ทุ่งนา...น้ำตา...ชาวนา

*** เสียงขลุ่ยครวญบรรเลงบทเพลงเศร้า
ฟังเหงาเหงาเคล้าเสียงสำเนียงหวาน
ขลุ่ยบรรเลงเพลงเศร้าดูร้าวราน
เสียงหวานหวานผสานซึ้งตราตรึงใจ
*** นั่งเหม่อมองท้องนาและฟ้ากว้าง
ใกล้กองฟางข้างหน้าเถียงนาใหญ่
มองหมู่นกผกผินบินเรื่อยไป
มองน้ำใสในนาปลาว่ายวน
*** เอนหลังพิงต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง
มีตำลึงเถาวัลย์เกี่ยวพันต้น
เลื้อยลัดเลาะเกาะยื่นขึ้นเบื้องบน
ยามหน้าฝนเจริญยิ่งทั้งกิ่งใบ
*** มองควายน้อยค่อยค่อยเลาะเล็มหญ้า
มองชาวนาน้ำตาข้าจะหล่น
ทำแทบตายล้มพับยังอับจน
แต่ยังทนตรากตรำทำเรื่อยมา
*** ไม่มีหวังชาวหน้าหน้าหม่นหมอง
น้ำตานองเหม่อมองจ้องเวหา
ถึงคราวฝนฝนไม่หลั่งพรั่งลงมา
มีเพียงหยดน้ำตาร่วงรดดิน