ผลตอบแทนต่อการเคี่ยวกรำงาน ของชีวิต คือความหอมหวาน ที่เราเองกล่าวขานอย่างเป็นสุขถึง ได้อย่างบ่เบื่อ ร่องและรอยของชีวิต เรานั้นเองแหละลิขิตด้วยตนทุกเมื่อ ยิ่งต้องฝ่าข้ามขวากหนามเป็นเบือ พ้นแล้วเห็นงามเหลือแหละชีวิตเรา ยิ่งทุกข์ยิ่งไม่ควรจะท้อให้ใครเขาทับถม ยิ่งเจ็บยิ่งควรเก็บสะสม ความขมขื่น ความขลาดกับความเขลา นั่นแลสิ่งมีค่า ในนามของสิ่งที่เรียกว่าประสบการณ์ อันบ่ควรดูเบา ตรองดูไหม ความหอมหวานนั้นเกิดหลังความทุกข์เศร้า หลังตัวของเรารู้จักคุณค่าแห่งตน
26 มกราคม 2548 18:02 น. - comment id 415422
ผมเข้ามาตอนค่ำ แล้วจะรีบออกไปทำงานอื่น คิดถึงมวลมิตรทุกท่านนะครับ
26 มกราคม 2548 19:01 น. - comment id 415440
++ กรำงาน.. ++
26 มกราคม 2548 19:41 น. - comment id 415469
วัยเรียน..ก็เรียนอย่างตั้งใจ.. ย้อนกลับไป....ด้วยรอยยิ้ม กับงานหนัก...วันนี้.. เรายิ้มได้เลย...เพราะเห็นชีวิตข้างหน้าแล้ว.. รักษาสุขภาพด้วยค่ะ.. ...
26 มกราคม 2548 20:45 น. - comment id 415510
อืม มีคติดีค่ะ อิ อิ..
26 มกราคม 2548 20:54 น. - comment id 415519
ตั้งใจทำดีครับ
27 มกราคม 2548 08:42 น. - comment id 415648
แวะมา อ่าน คำคม จริงค่ะคุณ ............ ทำอะไรไม่ตั้งใจทำ คงไม่ได้ผล 100 %
27 มกราคม 2548 14:44 น. - comment id 415761
โดนใจจริงๆขอยืมไปเตือนเพื่อนๆและตัวเองนะ
27 มกราคม 2548 15:50 น. - comment id 415776
แวะมาดูคนสู้ชีวิตครับผม.......
29 มกราคม 2548 14:47 น. - comment id 416607
สำคัญว่าจะอดทนต่อความขมได้ตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า ความหวานแท้จริงจึงจะตามมา
29 มกราคม 2548 15:44 น. - comment id 416637
นั่นแหละคือการต่อสู้อันสำคัญครับ