เก้าอี้ที่ตรงนั้น ยังกรุ่นฝันอันแสนหวาน เก้าอี้ตรงริมธาร ที่เราสองนั่งด้วยกัน เก้าอี้ที่ในสวน อันมากล้วนด้วยไม้พรรณ เก้าอี้ต่างลดหลั่น ตามระดับของผู้คน เก้าอี้ที่ผุกร่อน หลากคนจรในสกล เก้าอี้แสนอดทน เจ้าผ่านฝนและแดดรอน เก้าอี้คงจะเหนื่อย แลเชือนเฉื่อยแสนอาทร เก้าอี้ดั่งผู้วอน.. ขอได้มองในจิตใจ ....
16 ธันวาคม 2547 16:27 น. - comment id 390073
เก้าอี้ตัวนี้นั้น ที่ทุกวันฉันนั่งอยู่ เก้าอี้คงจะรู้ ว่าฉันอยู่เพื่อทำงาน *-*น่ารักดีค่ะ คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
16 ธันวาคม 2547 19:26 น. - comment id 390155
เป็นเก้าอี้รอคนนั่งมานาน เขียนได้น่ารักดีค่ะ
16 ธันวาคม 2547 20:20 น. - comment id 390200
เหมือนโฆษณา ควิกแครช เลย อิอิ ตลกดี ชอบนะ เข้าใจคิดดี