- - พราก พบ - -

|NdEpEndEnT


เหงาทุกครั้งที่ต้องเดียวดาย
เธอหายไปไม่กล่าวลา
ณ ห้วงแห่งใดในแหล่งหล้า
ตราบชั่วดินฟ้า..รอรัก
ทิวาราตรีเคลื่อนคล้อย
นกน้อยบินไปปักหลัก
หัวใจฉันร้าวยิ่งนัก
อกหักเป็นฟ้าขาดทะเล
นับวันเดือนปีเลยผ่าน
ร้าวรานนานเนิ่นผกเผ
จางจางหัวใจรวนเร
จึงเกไปพบรักใหม่
- -
				
comments powered by Disqus
  • tiki

    18 ธันวาคม 2547 18:12 น. - comment id 391278

    แวะมาอ่านงานได้อารมณ์ของ ดินสอจ๋าค่ะ
    
  • ลอยไปในสายลม

    18 ธันวาคม 2547 18:30 น. - comment id 391292

    เศร้าจังเลยนะคะ อิ อิ
    
    ...รักนี้มีพบมีพราก
    มีรักมีจากเสมอ
    ขอเพียงรักมั่นต่อเธอ
    รักเอ่อมากค่าคู่ควร....
  • moonlight

    18 ธันวาคม 2547 22:45 น. - comment id 391486

    ใหม่เก่า เกิดขึ้น ทุกวัน
    ดุดัน ทุกห้วง พบเจอ
    ชีวิต ทนทุกข์ ล้นเอ่อ
    ขาดเธอ ไกลกัน สุขกว่า
    
    หากรักแล้วต้องทุกข์ คงต้องแยกกันไปสักวัน
  • อัลมิตรา

    19 ธันวาคม 2547 00:26 น. - comment id 391532

    ต้องพบก่อน แล้วจึงพราก .. พี่อัล คิดเช่นนี้นะคะ
    
    
  • แก้วรัดเกล้า

    19 ธันวาคม 2547 05:40 น. - comment id 391630

    อารมณ์ อ่อนไหว มาเป็นภาษาได้ไพเราะดีจังค่ะ
    ^0^
  • ผู้หญิงสีม่วง

    19 ธันวาคม 2547 06:51 น. - comment id 391647

    น้องจ๋าหายไปนานเลยอ่ะ ..
    กลับมาคราวนี้ .. จะไปอีกมั๊ย ..
    หรือเจอเว็บใหม่ .. อิอิ .. ( แซวเล่นจ้า .. )
    
    .......................
    
    คิดถึงและยังจำได้เสมอจ้ะ ..
    
    
    
  • ผีขี้เมา

    19 ธันวาคม 2547 14:31 น. - comment id 391779

    รักที่แรมจากจรแต่ก่อนนี้
    มิกลับมาสักทีมีแต่เหงา
    รอจนเก้อเพ้อพร่ำย้ำกับเงา
    อีกไม่นานรักเจ้าจะคืนมา
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน