บทสุดท้ายของ..พันธนาการหัวใจ
ข้าวปล้อง
บางครั้งการรอคอยใครสักคน..ด้วยใจยึดมั่น
ก็ไม่อาจทำให้ใครหลาย ๆ คน สมหวังได้
รวมทั้งตัวฉันเอง ที่ยังคงยึดติดอยู่กับการ..รอ
รอ..ทั้ง ๆที่รู้ว่า อาจต้องแลกกับคราบน้ำตา
หลายครั้งที่ฉันพยายามเลิกรอคอย
เปิดใจตัวเอง รับใครหลาย ๆ คนเข้ามาแทนใจ
แต่ฉันก็รู้ดี ไม่ว่าฉันจะมีใครอีกสักกี่คน
ฉันก็ไม่อาจยุติการรอคอยที่เนิ่นนานนี้ได้
เพราะคนที่เค้ามาแทนใจ..ไม่ใช่เธอ
ทุกวันนี้ฉันก็ยังคงเฝ้ารอ
เพียงแต่ครั้งนี้อาจไม่เหมือนครั้งที่ผ่านมา
เพราะเป็นการรอเพื่อปลดเปลื้องหัวใจตัวเอง
หัวใจที่ถูกพันธนาการได้ด้วยคำสัญญา
03 ธ.ค. 44 / 23.00 น.