♥ ♥... คิดถึงบ้านนอกของฉัน...♥ ♥

เพราะรัก

........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........

อาลัยบ้านนอก ที่เวิ่งว้างเคยอาสัย
วันนี้ต้องจำจองจากมาไกล
แสนอาลัยใจหายบ้านนอกเคยผูกพัน
ห่างมาตั้งหลายร้อยไมล์
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ไม่ไวเฝ้าคิดถึง คิดถึงท้องทุ่ง
คิดถึงกลิ่นดินสาบขันไถ
คิดเพื่อนฝุ่งเคยวิ่งไล่
คิดถึงครั้งเก่าก่อนเคยดำนา
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ไม่รู้ป่านนี้บ้านนาท้องทุ่ง
จะเป็นยังไงหนอ
จะเฝ้ารอฉันบ้างไหม
เหมือนดังใจเราที่เฝ้าคอย 
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
อยากกลับไปคืนถิ่นเกิดบ้านนา
ไม่รู้บ้านฉันที่เขาเรียกว่าบ้านนอก
จะเป็นไงเปลี่ยนแปลงบ้างไหม
หรือว่ายังเหมือนเดิมไม่ต่างจาก เมื่อครั้งฉันจากมา
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
จากบ้านนอกที่อบอุ่น
หอมกลิ่นละมุนละไมของสายธาร
มาอยู่เมืองซิวิไลช่างวุ่นวายเหลือ
ผู้คนมากหน้าหลายตาแย่งชิงแข่งขันกันไป
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
มีแต่แสงสีเสียงโวกเวกวกวน
สู้บ้านนอกฉันไม่ได้
ตื่นเช้ามาอากาศก็สดชื่นสดใส่
ไม่ต้องแข่งขันกันให้วุ่น
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
มีแต่จุนเจือแบ่งปั่นกัน
แบ่งเข้าแบ่งน้ำยามเมื่อขาดเหลือ
ช่างมีน้ำใจล้นเหลือเฟื่อ
ไม่เหมือนดังเมืองหลวง ที่มีแต่กันชิงดีชิงเด่น
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
คิดถึงแล้วอยากกลับบ้าน
ไปนอนมองดูท้องฟ้าท้องทุ่ง
ตามประสาคนบ้านนอกอย่างฉัน
อยากจะลาแล้วเมืองใหญ่ที่ครบครัน
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
กลับไปอยู่บ้านอกของฉัน
ปลุกผักปลุกไม้ไว้กินกัน
ไม่ต้องหาไม่ต้องไปซื้อ
ปลุกเองกินเองไม่ขาดแคลน
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ผักปลาในเมืองใหญ่
ช่างแพงเหลือหลาย
จะกินอะไรแต่ละทีต้องนั่งคิดกันให้วุ่น
ด้วยของกินของใช้ราคาแพง
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
รู้ไหมที่บ้านนอกของฉัน
หนึ่งมัดหนึ่งกำละเท่าไหร่
สองสามบาทจะบอกให้รู้ไว้
ไม่แพงเลยถ้าจ่ายแล้วก็คุ้ม กินได้อิ่มท้องสบายใจ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
ที่นี่หนึ่งกำเล็กราคาแพงแสนแพง กำลังสิบบาท
มีแค่ไม่กี่ต้น สู้บ้านป่าดงดอยไม่ได้
กระหล่ำปรีหัวสองบาทกว่า
กดราคาเอามาขายโลกยี่สิบ
........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........
เห็นแล้วคิดถึงบ้าน
อยากกลับไปตีพุงเล่น
เดินเที่ยวเตร่เก็บผักไม้
เอามาต้มแกงกินสบายใจ ไม่เสียตังค์

........♥ ♥ ..........♥ ♥ ...........				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    30 พฤศจิกายน 2547 10:06 น. - comment id 380998

     
    วาดนโมภาพจากความหลัง  ได้เก่งจังเลย ๚ะ๛
    
    size> 
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    30 พฤศจิกายน 2547 10:15 น. - comment id 381004

    กลับบ้านเรา รักรออยู่..............
    
    ***แวะมาเยี่ยมจ้า
  • แก้วประเสริฐ

    30 พฤศจิกายน 2547 10:27 น. - comment id 381011

    ครับเป็นสิ่งที่ผูกพันของผู้ที่เคยกำเนิดมาครับ  สิ่งนั้นย่อมต้องคำนึงหวนหาเป็นธรรมดาครับ   ดีครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • กอกก

    30 พฤศจิกายน 2547 11:06 น. - comment id 381027

    พี่ก็คนบ้านนอกค่ะ..
    มีความสุขนะคะกับการเป็นสาวบ้านนอก..
    กินอาหารบ้านนอก..
    พูดสำเนียงบ้านนอก..
    และอยู่บ้านนอก..
    
    สวัสดีค่ะ
    
  • แม่จิตร

    30 พฤศจิกายน 2547 12:53 น. - comment id 381074

    ทำไม ยังบอกว่าคิดถึงบ้านนอก ก็บอกสิว่า
    คิดถึงใครบางคนอยู่ที่นั่นสิ ถึงจะถูกนะ อิอิ
    
    มาแซวเล่นกันสักหน่อย
  • ทิกิ_tiki 4895

    30 พฤศจิกายน 2547 14:20 น. - comment id 381128

    มาอ่านงานน้องค่ะ
  • extreme life

    30 พฤศจิกายน 2547 19:51 น. - comment id 381313

    เมื่อคิดถึงจึงเขียนกลอน ^o^
  • ชัยชนะ

    2 ธันวาคม 2547 07:58 น. - comment id 382256

    มาแบบให้พี่แปลกใจ
    
    เห็นแต่เวอร์ชั่นรัก
    
    ก็เขียนได้ซาบซึ้งดีมากครับ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน