.......ฝันจะเก็บ เดือน..ดาว ที่พราวใส มาร้อยเรียง เป็นมาลัย ไว้คอยพี่ ฝันจะเก็บ สายรุ้ง สวยสดดี มาคล้องใจ น้องพี่ ไว้รวมกัน .......ฝันจะเก็บ กุหลาบ สีสดใส ที่หอมไกล ลอยใส่ไว้ ในขัน เมื่อพี่ได้ ดื่มน้ำ ฉ่ำชื่นพลัน ความร้อนนั้น ก็หาย มลายไป .......ฝันจะเก็บ ดอกพุด บริสุทธิ์ขาว ทำกระแต ไต่ราว ไว้ข้างหมอน ยามที่พี่ เหนื่อยนัก พักหลับนอน กลิ่นอ่อนอ่อน โชยมา พาชื่นใจ .......ฝันจะเก็บ เกสร นานาพรรณ เอามาปั้น กระแจะจันทร์ ใส่โถใหญ่ กลีบดอกไม้ ทำบุ- หงารำไป เอาไว้อบ สไบ ไหมผ้าแพร .......ฝันจะอบ แพรเพลาะ เหมาะเจาะนัก พี่ที่รัก จะได้ห่ม นอนชมแข เสร็จแล้วอบ เสื้อนอน กางเกงแพร รักแน่แท้ ฝันไว้มาก อยากเป็นจริง .......ฝันจะเก็บ ใจพี่ ไว้นี่ก่อน ตัวพี่ย้อน กลับมา พาไปสิ้น ปล่อยให้เรา ปวดร้าว น้ำตาริน ฝันสูญสิ้น เลือนลับ ไม่กลับมา.......
11 ธันวาคม 2544 01:45 น. - comment id 24262
ฝันของน้องจาวสวยงานไพเราะมากเลยจ้า... มีสัมผัสระหว่างบทที่ลงตัวเขียนได้ดีมากจ้า... พี่เป็นกำลังใจให้เช่นเดิมจ้า.... อ่านกลอนนี้แล้วสัมผัสถึงกลิ่นหอมของดอกไม้เลยจ้า
11 ธันวาคม 2544 10:32 น. - comment id 24301
เหมือนความรักสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นเลยครับ ถ้าสมัยนี้ยังมีกระแจะจัน มีการอบร่ำเสื้อผ้าอยู่ผมว่ามันคงอบอุ่นแบบไทยแท้ แบบที่แทบจะหาไม่ได้ ถ้าเป็นผมผมจะไม่จากไปหรอก