เห็นสร้อยทอง คล้องคอ พอจำได้ ว่าเคยให้ แก้วตา คราครั้งก่อน เป็นคำมั่น สัญญา กับงามงอน ว่าไม่จร ลาจาก หรือพรากไกล แต่วันคืน ผ่านไป ไม่หยุดนิ่ง เกือบทุกสิ่ง เปลี่ยนแปลง แฝงความหมาย สร้อยเคยสวม ถอดวาง อย่างเดียวดาย หมดอาลัย สิ้นรัก หักสัมพันธ์ มาวันนี้ เกิดอะไร กับใจเขา ที่เพียรเอา สิ่งหนึ่ง ซึ่งตัวฉัน เห็นเลือนหาย จากกาย ในทุกวัน ปรากฏพลัน เสมือนหนึ่ง พึ่งให้เธอ ขอเถิดนะ คนดี ที่เคยรัก ยังแน่นหนัก ในจิต คิดเสมอ เจ็บครั้งก่อน ยังรวดร้าว เฝ้าละเมอ ไม่อยากเจอ เจ็บซ้ำ กระหน่ำทรวง
30 พฤศจิกายน 2547 15:08 น. - comment id 381155
เขียนได้ละเอียด ละเมียดละไม เห็นภาพตามทุกย่างค่ะ
30 พฤศจิกายน 2547 15:24 น. - comment id 381164
ไอ้บ่าวเอาสร้อยไปให้สาวบ้านไหนก๋าเจ้าคิกๆๆงามก่ผู้สาวบ้านนั้นอ่ะคิกๆๆๆแวะมาแซวและทักทายค่ะคิดถึงเสมอค่ะ (ป.ล วันนี้เบื่อๆเซงชีวิตจังค่ะพี่ชาย)
30 พฤศจิกายน 2547 15:40 น. - comment id 381179
ก็เอาสร้อยห้อยคอรอพี่กลับ พี่ไปลับไม่กลับนับนานแสน กลัวโจรภัยใกล้บ้านล้ำดินแดน ห้อยเชือกแทนสร้อยเก็บใว้ใส่กุญแจ วันนี้แล้วพี่กลับมารับขวัญ เร่งเร็วพลันหยิบสร้อยทอง..นี่ของแท้ ใส่อวดพี่ที่คืนเรือนไม่เชือนแช พี่ร้าวแด...เรื่องอะไร...ไม่รู้เลย
30 พฤศจิกายน 2547 16:52 น. - comment id 381209
วันนี้ไม่มีใครอยากกินไอติมเลยเหรอ อร่อยนะ มีขายที่นี่ที่เดียวนะ รสต้มยำ ไอติมแวะเข้าทักทาย ตอนนี้ไม่สบาย เดี๋ยวหายแล้ว จะมาใหม่นะคะ
30 พฤศจิกายน 2547 16:58 น. - comment id 381213
เมื่อถึงคราวดวงตก อะไรมันก็หมดทุกอย่าง แต่ที่ไม่เจือจาง ก็คือฝีมือแต่งกลอน๚ะ๛ size>
30 พฤศจิกายน 2547 17:20 น. - comment id 381231
แวะมาอ่านค่ะ อิ อิ....
30 พฤศจิกายน 2547 18:40 น. - comment id 381265
สวัสดีค่ะ แวะมาสงสารคนเศร้าค่ะ วันนี้มีร่มมาไม่เปียกค่ะ
30 พฤศจิกายน 2547 19:54 น. - comment id 381314
คุณบินเดี่ยวฯ..ไกล-หมาย..เป็นการจับสระเสียงสั้นกับยาว...ตรงนี้ควรพิจารณาครับ... เช่นกัน..คำ-ขาม...ก็สระต่างเสียง อันนี้ผมยกตัวอย่างนะครับ..เสียงสั้นยาวคล้ายๆกัน มีหลายคำ..เวลาคุณออกเสียง จะเห็นเค้าๆครับ นอกจากไม่ควรนำมาใช้ ในสัมผัสบังคับ..ในบรรทัด หรือวรรคเดียวกัน ก็ควรเสียงครับ..เสียงกลอนจะได้ไม่คร่อมกันเวลาอ่าน... บทนี้เขียนดีมากครับ..คงแค่คุณไม่ทราบเรื่องการจับสระเสียงสั้น-ยาว..ถ้าบทนี้เข้าประกวด หรือพิจารณาลงหนังสือกลอนมาตรฐานต่างๆ จะถือเป็นผิดเลยครับ...สวัสดีนะครับ..
30 พฤศจิกายน 2547 21:57 น. - comment id 381359
^__^ อิอิ น่าสงสารเน๊าะ และก็เศร้าด้วยดิคะ กลอนเขียนดีมากๆค่ะ...
1 ธันวาคม 2547 06:43 น. - comment id 381481
มาเป็นกำลังใจให้อ่ะ......... เอะคนนั้นเขาเป็นใครนะ
1 ธันวาคม 2547 09:42 น. - comment id 381578
..คุณทิกิ ขอบคุณมากครับที่เข้ามาทักทายกัน รักษาสุขภาพนะครับ... ...เพราะรัก น้องสาวคนดี อ้ายบ่าวบ่ได้หมั้นสาวตี้ไหน เป็นอดีตไปแล้ว (อดีตคือจี้กุ่งนะ) ดูแลตัวเองเน้อ..... ...คุณหนอนสายตายาว หากเป็นเหมือนกลอนที่คุณเขียนก็ดีนะครับ แต่นี่ไม่ใช่เลย ขอบคุณมากครับที่เข้ามาทักทายกัน ...คุณไอติมรสต้มยำ ขอให้หายไวไวนะครับ ขอบคุณมากที่เข้ามาเยี่ยมเยือนกัน ...คุณ Robert ชีวิตมีขึ้นมีลงไม่มีอะไรแน่นอน ขอบคุณมากครับ...... ...คุณลอยไปในสายลม เดี๋ยวจะแวะไปอ่านเหมือนกันนะครับ... ...คุณเพียงพริ้ว กะแล้วว่าต้องเอาร่มมา แต่วันนี้ไม่มีน้ำตานะ บทหน้าไม่แน่ ขอบคุณมากที่เข้ามาเยี่ยมเยือนกันครับ... ...คุณผู้เฒ่า..ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำที่ต้องนำไปปรับปรุงงาน น้อมรับคำแนะนำด้วยใจจริงเสมอครับ รักษาสุขภาพนะครับ... ...คุณคนเมืองลิง ตกลงฝนตกที่ทุ่งทานตะวันหรือยังครับ ขอบคุณมากครับที่มาทักทายกัน รักษาสุขภาพนะครับ... ...คุณผลิใบฯ..เขาคนนั้นนึกไม่ออก เพราะว่าไม่อยากจะนึกครับ ขอบคุณมากที่เข้ามาทักทายกัน
1 ธันวาคม 2547 16:23 น. - comment id 381806
^_^ แวะมารอบสองค่ะ อิอิ ฝนไม่ตกค่ะดอกทานตะวันก็ไม่โตปีนี้ชาวไร่ปลูกแต่อ้อยค่ะ ไม่ค่อยปลูกทานตะวันเพราะว่าขาดทุนค่ะ
1 ธันวาคม 2547 16:53 น. - comment id 381824
...คุณคนเมืองลิง(2) ถึงว่าคนทางเมืองนี้หวานน่าดูเลยนะ......
1 ธันวาคม 2547 19:49 น. - comment id 381933
ช่างเหมือนชีวิตจริงของเมกมากเลยครับ อ่านไปน้ำตาหยดแหม่ะเลย ฮือ..ออออ เศร้าจริงนะนี้ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
2 ธันวาคม 2547 11:56 น. - comment id 382362
...คุณเมกกะ...ขอบคุณมากที่เข้ามทักทาย..บ้านนี้ค่อนข้างเศร้าครับ...
3 ธันวาคม 2547 18:07 น. - comment id 383148
อย่าเลือนฉันเลยนะ...คนดี
3 ธันวาคม 2547 20:41 น. - comment id 383248
:]
4 ธันวาคม 2547 18:20 น. - comment id 383476
ชีวิตคนเรานะถ้าเราคิดว่ามันเป็นไงมันก็เป็นงั้นอ่ะที่คิดนะคะ คิดว่ามันขึ้นอยู่ที่เราคิดมากกว่าค่ะถ้าเราคิดว่าสุขมันก็สุขมันก็ยิ้มได้อ่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าเศร้าเลย คุณไม่ได้บินเดี่ยวหรอก..ไม่เชื่อลองหันไปข้างๆ คุณสิ...อิอิอิ
4 ธันวาคม 2547 18:22 น. - comment id 383478
ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามนะไม่น่ากลัวหรอก
5 ธันวาคม 2547 21:41 น. - comment id 383741
ขอเถอะนะ คนดี ที่เคยรัก ช่วงห่วงใย ตระหนัก และรักฉัน เหมือนดั่งเก่า วันก่อน ตอนผูกพัน และมีกัน เหมือนเดิม เติมรักเรา *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
6 ธันวาคม 2547 10:02 น. - comment id 383828
คุณลักษณ์..ขอบคุณมากที่เข้ามทักทายกันครับ คุณดอกไม้ไหว..ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้ครับ คุณผู้หญิงไร้เงา..ขอบคุณมากที่เข้ามาเยี่ยมแล้วจะแวะไปอ่านผลงานนะครับ