..๏ กล้าก้าว

อัลมิตรา


..๏ เจ็บปวดจนฝังใจ..........จงก้าวไปอย่าหมองตรม
เก็บเศร้าร้าวระทม..............ฝังให้จมลงพื้นดิน
ยิ้มไว้อย่าอ่อนล้า................มองท้องฟ้าอันโศภิน
ลืมทุกข์และตรมสิ้น............ตราบฟ้าดินสาบสูญไป
สองขาพาก้าวเดิน..............คงเพลิดเพลินตามพอใจ
เยือนถิ่นแดนดินใด............จิตแจ่มใสในทุกกาล
ไขว่คว้าตามล่าฝัน..............ด้วยมุ่งมั่นอย่างชื่นบาน
เก็บเกี่ยวสุขสำราญ.............สร้างตำนานแต้มโลกงาม 
ลืมทุกข์ที่ปวดร้าว...............ดุจครู่คราวถูกคุกคาม
พบสุขทุกย่ำยาม.................ซึ่งติดตามเธอนิรันดร์
สานถักด้วยรักแท้................ไม่เพียงแต่แค่ความฝัน
ต่อเติมเสริมสร้างพลัน..........ผูกใจกันทั้งฉัน-เธอ ๚ะ๛
 				
comments powered by Disqus
  • กุ้งหนามแดง

    21 ธันวาคม 2547 22:51 น. - comment id 393436

    ok เพื่อน..
    ..
    สองขาจะกล้าก้าว.........ลืมวันร้าวหนาวเหน็บเกิน
    ทำใจให้เพลิดเพลิน....จะมองเมินเรื่องเศร้าซม
    ผ่านแล้วให้ผ่านไป......เริ่มต้นใหม่ใจรื่นรมย์
    บาดแผลที่ลึกคม..........จำต้องข่มไว้ภายใน
    
    วันนี้มีเรื่องเศร้าจังเลย..แต่ออกอากาศไม่ได้น่ะ หนาวน่ะ..ไปดูดาวข้างนอกดีกว่า..
    ......................................................................
    
  • tiki

    21 ธันวาคม 2547 23:01 น. - comment id 393440

    วันนี้เศร้านะคะ
  • ดาวอังคาs

    21 ธันวาคม 2547 23:01 น. - comment id 393441

    กายาเก่าก้าวย่ำ         สองตีน
    มรรคาแสนคุ้นชิน     ผ่านล่วง
    ย่ำเมื่อยริอยากบิน     ถาฟ้า พโยมหน
    ให้หนำฉ่ำสุดทรวง     โลกหล้าตามอง
    
    เดินหน้าไป เก็บคำไปประดับฟ้า กันเถอะ
    
    - กลอนสวย -
  • เรไร

    21 ธันวาคม 2547 23:52 น. - comment id 393470

    เขียนให้ใครเป็นพิเศษหรือเปล่าครับ ???
    น้ำตาหรือน้ำตาล
    หอมหวานหรือจะขื่นขม
    จบอย่างอภิรมย์
    หรือตรอมตรมซมซาน ???
    
    @@@@@@@@@@@@
    
    น่าคิด น่าคิด :)
  • คนเมืองลิง

    22 ธันวาคม 2547 00:15 น. - comment id 393487

    ^_^ อารมณ์นี้กล้าที่ก้าวหรือเปล่าหนอ ถอยมาตั้งหลักก่อนดีกว่ามั้งคะ
  • รัถยา

    22 ธันวาคม 2547 00:20 น. - comment id 393489

    อืม  วรรคสุดท้ายนี่แหล่ะ  ถูกใจ
    
    หมดภาระจะมาร่วมฝันต่อนะ
    
    
    
  • rain..

    22 ธันวาคม 2547 00:25 น. - comment id 393491

    จะต้องกล้า ..ก้าวเดิน ..เผชิญฝัน..
     กล้าฝ่าฟัน ..  พร้อมรู้   สู้หรือถอย..
       ..จะกล้าก้าว ..เพื่อตาม    มิคร้ามรอย
      จะเอื้อมสอย .. ตะวัน ..มิหวั่นใคร..
               
              ..เรน .. ขออนุญาต ..หัดแจมกลอนพี่อัลมินะคะ..
               ..
    
  • ลักษมณ์

    22 ธันวาคม 2547 02:10 น. - comment id 393503

    ก้าวกล้า! 
    
    อัลมิตรา
    ..สาวิตรี !
    
    ใครนะคือพระสัตยวาน?
    
    ลักษมณ์ :]
  • ผีขี้เมา

    22 ธันวาคม 2547 06:19 น. - comment id 393510

    มองตรงไปข้างหน้า
    เพ่งมองหาที่เป้าหมาย
    ก้าวท้าวอย่ากรีดกราย
    หากเซส่ายจะไม่ตรง
    
    แบบก้าวหน้า 2 ก้าว  ถอย 3  ก้าวน่ะ
    แหะๆ
    
  • พุดไพร

    22 ธันวาคม 2547 08:25 น. - comment id 393524

    หนาวเหน็บเจ็บเนื้อเหลือหนาว
    ปวดร้าวดวงใจยิ่งกว่า
    เลือดใจไหลทบกลบตา
    เป็นกรรมทำมาแต่ปานใด
    
    สายสวาทยังไม่สิ้นสุด
    ยื้อยุดไว้นานแค่ไหน
    เจ็บทั้งตัวหัวใจ
    ดุจไฟเผาไหม้ไร้รัก
    
    ตัดอกตัดใจเสียเถิด
    ชาตินี้เราเกิดมีกรรมนัก
    รอภพใหม่พิสวาทมาทายทัก
    รอยอดรักภักดิ์นิรันดร์ฝันแสนดี!
    
    
    
    
    
  • พุดไพร

    22 ธันวาคม 2547 08:28 น. - comment id 393525

    หนาวเหน็บเจ็บเนื้อเหลือหนาว
    ปวดร้าวดวงใจยิ่งกว่า
    เลือดใจไหลทบกลบตา
    เป็นกรรมทำมาแต่ปางใด
    
    สายสวาทยังไม่สิ้นสุด
    ยื้อยุดไว้นานแค่ไหน
    เจ็บทั้งตัวหัวใจ
    ดุจไฟเผาไหม้ไร้รัก
    
    ตัดอกตัดใจเสียเถิด
    ชาตินี้เราเกิดมีกรรมนัก
    รอภพใหม่พิสวาทมาทายทัก
    รอยอดรักภักดิ์นิรันดร์ฝันแสนดี!
    
  • Pheem

    22 ธันวาคม 2547 08:37 น. - comment id 393528

    เชื่อมั่นในตนเอง  
    เร่งพากเพียร
    มีสติ
    มั่นคงต่อเป้าหมาย
    และรอบรู้
    คือพลังแห่งความกล้าหาญ
  • ไวยากรณ์

    22 ธันวาคม 2547 09:15 น. - comment id 393543

    มาร่วมกล้าก้าว อีกคน
    ผจญขวากหนามรอบด้าน  
    จะเหนื่อยเพียงใดขอผ่าน
    สุขสราญ  ..  ชื่นชม หากพ้นมันมา
    
    
  • กอกก

    22 ธันวาคม 2547 09:17 น. - comment id 393544

    เป็นกำลังใจที่เยี่ยมยอดค่ะ..
    ทำให้กล้าที่จะก้าว..
    
    อรุณสวัสดิ์ค่ะ
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    22 ธันวาคม 2547 09:22 น. - comment id 393548

    วันนี้ยังมีค่า
    ถึงแม้นว่าไม่มีใคร
    เหนื่อยล้าสักเพียงไหน
    จะมุ่งไปไม่ย่อท้อ
    พรุ่งนี้ยังมีฝัน
    ให้บุกบั่นฝ่าฟันต่อ
    จุดหมายยังคอยรอ
    จะไม้ท้อ...ไม่ยอมแพ้
    
    ***บินมาทักทายครับ รักษาสุขภาพนะครับ
  • magic

    22 ธันวาคม 2547 09:44 น. - comment id 393573

    เคยนั่ง..คู่ท้อแท้
    และเคยแย่..แค่หมดหวัง
    ได้คิด..ชีวิตยัง
    เป็นพลัง..ก้าวต่อไป
    .......................................
    อ่านแล้ว..มีแรงขึ้นเยอะ
    .......................................
  • อัลมิตรา

    22 ธันวาคม 2547 10:28 น. - comment id 393600

    คุณกุ้งหนามแดง..  :) วานนี้เศร้าแต่หลังจากอรุณรุ่ง สิ่งเศร้าต่างๆจะเมลือนหาย
    
    คุณทิกิ.. ดูเหมือนเศร้า แต่ความจริงแล้วยังคงโลดแล่นอยู่กับความสุขตามอัตภาพค่ะ
    
    คุณดาวอังคาร .. 
    
