พันธนาการหัวใจ บทที่ 2
ข้าวปล้อง
เธอคงไม่รู้หรอกว่ามันทรมานสักแค่ไหน
กับการที่คน คนนึงต้องตื่นขึ้นมากลางดึกทุกคืน
และพบว่าตัวเองกำลังร้องไห้ เนื้อตัวสั่นเทา
โหยหาและไขว้คว้าความรัก ที่เหลือเพียงแค่เงา
เธอจากไปพร้อม พร้อมกับใจเล็ก เล็กดวงหนึ่ง
ไม่มีแม้คำร่ำลา..ไม่มีแม้เงาของหัวใจ
มีเพียงคำสัญญา ที่ให้ไว้เพียงหนึ่งคำ
คำสัญญาที่เหมือนน้ำหล่อเลี้ยงของหัวใจ
คำสัญญาที่คอยปลอบประโลม เมื่อยามเหงาและอ้างว้าง
และหากวันใดที่ฉันรู้สึกท้อแท้ หมดหวังไม่มีใคร
อย่างน้อยฉันเองก็รู้สึกอบอุ่นทุก ๆ ครั้ง
ที่ได้รู้มีฉันยังใครอยู่ตรงนี้..นั่นคือคำสัญญา
03 ธ.ค. 44 / 22.20 น.