มองบ้านผ่านสวน

พี่ดอกแก้ว

จากวันที่นายช่างนั่งในบ้าน 
แล้วกะการซ่อมแซมแกมเสริมสวย 
วางแบบแปลนรับลมรื่นระรวย 
แล้วเติมด้วยเสาคานกันบ้านพัง 
เริ่มขุดเจาะเคาะแคะแกะซากเก่า 
ลงเข็มเสาเข้าพื้นให้ตื้นฝัง 
ซ่อมโครงเรือนเปลี่ยนหลังคามุงฝ้าบัง 
ลอกผนังทาสีที่เย็นตา 
รื้อข้าวของกองสุมกลุ่มเครื่องใช้ 
บริจาคออกไปให้เติมค่า 
เลื่อนตู้เตียงเลี่ยงลากอยู่ไปมา 
เหนื่อยกายาทุกวันไข้ครั่นกาย 
งานใกล้เสร็จเช็ดถูอยู่ไม่สร่าง 
จัดของวางเข้าชุดตามจุดหมาย 
ซื้อเครื่องใช้ให้ช่างไม่เว้นวาย 
ขับรถจนตาลายเช้าบ่ายเย็น 
จนงานเสร็จงดงามตามแผนผัง 
บ้านหนึ่งหลังจึงมีดังที่เห็น 
กว่าจะสวยงามได้อย่างที่เป็น 
เลือดตาแทบกระเซ็นเหนื่อยเหลือเกิน 
เพลินมองบ้านผ่านสวนหวนระลึก 
คำนวณนึกเวลาอย่างผิวเผิน 
หลายเดือนผ่านซ่อมบ้านให้จำเริญ 
ต้องดำเนินชีพทนบนเวลา 
กว่าจะพบความงามตามเป้าหมาย 
ต้องทุ่มเทใจกายมากหนักหนา 
และเมื่อความสำเร็จเกิดขึ้นมา 
สุขคุ้มกับคุณค่าที่รอคอย 
ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบธรรมนำทางจิต 
ผู้เดินตามเข็มทิศมิท้อถอย 
ฝึกอดทนค้นธรรมที่เลิศลอย 
ชีพนิดน้อยพบจุดหมายได้สุขจริง