ทะยานเกลียวเกรี้ยวกราดซัดสาดส่ง บรรลุลงแดนดินถิ่นอาศัย คลื่นยักษ์โถมโหมฆ่าจนสาใจ มิเลือกใครขวางหน้าไม่ปราณี แสนศพเซ่นเห็นดุจใบไม้ร่วง เป็นผลพวงอุจาดมิอาจหนี หยาดน้ำตาเนืองนองธรณี อาบร่างที่ไร้วิญญาณ์ทั่วธานิน ด้ามขวานทองสนองคลื่นยื่นวิบัติ หกจังหวัดวอดวายเพราะสายสินธุ์ เคยสวยงามหนึ่งแคว้นในแดนดิน ต้องสูญสิ้นเวทนาอันดามัน หลายพันศพพบซากตายจากคลื่น อีกหลายหมื่นสิ้นโฉลกต้องโศกศัลย์ หลายชีวิตเหลือน้ำตาสุดจาบัลย์ มหาวันวิปโยคในโลกคน ซึนามิคลื่นบรรลัยยามใกล้ชิด ในชีวิตมิรู้จักแม้นสักหน แผ่นดินไทยไม่เคยเห็นประเด็นกล ยามผจญมัจจุราชอนาถจินต์ น้ำตาไทยไหลรินทุกถิ่นฐาน ร่วมเจือจานน้ำใจให้ทรัพย์สิน.. จะเคียงข้าง กอบกู้ ทุกข์แผ่นดิน..( ตรงนี้ ..เป็น ของเรนเองคะ .. อิอิอิ ) ครวญถวิลน้ำตาร่วงด้วยห่วงใย. ( ..อีกแระ.. อิอิอิ .. ) แค่สองบรรทัด .. เรน ก็ .. ภูมิใจ .. แล้วคะ .. เรน .. ขออนุญาต ...นำมาโพส.. อีกครั้ง .. ก็ เรน .. ชอบคำ ..และความหมาย ..ที่คุณลุงเขียนนะดิคะ .. เรน.. อยากได้เอาไว้เป็น.. ตัวอย่าง .. ที่เรนจะหัดเขียน .. ............................ โศกเอ๋ย..แสนสลด กี่ล้านหยดน้ำตาไหล หยาดรินท่วมดวงใจ...เซ่นคลื่นไร้ความปราณี รุมโหมโถมทยอย.. เข้าซ้ำรอยฝั่งชลธี ทะยานปลิดชีวี.. ไพร่ผู้ดีต้องพลีตน มหาวิปโยคมนุษย์โลกทุกแห่งหน เนืองนองอัสสุชลว่ายวังวนความอาดูร แสนศพสมทบซาก ต้องวิบากชีพดับสูญ ครอบครัวเคยสมบูรณ์...ล่มสลายตามสายชล ถิ่นไทยหกจังหวัด ภัยพิบัติประพัทธ์ผล กี่เรือนต้องทุกข์ทน.กี่ล้านคนเสียน้ำตา ชายฝั่งอันดามัน.แดนสวรรค์บนพสุธา คลื่นยักษ์กระหน่ำมาทุกข์เทวษทุกเขตขจาย น้ำตาไทยหลั่งริน นองธานินที่วอดวาย ซึมซับสู่พื้นทราย...โอบความตายนับอนันต์ เจ็บร้าวเราคนไทย.สืบสายใยความผูกพัน ซับน้ำตาอันดามัน.ร่วมใจกันนิรันดร์เทอญ? เอาไว้ลง กับกลอนที่ตัวซนกำลังเขียน.. จาก : ผู้เฒ่า....โง่งม รหัส - วัน เวลา : 410709 - 08 ม.ค. 48 - 23:56 ............. ..เรน.. ขอโทษ .. คุณลุง ด้วยนะคะ .. แบบ เรน .. ขออนุญาต .. นำบทกวีของคุณลุงมาโพสรวม.. แบบเรนชอบมากเลยคะ .. เรน จะได้ เอาไว้ .. เป็นตัวอย่างกลอนนะคะ.. หาก รอ ..เรน เขียน ..โพส พี่ๆเพื่อน ก็ .. คง ไม่ได้ อ่าน บทกลอนดีๆ ของคุณลุง .. อันนี้ แน่ๆเล้ยยคะ .. เรน .. ขออนุญาต .. คุณลุง .. นะคะ ..
18 มกราคม 2548 21:51 น. - comment id 408747
มาซับน้ำตาอันดามันด้วยคนจ้า
18 มกราคม 2548 22:03 น. - comment id 408764
เป็นเหตุการณ์ที่สะเทือนใจมากจนไม่อาจบรรยายได้ค่ะ เอาเป็นว่ามาคาราวะอาจารย์ด้วยน้ำชาเขียว แถมน้ำส้มให้น้องเรนจังด้วยหละ อิอิ
18 มกราคม 2548 22:09 น. - comment id 408774
มาอ่านกลอน ดีด มีคุณค่ เสมอ เห้อ ชะรอย...........ดาหลาคนนี้จะได้แต่อ่านละม้างคะเนี๊ย มะได้เรื่องสักเท่าไหร
18 มกราคม 2548 22:29 น. - comment id 408798
มาแล้วๆๆๆๆ . .โอ๊ย หอบแฮกๆเลย คิดถึงเรนที่สุดเลย . .เห็นเรนแล้วหายเหนื่อยด้วย งานเมย์เยอะซะจริง . .ไหนจะรายงาน ไหนจะแสดงละคร . .ไหนจะซ้อมขิม แล้วไหนจะต้องเรียนกลอนอีก . .แต่ไงๆ ก็ต้องทำ ส่วนเรื่องเรียนกลอน . .ก็เลือกที่จะเรียนเอง จะมาไม่เรียนตอนนี้ไม่ทันแล้ว . .คนสอนจะเสียใจเอา ไปแระๆ แวะมาบ่นให้ฟัง . .ซ้อมละครก่อนน้า ก็เพื่อนมันจะใส่มะเหงกเมย์แล้วสิ . .เมย์ สู้ตาย!!! เรนให้กำลังใจเมย์นะ ๑^_____^๑ ++ กะแค่ซ้อมละคร . . ไมต้องมานอนบ้านเพื่อนละเนี่ย เซ็ง ++
18 มกราคม 2548 22:31 น. - comment id 408800
ลืมบอกไปซิ . .ฝากดูแลดาวของเมย์ด้วย อย่าให้ดาวของเมย์ออกห่างจากของเรนล่ะ . .เดี๋ยวดาวของเมย์จะเหงา ไม่มีเวลาออกไปดูอ่ะ =^_____^= ++ คิดถึงเรนจังนะ ++
18 มกราคม 2548 23:20 น. - comment id 408858
..เมย์คะ.. ตอนนี้ .. เรนก็ ..นอนบ้านเพื่อน.. ดาว..ของเรน .. มากมาย .. ในขวดโหล.. ผูกด้วยโบว์ .. ของเมย์ ..เคียงเท่คู่.. เรนกับเมย์ ..นั่ง มองดู.. ..ดาวหรู .. คือเรน ..กับเมย์ .. อิอิอิ .. เรน .. ก็ .. คิดถึง .. เมย์นะ ..
18 มกราคม 2548 23:24 น. - comment id 408861
..เรน ..สัญญา .. จะดูแล ..ดาวดวงนั้น .. เมย์ .. มองไปดิคะ .. ตรงนั้น งัย .. ดาว ..ของเมย์ .. กับเรน ... ข้างหน้าต่าง .. โมบาย..ถุงเท้า ..สีฟ้า... ...
