อย่าเอื้อมเด็ดดอกฟ้า.............มาถนอม สูงสุดมือมักตรอม.....................อกไข้ เด็ดแต่ดอกพะยอม...................ยามยาก..ชมนา สูงก็สอยด้วยไม้.........................อาจเอื้อมเอาถึง จากโคลงโลกนิติ คัดลอกมาจาก สกุลไทย(รายสัปดาห์ ฉบับที่ ๒๔๕๙) ............................................................................. อาจเอื้อมเด็ดดอกฟ้า..............มาถนอม ถึงจะทำมือตรอม.......................เจ็บได้ ก็จะเด็ดมาดอม.........................หอมกลิ่น..แม่นา สูงก็สูงไปไซร้............................แต่ใกล้ใจถวิล (สูงก็สูงไปไซร้...........................อาจได้ใจถวิล) อาจเอื้อมเด็ดดอกฟ้า...............มาถนอม ถึงจะทำมือตรอม........................อ่อนล้า ก็จะเด็ดมาดอม..........................หอมกลิ่น..แม่นา สูงหากสูงเกินคว้า.......................จะโน้มลงกระถาง (สูงหากสูงดอกฟ้า........................อาจโน้มลงกระถาง) มกรา ๔๘ ดอกฟ้า ลักษมณ์
8 มกราคม 2548 14:53 น. - comment id 402083
เพราะค่ะ อิ อิ...
8 มกราคม 2548 16:10 น. - comment id 402164
เพราะค่ะแต่หวานเป็นดอกหญ้าที่ไร้ค่าคิกๆๆๆๆๆๆๆๆ
8 มกราคม 2548 17:52 น. - comment id 402243
งดงามค่ะ
8 มกราคม 2548 20:08 น. - comment id 402355
where every poem means to some one. ที่ที่ ทุกๆบทกลอน จะมีความหมายกับใครสักคน Thaipoem.com ไทยโพเอม ดอท คอม :]
8 มกราคม 2548 20:45 น. - comment id 402385
ตกลงได้มาไหมคะดอกฟ้า ขอชมด้วยนะคะ
8 มกราคม 2548 21:52 น. - comment id 402413
ยังไม่เคยเห็นดอกฟ้าเลยค่ะ แต่ดอกเฟื้องฟ้าเคยเห็นนะคะ ..
9 มกราคม 2548 01:31 น. - comment id 402541
เพราะดีอ่ะค่ะ แค่งอีกๆ อิอิ ชอบ
9 มกราคม 2548 18:07 น. - comment id 402927
:]
11 มกราคม 2548 18:19 น. - comment id 403828
มองเห็นดอกฟ้า ไหวไหว ช่างอยู่แคว้นแดนไกล ไขว่คว้า ยากสอยเด็ดแนบใกล้ พิศเพ่ง ใจจิตคิดอ่อนล้า หมดสิ้นเรี่ยวแรง
11 มกราคม 2548 18:28 น. - comment id 403838
:]