....มองท้องฟ้า นภาดล สีหม่นหมอง ฟ้าร่ำร้อง โครมคราม น้ำหลั่งไหล นั่นคือหยาด น้ำตา ฟ้าหรือไร ฟ้าไฉน จึงโศกเศร้า ร้าวระบม ....ถึงฝนมา ฟ้าหม่น เราทนได้ เพราะในใจ อบอุ่นนัก รักสุขสม แม้ตัวไกล เพียงไหน ไม่เคยตรม ยังมีลม หอบรักหวาน ผ่านเข้ามา ....ยามค่ำคืน มีรัก อันยิ่งใหญ่ กล่อมใจให้ หลับฝันดี ที่นี่หนา เหมือนได้หลับ แนบพักตร์ กับอุรา ของพี่ยา คนดี ที่อยู่ไกล ....ฟ้าจ๋าฟ้า อย่าควรญคร่ำ เราพร่ำบอก รักไม่หลอก รักอยู่นี่ ไม่ไปไหน เมื่อฝนซา ฟ้าสว่าง พลันทันใด เหมือนดั่งใจ รักเจิดจ้า พร่าพราวพราย.....
5 ธันวาคม 2544 06:22 น. - comment id 22913
สดชื่นจัง คนกำลังมีความรักเนี่ย
5 ธันวาคม 2544 06:46 น. - comment id 22916
เมื่อคืนหลับฝันดีใช่มั๊ยละ... น้องจาว น่าอิจฉาคนมีความรักจังเลยเนอะ...
5 ธันวาคม 2544 08:09 น. - comment id 22932
มีความรักเช่นนี้ก็ดีแล้ว...เพราะความรักดีที่สุด
5 ธันวาคม 2544 12:01 น. - comment id 22944
อิจฉาคนมีความรักจังเลยจ้า...555
5 ธันวาคม 2544 13:45 น. - comment id 22961
บอกแล้วไง .. รัก มีความสวยใสและงดงาม ในตัวมันเองเสมอ ... ขอให้เป็นรักดี ๆ อย่างนี้ตลอดไปนะครับ ^__^