เข้าใจว่า..คือความจริง ที่ไม่อาจยื้อและรั้งทุกสิ่งเอาไว้ได้ เวลาพาทุกอย่างมา..แล้วเก็บกลับไป มักจะเหลือเอาไว้แค่ความทรงจำ ในความเป็นจริงของเธอกับฉัน ต่างรักษาความรู้สึกกันและกัน..ไม่ให้บอบช้ำ ถ้าวันหน้าเราไกล..จงจำไว้ทุกถ้อยคำ ชัดเจนอยู่อย่างนั้นในความทรงจำ..คือ กำลังใจ ....อยากเขียนให้กำลังใจใครหลาย ๆ คน..ที่สำคัญ ให้กำลังใจตัวเองด้วยน่ะครับ...
6 ธันวาคม 2544 13:03 น. - comment id 23143
เวลาเก็บกลับคืนทุกสิ่ง ในความจริง ในความรัก ในความฝัน ในเวลา ร่างเรา คืนลาลับ กับตะวัน แต่วิญญาณรักของฉันยังมีเธอ ชั่วฟ้าดิน!
6 ธันวาคม 2544 18:11 น. - comment id 23204
ใช่จ้ะ....ในเวลาที่ท้อใจอย่างที่สุด กำลังใจจากใครสักคน เพียงน้อยนิด ก็ทำให้หัวใจมันชื้นขึ้นมาตั้งเยอะ....
6 ธันวาคม 2544 18:14 น. - comment id 23205
เข้าใจแล้วจ้ะ... ต่อไปนี้จะให้กำลังใจตัวเองด้วย หลงลืมไปซะนาน... ขอบคุณที่ทำให้รู้สึกดีขึ้น
7 ธันวาคม 2544 05:40 น. - comment id 23306
มาให้กำลังใจด้วยคนจ้า...
7 ธันวาคม 2544 15:42 น. - comment id 23413
รู้สึกมีกำลังใจเพิ่มขึ้นที่ได้อ่านกลอนนี้