ข้ายินยอมทำให้ในเฉลย
แม้ต้องตายไม่เฉยเมยเลยรู้ไหม
เพราะเจ้าคือคนงามนะทรามวัย
ทั้งนอกในช่างหมดจดงดงามจริง
ส่วนมานพเพื่อนชายทั้งหลายแหล่
ที่มาแลเคียงใกล้ในตัวหญิง
เชิญได้เลยเราเข้าใจไม่ประวิง
หากว่าใครแน่จริงได้หญิงครอง
ซึ่งมานพทั้งหลายหมายเคียงคู่
ไม่คิดสู่ปัญหาพาปวดหมอง
คิดว่าบัวเด็ดง่ายดั่งใจปอง
ไม่คิดมองปัญหาอ่อนล้าใจ
แต่เมื่อไปอุทยานพานปวดหัว
ให้น่ามืดตามัวกลัวหวั่นไหว
เพราะใช่มีแค่บัวทั่วบึงไป
กลับมีผึ้งน้อยใหญ่เหลือคณา
ซึ่งมานพทั้งหลายไม่หาญสู้
เพราะไม่เคยคิดอยู่ในปัญหา
จึงต้องถอยหนีห่างสร้างเวลา
แต่ตัวข้ากลับเข้าใกล้ไม่เกรงกลัว
เพราะด้วยมือถือคบเพลิงช่างเริงรื่น
ให้ผึ้งตื่นตกใจไฟสลัว
เลยได้บัวดั่งคิดนั้นติดตัว
มาฝากน้องทูลหัวเพื่อแลกใจ
*-*เอาบัวมาฝากค่ะ เพื่อแลกกับสมหวัง และใจหนึ่งดวงของเจ้าหญิงหละ แต่เอ เจ้าหญิงอยากได้แต่บัวหรืออยากได้อะไรอีกเนี่ย อิอิ *-*
ถึง คุณม.ปณิธาน
จำได้เสมือนไม่เผลอไผล
เรายังเคยแต่งกลอนใช้วรรณศิลป์
ร่วมบทกลอนเดียวกันฝันยลยิน
แล้วจะลืมเธอสิ้นได้อย่างไร
*-*จำได้ซิค่ะ เรายังเคยแต่งกลอนคู่กันด้วยซ้ำ แล้วจะลืมคุณได้อย่างไรหละ จริงไหมจ๊ะ หายไปนานเลย สบายดีนะค่ะ ห่วงใยเสมอค่ะ*-*
ถึง นายสายลม
เมื่อเจ้านั้น มั่นวจี ที่เอ่ยถ้อย
เราจะปล่อย ความรัก ปักห่วงหา
ไว้กับเจ้า ตลอดไป ในทุกครา
แม้ต้องลา จากไกล ใจภักดี
เพราะรู้ว่า เจ้าเอง นั้นเกรงภัย
ด้วยบ้านเมือง ยิ่งใหญ่ ไฉนนี้
หากเราได้ ครองเจ้า เฝ้าธานี
อาจทำให้ บ้านเมืองนี้ เกิดพิษภัย
แต่อย่างไร ใจนี้ มีห่วงหา
ยังมอบรัก ปักอุรา ไม่หวั่นไหว
และพร้อมจะ พิสูจน์ ความจริงใจ
ว่าข้านั้น มอบให้ ใจภักดี
มิได้หวัง ครองเจ้า เฝ้าบ้านเมือง
ไม่ใช่คน คิดรุ่งเรือง เรื่องศักดิ์ศรี
จึงยอมจาก พรากไกล ในชีวี
แต่ยังรัก ภักดี เจ้านิรันดร์
*-*ยินดีค่ะที่มาร่วมต่อสานงานกลอนด้วยกัน ส่วนเนื้อเรื่องอุปมาเชิงอุปไมยกันไปเรื่อย ๆ แล้วกันนะค่ะ อิอิ *-*
ถึง คุณกอกก
ด้วยเขาว่าคิดก่อนพูดพิสูจน์ได้
ว่ามากมายความจริงสิ่งสั่งสอน
ของคนเฒ่าคนแก่ยังแน่นอน
จึงเป็นคำที่สั่งสอนที่น่าจำ
*-*ปิ๊ง ๆ ๆ ค่ะพี่สาว เนี่ยหละค่ะที่โบราณเขามักจะสอนเราไงค่ะ คิดก่อนพูด อย่าพูดแล้วค่อยมาคิด มิฉะนั้น เราต้องลำบากเพราะคำพูดตัวเองไงค่ะ อิอิ และสวัสดียามค่ำคืนด้วยค่ะ*-*
11 กุมภาพันธ์ 2548 00:19 น. - comment id 423628
อรุณรุ่งฟ้าสางสว่างแล้ว ฟังเจื้อยแจ้วไก่ขันประชันเสียง สี่มานพพร้อมหน้ามานั่งเรียง ต่างหวังเพียงได้พิชิตจิตหญิงงาม คนที่หนึ่งมีบัวรายหลายสิบดอก ทุกคนบอกมากเกินใครไม่ต้องถาม นางมองดูแล้วหันไปไม่เอ่ยความ เพียงแต่ถามมากเพียงนี้มีค่าใด คนที่สองมือถือดอกบัวเผื่อน งามติดเตือนตรึงตากว่าดอกไหน นางมองเห็นกลับก้มหน้าอย่างอาลัย แล้วบอกให้มานพนั้นพลันจากจร คนที่สามเก็บมากว่าสิบดอก ทั้งดอกจอกและฝักบัวไม่กลัวหนอน นางบอกว่าท่านไฉนไม่สังวรณ์ กลับคิดถอนทำลายล้างอย่างแท้จริง บัดเดี๋ยวนั้นคนที่สี่ที่เปรื่องปราด เดินองอาจถึงเบื้องหน้านางยอดหญิง สองมือแกร่งว่างเปล่าน่าแปลกจริง