รอคอย....รอคอย

ดาหลา & ปะการัง

การรอคอย 
ใครเข้าใจคำคำนี้บ้าง 
ช่วยอธิบายให้ฉันเข้าใจหน่อยสิ 
ฉันไม่ค่อยเข้าใจนัก........... 
รอ แปลว่า อาการที่เฝ้ามองหา ใช่ไหม 
คอยแปลว่า อาการที่เจ่าจุก มองหาเมื่อไหรจะมา ? 
รวมๆๆกันคือ ชะเง้อหา เมื่อไหรจะมา..........ป่ะ 
ในชีวิตนี้........... 
มีอะไรที่เราต้องรอคอยไหม ? 
ชีวิตนี้รอและรอคอยมาตลอดเส้นทางการเดิน 
ไม่รู้เหมือนกันว่าอีกนานไหม ที่ต้องรอและคอย อยู่อย่างนี้ 
ตอนนี้ รู้สึก อ่อนล้าจังเลย 
รอคอย อย่างไร้จุดหมายแบบนี้ 
เจ๊บอยู่เนืองๆๆ.... 
เหนื่อยใจจังเลย........... 
ถอนหายใจอีกแล้วกับความรู้สึกสับสนในหัวใจ เวลานี้......... 
ฉันมองหาคุณ...ตลอดทางเดินที่ฉันเดิน 
คุณหายไปไหนนะ........... 
เส้นทางปลายฟ้านั้นที่ใครๆ บอกว่า มัน อีกไกลนะ 
ไกลและ คงเดินไปไม่ถึงหรอกปลายฟ้านั่น 
เพราะชีวิตของเราจะ จบแต่ กลางทางเท่านั้น........ 
และกลางทางนั้น ๆ ๆ ไม่มีใครบอกได้ว่า........... 
คุณจะกลับมาหาฉันไหม ? 
หรือ.......... 
ฉันจะมีคุณเดินเคียงข้างไป จนถึง จุดหมายนั้นไหม ..... 
แต่ อย่างไรก็ตาม .......... 
ฉันรักคุณ ฉันจะรอคุณอยู่ที่นี่ และคอยคุณตลอดไป............ 

ดาหลา & ปะการัง 
๒๒ มกราคม ๒๕๔๘ 
เวลานี้ ๒๓.๐๙ น.				
comments powered by Disqus
  • po

    25 ตุลาคม 2548 11:21 น. - comment id 355310

    เราเข้าใจ เราก็รอคอยเขาเหมือนเธอ .....รอจนถึงวินาทีสุดท้ายของชีวิต10.gif
  • ไวยากรณ์

    23 มกราคม 2548 00:36 น. - comment id 411377

    เคยคิดอย่างคุณ เหมือนกัน 
    คอยว่าใครสักคนนึง จะเดินผ่าน เข้าม และช่วยพาเราไปยังจุดหมายด้วยกัน
    .. แต่ความคิดนี้ ยิ่งคิดยิ่งท้อนะ  เหมือนว่ามันไม่มีอยู่จริง
    คิดไป .. วังเวงเหลือเกิน
    ตอนนี้ .. ผมไม่รอใครแล้ว 
    ผมบอกกับตัวเอง และย้ำเสมอ ๆ ว่า  ผมมีจิตใจ 
    ที่เดินเคียงข้าง .. กับร่างกาย เพื่อไปจุดหมายที่ต้องการ
    ... แม้ไม่มีใคร แต่ผมมีตัวเองเป็นเพื่อนตลอด
    จะเอาอะไรมากมายละ ... เพราะเวลาเราเกิดมา
    จำได้ไหมละ  .. เราเกิดมาพร้อมใครหรือ  ก็เปล่า
    ตอนตายละ ... เราตายไปพร้อมใครได้หรือ ก็เปล่าอีกเช่นกัน  แม้สามี - ภรรยา กันก็ตาม
    ถึงแม้จะตาย พร้อม ๆ กัน ใครบอกได้ไหม ว่าเขาเดิน .. จูงมือกันไป ตลอดทาง หลังการตาย
    
    ...      ผมเฝ้าบอกตัวเอง
        ไม่ยำเกรง หากถูก จะเดินต่อ
        จะเดิน จะไม่คอยรอ
        ถึงแม้ท้อ .. จะเดินไป
            ผมเฝ้าบอกตัวเอง
        ด้วยใจนักเลง  .. บังคับกายให้จงได้
        หนทางแม้จะ อีกยาวไกล
        เหนือยได้ ท้อได้ แต่จะไม่รอใครเดินร่วมทาง
    
    
  • แม่จิตร

    23 มกราคม 2548 02:15 น. - comment id 411420

    การรอคอย + ความคิดถึง
  • ลอยไปในสายลม

    23 มกราคม 2548 11:26 น. - comment id 411502

    รอคอย
    คงได้แต่รอคอย....
  • คนเมืองลิง

    23 มกราคม 2548 15:47 น. - comment id 411582

    ไม่ชอบทั้ง รอคอย และคอยรอ รู้สึกว่ามันทรมานมากๆค่ะ
  • pavi

    24 มกราคม 2548 09:04 น. - comment id 411983

    มาอ่านอะไรซึ้งๆเข้าอีกแล้ว
  • แก้วนีดา ไม่ได้ล๊อกอินค่ะ..

    24 มกราคม 2548 15:28 น. - comment id 412208

    ไม่เอา...ไม่เศร้านะ...มาคอยรอ
    ไม่เอา...ไม่เหงานะ...ดาหลา
    ไม่ดี...ไม่คอย...ไม่ต่อว่า
    แค่...บอบว่า..ดาหลา..ฉันรักเธอ
    
    อิอิอิ.........มาทักกันเช่นเคยจ้าาาาาาา
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน