ทำไมไม่ร้องไห้หนอยามท้อใจ เพื่อนสงสัยเห็นน้ำตาเวลาขำ น้ำตาเล็ดเพราะเผ็ดมากจากส้มตำ ยามเจ็บช้ำน้ำตาหาหลั่งริน ฉันเองไม่ได้แกร่งเข้มแข็งเลย แค่ทำเฉยสิ่งเสียใจไม่ถวิล พยายามทำใจให้คุ้นชิน ทุกรสกลิ่นทุกอย่างโลกสร้างมา ถ้าหากฉันร้องไห้ใครปลอบฉัน จำต้องกั้นด้วยฝายสร้างอย่างแน่นหนา ก่อคอนกรีตเจ็ดชั้นกันน้ำตา กลัวน้ำป่าพาร่างน้อยล่องลอยไป ถ้าอยากเห็นฉันร้องไห้จริงจริง แค่หนึ่งสิ่งจัดหามาได้ไหม ขออกกว้างไว้พักพิงอิงอุ่นไอ จะร้องไห้ให้เห็นเป็นขวัญตา
3 ธันวาคม 2547 14:14 น. - comment id 382996
ร้องไห้เถิดถ้าหากอยากจะร้อง นัยน์ตาฟ้องว่าเก็บไว้จนล้นอก เก็บทำไมเก็บไปให้ช้ำฟก เก็บไว้รกในใจให้เจ็บจินต์ อยากจะให้อกนี้ที่รองรับ คงช่วยซับน้ำตาอย่าถวิล ถ้าอกพี่ช่วยน้องคราน้ำตาริน เชิญยุพินรับไออุ่นกรุ่นน้ำใจ
3 ธันวาคม 2547 14:25 น. - comment id 382998
ดีครับ ผมจะได้ผลิตพลังงานไฟฟ้าจากฝายน้ำตาของพี่กานต์ ^o^
3 ธันวาคม 2547 14:35 น. - comment id 383008
จะร้องไห้ไปทำเน้อพี่กานต์เน้อคิกๆๆ แต่คนพูดเนี่ยเกือบจะร้องบ่อยๆๆ
3 ธันวาคม 2547 14:38 น. - comment id 383009
จะร้องไห้ไปทำเน้อพี่กานต์เน้อคิกๆๆ แต่คนพูดเนี่ยเกือบจะร้องบ่อยๆๆ
3 ธันวาคม 2547 14:38 น. - comment id 383011
จะร้องไห้ไปทำเน้อพี่กานต์เน้อคิกๆๆ แต่คนพูดเนี่ยเกือบจะร้องบ่อยๆๆ
3 ธันวาคม 2547 14:54 น. - comment id 383018
อย่าร้องไห้เลยหนาคนดี...เดี๋ยวไม่สวยน่ะค่ะ .. หัวเราะดีกว่าน่ะ ไม่มีข้อแม้ดี..อิอิ.. ....
3 ธันวาคม 2547 15:16 น. - comment id 383037
อยากมีอกไว้วัน้ำตาเหมือนกัน เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเศร้าจัง
3 ธันวาคม 2547 16:09 น. - comment id 383063
น้ำตาเราเก็บไว้ดีแล้ว เพราะคนที่รักเราจิงจะต้องไม่ทำให่เราเสียน้ำตา แวะมาทักทายค่ะ
3 ธันวาคม 2547 16:17 น. - comment id 383069
อายเขาน่า อย่าร้องเลยนะ
3 ธันวาคม 2547 16:32 น. - comment id 383072
อกของฉันไม่กว้างว่างไม่พอ มันเหี่ยวห่อรุ่งรังน่าชังเหลือ นับซี่โครงเห็นชัดไม่มีเนื้อ หมดอุ่นไอให้เจือเพราะช้ำตรม อยากร้องไห้มาร้องเสียด้วยกัน เพราะใจฉันบรรทุกความขื่นขม โศกอันใดหรือเท่าด้วยแรงลม เป่าคำลวงพลิ้วพรมจากปากเธอ.... มาช่วยกันเช็ดน้ำตาให้กันเถิดนะ
3 ธันวาคม 2547 16:52 น. - comment id 383088
อย่าร้องเลยนะครับ กลัวน้ำท่วม....... ***แวะมาทักทายครับ
3 ธันวาคม 2547 17:44 น. - comment id 383120
สวัสดีค่ะ...พี่กานต์ อืมเห็นด้วยกับพี่กานต์ ถ้ามีไหล่กว้างให้ซบ......ยินดีจะร้องไห้ ^___^ ..................