18 มกราคม 2548 23:57 น. - comment id 408884
ฝึกปรือไว้มากมากนะอีกหน่อยเก่งแน่นอน
19 มกราคม 2548 00:56 น. - comment id 408930
เหตุร้ายนั้น ผ่านลา ลับหายจาก แต่ก็พราก สิ่งรัก ให้จากหาย ขอวันนี้ อย่าให้มี ให้วางวาย อย่ากล้ำกลาย กลับมา อีกเลยเธอ อะไรไม่ดี ก็ขอให้ อย่ามีมา อย่าพบเจอ
19 มกราคม 2548 04:41 น. - comment id 408955
มาช่วยกวาดหาดทรายให้สะอาด ...ที่โดนภัยธรรมชาติกราดเกรี้ยวใส่ ......กลายเป็นคลื่นกลืนคนชีวาวาย .........ชีพทุรนทุรายกันก่ายกอง ณ.วันนี้ที่ชายหาดสะอาดแล้ว ...น้ำใสใสคล้ายแก้วสีเขียวส่อง ......อันดามันสงบเงียบเปรียบน้ำคลอง .........ไม่โหดร้ายใต้ไม่ต้องหมองระทม น้องเรนจ๋า...พี่แคร์มาร่วมด้วยนะคะ เพิ่งกลับจากงาน....คิดถึงเรนเสมอค่ะ
19 มกราคม 2548 06:49 น. - comment id 408979
มาเยี่ยมน้องเรนจ้า ขอบใจที่แวะไปหาพี่มัทนะคะ คิดถึงค่ะ เปนบทกวีที่เยี่ยมมาก ๆ เลยค่ะ
19 มกราคม 2548 09:22 น. - comment id 408998
แวะมาช่วยซับน้ำตาด้วยคนครับผม.....
19 มกราคม 2548 11:16 น. - comment id 409043
เปิดเข้ามานึก ว่ามีตาแก่โง่งม..อีกคนมาจากไหน ที่แท้เจ้าตัวซนนี่เอง.. พักนี้เรายุ่ง ปานกลาง ถึงมาก เวลาเข้าเนตน้อย เรื่องกลอนไม่มีเวลาเขียน เลยค่อนข้างเงียบๆไป..เดี๋ยวบ่าย เรามีแขกอีกแล้ว... คืนนี้ถ้ากลับมาทัน..ต้องหาเรื่องเขียนทักทาย มิตรสหายสักหน่อย...ตัวซนก็เขียนกลอนบ้าง อย่าเอาแต่ซนนัก..เสียชื่อ ศิษย์หัวโปรดของเราแย่..วันที่1 ก.พ เราจะเริ่มไปรับจ้างถากหญ้าแล้ว เวลาเข้าเนตคงไม่มี..แต่ถ้าเจอร้านเนตข้างทาง เราจะพยายามเข้ามาดู.. ตัวซนตั้งใจเรียนมากๆนะ..ขยันอ่านหนังสือเรียนหน่อย..เราว่าถ้าขยันอ่าน ยังไงก็สอบผ่าน ขี้เกียจเสียเวลาซ่อมแย่..เป็นเด็กดีนะ สวัสดี
19 มกราคม 2548 12:22 น. - comment id 409085
กลอนเพราะเชีย..ง ทั้งผู้เฒ่ากับ เรนนั่นแหละ
19 มกราคม 2548 12:52 น. - comment id 409110
อืม จ้าคนเก่ง .... เก่งเจงๆ อิอิ ... แวะมาทักทายนะค่ะ
19 มกราคม 2548 13:47 น. - comment id 409158
พักนี้เรายุ่ง ปานกลาง ถึงมาก เวลาเข้าเนตน้อย เรื่องกลอนไม่มีเวลาเขียน เลยค่อนข้างเงียบๆไป..เดี๋ยวบ่าย เรามีแขกอีกแล้ว... อิอิ ผู้เฒ่า คบกับแขก แล้วตีใครก่อนอ่ะ ระหว่างแขกกับหนอน เอ๊ยยย แขกกับงู 5555555555
19 มกราคม 2548 14:30 น. - comment id 409191
