ใจขาด...ขาดใจ สลัดหมึกสีดำคล้ำ หยดลงน้ำสีขาวใส สวรรค์ในอกนรกในใจ จะบรรลัยฤาอยู่ดี หากเลือกได้หวังกลายกลับ ไปนอนนับดาราศรี บนหนทางแห่งราตรี ที่พึงมีสว่างกลางวัน เพราะมืดไร้ได้เห็นชัด แจ้งถนัดเดินสุขสันต์ ร้องเพลงบรรเลงร่วมกัน ระวีวันพร้อมอัสดง สาดเลือดปนถนนสายเน่า หนักกว่าเก่าดุจผุยผง อนาถแท้ชีวิตปลิดปลง หักคาลงตรงทางมาร ใจสลายร้ายยิ่งเพลิงโหม ลมประโคมกระหน่ำสาน ราวกลบโลกอันตรธาน เหลือกลางลานเพียงตัวเรา เทวษทุกข์คลุกข้างใน ตรมพองไหม้คุโง่เขลา กุลีกรอบจอบบิ่นเบา เก็บเพียงเงาซากเดนงาม อยากหลับตาซบอกฟ้า โอบกอดข้าให้คนขาม มนุษย์เกิดมีในนาม ใช่จะหยามลดต่ำดิน บาทาทนด้นดันเดิน ทุรเถินทาสเยี่ยงหิน บาดคมลึกแสบร้อนวิ่น ยอมเกือบสิ้นมอดคาลม ระรินอ่อนระทวยทน สุดทางยลหรือสุขสม ภาระส่ำย้ำคาตม จึงโศกซมขมขื่นทรวง หากมีปีกจะหลีกลี้ สู่แดนที่พราวราวสรวง ทุกอย่างจริงมิหลอกลวง กอบชีพล่วงสู่รุ้งสราญ อาภาภัส 28 พฤศจิกายน 2547
29 พฤศจิกายน 2547 00:42 น. - comment id 380142
มาเยี่ยมชม นะครับ พี่ ภัส ไม่ค่อยเจอกันนาน เลยนะ พี่
29 พฤศจิกายน 2547 01:13 น. - comment id 380159
เด๋วคับเด๋ว ใจเย็นก่อนเจ๊
29 พฤศจิกายน 2547 01:42 น. - comment id 380161
อย่าเพิ่ง... ใจขาด..ขาดใจ... บทที่เขียนด้วยกัน..วัน ON-M เดี่ยวภูฯ..มาลงให้... อย่าเพิ่งขาดใจไปก่อนหล่ะ... มาทักทาย..ก่อนนอนจ้า..ตะวันหวาน..
29 พฤศจิกายน 2547 08:55 น. - comment id 380182
สวยงามมากครับ........... ***แวะมาทักทายครับ
29 พฤศจิกายน 2547 09:17 น. - comment id 380198
งดงามคมบาดหัวใจมากเลยครับ คนอะไร..พูดภาษาเศร้าได้เก่งจัง ๚ะ๛ size>
29 พฤศจิกายน 2547 11:33 น. - comment id 380296
เกิดมาแล้วก็เหมือนกับคนทั้งโลกค่ะ พบทั้งโศกสุข หากตราบชีวียังไม่สิ้น พุดเพียงถวิลถวายจิต ฝากไว้ในร่มพระรัตนตรัยค่ะคนดี อย่ายอมแพ้ใจนะคะ รักและเอาใจช่วยค่ะ
29 พฤศจิกายน 2547 12:35 น. - comment id 380342
สวัสดีค่ะ.....คุณอาภาภัส งดงาม ปนเศร้า อ่านแล้วปวดร้าวจังค่ะ ~__~
29 พฤศจิกายน 2547 13:52 น. - comment id 380416
เป็นงามงามคมลึกดุจใบมีดโกน แต่ทว่าอนิจจายากยิ่งนักหนาที่จะโน้มนำพาจิตใจที่ฝักใฝ่ในอุดมการณ์เขายิ่งนักนอกจากเหลือเขาเพียงคนเดียวนี่แหละเรื่องถึงจะหายไป อนิจจา แก้วประเสริฐ.
29 พฤศจิกายน 2547 22:56 น. - comment id 380765
อยากหลับตาซบอกฟ้า ทุกเวลาน้ำตานอง อยากไปเฝ้าเรียกร้อง ให้กึกก้องท้องฟ้าไกล ว่าเพราะเหตุใดนี่ ที่ฉันนี้ต้องร้องไห้ หรือเพราะกรรมอันใด ทำให้ใจต้องน้ำตา *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
30 พฤศจิกายน 2547 17:13 น. - comment id 381226
-ขอบคุณทุกท่านนะคะ เข็มนับร้อยคอยดักตรงทางเดิน เอียงตัวเพลินมันทิ่มปริ่มหมดสาย ตอกสลักกระอักเลือดตกภายใน กลางลานใจจิกขั้วมิเหลือตน
14 ธันวาคม 2547 10:02 น. - comment id 388280
สลัดหมึกสีดำคล้ำ หยดลงน้ำสีขาวใส สวรรค์ในอกนรกในใจ จะบรรลัยฤาอยู่ดี หากเลือกได้หวังกลายกลับ ไปนอนนับดาวแจ่มศรี บนหนทางแห่งราตรี ที่พึงมีกลางหว่างวัน เพราะมืดไร้ได้เห็นชัด แจ้งถนัดเดินสุขสันต์ ร้องบรรเลงเพลงร่วมกัน ระวีวันอัสดง สาดเลือดปนถนนเน่า หนักกว่าเก่าดุจผุยผง อนาถชีวิต-แท้ปลิดปลง หักคาลงตรงทางมาร ใจสลายร้ายยิ่งโหม ลมประโคมกระหน่ำสาน ราวกลบโลกอันตรธาน เหลือกลางลานเพียงตัวเรา เทวษทุกข์คลุกข้างใน ตรมพองไหม้คุโง่เขลา กุลีกรอบจอบบิ่นเบา เก็บเพียงเงาซากเดนงาม อยากหลับตาซบอกฟ้า โอบกอดข้าให้คนขาม มนุษย์เกิดมีในนาม ใช่จะหยามลดต่ำดิน บาทาทนด้นดันเดิน ทุรเถินทาสเยี่ยงหิน บาดคมลึกแสบร้อนวิ่น ยอมเกือบสิ้นมอดคาลม ระรินอ่อนระทวยทน สุดทางยลหรือสุขสม ภาระส่ำย้ำคาตม จึงโศกซมขมขื่นทรวง หากมีปีกจะหลีกลี้ สู่แดนที่พราวราวสรวง ทุกอย่างจริงมิหลอกลวง กอบชีพล่วงสู่รุ้งสราญ เป็นบทกวีที่อ่านแล้วเหมือนจะเข้าใจครับ เรียกว่าสำผัสความรู้สึกในงาน เหมือนก่อนนี้ที่เคยอ่านกวีนิพนธ์บางบทที่ไม่แน่ใจว่าเข้าใจจริงหรือเปล่า แต่เข้าใจลึกในความรู้สึก คงเสมือนเช่น อาจเหงา แต่เหงาไม่เหมือนหรือเท่ากัน งานนี้ก็เช่นกัน ส่งอารมณืได้เก่งจริงครับคุณ กลอนข้างบนคืองานคุณที่ผมอาจเอื้อมแต่งคำเล็กน้อยยามนั่งอ่านในวิธีการของผม
12 มีนาคม 2548 09:32 น. - comment id 414261
แทนคุณคงอุ่นไอ แทนในใจหาใครแทน แทนทดรดเศร้าแดน ทศ หรือแทนแม้นหรือมี หลงทางวางลางเลือน หลงสะเทือนเหมือนราวหนี หลงใหลไหลแรงรี่ หลงคำพี่คงร้าวราน ด้วยชื่อคือคำแทน เดินสุดแดนสุดสมาน อทนเรื่อยล่องเร็วตาม ก็ได้นามเพียงว่าแทน มาอ่านงานเก่าๆของตัวเองอีกครั้ง คิดถึงคุณแทนคุณแทนไท ที่ไม่เคยเห็น ก็เลย เขียนตอบแบบตามอารมณ์ค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่เกลากลอนให้ ยอมรับว่า หากใจอ่นใจ ใครก็จะรู้ว่า ใจในใจ เท่าใจ ในใจ
12 มีนาคม 2548 09:34 น. - comment id 414262
อดทน ...มาแก้ไข คำหล่นค่ะ