ดาวเคียงเดือน

สายลมโบกพริ้วปลิวพัด
ความรักฝากไปได้ยินไหม
แม้ว่าห่างกันนานเพียงใด
ก็ยังจะคอยเป็นกำลังใจเช่นเคย
เมฆลอยอยู่บนนภากว้าง
ดาวน้อยอ้างว้างค่ำคืนเหงาหงอย
ด้วยจันทร์แรมร้างปล่อยให้คอย
ดาวน้อยเศร้าสร้อยคอยจันทร์เพ็ญ
ผ่านคืนผ่านวันพานพบ
จันทร์สวยสดก็กลับมาให้เห็น
ให้ฟ้ากว้างคืนนี้มีจันทร์เพ็ญ
ที่ลอยเด่นเคียงคู่ดาวทุกคราวไป

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

เวลา 19 ธ.ค. 2547 14:28 น. - ID 67834

2207

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/67834 ที่มา: - , เวลา

comments powered by Disqus

ดอกข้าว

19 ธันวาคม 2547 15:19 น. - comment id 391789
```
ดาวและเดือนคู่ท้องฟ้า
```

เด็กตรัง

19 ธันวาคม 2547 18:25 น. - comment id 391867

ไม่ทันดอกข้าว จริงๆๆเลยแอะ  
ทำไมอยู่กับเป้นคู่  ตัวเราอยู่คนเดียวนั้นแสนเหงา         แต่งเพราะนะจ้าา ชอบจัง

ผู้หญิงไร้เงา

19 ธันวาคม 2547 22:04 น. - comment id 392032
```
แต่งได้ดีค่ะ
```

zilver

21 ธันวาคม 2547 18:10 น. - comment id 393254

เขียนกลอนได้ดีกว่าเก่ามากเลยครับ
มีสัมผัสที่ลงตัวพัฒนาไปอีกขั้นแล้วสินะเขียนต่อไปเรื่อยๆนะครับยังมีคนๆนี้ทีอยู่ตรงนี้คอยเป็นกำลังใจให้ในวันที่โลกเหงา
มาเป็นกำลังใจครับ

+ comment แสดงความคิดเห็น