**กาลเก่า..เงาแห่งเพื่อน**

ดาราจักร..

 กาลหมุนเวียนเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
เสียงเงียบเหงาเงาเพื่อนใช่เลือนหาย
ความทรงจำยังเคล้าคลุกทุกเม็ดทราย
ยังประกายปรายแสงแรงฤทัย
  เพื่อนเดือนดาวพราวแสงสุดแรงกล้า
ประทับตราฟ้ากว้างกระจ่างใส
เป็นมิตรฟ้าราตรีแสงสีไกล
ร้อยมาลัยใจคล้องร้อยกรองดาว
  ............จำได้ไหม..........
  
  จำได้ไหมใครหนอสุดหล่อเหลา
แล้วใครเล่าเซ้าซี้ชอบหลีสาว
ใครหนอใครเปรี้ยวสุดดุจมะนาว
ใครเป็นดาวสกาวใสในชั้นเรียน
////มิตรภาพ////
มิตรภาพซาบซึ้งตราตรึงจิต
เกินจะคิดพินิจถ้อยร้อยคำเขียน
เกินแทนสูตรสมการในชั้นเรียน
มาวนเวียนเนียนแนบแทบใจเรา
แยกทาง........
ต่างแยกทางต่างห่างไกลต่างไขว่คว้า
ปล่อยคนบ้าอย่างฉันนั้นเปลี่ยวเหงา
ใจมีรูรั่วลมจนซมเซา
เพียงมีเงาเฝ้ากายสบายใจ
....ปลุกดาว...
  เคยได้ยิ้มปิ่มสุขสรวลสันต์
เคยเล่นกันวันฟ้าสางน้ำค้างใส
เคยชุมนุมลุมร้อมรอบกองไฟ
เคยล่วงวัยวันวานที่ผ่านมา
  กาลนี้ดาวพราวแสงแรงอีกครั้ง
สร้างพลังดังก้องฟ้าท้าสวรรค์
ไฟแห่งรักจักชูโชติโรจน์อนันต์
ให้กาลวันพลันสยบจบเท้าเรา..............
  ขอฝากกลอนนี้ยังเพื่อนเก่าที่ยังคิดถึงนะครับบบบ...