เมื่อสิ้นสวาท....ใจอนงค์นาฏ....ขาดหลักยึดเหนี่ยว ตัดสิ้นสัมพันธ์....ลืมวันกลมเกลียว....หทัยลดเลี้ยว....เหลียวหลังไม่มี ร้าวรอนอ่อนล้า....จากเคยแกร่งกล้า....ลดลาศักดิ์ศรี หันหน้าคุยกัน....แบ่งปันเรื่องดี....พร้อมปิดคดี....คอขาดบาดตาย เห็นธำมรงค์....น้องยังมั่นคง....มิหลงสลาย สวมติดนิ้วนาง....มิห่างนวลกาย....ใครหรือแหนงหน่าย....ขยายแน่จริง เวลาผันผ่าน....ภาพหลังยังหวาน....ซาบซ่านใจหญิง จะเลือกทิ้งขว้าง....อ้างว้างชังชิง....หรือกลับสุงสิง....มิ่งขวัญนั้นรอ.. ..
18 ธันวาคม 2547 14:00 น. - comment id 391120
ไฟสวาท.. อยากโดดลงไปผิงให้อุ่นจังครับ
18 ธันวาคม 2547 14:26 น. - comment id 391133
สิ้นสวาทขาดกันวันนี้เถิดที่รัก เยื่อใยภักดิ์สลายลาอย่ามาเห็น ตราบวันตายจะดีร้ายร้อนหรือเย็น ก็จะเป็นใครคนนี้ไม่มีเธอ ขอก้มหน้ากินดินทรายและหมายมาด กี่ภพชาติอย่าหวังไว้จะคอยเพ้อ ไม่มีรักไม่มีรุ้จักไม่พบเจอ ไม่ละเมอคำหวานสายธารใจ.. ไม่มีแล้วหัวใจในร่างร้าว ไม่มีเศร้าไม่รู้สึกไม่หวั่นไหว ไม่มีรักไม่มีรอไม่เสียใจ ไม่ไม่ไม่...ไม่มีใครไม่มีคนไม่มีคำย้ำรักรอ!พ้อหาเธอ!ตราบสิ้นลม! http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=60 สิ้นสวาท เพ็ญโพยม เรืองโรจน์ : : Key C เฝ้าแต่คอย รอรักอยู่ หมายชื่นชู รักคู่ใจ กลับไม่สมดังฝันใฝ่ นับวัน ร้างไกล เขาใย ด่วนตัดรอน แอบไปมี คนรักใหม่ แท้ดวงใจ ไร้แน่นอน ไม่นานนักรักคลายคลอน นับวัน ผันจร มิเคย ย้อน กลับคืน ปวด ร้าว เพียงใด ช้ำ ใจ สู้จำ กล้ำกลืน ไปรัก คนอื่น ดีแล้ว อย่าคืน มาเลย สิ้นสวาท กันเสียที รักไม่มีเหมือนดั่งเคย อย่ากลับหวน ชวนชื่นเชย ฉันกลัว แล้วเอย เพราะเคย ช้ำอกตรม ปวด ร้าว เพียงใด ช้ำ ใจ สู้จำ กล้ำกลืน ไปรัก คนอื่น ดีแล้ว อย่าคืน มาเลย สิ้นสวาทกันเสียที รักไม่มีเหมือนดั่งเคย อย่ากลับหวนชวนชื่นเชย ฉันกลัว แล้วเอย เพราะเคยช้ำอกตรม...
18 ธันวาคม 2547 15:36 น. - comment id 391180
เพราะจังเลยค่ะ อิ อิ.....
18 ธันวาคม 2547 15:52 น. - comment id 391196
จำได้เคยดูหนังเรื่องนี้แหละคุณกุ้ง นาตยาแสดงใช่ไหมคะ เกิดทันด้วยแหละค่ะ อิอิ
18 ธันวาคม 2547 16:10 น. - comment id 391221
...สิ้นแสงตะวัน....ยังได้พระจันทร์....หมื่นพันดวงดาว.... ...แม้แสงริบหรี่....ยังมีพร่างพราว....จากกันชั่วคราว....ร้าวรานเพราะใคร... ............................สวัสดีครับ......................
18 ธันวาคม 2547 18:58 น. - comment id 391309
แวะมาอ่านงานดีดีค่ะ
18 ธันวาคม 2547 21:24 น. - comment id 391395
ชะแว๊บบบบบบบบ เข้ามาอ่าน ผลงานนี้แปลกดีนะคะ เดี๋ยวจะต้องขอศึกษาซะหน่อยแล้ว
18 ธันวาคม 2547 22:20 น. - comment id 391452
อยากมีโอกาสนั่งชิงช้าอย่างที่เห็นในภาพจัง ..
18 ธันวาคม 2547 23:09 น. - comment id 391508
งามดีครับกุ้งเพื่อนรัก บอกอัลมิตราด้วยชิงช้าแบบนี้ถนนจันทร์ สมัยก่อนยังเด็กๆนะมีแยะและนิยมกันเล่นด้วย อิอิ เชือกสองเส้นใช้ไม้กระดานพาด นั่งไม่ดีตีลังกาแอ้งแม้งเลยเชียวล่ะ 555 แก้วประเสริฐ.
19 ธันวาคม 2547 00:48 น. - comment id 391543
กาพย์เพราะมาก มาชื่นชม
19 ธันวาคม 2547 00:50 น. - comment id 391545
.. แวะมาชื่นชมครับ เอ .. บทประพันธ์แบบนี้ คือ ลักษณะไหนครับ ช่วยบอกที งดงามมาก ๆ แต่ผมไม่เคยผ่านตา มาก่อนเลย ตอนเรียน .. คงเล่นมากไปหน่อย
19 ธันวาคม 2547 10:31 น. - comment id 391681
คุณดอกข้าว.. ผิงแล้วอบอุ่นค่ะ หมั่นเติมฟืนให้พอเหมาะน่ะค่ะ ถ้ามากไปจะร้อนค่ะ.. ...................................................................... พี่พุด.. ร้าวราน เมื่อสิ้น สวาท ตัดขาด มัวหมอง ร้องหา เขาไป แล้วไม่ กลับมา ทุกครา เศร้าซม ขมใจ ไม่มี อีกแล้ว ความสุข จำขลุก อารมณ์ ตรมไหว เจ็บปวด เศร้าสร้อย คอยใคร ต่อไป เรียนรู้ อยู่เดียว .................................................................... คุณลอยไปในสายลม ขอบคุณค่ะ.. .................................................................... คุณกานต์..เพียงพลิ้ว อย่าเอ็ดไปน่ะค่ะ กุ้งก็ดูค่ะ ยังจำได้ว่าคุณแซมเป็นพระเอกค่ะ.. ................................................................... คุณที่รักของฉัน สิ้นแสงสุรีย์ ยังมีบุหลัน หมื่นพันดารา วิบวับจับจ้อง ทั่วท้องนภา บางคราวอ่อนล้า ด้วยฟ้าไร้ดาว.. สวัสดีเช่นกันค่ะ ................................................................... พี่ tiki ขอบคุณค่ะ.. ................................................................... คุณจิ๊บ ..ไอติม เรียนรู้ได้ตามสบายเลยค่ะ..นั่งเล่นนานๆ ขอตัวไปหาขนมและน้ำมารับรองหน่อยค่ะ.. ................................................................... คุณอัลมิตรา เรากลัวมันกระดกมาตีหัวเราจังอ่ะ.. ................................................................... เพื่อนแก้ว.. เคยนอนแต่เปลผ้าน่ะ ยังไงก็ห่อไว้ก่อนไม่ตกลงมา ยกเว้นเชือกมันจะขาดเด้อ.. ................................................................... คุณฤกษ์ .. ไว้กุ้งตอบงานคุณ ฤกษ์บ้างคงไม่ว่ากันน่ะค่ะ.. ขออนุญาตตรงนี้เลย..อิอิ.. ................................................................... คุณไวยากรณ์ .. แบบนี้เรียกว่า กาพย์สุรางค์นาง ๒๘ ค่ะ กุ้งก็หาศึกษาตามเวปคะ..เพราะตอนเรียนไม่มีสอนค่ะ (เขาจะเน้น โคลงสี่สุภาพ กับกลอนแปด เท่านั้นค่ะ) กุ้งอาศัยดูงานจากเพื่อนๆ ในเวปนี้ และก็ไปศึกษาเพิ่มเติม และเรียนรู้จากเพื่อนๆ ..หลายๆ ท่านค่ะ ตอนเรียน กุ้งก็ชอบเล่นค่ะ..กลอนพวกนี้ก็ไม่ค่อยได้หัดเขียน..ท่องอาขยานยังวนไปวนมาหาทางลงไม่เจอ.. พอดีมีกัลยาณมิตรแนะนำมาก็เลยทดลองเขียนจนทุกวันนี้ค่ะ..ต้องยกความดีให้เพื่อนค่ะ.. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..(ขอยืมมาหน่อยน่ะ คุณอัลมิตราจ๋า) ....................................................................