ลงจากเครื่อง เอื้องฟ้า พาเข้าถิ่น เสียงได้ยิน หิมะ พาเย็นใส สิ่งที่มี นั้นสวยอยู่หน้าไกล หนาวยะเยือก เย็นจับ แขนมือเกร็ง ติดลบสิบเอ็ดองศาพาให้สั่น กาย หุ้มด้วยโค้ด อุ่นตะคริวเอง หนาวเหน็บยะเยือก ร้องเป็นเพลง ในใจเก่ง สินะ หนาวจับใจ น้ำตกใหญ่ ออกไป ในข้างหน้า จิตใจพา นำจิตคิดอยู่ไหน อ๋อ เรามาถึงโตรอนโต ออกมาไกล ที่ว่าสวยจับใจไหนความจริง เป็นเมืองสงบ อบุ่นใจให้เย็นจิต หยุดความคิดต่างต่างพลางสรรพสิ่ง หยุด ความคิด ติดอยู่กับ น้ำตกอิง ช่างสวยจริงอัศจรรย์ พลัน งามตา สวย.......อะไร ให้เห็นเป็นฉะนี้ เป็นสิ่งดีทีได้มา ตามใจหา สิ่งดีดี เข้ามา ในแววตา โอ้สรรหา มารวม ในจิตใจ เสียงสะท้อน น้ำดิ่งลง จากฟากฟ้า เป็นบุญญา ได้เห็น กระเซ็นใส หากเรา คิด ดี ได้ดี แม้ตกใจ ขอน้ำไหล กล่อมประโลม โอบอุ้มเรา.........
27 พฤศจิกายน 2547 09:47 น. - comment id 379069
:-)
27 พฤศจิกายน 2547 12:05 น. - comment id 379143
คงหนาวมากๆๆๆๆ แต่ก็คงสวยมากๆๆๆๆๆด้วย ชอบนะค่ะ สำหรับน้ำตก ทะเล และภูเขา เป็นสิ่งที่เราชอบเสมอ แต่งได้น่ารักมากเลยค่ะ
28 พฤศจิกายน 2547 07:01 น. - comment id 379473
ผมหรอครับ...ปีนี้ที่วัดข้างบ้านจัดงานครับ ในวัดเขามีสระ สำหรับจัดงานลอยกระทงอยู่แล้วครับ ปัญหาเรื่องลมไม้ค่อยมีหรอกครับเพราะว่า มีต้นไม้ใหญ่บังไว้ให้ แต่ก่อนลอยนี่ซิครับในงานมีการจัดนิทรรศการหลายอย่างรวมถึงกีฬาเซปักตระกร้อสุดโปรดของผมด้วย ผมก็ลงแข่งเช่นกันครับครั้งนี้คว้ารางวัลที่ 2 มาได้ กว่าจะได้ลอยก็เที่ยงคืนกว่าแนะ.....ลอยเสร็จเลยฉลองถ้วยอันดับลองซ๊ะ ... หนึ่งเมาใหญ่เลย อิอิ