* * ส า ธ ย า ย. . * *

นาย มอมแมม

เมื่อนั้น . . . . .
ฉันจะมาสาธยาย  ให้ฟังนะ
ถึงจะเก่า ถึงจะเหน่า  ก็เอาละ
ก็เรื่องพระ ขาดนาง  อย่างฉัน เอ๋ย
  
เมื่อสิบสี่กุมภา เที่ยวอาเขต
มาเจอเขต นักล่า คนน่ารัก
ฉันหน้าใหม่ ใจเต้น  ก็ตึ๊กตั๊ก
เธอยิ้มทัก ก็รักเธอ แทบทันที
เหมือนเล่นบท เจ้าชาย กับเจ้าหญิง
สวรรค์เสก ให้สุงสิง  อยู่ในสวนศรี
ให้อิ่มอก อิ่มเอม   สุดเปรมปรีดิ์
สุขไฉน ไปกว่านี้    มีได้ไง
ไอ้ครั้นพูดไป . . . ก็เหมือนกับก็หก
ถ้ารัก ช้ำใน   ก็ต้องใบบัวบก...
ครั้นมาถึง ครึ่งทาง  กลางท้องเรื่อง
อกไอ้แป้น แค้นเคือง กว่าเรื่องไหน
เหมือนคนรัก ควักเอามีด  มากรีดใจ
เธอผละไปให้ใครอื่น  เขาชื่นชม
ครั้นพอพระ ขาดนาง  ก็ทางขาด
เห็นบทบาท ตรงหน้า  เหมือนกับยาขม
ยิ่งตอนเขา อิงแอบ  แนบกันกลม
ยิ่งทับถม ถากถาง  อย่างถึงใจ
  
เมื่อนี้ . . . . . . .
ฉันจะมี อะไรเหลือ  เพื่อเป็นฉัน
ก็ทุ่มหมด ทั้งใจ  ไปให้ใครกัน
เธอปล่อยฉัน เป็นไอ้โก๋ ที่โนเนม
มาเดือนนี้ มีนา ฉันเลยหน้าจ๋อย
เหมือนโดนสอย ตกมาทรุด เลยต้องหยุดเกษม
จำต้องตี หน้ากบ เมื่อจบเกม
เจ้าชาย เซมๆกบ ก็เลยจบกัน
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Billy Ogan
 รั บ ส มั ค ร   เ จ้ า ห ญิ ง แ ส น ส ว ย  จำ น ว น จำ กั ด. ( อิ. . อิ )