    ส่งดาวประดับฟ้า................เถิดเฮย
    คำเพื่อนอภิเปรย.................ฝากไว้
    เขียนโคลงบ่ละเลย.............ผังบอก
    เอกเจ็ดโทสี่ไซร้.................แม่นแล้ศิลป์สยาม ฯ
    
    คุณเรไร .. เขียนเหวี่ยงแหไปทั่วค่ะ  หากไปดักใจใครได้ เขาก็จะรู้สึกแปล๊บกันนิดๆที่หัวใจ
    
    คุณคนเมืองลิง .. ต้องกล้าสิ โต๋เต๋ลำพังมาซะนาน ครั้นจะเดินคู่ เดินไม่ค่อยจะถูกทางเลยแฮะ เหมือนเกมส์เดินสามขาเนอะ เป๋ๆชอบกล
    
    คุณรัถยา .. อัลมิตราจำแม่นนะคะ :)
    
    น้องเรน ..น่าจะเล่นคำ ว่า จะ ทุกวรรค นะคะ .. เห็นเล่นได้สามวรรคแล้ว ความหมายดูดีทีเดียวค่ะ .. :)
    
    คุณลักษมณ์ .. พระราชนิพนธ์ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่องสาวิตรี
    พระสัตยวานคือพระสวามีของนางสาวิตรี .. เมื่อพระสัตยวานสิ้นพระชนม์   
    นางสาวิตรีก็เห็นพระยมซึ่งมารับวิญญาณของพระสัตยวานไป
    นางจึงทูลถามพระยมถึงเรื่องต่างๆ และติดตามพระยมไป   
    ขณะที่นางติดตามพระยมไปนั้น 
    นางสาวิตรีก็ทูลถามพระยมและกล่าวถ้อยคำอันเป็นคติให้พระยมฟัง  
    มื่อนางกล่าวถ้อยคำอันเป็นคติที่พระยมพอใจ 
    นางก็จะได้รับอนุญาตให้ขอพรจากพระยมยกเว้นการขอชีวิตพระสัตยวาน  
    นางขอพรเพื่อบิดามารดาของนาง  
    ขอพรเพื่อบิดามารดาพระสัตยวานขอพรเพื่อให้นางมีบุตรกับพระสัตยวาน 100 คน  
    และในที่สุดพระยมเห็นความเพียรพยายาม และคุณงามความดีของนางที่ได้กระทำ  
    พระยมจึงประทานพรคืนชีวิตของพระสัตยวาน ตามที่นางขอพรมา ..
    
    น้าสิบ .. ถึงน้าสิบเดินไม่ตรง แต่มือเที่ยงนะคะ 
    
    คุณพุดพัดชา ..วันนี้มากล่อมอัลมิตราแต่เช้า .. อัลมิตราว่าจะแอบไปร้องเพลงรับสินบนซักหน่อย เจอตัดหน้าเสียแล้ว
    
    คุณภีม ..ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเยือน
    
    คุณไวยากรณ์ ..ดีจัง พลังเริ่มจากหนึ่ง จะทบทวีคูณไม่รู้จบค่ะ
    
    คุณกอกก .. แด่ผู้ที่ละล้าละลังในการก้าวเดิน  :)
    
    คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ระยะทางแม้นยาวไกล หากใจยังไม่ท้อ ย่อมถึงเส้นชัยแน่นอนค่ะ
    
    คุณเมจิค..ดีจัง เป็นกำลังใจนะคะ 
    
    
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
    
    
  • plaing_piu

    22 ธันวาคม 2547 10:31 น. - comment id 393603

    ก้าวนี้มีค่า....^_^
  • ลักษมณ์

    22 ธันวาคม 2547 11:31 น. - comment id 393623

    :]
  • ลอยไปในสายลม

    22 ธันวาคม 2547 12:11 น. - comment id 393647

    เจ็บแทนเลยค่ะ
    อิ อิ..
  • พิกุลทอง

    22 ธันวาคม 2547 12:31 น. - comment id 393690

    กล้า.........ง
  • แก้วประเสริฐ

    22 ธันวาคม 2547 14:55 น. - comment id 393768

    งามครับงามจริง กาพย์ยานี 11 ผมเองรักมาตั้งแต่สมัยนักเรียนแล้วล่ะชอบมากเลยล่ะยอดหญิง
    
                          แก้วประเสริฐ.
  • ฟ้าสวย

    22 ธันวาคม 2547 15:44 น. - comment id 393783

    คนเราจิงๆนะคะเนี่ย
    ถ้ามีความกล้าในสิ่งที่ถูกต้อง
    มันก็จะดี มักๆๆ เลย (อิอิ)
    
    ฟ้าสวยยอมรับว่าเป็นคนที่ - กล้า - 
    จนเพื่อนบอกว่าด้านไปเลย จิงๆๆ
    
    เฮ้อ...............ฮาดี..........ไปและค่า......
    
    
  • อัลมิตรา

    22 ธันวาคม 2547 17:45 น. - comment id 393869

    คุณplaing_piu .. ขอบคุณมากค่ะ มาสิ มาก้าวไปด้วยกัน
    
    คุณลักษมณ์ .. :)
    
    คุณลอยไปในสายลม .. ดีจัง อัลมิตรารู้สึกสบายใจขึ้นตั้งแยะ
    
    คุณพิกุลทอง .. จ๊ะ กล้า
    
    คุณแก้วประเสริฐ .. อัลมิตราก็เพิ่งมีโอกาสไม่นานนี้ ลองหัดเขียนค่ะ คุณลองดูนะคะ มีใจรักอยู่เป็นทุนเดิมแล้ว คงไม่ยากค่ะ
    
    คุณฟ้าสวย .. ดีจังเลยค่ะ ที่เป็นตัวของตัวเอง หลายคนไม่อาจปลดหน้ากากตัวเองได้ซักที
    
    
  • ใยไหม

    22 ธันวาคม 2547 21:54 น. - comment id 394008

    อัลมิตราที่รัก...งานเขียนของคุณชิ้นทำเอาดิฉันแปล๊บที่หัวใจเรยอ่ะ...
  • winterstar

    22 ธันวาคม 2547 23:05 น. - comment id 394090

    อ่อนล้าเหนื่อยแรงแสนลำบาก
    แม้ต้องยากลำเข็ญ ก็ทนฝืน
    เพื่อความสำเร็จ ในอนาคตต้องหยัดยืน
    ยิ้มเปื้อนน้ำตา  แลกมาด้วยแรงกายแรงใจ
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 ธันวาคม 2547 00:05 น. - comment id 394139

    จะขอกล้าที่จะก้าว
    แม้รวดร้าวใจหวาดหวั่น
    แต่เป็นก้าวที่สำคัญ
    จะคงมั่นก้าวต่อไป
    
    *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    23 ธันวาคม 2547 00:18 น. - comment id 394151

    อ่านแล้วซึ้งจัง  เลยตอบไว้แล้วในกลอน ชั่วนิรันดร์
  • อัลมิตรา

    23 ธันวาคม 2547 08:30 น. - comment id 394235

    ยัยไหม .. อ้าวววว ไหง๋เรียกอัลมิตราอย่างนั้นกลางอากาศจ๊ะ อายเค้า ..
    
    คุณwinterstar .. สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการนะคะ 
    หัวใจยังกล้าแกร่ง   แม้เรี่ยวแรงแสนอ่อนล้า
    พลังใจที่ได้มา   ตราบสิ้นฟ้ามิลืมเลือน 
    
    คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    คุณฤกษ์ .. ยินดีอย่างที่สุดค่ะ :) 
    
    
    
  • เพราะรัก

    23 ธันวาคม 2547 17:44 น. - comment id 394646

    
    ก๊อกๆๆๆความคิดถึงมาส่งค่ะ
    :)
    มาด้วยความคิดถึง
    มาด้วยใจห่วงหา
    มาด้วยความรัก
    มาด้วยความตั้งใจ
    
    คิดถึงเสมอค่ะ
  • ผู้เฒ่า....โง่งม

    24 ธันวาคม 2547 00:50 น. - comment id 394984

    ย้อนไล่ตอบมาจากข้างล่าง..
    
    อ่านแล้วดีครับ..ขอบคุณ..สวัสดีครับ..
  • ที่รักของฉัน

    26 ธันวาคม 2547 07:58 น. - comment id 396137

    ...กล้าก้าวเข้าหากัน.........เพิ่มผูกพันนั้นเสมอ
    ก้าวนี้ที่ได้เจอ..................สิ่งเลิศเลอบำเรอใจ
    หันหน้าเข้าหากัน.............ความสัมพันธ์นั้นสดใส
    ทุกก้าวเราร่วมไป............ถึงทางไกลไม่ทิ้งกัน...
    
    .............................สวัสดีครับ...........................
  • อัลมิตรา

    29 ธันวาคม 2547 17:39 น. - comment id 397527

    คุณเพราะรัก .. หลายวันมานี้ ใจจดจ่อ ว่าคุณจะมาปรากฏกายหรือไม่ แต่เห็นชื่อคุณที่กระทู้อื่น รู้สึกโล่งใจค่ะ
    
    คุณผู้เฒ่า .. ดี ดีพอใจ ดีมาก ดีมากที่สุด ... คะ
    
    คุณที่รักของฉัน .. ทุกก้าวเราพร้อมใจ ..หนทางไกลไม่หวั่นเลย ..
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน