กระดาษสีขาว เหว่ว้า หยดหมึกแทนน้ำตา ตัวอักษรแทนวาจาร่ำรำพัน ฉันเหงา.. ฉันปวดร้าว ฉันไหวหวั่น ที่เธอทุกข์ฉันก็ทุกข์พอพอกัน แต่แตกต่างตรงที่ฉัน ไม่อาจเสียน้ำตาออกไป เข้มแข็ง ฉันเข้มแข็ง ฉันต้องแสดงอยู่อีกนานแค่ไหน ฉันเสียใจ เธอเสียใจ ถ้าหากฉันร้องไห้.. ก็แล้วใครจะปลอบเธอ พื้นกระดาษสีขาว ที่ที่ฉันแวะเวียนมาเล่า บอกเรื่องราวอยู่เสมอ วันนี้ฉันมาร้องไห้ มาเพื่อระบายเรื่องราวที่เจอ มารำพัน มาพร่ำเพ้อ.. เพื่อจะมีเรี่ยวแรงเข้มแข็งต่อหน้าเธอ ได้อีกวัน..
2 กุมภาพันธ์ 2548 13:23 น. - comment id 418902
โอ้เอย...หัวใจ... ทำอย่างไร...จะหายเจ็บช้ำ... เฝ้ารำพัน..ครวญคร่ำ...ทุกคืนวัน... ต้องมีอัน...แตกสลาย...มลายไป... โอ้เอย..น้ำตา... โปรดหลั่งมา..สักหยด...รดหทัย... กลับไหลย้อน..กล้ำกลืน..ฝืนไว้... น้ำท่วมใจ...แสนระทม..ตรมฤดี...
2 กุมภาพันธ์ 2548 20:36 น. - comment id 419171
กำลังใจเอามาฝาก ถ้าหากจับจงรับไว้ ต้องเดินทางอีกแสนไกล แข็งใจไว้ยังเจอเรื่องราวอีกมายมาย สู้ ๆ ไว้
2 กุมภาพันธ์ 2548 21:22 น. - comment id 419202
กระดาษจ๋า น้ำตาฉันอยากไหล เราจะห้ามได้ยังไง หรือจะปล่อยให้ไหลดี
2 กุมภาพันธ์ 2548 22:22 น. - comment id 419230
..สื่อ .. ความรู้สึก .. ได้เศร้า .. มากเลยนะคะ ..
2 กุมภาพันธ์ 2548 23:11 น. - comment id 419271
อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ *-*แต่งได้ดีค่ะ ชอบจัง*-*
3 กุมภาพันธ์ 2548 13:06 น. - comment id 419560
รู้สึกในอารมณ์ของคนอ่อนไหว เลยค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2548 17:29 น. - comment id 419731
ทุกหน้า กระดาษทุกใบ... ฉันใช้ทั้งหัวใจ...เขียนขึ้นมา ถ่ายทอดอักษรแทนวาจา ไม่เคยคิดเลยว่า สักวันจะมีน้ำตาหยดเปื้อนมัน ฉันเสียใจ ฉันเดียวดายไร้สิ้นหวัง ทุกอย่างไม่จีรัง ไม่พบทาง ไปถึงฝัน ทั้งหัวใจ ความทุกข์โถมใส่ไม่เว้นวัน เพียงแค่คิดถึงเค้าเท่านั้น..น้ำตาก็พลันรินไหล เธอก็มีความทุกข์เช่นกันหรือ.... ฉันนับถือที่เธอทำใจเข้มแข็งได้ เธอเก็บเสียงสะอื้นแผ่วเบาไว้ข้างใน พร้อมมอบไหล่ให้คนทุกข์ใจใช้ซับน้ำตา พื้นกระดาษสีขาว.... จะยังคงบันทึกเรื่องราว เศร้าเหว่ว้า เธอร้องไห้แล้วเขียนระบายเป็นอักษรา ฉันเข้าใจนะจึงฝากกำลังใจมา...ให้เธอคนดี.... ร้องไห้บนกระดาษ...เขียนได้ดีจังอ่ะค่ะ..... ทะเลดาว มาทักทาย หมอกจาง อ่ะค่ะ..... ^-^
3 กุมภาพันธ์ 2548 18:34 น. - comment id 419754
ขอบคุณกับบทกลอน และกำลังใจ จากใครหลายต่อหลายคน ที่แวะเวียนมาทัก ฝากคำฝากข้อความถึง.. ทั้ง keekie แม่จิตร เพียงพลิ้ว เรนจัง ผู้หญิงไร้เงา ภาวิดา ขอบคุณครับ ขอบคุณ ทะเลดาวที่แวะมาทักทาย พร้อม บทกลอนบทหนึ่งเต็มๆ กลอนเพราะจังครับ.. :) :) :)
12 กุมภาพันธ์ 2548 15:27 น. - comment id 424481
หลงทางมาค่ะ คือว่ากำลังจะเขียนเรียงความเรื่องความรัก ส่งอาจารย์แล้วเข้ามาหาในเนตเล่นๆ ไม่นึกว่าจะเห็นเรียงความของหมองจาง อ่านแล้วน่าสนใจ แต่ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นเขียนเรียงความตัวเองยังไง ทำไหมไม่มีหัวทางด้านนี้บ้างนะ แล้วก็อ่านบทกลอนต่างๆที่คุณหมองจางเขียน เขียนมาจากที่เหตุการณืตัวเองเจอเปล่าค่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2548 21:42 น. - comment id 425515
: )
17 กุมภาพันธ์ 2548 20:01 น. - comment id 427246
แม่มดฝนฝร่ำ-อืมม..ผมก็เขียนไปเรื่อยๆตามเรื่องตามราวเหมือนกันครับ ส่วนที่ว่าเอามาจากเหตุการณ์จริงที่เจอไหม คงตอบว่าใช่ แต่ไม่ได้เอามาเขียนตามที่มันเกิด แต่เขียนตามสิ่งที่เรามองมันออกมามากกว่า.. น้ำ.. :)