วันที่ยี่สิบหกธันวาพามัจจุราช สิบโมงเช้าตัดขาด ผู้คนให้หม่นหมอง น้ำตาไหลหลั่งรินสิ้นเนืองนอง มากวาดกอง ลงทะเล อย่างเฉียบพลัน อย่าแพ้ภัยธรรมชาตินะ พวกเราสู้ แม้นฟ้าผ่าเรากันได้ใครจะฝัน ฝนตกโหดพายุมาพาไม่ทัน คนจมหาย น้ำท่วม รวมกันตาย หายไปไหน กันหมด อดคิดถึง พี่น้องพึง ใจทำงาน การรายได้ อย่าประมาท ว่าพังงา พากันพาย ใจกายหายไปไหน ไม่หากัน จดประเทศ ของถิ่นที่เสียหาย แบ่งประปรายว่าประเภท ประเทศไหน อักษรต้นของชื่อคนนั้นทันกันไป รีบเร็วไว อย่าได้รอ อีกกันเลย ชาติไทยเรา ถิ่นมั่นคงอย่าสงสัย สู้กันไปอย่าได้ท้อ ฉันคลอ...เผย น้ำตาตกในใจไม่คุ้นเคย ทำไมเปรย คนไป ไหนไหนกัน ขออาลัย คนไทย ต่างชาติ นั่น จงสู่สุขคติพลันอย่าไหวหวั่น ขออาลัย ด้วยการไว้ทุกข์ให้เป็นไรกัน ส่งปัจจัย ....อัฒภาพที่เรามี สงสารพังงา พาแสน เศร้าใจนัก สุดที่จัก สูญเสีย กังวลผี จิตกับใจคงเยียวยารักษามี เสียใจมาก เสียใจด้วย ภัย...อย่างแรง
2 มกราคม 2548 09:46 น. - comment id 398460
อาลัยด้วยคน
2 มกราคม 2548 16:15 น. - comment id 398608
กลอนยังไม่ถูกฉันทลักษณ์สักเท่าไหร่ ความไพเราะแห่งอรรถรสจึงไม่มี แต่ความหวังดีจากใจพอใช้ได้ ศึกษาบทกลอนจากสุนทรภู่มากๆ บทกลอนจะได้เปรื่องปราดไม่อายเขานะครับ.. สันติศักดิ์
2 มกราคม 2548 16:15 น. - comment id 398609
กลอนยังไม่ถูกฉันทลักษณ์สักเท่าไหร่ ความไพเราะแห่งอรรถรสจึงไม่มี แต่ความหวังดีจากใจพอใช้ได้ ศึกษาบทกลอนจากสุนทรภู่มากๆ บทกลอนจะได้เปรื่องปราดไม่อายเขานะครับ.. สันติศักดิ์
3 มกราคม 2548 07:12 น. - comment id 398855
สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้มีความสุขเยอะๆๆ นะครับ
3 มกราคม 2548 11:49 น. - comment id 398958
แวะมาสวัสดีปีใหม่ นะคุณ ทรายกะทะเล