ถูกกล่าวหา รมิตาดาหลา นั้นติ๊งต๊อง เพราะชอบลอง ชอบจ้อง มอง กลอนเขา กงกลอน ถอดได้สักกี่ตอนเรา ฉันทลักษณ์ หามีไม่ ใส่ใจมั่ง ว่าไปแล้ว มันก็จริงอย่างเขาว่า ไม่นำพา อักขระ ภาษะ ฉันทลักษณ์พัง เขียนไม่เป็น อยากเล่นคำ ไม่ระวัง เห้อ เห้อพัง ท้อถอดใจแล้ว อ่ะพี่ พี่คอมเม้นท์มาทุกท่านฉันขอบใจ คำบอกเล่าดีบ้างไม่ดีบ้างขอบคุณ............... แค่ท้อ แหละ ............ คิดใหม่ ว่า เค้าติเพื่อ ก่อและ ควรแก้ไข............ แต่ เห้อ ๆ ๆ ๆ สม่องตักขอรับ พี่ท่าน
23 ธันวาคม 2547 18:07 น. - comment id 394678
อิสระและเสรีมีที่นี่ ต้องอย่างนั้นต้องอย่างนี้จู้จี้เนาะ เอาอย่างนั้นเอาอย่างนี้เอาให้เหมาะ ก็อยากเคาะอยากเขียนหมั่นเพียรเอย ท้อได้ แต่ห้ามถอยนะพี่นิ่ม ^o^
23 ธันวาคม 2547 18:09 น. - comment id 394685
ดีค่ะมาทักทายนะคะ ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ
23 ธันวาคม 2547 18:13 น. - comment id 394693
จะแน่วแน่แก้ไขในสิ่งผิด....... บทพระราชนิพนธ์ * ความฝันอันสูงสุด* สมเด็จพระนางเจ้าฯ ดาหลา&ปะการังอย่าท้อ... เด็กๆเล็กๆยังทำได้ คิด..ช้าลงนิด อักษรที่ออกมา ดูแล้วแ สามรอบ แก้ไปทำไปก็ยังได้ ฉันทลักษณ์สำคัญ...หมายถึงแบบที่ควรเป็น ที่เราควรจำให้แม่นในใจ....
23 ธันวาคม 2547 18:57 น. - comment id 394724
แวะมาทักทายคะ มาเป็นกำลังใจให้คนท้อ แถวนี้ด้วย พยายามกานต่อไปนะฮับ
23 ธันวาคม 2547 19:43 น. - comment id 394739
เขียนต่อไปเหอะครับพี่นิ่ม เราไม่ได้ไปประกวดแข่งขันกับใครนิ แค่มาระบายความรู้สึก พูดคุยกับเพื่อน ๆ ก็พอแล้วครับ อย่าคิดมากน่า อย่างน้อยก็เมกคนหนึ่งแร่ะที่ยังชอบอ่านกลอนแนวนี้ ฮิๆๆ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
23 ธันวาคม 2547 19:47 น. - comment id 394741
เขียนกลอนไม่ต้องรีบร้อน ค่อย ๆ นึก ค่อย ใชอารมณ์ แลความรู้สึก เข้าไปสัมผัสนะ แล้ว จะถ่ายทอดออกมาได้ดี ลองดูสินะ
23 ธันวาคม 2547 20:54 น. - comment id 394791
พี่สาวจ๋า อย่าท้อเลย . .อย่างน้อยน้องคนนี้ ก็ชอบอ่านงานพี่นิ่มนะ . .กลอนนู๋เมย์ก็ใช่จะดีซะทีไหน คุณลุงตรวจทีไรได้ไม้มะยมทุกที ๑^_____^๑ ++ ตัวป่วนยิ้มร่า . . พี่สาวจ๋ามายิ้มกัน ++
23 ธันวาคม 2547 22:02 น. - comment id 394862
อย่าท้อแท้ซิจ๊ะแค่เรื่องนี้ แต่งไปเถิดตามฤดีที่มีนั้น แล้วค่อยค่อยผูกสนิทคิดทุกวัน แล้วน้องนั้นจะแต่งได้ในสักครา *-*พยายามไปทีละนิดก็ได้จ๊ะ และไม่ต้องคิดมาก ยินดีเป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ*-*
23 ธันวาคม 2547 22:34 น. - comment id 394888
^_^ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะอย่าเพิ่งท้อนะคะ
24 ธันวาคม 2547 00:08 น. - comment id 394962
จิงครับ ..อิอิ
24 ธันวาคม 2547 09:43 น. - comment id 395042
ท้อได้แต่ห้ามถอย เพราะชีวิตเราไม่มีเมื่อวานแล้วนะ มีแต่วันพรุ่งนี้ค่ะ มาให้กำลังใจ
24 ธันวาคม 2547 10:29 น. - comment id 395066
ท้อดองหรือปล่าวครับ..อร่อยนะ... **แวะมาทักทายครับผม
24 ธันวาคม 2547 13:19 น. - comment id 395144
เอาน่า..สู้ต่อไป ยังมีคนคนนี้อีกคน ที่ไม่ได้เรื่องเหมือนกัน อิอิ .....................................................................
24 ธันวาคม 2547 13:24 น. - comment id 395158
มีแต่เราชื่นชมอยู่คนเดียว อิอิ ไม่เคยว่าให้เสียใจ อิอิ
24 ธันวาคม 2547 13:31 น. - comment id 395169
ไม่เห็นเป็นไรเลย ความในใจและความสุขเป็นของเราในการที่จะเขียน..อย่าไปสนใจเลยครับ. ไว้คราวหลังใครมาว่า ผมผ่านมาจะอธิบายให้เขาฟังเอง..ความฝันน่ะ มันมีครอบได้ด้วยหรือ..
24 ธันวาคม 2547 13:54 น. - comment id 395206
เหอะ เหอะ นู๋เองก็ไม่เคยสัมผัสสักที มั่วตลอด เขียนเท่าที่ใจอยากเขียน น้อ ..
24 ธันวาคม 2547 16:36 น. - comment id 395302
เป็นอะไรหรือเปล่าคะ พี่นิ่ม คิดมากเรื่องไร บอกได้คะ อิ อิ เดี๋ยวสายลมผู้นี้จะช่วยปัดเป่าให้หายเองค่ะ อิ อิ...
24 ธันวาคม 2547 16:39 น. - comment id 395303
การเขียนอะไรที่ออกจากใจเรา ไม่เห็นจะผิดนะคะ เราไม่ได้เอาไปสอนเด็กนี่นา เราเขียนเพราะอยากเขียน ใครว่าก็เรื่องของเค้านะคะพี่นิ่ม มัทเองก็ผิดบ้างถูกบ้าง เพียงแค่อยากถ่ายทอดสิ่งที่เราพบเห็นมาค่ะ อย่าท้อเลยนะคะ ท้อได้แต่อย่าถอย