กงฺขาวิตรณวิสุทธิ ๔

แก้วประเสริฐ

                กงฺขาวิตรณวิสุทฺธิ  ๔
          ดูกรเหล่าโยคาวจรผ่อนรู้จิต
ควรนั่งคิดนอนยืนคืนสติเสมอ
กำหนดไว้ในกายให้เลิศเลอ
อย่าได้เผลอเพ้อพกเป็นอาจินต์
          พิจารณากายให้ข้ามความสงสัย
กองทุกข์หลายรายรอบเป็นนิจสิน
ทำความเพียรเรียนรู้อย่าโบยบิน
โดยหมดสิ้นในจิตคิดรู้เห็น
          ปัจจยปริคคหญาณปัญญามาล้ำเลิศ
รู้ก่อเกิดปัจจัยในหลายกระเซ็น
ไม่ว่างเว้นรูปนามตามประเด็น
ที่ซ่อนเร้นเน้นในกายแห่งตน
          ชื่อว่ากังฺขาวิตรณวิสุทฺธิปริเฉท
ล้วนแห่งเหตุก้าวข้ามความสงสัยพ้น
จากกังฺขาวิตรณแปดแผดเผาคน
เพื่อหลีกพ้นหนทางสร้างมรรคญาณ
          อภิธรรมปิฏกแปดประการอันได้แก่
พุทฺเธ-กงฺขติแท้พุทธคุณเก้าเฝ้าประสาน
มีพระอรหํเป็นต้นพ้นบ่วงมาร
สงสัยขานเป็นจริงสิ่งกล่าวหรือ
          ธมฺเม-กงฺขติมีพระธรรมคุณทั้งหก
ยังวิตกสงสัยนัยเพียงแค่หนังสือ
สวากฺขาโตกล่าวไว้ให้ร่ำลือ
ไม่ยึดถือยังสงสัยไม่เป็นจริง
          สํเฆ-กงฺขติที่ประพฤติตรึกทำชอบ
ล้วนประกอบสงฆคุณเก้าเนาทุกสิ่ง
เป็นพระสุปฏิปนฺโนโสภายิ่ง
ยังถูกอิงสงสัยจริงไม่จริงนา
          สิกฺขาย-กงฺขติมิเชื่อถือคือสิกขา
ศีลสมาธิปัญญาว่าไว้ยังกังขา
พระพุทธเจ้ากล่าวผิดถูกสงสัยมา
ปฏิบัติหนามีประโยชน์จริงหรือไม่
          ปุพฺพนฺเต-กงฺขติดำริขันธ์ห้าอดีต
ที่ได้ผลิตเกิดสัตว์จัดเวียนไว้
สงสัยในภาพพจน์อันจรดไป
ไม่เชื่อในขันธ์ห้ามาเกิดสัตว์
          อปรนฺเต-กงฺขติสงสัยขันธ์ห้าอนาคต
จะกำหนดเป็นจริงไม่ในส่วนสัด
ตายแล้วดับลับสิ้นไม่ล่วงลัด
ว่าต้องพลัดมาเกิดเกิดต่อไป
          ปุพฺพนฺตาปรนฺเต-กงฺขติมีอดีตอนาคต
ที่วางกฎขันธ์ห้ามาจัดไว้
สัตว์เคยเกิดมาแล้วเกิดอย่างไร
จริงหรือไม่สงสัยในขันธ์ห้า
          อิทปฺปจฺจยตา ปฏิจฺจสมุปฺปนฺเนสุ ธมฺเมสุ-กงฺขติ
สงสัยดำริการเวียนว่ายวัฏฏะสังขาร์
ว่ายเวียนธรรมตามด้วยอวิชชา
ซึ่งสานมาสืบต่อภพใหม่นั้น
           เหตุปัจจัยในเรื่องบุญหนุนด้วยบาป
เข้ากำซาบอายตนะนอกบอกกระสัน
ลุ่มหลงปรุงแต่งกายวาจาใจเป็นสำคัญ
เข้าสร้างสรรค์สืบต่อแห่งภพสิ้น
          ด้วยเหตุนี้มีเป็นจริงหรือไม่หนอ
เกิดข้อต่อสงสัยให้ใจถวิล
ไม่เชื่อสงสัยในคำสอนเป็นอาจินต์
เป็นเหตุสิ้นสลายคลายปัญญา
          ความรอบรู้ในปัจจัยหลายสาเหตุ
กำหนดเจตน์รู้เห็นรูปนามหนา
ก็ข้ามพ้นความสงสัยนัยผ่านมา
ดังอุปมาที่ได้แถลงแห่งความจริง.
                 ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