***วันที่ฉันก้าวเดินถึงเส้นชัย รู้สึกมีความนัยที่ใฝ่ฝัน อยากมีเธอเดินคู่เคียงข้างกัน ร่วมสุขสันต์วันสำเร็จในชีวิต ***ถึงวันนี้ที่รอคอยมานานนัก แต่ความรักมีแนวโน้มจะเป็นพิษ ทำได้เพียงแค่มองไม่มีสิทธิ์ ที่จะคิดเคียงข้างเป็นคู่ครอง ***จำได้ไหมสัญญาอะไรไว้ หากเธอไม่มีใครเป็นเจ้าของ บอกฉันว่าขอเป็นคนที่จับจอง และขอร้องจะมารับปริญญา ***เรียนจบเป็นบัณฑิตคิดการใหญ่ แต่งงานให้สมใจปรารถนา ทั้งของหมั้นที่ได้รับจากแก้วตา เป็นสัญญาแทนสายใยใจตรงกัน ***วันรับปริญญาเลื่อนมาถึง ฉันจึงได้รู้ซึ้งความจริงนั้น ทุกทุกอย่างที่ทำคือลวงกัน ปล่อยให้ฉันนั่งเศร้าเสียน้ำตา ***วันสำเร็จและวันที่แสนเศร้า เกิดกับเราเขาทำให้ทุกข์หนักหนา ร้องไห้ไปกอดใบปริญญา พ่อแม่จ๋าลูกหมดใจไม่มีรัก ***ของหมั้นคืนให้ไปไม่เก็บหรอก เพราะมันตอกย้ำใจให้ช้ำหนัก วันรับปริญญาเฝ้ารอรัก แต่เขาหักอกกันทำได้ลง ***เขาไปรับปริญญากับคนอื่น ทำเป็นฝืนมาอวยพรให้ลุ่มหลง คิดหรือว่าเศษเสี้ยวใจจะมั่นคง ขอจบความรักลงวันนี้เลย
23 มกราคม 2548 20:04 น. - comment id 411682
มาเป็นกำลังใจให้ตัวเองนะคะ ก้าวจากศูนย์จนใกล้เป็นบัณฑิตใหม่ และจะก้าวต่อไป.... สัญญาว่าจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดค่ะ! กลอนบทนี้ เขียนไว้ให้กับใครบางคนนะคะ เพราะคิดว่า การรู้จักให้อภัย และให้เขาอยู่กับสิ่งที่เขามีความสุข น่าจะดีกว่าการฉุดรั้งใครบางคนให้ต้องทุกข์ทน กับการฝืนใจอยู่กับเรา!
23 มกราคม 2548 21:46 น. - comment id 411766
หวังเอาไว้หลังรับปริญญา คงได้มาเคียงใกล้ใจรับขวัญ แต่เธอกลับมองข้ามความจำนน ทิ้งตัวฉันเอาไว้ไม่ใยดี ปริญญาของฉันจึงเป็นเพื่อน เมื่อเธอเบือนบิดไปเหมือนใฝ่หนี แต่กับเขาเธอเฝ้ามอบใยดี ไปควรคู่ในชีวีอย่างชี้ชวน ปริญญาของเขาคงเข้าขั้น เธอจึงมอบใจเหหันมั่นเหหวน เฝ้าเคียงข้างถ่ายรูปอย่างชี้ชวน ส่วนตัวฉันต้องกำสรวลครวญช้ำตรม *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
23 มกราคม 2548 23:28 น. - comment id 411849
เฮ่อ เศร้ามาก ๆ
24 มกราคม 2548 03:18 น. - comment id 411915
วันนี้เธอจากไปไม่หวนกลับ ดังเดือนลับจากนภาฟ้าไห้หวล น้ำตาหลั่งจากใจไหลล้นทรวง ไม่น่าลวงหลอกกันฉันเชื่อเธอ ปริญญาใบนี้ที่เพียรหมั่น เคยสำคัญมีความหมายให้เสมอ บัดนี้ดูด้อยไปไม่มีเธอ หลงละเมอฝันหามาเนิ่นนาน ไม่คิดโกรธโทษเธอฉันเผลอรัก ไม่นานนักเจ็บคงหายหทัยสมาน เก็บเธอไว้ในส่วนลึกแห่งดวงมาลย์ รักที่ผ่านมานั้นฉันขอบคุณ เงยหน้าขึ้นมองฟ้าท้าชีวิต จะไม่คิดห่วงใยใจเวียนหมุน รอวันคนรู้คุณค่ามาร่วมบุญ แล้วก้าวหมุนกายห่างอย่างมั่นใจ ................................................... สวัสดีครับ... เขาว่าเมื่อมีคนที่เรารักมาบอกว่า... เขามีคนอื่นนั้น.. ที่จริง..เราไม่ได้สูญเสียเขาไป.. เพราะเราไม่เคยมีเขามาตั้งแต่แรกแล้ว... คนที่สูญเสีย..คือเขาที่จะไม่มีคนที่รักเขาอย่างจริงใจเช่นเรา...... ส่วนเรา... ก็จะเป็นโอกาสให้ก้าวเดินต่อไปในชีวิต.. ไม่ติดอยู่กับความหวังที่ไม่เป็นจริงอีกต่อไป..... เศร้าสักสองชั่วโมง... แล้วก้าวเดินต่อไป..ในเส้นทางแห่งชีวิต... ทำตัวเราให้มีคุณค่า...เพราะต่อไป...หากเขามองหันมา...จะรู้ว่า... เขาได้ทำผิดต่อตนเองมากมาย... อย่าทำลายตัวเองให้ตกต่ำ.... อย่าให้เขาพูดได้ว่า.... โชคดีจัง..ที่ไม่ได้รักเรา.....
24 มกราคม 2548 03:21 น. - comment id 411916
วันนี้เธอจากไปไม่หวนกลับ ดังเดือนลับฟ้าไกลไม่คิดหวง น้ำตาหลั่งจากใจไหลล้นทรวง ไม่น่าลวงหลอกกันฉันเชื่อเธอ ........................ แก้ไขบทแรกครับ....ผิดสัมผัส.. ^_^
24 มกราคม 2548 07:12 น. - comment id 411962
เศร้าจังเลยครับ
24 มกราคม 2548 16:24 น. - comment id 412262
ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