: **เจ้านกเอ๋ยเจ้าพรากจากถิ่นที่ เจ้ามาหนีจากคอนเจ้านอนไหน เจ้ามาทิ้งแดนดินถิ่นเกิดกาย เจ้าห่างหายทิ้งไว้เพียงรังนอน **เจ้าทิ้งทุ่งรวงทองทิวท้องทุ่ง เจ้าหมายมุ่งสิ่งใดใครจะสอน เจ้าผิดพลาดพลั้งไปใครอาทร เจ้าเร่าร้อนดวงใจใครจะแล **เจ้าหิวโหยโรยราหาที่ไหน เจ้าร้องไห้มีใครมาแยแส เจ้าหมองหม่นเมื่อโดนคนรังแก เจ้าย่ำแย่ท้อแท้ใครปลอบโยน **เจ้าเหน็บหนาวเจ้าร้อนใครผ่อนผัน เจ้าเจ็บสั่นหวั่นไหวใครเขาสน เจ้าเปียกปอนอ่อนล้าน้ำตาล้น เจ้าสับสนหนทางใครบ้างนำ **เจ้าแกร่งกล้าเพียงใดเมื่อไร้ที่ เจ้าเกษมเปรมปรีย์มีสุขล้ำ เจ้าหลงทางหรือใครมาครอบงำ เจ้าจึงไม่จดจำหนทางเดิน **เจ้านกเอ๋ยเจ้าถลาบนฟ้ากว้าง เจ้าทิ้งทุ่งให้ร้างเจ้าห่างเหิน เจ้าหลงทางหายห่างจากทางเดิน เจ้าหลงเพลินสิ่งใดไม่กลับรัง
หิ่งห้อย 3 ธ.ค. 2544 20:09 น. - ID 6648 
996
4
0
4 ธันวาคม 2544 05:47 น. - comment id 22721
หิ่งห้อยเอยเอ่ยวจีกวีเหงา บ่นหาเงานกจรผู้ร่อนเร่ ฉันคาบข่าวหนึ่งนกผู้เกเร ป่านนี้มันโยเยอยู่ในเมือง แม่ก็บ่นว่ามันฝันบ้าบ้า เอาแต่แหงนมองฟ้าและฟางเหลือง แล้วพร่ำบ่นเป็นเพลงอยู่เนืองเนือง ไม่กลัวเปลืองเวลาเสียบ้างเลย
4 ธันวาคม 2544 05:48 น. - comment id 22722
พ่อก็ดูรู้วิตกเจ้านกนี่ มันเอาดีด้านใดไหนละเหวย วันวันนั้นเห็นแต่อยู่เฉยเมย ปากไม่เปรยถึงเรื่องงานที่จะทำ พี่หิ่งห้อยนกน้อยแวะมาบอก นกจนตรอกบ้าใบ้ไปจนค่ำ แต่ช่างเหอะปล่อยมันไปตามกรรม แต่งลำนำเป็นเพื่อนพี่ยังไง
4 ธันวาคม 2544 05:52 น. - comment id 22723
เป็นบัณฑิตตกงานสักระยะ เหมือนวาระของเด็กหัดตั้งไข่ หัวคะมำหน้าขมอมจะเป็นไร ชีวิตได้มีรสชาติไม่ขาดเกิน แต่ว่านะคิดไปก็น่าคิด โลกวิกฤติใช่มีให้เราเหิน เดินหางานวันไหนนั่นหาเงิน เดินหาเงินเพลินหางาน คร้านซะไม่มี อิอิ
5 ธันวาคม 2544 14:45 น. - comment id 22975
หนี่งนกน้อย ฤดูหนาวเจ้าบอกข่าว ถึงเรื่องราวรอนแรมแซมความหวัง กระพือปีกแหวกว่ายสยายพลัง เจ้าโถมถั่งแรงใจในเส้นทาง หนึ่งนกน้อย ฤดูหนาวเจ้ากล้าแกร่ง มิโรยแรงเร่งพิชิตสิ่งกีดขวาง เจ้ารู้รบหลบหลีกปลีกเส้นทาง เจ้ามุ่งสร้างร่างรังดังตั้งใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
