อย่าเมาจนหมด เรื่องเหล้ายา..ปลาปิ้ง..หญิงเอ๊าะเอ๊าะ ถ้าพอเหมาะ..พอควร..ก็สรวลเส เมาเกินซึม..กรึ่มเกินควร..มันซวนเซ อาจเที่ยวเตร่..ระราน..พาลผู้คน เห็นหลายคน..โจ้เหล้า..เมาสะบัด พูดเสียงดัง..ฟังชัด..ด่าว่าบ่น มีเสียงเอิ้ก..เสียงเรอ..เพ้อพร่ำวน บ้างก็ชน..แก้วกัน..สนั่นไป อนิจจา..คราเมา..เหล้าเข้าปาก ความทุกข์ยาก..ไม่รู้..ว่าอยู่ไหน? เมื่อน้ำเมา..เข้าฝัง..อยู่ข้างใน ติดลมไซร้..ยืนนั่ง..ส่ายไปมา ลำพังตัว..ยังเอาไป..แทบไม่รอด ยังอวดดอด..ทำเผยอ..เสนอหน้า อันฤทธิ์เหล้า..เมามัว..มั่ววาจา เหมือนคนบ้า..คนกวน..เที่ยวเกเร มีเหล้ายา..ปลาปิ้ง..หญิงเอ๊าะเอ๊าะ กินพอเหมาะ..กินให้ควร..กินสรวลเส อย่าให้เมา..ถึงกึ๋น..จนมึนเซ จะหมดเท่ห์..หมดงาม..เพราะความเมา
15 มกราคม 2548 22:01 น. - comment id 406733
ขอมอบเพลงนี้ห้ใครบางคนแถวๆ นี้แหละ... ชอบใจจัง.. ขอบคุณกลอนงามของคุณลุง สวัสดีค่ะ
15 มกราคม 2548 23:27 น. - comment id 406774
แหมม คุณลุง มาสอนผมตรงๆเลยป่าวนี่ มีลูกคู่มาด้วย
17 มกราคม 2548 10:58 น. - comment id 407637
เยี่ยมมากครับอ่านแล้วไม่เครียดเท่าไหร่ดีครับ