ไม่มีฉัน..เธอก็อยู่ได้.. ก่อนนั้น..เราต่างก็ไม่เคยมีใคร ทั้งนั้น อย่ายึดติด..ว่าชีวิต..จะต้องเป็นของกันและกัน ลืมซะเถอะ..คนอย่างฉัน..สักวันเธอก็จะลืมฉันไป ไม่มีเธอ..ฉันก็ยังอยู่.. ยังรับรู้..ความสุขความทุกข์.. ......เธอเองก็คงเหมือนกันใช่ไหม ก็แค่..ความสุข..มันน้อยกว่าที่เคยหน่อย ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร... ชีวิตก็ยังดำเนินไปได้...แต่สุขน้อยไป..เท่านั้นเอง
24 พฤศจิกายน 2547 22:31 น. - comment id 377292
โอะ โอ.. เจ๊หายไปนานเลยนะ เป็นอย่างไรบ้างขอรับ ซำบายดีไม๊
25 พฤศจิกายน 2547 00:21 น. - comment id 377362
ไม่มีฉันเธอก็อยู่ได้ ฉะนั้นต่อไปหากเจอปัญหา ฉันก็ต้องอยู่ได้หากเธอไกลตา เพราะว่าฉันหนาก็คนเหมือนเธอ *-*กลอนน่ารักดีคะ วันนี้ขออนุญาตมั่ว ๆ หน่อยนะค่ะ มึนแล้วค่ะ ดึกแล้วสงสัยเลยง่วง ๆ อิอิ*-*
25 พฤศจิกายน 2547 00:48 น. - comment id 377380
แวะมาอ่านคนคุ้นคุ้น นะคะ
25 พฤศจิกายน 2547 07:09 น. - comment id 377493
มาเป็นกำลังใจให้นะ
25 พฤศจิกายน 2547 13:55 น. - comment id 377790
เราต้องอยู่ได้ค่ะ อิ อิ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ อิ.. อิ
25 พฤศจิกายน 2547 16:34 น. - comment id 377903
นั่นซิครับ หวังว่าจะสบายดี
26 พฤศจิกายน 2547 14:58 น. - comment id 378647
อ่านแล้วระทมกินใจเหลือเกิน ๚ะ๛ size>
8 มีนาคม 2548 23:05 น. - comment id 414247
แต่ไม่มีเธอ ฉันอยู่ไม่ได้ ทุกวันที่หายใจ ราวกับไม่มีเสียงเต้นไหว ข้างในทรวง