3 ธันวาคม 2547 17:59 น. - comment id 383136
คิคิ อาการนี้เป็นเหมือินกันค่ะ............ ว่าแระ อยาก กิง
3 ธันวาคม 2547 18:38 น. - comment id 383168
สวัสดีค่ะคุณหนอนสายตายาว ขอบคุณค่ะที่จะให้ไออุ่นน้อง หากวันใดร้องแก้มเปียกจะเรียกหา ขอใช้อกพี่รับซับน้ำตา หากอ่อนล้าเกินทนได้ใช้บริการ วันนี้น้องทนได้ใจสู้ต่อ เมื่อไรท้อขออ้อมแขนที่แสนหวาน โอบกอดน้องซุกไออุ่นคุ้นใจกานต์ จะร้องนานจนน้ำตาเต็มฟ้าไกล ขอบคุณนะคะสำหรับน้ำใจที่จะให้อ้อมกอด และสำหรับบทกลอนที่อ่อนโยน ประทับใจมากค่ะ หวัดดีจ้าน้องกอล์ฟ extreme life ได้จ้าไม่มีปัญหา แต่หาอกอุ่นให้พี่กานต์ก่อนล่ะ แต่ว่าน้ำตาพี่จะผลิตไฟฟ้าได้ไหมน้า ก็น้ำตาพี่เค็มมากๆๆจ๊ะน้องกอล์ฟ สวัสดีค่ะน้องหวาน เพราะรัก ใช่ค่ะ พี่กานต์ไม่เคยร้องไห้ให้เพื่อนๆเห็นเลยค่ะ เพื่อนๆเลยสงสัยค่ะ แต่ร้องบ้างคงจะดีนะจ๊ะ น้องหวานอย่าร้องบ่อยนะจ๊ะ เดี๋ยวไม่สวย ขอบคุณจ้าที่มาเยี่ยมตั้ง 3 ครั้ง อิอิ สวัสดีค่ะคุณกุ้งหนามแดง กานต์ไม่ร้องไห้อาจจะเป็นเพราะห่วงสวยเหมือนคุณกุ้งว่าก็ได้นะคะ อิอิ หัวเราะไม่มีข้อแม้เนี่ยเป็นบ่อยค่ะ จนเขาบอกว่าบ้าแล้วค่ะคุณกุ้ง เที่ยวให้สนุกนะคะคุณกุ้ง เดี๋ยวกานต์เก็บดอกทานตะวันมาฝากนะคะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณชาติกานต์ ขอบคุณที่มาทักทาย ตอนนี้หายเศร้าหรือยังคะ ถ้าไม่หาย จะช่วยปลอบค่ะ หายเศร้าเร็วๆนะคะ
3 ธันวาคม 2547 18:42 น. - comment id 383172
สวัสดีค่ะคุณยูริ ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ เก็บน้ำตาไว้ให้คนที่เรารักใช่ไหมคะ ค่ะ จะเก็บน้ำตาไว้ข้างในนะคะ สวัสดีค่ะคุณคิม รักนะ ไม่ร้องหรอกจ้า คิมก็รู้ว่ากานต์ไม่ร้องแน่ๆ ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ สวัสดีค่ะคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ เมื่อเห็นคนอกเหี่ยวเที่ยวร้องไห้ ชวนใครใครร้องด้วยกันฉันสงสาร มาสิมาร้องไปให้นานนาน ฤกษ์กับกานต์มาช่วยกันเช็ดน้ำตา อกไม่กว้างผ่ายผอมเพราะตรอมตรม ช่างขื่นขมลำเค็ญเป็นหนักหนา ร้องไปเถิดเรื่องเก่าอย่าเล่ามา ร้องจนกว่าลืมเรื่องเล่าที่เศร้าใจ นี่ ผ้าเช็ดหน้าคะคุณฤกษ์ อย่าร้องเลยนะคะ กานต์ยังไม่ร้องเลย อย่าร้องนะคะ เดี๋ยวร้องด้วยหรอกค่ะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ กานต์ไม่ร้องง่ายๆหรอกค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ ที่ไม่ร้องเนี่ยเพราะกลัวไม่มีคนปลอบค่ะ อิอิ ถ้ามีคนปลอบรับรองค่ะ น้ำท่วมแน่ค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาทักทาย สวัสดีค่ะน้องมะกรูด จ้า พี่กานต์ขอให้น้องมีไหล่ไว้พักพิงเร็วๆนะคะ ขอบคุณจ้า สวัสดีค่ะคุณดาหลา & ปะการัง ดีใจค่ะที่มีเพื่อนอาการเดียวกัน ขอบคุณนะคะ
3 ธันวาคม 2547 19:45 น. - comment id 383215
พี่เมกไงครับ จะคอยให้กำลังใจน้องกานต์ อิอิ น้องกานต์เข้มแข็งอยู่แล้วจ้า กลอนเพราะมากครับ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
3 ธันวาคม 2547 20:35 น. - comment id 383245
หากร้องไห้ใช่ว่าจะอ่อนแอ เพราะทอ้แท้สิ้นหวังกับชีวิต เหนื่อยและท้อสิ้นแรงแห่งตามฝัน ทั้งคืนวันทั้งน้ำตาที่หรั่งริน เข้ามาเยี่ยมเยียนนะครับ
3 ธันวาคม 2547 20:54 น. - comment id 383256
สวัสดีค่ะพี่เมกกะ ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ ให้คืน 10เท่านะคะ สวัสดีค่ะ unicorn ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ ไม่ร้องไห้ดีกว่า หัวเราะดีกว่า
4 ธันวาคม 2547 09:04 น. - comment id 383342
.......... .............. ขออกกว้างไว้พักพิงอิงอุ่นไอ จะร้องไห้ให้เห็นเป็นขวัญตา น่ารักจังเลยค่ะ .. จะร้องไห้ก็ต้องรอให้มีอกอุ่นกว้าง .. มาให้ซบ และซับน้ำตา .. คิดได้ไงคะเนี่ยย .. แวะมาทักทายยามเช้าอากาศกำลังเย็นสบายค่ะ .. อยากนอนต่อจัง .. อิอิ .......................
4 ธันวาคม 2547 09:26 น. - comment id 383348
สวัสดีค่ะคุณผู้หญิง ก็ไม่อยากร้องไห้ค่ะ กลัวไม่มีใครปลอบ ถ้าได้ใครสักคนที่รู้ว่าพอจะให้ที่พักพิงใจได้ ก็จะร้องค่ะ ก็น่ารักตามประสาคนน่ารักค่ะ อิอิ ขอบคุณนะคะ ขอบคุณนะคะที่มาทักทายแต่เช้า ไปนอนต่อกันดีกว่า มามะ
4 ธันวาคม 2547 12:25 น. - comment id 383381
สาวเข้มแข็งที่ไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็น... จนใครใครคิดว่าร้องไห้ไม่เป็น... รู้ไหม...การกลืนกล้ำน้ำตายากเย็น...เช่นไร เมื่อใด...คนเข้มแข็งร้องไห้... ดังเช่น..เขื่อนหัวใจ..พังทลาย... ทำนบกางกั้น...แตกสลาย... ขอเพียงมีคนเข้าใจข้างกาย...นั่งใกล้ใกล้... คอยปลอบใจ....เท่านั้นพอ... งานนี้น่ารักค่ะ...กี้ขอแจมด้วยนะคะ.. แต่ขอแจมเป็นกลอนเปล่า.... เพราะอ่านงานคุณแล้ว...ได้อารมณ์แบบนี้อ่ะค่ะ..
4 ธันวาคม 2547 12:48 น. - comment id 383388
บทสุดท้ายนี่...ถูกใจมากนะคะ เวลาดูหนังเศร้า...เวลาถึงฉากเศร้ามากๆ ข้างๆ เค้านั่งร้องไห้ เช็ดน้ำตากันป้อยๆ แต่ลี่กลับแค่ซึมๆ ... แต่ถ้าเป็นฉากที่แสดงอบอุ่น... นั่นแหล่ะค่ะ...น้ำตาไหลมาเองเลย กำลังสงสัยว่า...เราจะเป็นโรคขาดความอบอุ่นเหมือนกันนะคะนี่...อิอิ... .............................................................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
4 ธันวาคม 2547 19:46 น. - comment id 383499
นั่งนับดาว พราวพร่าง กลางท้องฟ้า ไร้เมฆา มาบดบัง ให้มิดแสง.. เป็นทะเล ดวงดาว คืนข้างแรม.. ยังมีแทรก แซมด้วย กลิ่นผกา.. ห่อของขวัญที่เธออยากได้.... คือหัวใจใครบ้างคนใช่ไหม.... ฉันแค่คนผ่านมาทักทายไม่ทันไร. แต่ก็ยินดีอวยพรให้เธอเจอเร็วๆ.... +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
4 ธันวาคม 2547 20:04 น. - comment id 383506
มาแบบมีเหตุผลดีอย่างนี้ จะทำให้ร้องให้ดีไหมนี่ ไม่อยากเห็นนวลน้องต้องร้องไห้ น้ำตาไหลพี่ชายคงปวดเจ็บ จะไม่ทำช้ำชีวีเท่าขี้เล็บ จะคอยsaveให้น้องต้องปลอดภัย มาหาค่ำไปหน่อยมีอะไรให้พี่ชัยทานหรือเปล่าจ้า นึกว่ามีหนุ่มที่ไหนมาทำให้น้องต้องร้องให้เสียอีก ว่าจะเข้ามาปลอบ แต่งได้ดีมากจ้า
6 ธันวาคม 2547 13:24 น. - comment id 383899
^_^ อกพี่ไม่กว้างใช้ได้ไหมจ๊ะน้องกานต์ อิอิ
7 ธันวาคม 2547 15:51 น. - comment id 384374
สวัสดีค่ะคุณกี้ keekie ขอบคุณนะคะที่มาร่วมแจม อารมณ์ตอนเขียนก็ประมาณคุณกี้ว่าแหละค่ะ ฉันร้องไห้เป็นเหมือนกันนะ ที่ไม่ร้องน่ะ เพราะกลัวไม่มีใครปลอบใจ ถ้ามีคนปลอบโยนอยู่ใกล้ใกล้ กุมมือไว้ ถ่ายทอดความห่วงใย จะร้องไห้จนน้ำตาหมดโกดัง สวัสดีค่ะคุณลี่ ชวนมาเยือน อาการเดียวกันค่ะคุณลี่ ท่าจะขาดความอบอุ่นเหมือนคุณลี่ว่า งั้นเราเติมความอบอุ่นให้กันและกันนะคะ ขอกอดทีนะคะ จะได้อุ่นๆไงคะ ขอบคุณนะคะ สวัสดีค่ะพี่เมกกะ ระยิบระยับประดับฟ้า หมู่ดาราปลอบใจในคืนเหงา กลิ่นราตรีมีโมกน้อยมาคอยเฝ้า เป็นเพื่อนเราวันเศร้าเขาไม่แล ++++++++++++++++++++ หัวใจผูกโบว์สีทองเป็นของขวัญ คนเขาฝันอยากได้รักนักใช่ไหม ฉันเผ้ารอติดตามความเป็นไป ว่าเมื่อไรใครคนนั้นให้ฉันมา สวัสดีค่ะพี่ชัยชนะ อย่าทำให้น้องร้องไห้เลยค่ะ น่าสงสารออกค่ะ ยิ่งไม่มีไม่มีใครปลอบอยู่ด้วย พี่ชายจ๋าอย่าได้ห่วงใยน้อง จะไม่ร้องขี้มูกโป่งให้ใครเห็น จะอดทนแบบนี้ที่น้องเป็น หากลำเค็ญเกินทนได้ช่วยปลอบที มาตอนน้องไม่อยู่บ้านท่าจะอดค่ะพี่ชัย ไม่มีอะไรให้กินเลยค่ะ หายไป 3 วันค่ะ หนีพี่ชัยไปเที่ยวบ้างค่ะ แอบน้องไปเที่ยวงานวัดดีนักแต่ก็เอาความสดชื่น สนุกสนานมาฝากค่ะ ไม่มีหนุ่มที่ไหนทำให้น้องร้องไห้หรอกค่ะ มีแต่น้องพี่ชัยนี่แหละทำให้เขาร้องไห้ อิอิ ไม่ใช่หรอกค่ะล้อเล่น ถ้าวันไหนร้องร้องไห้ ปลอบน้องด้วยนะคะพี่ชาย สวัสดีค่ะพี่อุ๊ คนเมืองลิง คิดถึงจังค่ะ อกไม่กว้างไม่เป็นไรจ้า แค่อกนุ่มๆ น้องกานต์ก็เต็มใจและยินดีซุกออกค่ะจะตามไปซุกถึงเมืองลิงเลยค่ะ ไปถึงแต่ไม่ได้แวะเนี่ย ทรมานจังค่ะ จะไปหานะคะพี่อุ๊จ๋า
7 ธันวาคม 2547 21:15 น. - comment id 384600
หากต้องฝืน ก็อย่าต้องฝืนใจ ร้องออกมาบ้าง ก้ดีเหมือนกันนะ บริหารลูกกะตา.. สวัสดีค่ะ
7 ธันวาคม 2547 21:47 น. - comment id 384630
อ๋อ! เหตุนี้นี่เอง .............................. เพียงลักษมณ์ ครับ
7 ธันวาคม 2547 22:03 น. - comment id 384643
สวัสดีค่ะพี่ปราย กานต์ก็อยากร้องนะคะ แต่รอล้างใหญ่มีเดียวดีกว่าค่ะ ขอบคุณนะคะ สวัสดีค่ะคุณลักษณ์ เหตุนี้แหละคะ ขอบคุณนะคะที่มาทักทาย
8 ธันวาคม 2547 17:11 น. - comment id 385131
แวะมาเยี่ยมด้วยคนนะคะ อ่านแล้วเศร้าอ่ะพี่สาว เด้วเค้าร้องเป็นเพื่อนพี่นะก้ะ ^^ T_T
8 ธันวาคม 2547 17:35 น. - comment id 385152
สวัสดีค่ะน้อง ardin ไม่ต้องเศร้านะคะ พี่กานต์ไม่เศร้าตั้งแต่เห็นรอยยิ้มน้องแล้วค่ะ ถ้าเมื่อไรร้องจะเรียกหานะคะ ขอบคุณค่ะ
8 ธันวาคม 2547 23:01 น. - comment id 385331
เผยอกให้ ส่งไอรัก ประจักษ์จิต ยามใกล้ชิด ขอให้สุข ทุกข์ห่างหาย หากร้องไห้ วันนี้ ไม่มากมาย ก็ให้เจ้า ร้องไห้ เพราะยินดี *-*มาให้ร้องไห้ แสดงความยินดีกับเรื่องราวดี ๆ นะคะ เพราะเคยมีคนบอกว่า น้ำตามิใช่เพียงเครื่องหมายแค่ความเศร้า แต่ยังเป็นเครื่องหมายแห่งความสุขด้วย อิอิ คิดถึงนะค่ะ ว่าง ๆ แล้วจะโทรไปหา แต่อนุญาตให้โทรหาได้ตลอดเวลาที่คิดถึงนะคะ อิอิ (กลอนแต่งได้ดีค่ะ)*-*
9 ธันวาคม 2547 08:28 น. - comment id 385434
สวัสดีค่ะพี่ตูน หายไปนาน คิดถึงมากเลยค่ะ ยังไม่อยากร้องเลยค่ะพี่ตูน เอาไว้สักพักคงได้ร้องบ้างล่ะค่ะ ขออกอุ่นด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
11 ธันวาคม 2547 11:44 น. - comment id 386448
ถึงแม้จะไม่ค่อยได้มาเยี่ยม แต่ยังคงรักที่นี่เหมือนเดิมนะคะ อิ อิ แวะมาทักทายเพื่อนไทยโพเอมค่ะ อิ อิ แม้วันนี้ฉันจะอยู่ไกล แต่ความห่วงใยยังมีให้เสมอ แม้วันนี้เราไม่ได้เจอะเจอ รู้ไว้นะเธอ เธอคือที่หนึ่งเสมอในใจ..
11 ธันวาคม 2547 12:10 น. - comment id 386497
ขอบคุณค่ะน้องแวว