เขาคิดชิงแต่แล้วใยไม่มีบัว นางจึงถามท่านเอยเคยย้อนยอก หมายคิดหลอกหรืออย่างไรใยเล่นหัว ก็ข้าบอกไว้อย่างไรให้หาบัว หรือท่านกลัวจึงเปลี่ยนใจไม่ชิงดี มานพน้อยบอกว่าอย่าเคืองขุ่น กลิ่นบัวกรุ่นหอมระรื่นชื่นสดศรี เมื่อเย็นวานข้าไปถึงฝั่งนที มองเห็นมีบัวสวยนักเกินหักใจ อีกทั้งเหล่าฝูงปลามาอิงแอบ ตรงข้างแถบบัวงามงดสดไสว ไม่อยากลงสู่ธาราไล่ปลาไป มันวางไข่แพร่พันธุ์กันชุกชุม อีกชาวบ้านหญิงชายมีหลายหลาก ที่เหนื่อยจากงานทั้งวันอันกองสุม ได้ชมบัวเหนื่อยหายคลายร้อนรุม บ้างประชุมที่ริมฝั่งนั่งสุขใจ ข้าจำได้ท่านธิดาว่าอยากเห็น ดอกบัวเช่นตอนสวยจริงยิ่งไฉน ข้าเห็นว่าบัวจะงามเลิศวิไล ก็เมื่อได้อยู่กลางน้ำท่ามกลางบึง อีกทั้งยังแบ่งปันไว้ให้คนอื่น ได้ชมชื่นเสน่ห์บัวอย่างทั่วถึง จึงขอเชิญท่านเสด็จสู่ริมบึง ตัวข้าซึ่งน้อยวาสนาขอลาจร พระธิดาตื้นตันใจใดเทียมเท่า บุญของเราฟ้าจริงใจไม่หลอกหลอน มองสบตาเหมือนบอกไว้ใจอาวรณ์ คิดจากจรหรือท่านไม่อาลัยเลย มานพน้อยบอกว่าข้าแสนรัก เป็นสุขนักเพียงยินคำพร่ำเฉลย แต่จนใจไร้บัวงามมาให้เชย โอ้ใจเอยจึงแพ้พ่ายไม่อาจรอ พระธิดาว่าท่านไฉนจึงใจร้อน คำเราก่อนกล่าวไว้หรือไม่หนอ เราอยากเห็นมิอยากใช่ได้ทั้งกอ มากเกินพอบัวจากใจท่านให้ชม ท่านเจ้าเมืองดีใจใดจะเท่า ลูกของเราเลือกคู่หมายได้เหมาะสม จูงมือนางส่งมอบให้ใจภิรมย์ สองชื่นชมไอรักอุ่นละมุนทรวง จากนั้นเป็นงานวิวาห์น่าสุขสันต์ ครบเจ็ดวันเจ้าเมืองใหญ่ไม่แหนหวง มอบธิดามอบบัลลังก์สิ่งทั้งปวง ทั้งเมืองหลวงแสนยินดีมีสุขใจ นับแต่นั้นเจ้าเมืองใหม่ไม่แปรเปลี่ยน เฝ้าหมุนเวียนใครเป็นสุขทุกข์ไฉน ชาวประชาล้วนชื่นบานนานเรื่อยไป เลื่องลือไกลเป็นสุขสันต์นิรันดร. ........................................................ อิ ๆ ๆ จบแล้วจ้า...พอเผลอ ๆ ก็แอบจบแบบรัก ๆ ๆ กันทุ้กทีเรย....เนอะ
11 กุมภาพันธ์ 2548 00:26 น. - comment id 423631
ถึง คุณบ้านรอจันทร์
สรุปแล้วเรื่องนามความครั้งนี้
ก็สุขขีสุขสันต์นั้นจริงไหม
เอาเป็นว่าอยากชมบัวทั่วครั้งใด
นั่นก็หาจากใจเอาแล้วกัน อิอิ
*-*สวัสดียามดึกค่ะ สรุปแล้วก็จบนะค่ะ เอาเป็นว่าขอลงเก็บไว้เป็นที่ระลึก แต่คงไม่มีเวลาตอบให้เพื่อนเป็นแน่ เพราะพรุ่งนี้ผู้หญิงไร้เงาต้องเดินทางไปเรียน ยังไงหากว่าง ฝากขอบคุณเพื่อนไปพลาง ๆ ก่อนนะค่ะ อิอิ ขอบคุณล่วงหน้าด้วยคะ และขอบคุณสำหรับกลอนไพเราะที่แต่งให้ชื่นชมนะค่ะ*-*
11 กุมภาพันธ์ 2548 05:55 น. - comment id 423661
ขอให้เดินทางปลอดภัย....สอบได้คะแนนเยอะ ๆ ครับ.....
22 กุมภาพันธ์ 2548 21:44 น. - comment id 429597
ถึง คุณบ้านรอจันทร์
ขออภัยเป็นอย่างยิ่ง
ในทุกสิ่งที่กล่าวขวัญ
มาช้าครับอภัยด้วยช่วยบอกกัน
และขอบคุณยิ่งแล้วนั้นคนแสนดี
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำอวยพร และขออภัยด้วยค่ะที่ไม่ได้เข้ามารับแน่เนิน ๆ ไม่ว่ากันนะค่ะ อิอิ*-*
19 มีนาคม 2548 20:25 น. - comment id 441505
เพราะดีนะ แวะมาหาค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