อิอิ ขำคุณหนอนค่ะ ถ้าเป็นจ๋อ ขอเลือกตีหนอนก่อนค่ะ เพราะไม่ชอบค่ะกลัวหนอนมากๆ อิอิ
19 มกราคม 2548 15:38 น. - comment id 409226
ฝากข่าวถึงท่านผู้เฒ่าด้วยค่ะน้องเรน ท่านชอบเดินเข้าเรือนคนนั้นคนนี้ โดยไม่ทิ้งร่องรอยให้ตามบ้างเลยนะคะ มัดหมี่อยากไปเยี่ยมท่านบ้าง ก็ไปไม่ถูกค่ะ
19 มกราคม 2548 16:22 น. - comment id 409241
ขำพี่จ๋อค่ะ อิอิ ขี้เถ้าดีที่สุดค่ะพี่จ๋อจ๋า ตายสนิท อิอิ ไม่ต้องตีให้เหนื่อยค่ะ ใช่ไหมคะคุณหนอนฯ มาเยี่ยมลูกศิษย์คนโปรดค่ะ สบายดีนะคะน้องเรน ฝากเรียนอาจารย์ด้วยนะคะน้องเรน อย่าลืมอมยิ้มพี่กานต์ล่ะค่ะ อิอิ
19 มกราคม 2548 18:09 น. - comment id 409295
แวะมาอ่านค่ะ
19 มกราคม 2548 19:59 น. - comment id 409335
ได้คุณครูดีก็อย่างนี้แหละ น้องเรนฝีมือพัฒนาขึ้นเป็นอย่างมาก แวะมาชื่นชมความสามรถอีกครั้งจ้า
20 มกราคม 2548 18:20 น. - comment id 409797
พี่ไอสซ์คะ .. เรน.. ขอบคุณนะคะ .. คุณซุยคะ .. เรน ..ยินดี..ต้อนรับ ..นะคะ ..ขอบคุณมากมาย .. ที่มาทักทายเรน .. พี่แครรอทคะ .. เรน.. ก็ คิดถึง .. พี่แคร์ นะคะ .. เรน..ขอโทษ .. ที่มาขอบคุณช้านะคะ .. เรนเสียใจ .. เรื่องคุณน้า .. ของพี่แคร์ ..ด้วยนะคะ .. บทกลอน .. ของพี่แคร์ .. สื่อความหมายดีจัง.. คงอีกนาน .. ที่เรนจะเขียนได้แบบนี้นะคะ .. ก็ เรน .. หัวไม่ดี .. นะดิคะ .. พี่มัทคะ .. เรน .. ขอบคุณ .. นะคะ .. บินเดี่ยวฯคะ .. เรน ขอบคุณ ..ที่แวะมาทักทายเรน .. พี่พิกุลทอง ... หายไปนานจัง .. เรน..ขอบคุณนะคะ .. พี่อุ๊คะ .. เรนยิ้ม .. คุณลุง .. ก็ยิ้ม .. เรนขอบคุณนะคะ .. หนอนสายตายาว.. อิอิอิ.. เรนชอบจัง .. แป๊ปเดี๋ยว.. เรนจาถามคุณลุงให้ นะคะ .. เรน ขอบคุณนะคะ .. พี่อุ๊คะ .. กี้ เรน .. เห็นพี่อุ๊.. ด้วยแระ .. แป๊ปเดี๋ยว .. เรนต้องไป กวน.. กาลาแม .. อิอิอิ.. พี่มัทคะ .. เรน ก็ .. คิดถึง ..คุณลุงเหมือนกัน.. งานมากมาย .. ที่คุณลุง.. ต้องทำ .. เรนไม่กล้า.. กวน คุณลุง .. นะคะ .. เรน ขอบคุณ .. พี่มัท .. แทนคุณลุง .. นะคะ ... พี่กานต์คะ ... คุณลุง .. ก็ติด ..ช็อกโกแล็คเรน ตั้ง .. 5 อัน .. อิอิอิ... อมยิ้ม .. ของพี่กานต์ อีกกี่อันร่า .. แป๊ปเดี๋ยว .. เรนจาทวงให้ .. นะคะ..อิอิอิ.. พี่ทิกิคะ .. เรน ..ขอบคุณ .. นะคะ .. พี่ชัยคะ ... เรนชอบ .. คำชม.. ของพี่ชัยมากด้วยดิคะ .. เรน .. ขอบคุณ .. พี่ชัยนะคะ... เรน .. อยากเขียน .. ให้ได้ .. อย่างพี่ชัยด้วยดิคะ .. ...