***ฉันจะต้องรีบหนี เพราะกลัวมีใจให้ ไม่อยากเจ็บหัวใจ เพราะไม่กล้ายอมรับมัน ***เพราะกลัวที่จะรัก การอกหักทำไหวหวั่น กับคำพูดสั้นสั้น ว่าฉันนั้นดีเกินไป ***หากเธอบอกว่าชอบ ก็คงตอบทันทีไม่ได้ รู้แต่ว่าฉันพอใจ ไม่ได้หมายความรักเธอ ***อยากจะหนีให้พ้น กับคำคนบอกรักเสมอ แล้วก็พาลไม่อยากเจอ เบื่อคำโกหกทุกที ***หนีไปให้สุดหล้า อย่าตามหาอยากหลบลี้ แววตาความหวังดี ไม่อาจลบภาพในใจ ***อย่าเข้ามาใกล้ฉัน ความรักนั้นทำร้องไห้ ไม่อยากจะเสียใจ หลงงมงามในกลลวง ***เห็นแก่ความเป็นมิตร ขออย่าคิดมาห่วงหวง คำพูดอาจหลอกลวง รู้แค่หน้าไม่รู้ใจ ***ถ้าหยุดความรู้สึก แล้วตรองตรึกคิดดูใหม่ เป็นแค่เพื่อนรู้ใจ ทำได้ไหมให้บอกมา ***อย่าเผลอคิดเป็นอื่น มาหยิบยื่นเสน่หา รอยช้ำรอยน้ำตา ยังฝังใจไม่ลืมเลือน
3 มกราคม 2548 17:40 น. - comment id 399236
พี่กี้บรรยายออกมาได้ดีทีเดียวค่ะ กลอนน่ารักดีมาเป็นกำลังใจให้พี่สาวเสมอนะค่ะ
3 มกราคม 2548 17:51 น. - comment id 399239
ในที่สุดก็รู้ว่าใคร ฮ่า ๆ หนีไปไหน ตามใจเลยนะ อีเมล์ คุ้น ๆ นะนี้ เฮ่อ ฮ่า ๆ ๆ แวะมาทักทาย คนใกล้ ตัว หรือว่า เราจำผิด แต่ไม่น่า พลาดนะ เซ้นส์ มันบอก อิอิ
4 มกราคม 2548 07:14 น. - comment id 399411
สู้สิครับ...ใยต้องหนีล่ะครับ สู้กันให้ตายไปเลย อิ...อิ..... มาเป็นกำลังใจให้