อย่า ท้า เลย

มารแมงมุม


แค่เพียงก้อนเนื้อเน่าแทบเท้านี่
ยังถือดีเรียก หัวใจได้อีกหรือ
ฝากน้ำคำตัดพ้อมาเหมือนหารือ
หน้าอาจซื่อตาอาจใสคนใจดำ
แค่เนื้อเละเฟะฟอนย้อนมาพ้อ
กับคำขอให้ลงโทษโปรดเหยียบย่ำ
เสียดายเท้าจะเปรอะเปื้อน...เตือนอย่าทำ
ในความจำ...ไม่มีเธอเสมอมา
แค่เศษเดนหัวใจอยู่ใต้เท้า
เหมือนเศษเถ้าธุลีที่ไร้ค่า
เรื่องของเราปิดม่านกาลเวลา
คมวาจา..มันทื่อ...เกินยื้อคืน
แค่หัวใจเหม็นเน่า..สองเท้าหนี
โถ..คนดี...ฉันขยับหลับเพิ่งตื่น
รักเคยรักตอนนี้ไม่...ใจเพิ่งฟื้น
น้ำตาชื้น...ใจเน่าเน่า...ไม่เอาแล้ว
มาตอบกลอนข้างล่างน่ะค่ะ  
หุหุ ไม่ได้มานานแล้ว
ขอลับปากรับปีใหม่ด้วยเน้อ
				
comments powered by Disqus
  • ทัดหทัย

    7 มกราคม 2548 15:38 น. - comment id 401470

    ใช่เลย.....ต้องขนาดนี้เลย
    อ่านแล้วรู้เลยว่าคิดเป็นระบบก่อนเขียน
    
    มันมี Story   มี Concept
    ไม่ใช่กลอนพาไป
    และไม่มัวกอดกับกลอนที่จะตอบ
    
    เล่นกับคำได้แรงและสะใจจังครับ
    
  • ภาวิ

    7 มกราคม 2548 16:30 น. - comment id 401494

    ค่ะ เน่า แรงได้ใจมาก
  • ชัยชนะ

    7 มกราคม 2548 20:47 น. - comment id 401668

    เอาเป็นว่าถ้าเป็นเท้าขาว ๆ รับล้างเท้าให้ก็แล้วกันนะครับ
    
  • ลอยไปในสายลม

    8 มกราคม 2548 15:43 น. - comment id 402124

    อิ อิ
    
    แรงดีค่ะ
    
    ชอบ อิ อิ
    .....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน