ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ

ผู้หญิงไร้เงา

คนชิดใกล้  ในวันนี้  มีเพียงฉัน
แต่เธอฝัน  ถึงเขา  เฝ้าห่วงหา
ไม่ยอมบอก  กลับกลอก  หลอกวาจา
ว่ายังรัก  เสมอมา  พาสุขใจ
ทั้งที่ความ  เป็นจริง  ที่หญิงคิด
เธอตามติด  คอยห่วงหา  พาหวั่นไหว
ในแววตา  ที่เผย  เคยคุ้นใจ
เธอมีเขา  นั่นไง   ในความจริง
ส่วนตัวฉัน  อยู่ใกล้  แค่ปลายตา
แต่ไม่เคย  เห็นค่า  มาสุงสิง
เธอรักเขา  เราจึงเหงา  เศร้าใจจริง
เมื่อทุกสิ่ง  ในความจริง  ยิ่งช้ำตรม
ไปจากฉัน  เลยดีกว่า  เธอว่าไหม
อย่ามาทำ  ให้ใจ  ต้องขื่นขม
หากหมดรัก  ไม่เห็นค่า  น่าภิรมย์
ก็อย่าชม  เชยชิด  คิดรักกัน				
comments powered by Disqus
  • rain..

    24 พฤศจิกายน 2547 21:08 น. - comment id 377219

    เย้ ๆ.  (ชูมือหรา..  ด้วยดิคะ.. อิอิอิ ) 
     เรน.. ขอจอง พื้นที่...เป็นคนแรก ..นะคะ..
                          
    
  • ๏ เม็ดทราย ๏

    24 พฤศจิกายน 2547 21:13 น. - comment id 377232

    ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ =>> อินคา
    จากคนๆ ที่เคยมีใจกันอยู่
    เปลี่ยนไปเป็นไม่มีเยื่อใยต่อกัน
    อยากลืมๆ ทุกสิ่ง ลบล้างเรื่องวันวาน
    หากเราไม่เห็นกันคงลืมกันได้
    
    หนักใจตรงที่ความจำเป็นบางอย่าง
    กดดัน ทำให้เราเจอกันต่อไป
    ยิ่งเจอใจยิ่งเจ็บ มันทรมานเกินไป
    ห่างกันไปให้ไกลมันยังดีกว่า
    
    * คนที่รักร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน
    คนไม่รักใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า
    แต่ว่าหนทาง ทางของคน
    ไม่มีให้เลือกเท่าไหร่ เจ็บสักเท่าไร
    (เจ็บสักเท่าไร) ก็ต้องรับมา
    
    ** อีกนาน นานเท่าไร มันจึงจะจบ
    จบไป ไปให้ไกลๆ กันสุดตา
    อยากมีชีวิตใหม่ ไม่ต้องมีเธอมา
    ต้องเจอกับสายตาเย็นชากันอยู่
    
    เจ็บปวดเสมอ ที่ต้องเจอกัน
    เอ่ยปากต่อกัน เหมือนคนใหม่
    จำใจแสดง แกล้งทำกันไป
    อย่างไม่ค่อยเต็มใจ อย่างกับคนไม่เคยรักกัน
    
    ( * / ** )
    
    ยิ่งใกล้ . . ยิ่งเจ็บ
    แต่สำหรับนู๋เมย์ . . สุขใจที่ได้อยุ่ใกล้เธออ่ะ
    
    ๑^_____^๑
    
    ปวดหัวจังเลย . . ม่ะค่อยสบาย
    ขอตัวไปนอนก่อนนะเจ้าคะ
    
    --- คิดถึงพี่ตูนเสอมเจ้าค่ะ ---
    
    ++ ตัวป่วนม่ะค่อยสบาย ++
  • นี่หรือชีวิต

    24 พฤศจิกายน 2547 21:15 น. - comment id 377235

    ขอเวลาล้างใจฉันสักนิด
    ขอเวลาฉันคิดอีกสักหน
    ขอเวลาฉันลืมใครบางคน
    ยอมจำนนต่อชะตาชีวิตจริง
  • แก้วประเสริฐ

    24 พฤศจิกายน 2547 21:20 น. - comment id 377239

    เจ็บช้ำทรวงล้วงลึกตรึกความเศร้า
    สุดหงอยเหงาร้าวอารมณ์จนหวั่นไหว
    ฤทัยหมองตรองตรมขมภายใน
    สั่นหทัยคนใกล้ชิดปิดความจริง.
    
                       แก้วประเสริฐ.
    
    งานงามครับท่านผู้หญิง.
  • เพียงพลิ้ว

    24 พฤศจิกายน 2547 21:26 น. - comment id 377243

    จากกันดีกว่าใกล้
    เพราะว่าใจรักไม่เหลือ
    ขอบคณที่เอื้อเฟื้อ
    เคยรักเผื่อแค่ชั่วคราว
    
    ใครน้อทำให้พี่สาวกานต์ต้องเจ็บช้ำ เพราะมากค่ะพี่ตูน
  • นี่หรือชีวิต

    24 พฤศจิกายน 2547 21:29 น. - comment id 377249

    ไม่เข้าใจเลยทำไมคนสวย ๆ อย่างคุณจะมาแย่งสามีคนอื่น  ถ้าเป็นฉันแม้ในโลกนี้มีผู้ชายเพียงคนเดียว  ฉันก็จะไม่ทำอย่างเธอแน่
    คนหน้าด้าน  ไม่มียางอาย  ทำเป็นนุ่งขาวห่มฃาว
    แต่ปีนต้นงิ้ว  หน้าตาสะอาดแต่ใจสกปรก  ฉันมีลูกด้วยกันตั้งสองคน  ฉันเสียใจมาก น่าเสียดายครอบครัวที่น่ารักของฉันใคร ๆ ก็อิจฉาไม่น่าเชื่อว่าจะมีวันนี้ วันที่ถูกแย่งสามีไป   ใครก็ได้ช่วยฉันหน่อยช่วยฉันทีช่วยบอกคนนั้นให้ฉันได้ไหมว่ากรุณาไปหาสามีที่ไม่มีลูกมีเมีย
      ฉันคิดนะคิดอยากจะมีสามีใหม่บ้าง   แต่ฉันก็ช่างใจ   ใครจะมารักลูกเราปัญหาใหญ่ ๆ อาจจะตามมา    ทำไมฉันถึงคิดอย่างนั้นนะก็เพราะอยากให้เขารู้ว่าฉันก็สามารถทำได้เหมือนอย่างผู้ชายเขาทำ  แต่ใครที่ไหนจะมาสนใจแม่ลูกสอง
    ถ้าฉันจะหาฉันจะต้องหาให้ได้อีกว่าที่เป็นอยู่  เขารับราชการระดับผู้อำนวยการระดับ  7 จะขึ้น 8  ฉันรับราชการธรรมดาระดับ 5 จะขึ้น 6 อายุก็หมายเลขสี่นำหน้า  แล้วฉันจะคิดทำไมนะ สับสนมากจัง  ฝันกลางวันอีกแล้ว  บางทีก็คิดอยากจะหาผู้ชายที่ไหนไปดึงเมียน้อยจากสามีเขาสวยนะ ผิวขาวสวยน่ารักคนหนึ่ง เขาเป็นคนสนิทกับแม่สามี  แม่สามีตัวแสบแอบเอาคนสนิทให้ลูกชายตนเอง  รักคนสนิทมากถึงกับทำลายครอบครัวลูกชายตนเอง ไม่รักหลานเลย  ฉันกลุ้มใจจัง อยากหนีไปบวชแต่ลูกยังเล็กอายุ 8 ขวบและ 11 ปีเอง  
    
  • นี่

    24 พฤศจิกายน 2547 21:38 น. - comment id 377251

    ฉันมานั่งคิดถึงคนคนหนึ่งที่ดีกับฉันเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว  ส.ค.ส.ฉบับสุดท้ายเมื่อปี 36 มันยับแล้วแต่ฉันยังเก็บไว้รอคอยเจ้าของ   ..........เขาหายไปเมื่อเขารู้ข่าวฉันแต่งงาน    ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาคิดอย่างไร ฉันต้องการเพื่อนอย่างเขา เขาดีไม่เคยคิดร้ายกับฉันเลย ขอส่งจิตว่าคิดถึงอยู่เสมอไม่เคยลืม
  • คนเมืองลิง อุรังอุตัง

    24 พฤศจิกายน 2547 21:39 น. - comment id 377254

    ^_^ โอ๊ยๆๆโดนใจพี่อย่างแรงเลยจ้ะน้องตูน...
    เขียนได้ดีมากๆเลย ยังงี้ต้องยกนิ้วโป้งให้ อิอิไม่ได้โกรธนะแต่หมายถึงว่ายอดมากๆ555 
    
    ตัวอยู่ใกล้ ใจเธออยู่คู่คนอื่น
    ทำเริงรื่น ว่ารักเป็นหนักหนา
    ภาพที่เห็น เป็นเช่นภาพลวงตา
    อีกวาจา กลับกลอกบอกรักลวง
    
    ทำเช่นนี้ เพื่ออะไรใคร่ขอถาม
    หรือเป็นความ สะใจอันใหญ่หลวง
    ขยี้ใจ ให้แหลกแตกยับทรวง
    ฉันขอทวง ใจคืนฝืนกลับมา
    
    ต่อไปนี้ ยิ่งใกล้จะไม่เจ็บ
    รักลวงเก็บ ฝังกลบจบแล้วหนา
    แต่นี้ไป ไม่มีเขาในเงาตา
    ภาพมายา ลบสนิทปิดม่านใจ
    
  • เมฆปุยอ้วน

    24 พฤศจิกายน 2547 21:45 น. - comment id 377255

    *****โอ้.....อ่านแล้วก็ต้องนั่งน้ำตาเช็ดหัวเข่า เนื่องจากไม่มีกระดาษหรือผ้าเช็ดหน้า......
        เขียนได้เศร้าดีจังเลยค่ะ.....
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 พฤศจิกายน 2547 21:57 น. - comment id 377263

    ถึง         คุณrain
    
              ให้จองในพื้นที่
              กับน้องนี้ได้ทุกเมื่อ
               ยิ่งกว่านั้นไม่เคยเบื่อ
               เพราะว่าเชื่อคนจับจอง อิอิ
    
    *-*ให้จองได้เลยค่ะ  ยึดครองด้วยก็ยังไหวนะค่ะ*-*
    
    ถึง       คุณเม็ดทราย
    
               เพลงนี้คือที่มา
               กลอนที่ว่าในบทนี้
              แถมด้วยชอบในวลี
              ในทุกทีจึงแต่งมา
    
    *-*ชอบเพลงนึ้ค่ะ ฟังแล้วได้อารมณ์ดี อิอิ จริง ๆ ตอนแต่งตอบก็นึกถึงกลอนบทนี้หละค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง          คุณนี่หรือชีวิต
    
                  จะเป็นเพื่อนคอยปลอบประโลมใจ
                 ให้คุณหายหวั่นไหวในปัญหา
                หากทุกข์ร้อนเพียงใดในอุรา
                 ขอคุณนั้นหากันได้เลย
    
    *-*เป็นกำลังใจให้คุณนะค่ะ และให้ถือเสียว่า ชีวิตของคนเราทุกคนไม่มีใครที่จะเดินทางที่โรยด้วยกลีบกุหลาบตอลเวลา ซึ่งทุกคนย่อมจะมีปัญหา  จะมากหรือน้อยก็เท่านั้นนะค่ะ  และดีใจมากที่คุณแวะมาบอกเล่าความในใจให้ฟัง  หากคุณต้องการเพื่อน  ผู้หญิงไร้เงาพร้อมจะเป็นเพื่อนคุณ  คอยห่วงใยดูแลคุณเสมอนะค่ะ  โทรมาหาผู้หญิงไร้เงาก็ได้นะค่ะ แต่เบอร์โทรศัพท์วันนี้ของผู้หญิงไร้เงาลืมไว้ที่ทำงาน  ฉะนั้นหากคุณยังอยู่ตอนนี้ โทรเข้ามาเบอร์นี้ก่อนค่ะ เป็นของคุณแม่  ศูนย์หนึ่งเก้าห้าหกเก้าหนึ่งหกเก้า แต่ขอบอกนะค่ะ ใช้ได้เฉพาะวันนี้นะค่ะ สำหรับเบอร์นี้เพราะเป็นของคุณแม่ค่ะ *-*
    
    ถึง         คุณแก้วประเสริฐ
    
                  เจ็บแสนเจ็บในใจและไหวหวั่น
                เมื่อคนดีในชีวันมาหวั่นไหว
               ร้าวจนรวดแสนปวดกับหทัย
               ที่เขาใกล้แต่ไร้ใจให้กับเรา
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน*-*
    
    ถึง         คุณเพียงพลิ้ว
    
                จากกันเลยดีไหม
                อย่ามาใกล้ให้ห่วงหา
                หากสิ้นไร้ใจเมตตา
                 ก็จงลาไปจากกัน
    
    *-*ใครหละจะกล้าทำร้ายพี่ ก็มีกานต์คอยปกป้องอยู่ทั้งคน จริงไหมค่ะ อิอิ อ้อ อย่าลืมทานยาก่อนนอนนะค่ะ  ดูแลสุขภาพด้วย พี่เป็นห่วงค่ะ*-*
    
    ถึง      คุณคนเมืองลิง  
    
              ติดธุระสำคัญกะทันหัน
              ขอพี่นั้นรอคำตอบชอบอีกหน
             ด้วยน้องนี้ห่วงใยในกมล
             กับบางคนที่แสนเศร้าเหงาหทัย
    
    *-*ปิ๊ง ๆ ๆ ขอค้างกลอนไว้ก่อนนะค่ะ  เดี่ยวจะตอบกลอนยาวให้ใหม่ค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง      คุณเมฆปุยอ้วน
    
            แขนของพี่นี้ยังว่าง
             ของน้องนางมาหาพี่
            จะปลอบใจด้วยไมตรี
             แล้วมากมีให้ยืมไหล่ อิอิ
    
    *-*มาเช็ดน้ำตาที่พี่ก็ได้จ๊ะน้อง อิอิ คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
    
  • นางฟ้าซาตาน

    24 พฤศจิกายน 2547 21:57 น. - comment id 377264

    
    เศร้าจังค่ะ พี่ตูน
    ขออนุญาตโพสต์กลอนนี้เอาไว้
    
    เพราะความรู้สึกของกลอนคล้ายๆกันเลยค่ะ
    
    หัวใจเจ็บชา
    เมื่อได้ยินทุกคำที่เธอพูดมาในวันนี้
    เธอบอก..ยังจดจำกับความผูกพันที่เคยมี
    และไม่เคยลบเขาไปได้สักที..ยังมีเขาอยู่ในใจ
    
    
    
    
    แล้วกับคำรักที่เธอบอกฉัน
    ทุกคำคิดถึงเหล่านั้น..เธอหลอกกันใช่ไหม
    คำพูดเลื่อนลอยทำให้ฉันวาดฝันไปไกล
    หลงรักเธอจนหมดหัวใจ..ไม่เหลือที่ว่างเอาไว้ให้ใครอีกเลย
    
    
    
    
    กลับไปหาเขาดีกว่า
    อย่าอยู่กับฉันด้วยความเฉื่อยชาและหัวใจเมินเฉย
    กลับไปหาเขา..มีความสุขกับความรู้สึกเก่าๆที่เธอคุ้นเคย
    เดินจากไปได้เลย..ไม่ต้องเสียเวลาเอื้อนเอ่ยคำลาใดๆ
    
    
    
    
    
    ฉันจะคอยยินดีและอวยพรให้เสมอ
    เพราะไม่เคยเสียใจที่ได้รักเธอเลย..รู้ไหม
    เราอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อเคียงคู่กัน..ความผูกพันจึงต้องยุติลงไป
    ถ้าไม่ลำบากจนเกินไป..ช่วยจดจำเอาไว้..
    ว่าครั้งหนึ่งเราเคยใช้หัวใจเดียวกัน..เท่านั้นพอ
    
    
    
    อรเพิ่งแต่งเสร็จเมื่อกี้เองค่ะ
    อารมณ์เดียวกันเลยเนอะ
    
    คิดถึงพี่ตูนนะคะ
    
    
    
    
    
  • อัลมิตรา

    24 พฤศจิกายน 2547 22:03 น. - comment id 377269

    เอ ...อารมณ์สะดุดเมื่ออ่านความคิดเห็น .. เอาเป็นว่าวกมาต้นกระทู้กลอนดีกว่าค่ะ
    
    เพราะใกล้เธอเกินไปใช่ไหมนี่
    รักเคยมีกลับกลายคล้ายเป็นอื่น
    จำจากลาร้างไกลไม่กลับคืน
    ดีกว่าชื่นเพียงหน้าอุราตรม
  • ผู้เฒ่า...โง่งม

    24 พฤศจิกายน 2547 22:06 น. - comment id 377272

    พึ่งขึ้นมาจากระนอง ถ้าอยู่แถวนั้น จะกำนัล ไม้มะยมให้สักหกอัน...
    
    สัมผัสซ้ำอยู่หลายจุด..แต่ อย่าไปเหนื่อยอะไรนักเลย..ถนนมีหลายสาย เราคงต้องเลือกเดิน..
    
    เส้นไหนสะดวกสบายสวยงาม เส้นไหนรกครึ้ม..เราเลือกได้..สำคัญต้องมีสติ และปัญญาในการตัดสิน.อย่าให้คำโบราณมาปิดตา..สวัสดีครับ
  • 4501

    24 พฤศจิกายน 2547 22:39 น. - comment id 377300

    ยิ่งอยู่ใกล้ใจวายมิหายเศร้า
    ยอดนงเยาว์ลวงหลอกช้ำชอกหนา
    แสนเจ็บปวดรวดร้าวเหลือคณา
    ไปดีกว่าดื่มเหล้าเมาเพื่อลืม ... อิอิ
    
    สวัสดีขอรับเจ๊ตูนสุดสวย .. เย่วๆ อิอิ
  • somebody

    24 พฤศจิกายน 2547 22:40 น. - comment id 377301

    น้องตูน มาอ่านแล้วนะคะ
  • หงุงหงิง

    24 พฤศจิกายน 2547 23:32 น. - comment id 377331

    กายอยู่ใกล้ใจห่างรักจางจืด
    ดังโลกมืดจ่อมจมตรมความเศร้า
    รู้สึกเหมือนด้อยราคาค่าตัวเรา
    ระทมเหงาเฝ้าช้ำย้ำแผลใจ...
    แยกกันไกลกว่านี้คงดีกว่า
    หัวใจชาน้ำตาถาโถมไหล
    อยากสิ้นชีพดับร่างเผากายไป
    ทิ้งใจไว้ในภพนี้พลีรักเธอ
  • tiki

    25 พฤศจิกายน 2547 00:33 น. - comment id 377369

    น้องตูน มาอ่านแล้วนะคะ  
     จาก :  
     รหัส - วัน เวลา : 384836 - 24 พ.ย. 47 - 22:40  
    อ้าวจะมาบอกว่า พี่ทิกิ เองค่ะ
  • ลำน้ำน่าน

    25 พฤศจิกายน 2547 00:49 น. - comment id 377381

    ผมคิดถึงเพลงของศิลปิน อินคา นะครับ
    
    จากคนคนที่เคยมีใจกันอยู่  เปลี่ยนไปเป็นไม่มีเยื้อใยต่อกัน......
    
    งดงามมากครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    25 พฤศจิกายน 2547 00:54 น. - comment id 377385

    ถึง       คุณคนเมืองลิง
    
              ตัวอยู่ใกล้แต่ใจให้คนอื่น
             ทุกวันคืนแสนช้ำระกำหนา
            เมื่อคนดีที่รักปักอุรา
             เห็นเรานั้นไร้ค่าไม่น่ามอง
    
             จึงเกิดความหม่นหมองครองดวงจิต
             ทั้งที่เราใกล้ชิดติดหองห้อง
             แต่ตัวเขาไม่ใยดีตรีตราจอง
             เลยต้องเฝ้าร่ำร้องทุกห้องใจ
    
             ว่าจากไกลดีกว่าอย่าใกล้ชิด
            ในเมื่อฉันหมดสิทธิ์ชิดเคียงใกล้
            ก็จะยอมเจ็บช้ำมิร่ำไร
            แม้จะต้องร่ำไห้ในใจตน
    
            ดีกว่าอยู่ชิดใกล้ใฝ่เคียงข้าง
             แล้วต้องเกิดความบาดหมางทุกแห่งหน
            เมื่อไม่มีความรักให้ในกมล
            ก็จงไปให้พ้นเถิดคนดี
    
    *-*ปิ๊ง ๆ ๆ มาตอบอีกรอบ แหมวันนี้พี่จ๋อได้กำไรอีกแล้ว สองต่อเลย อิอิ  เอาน่าแถมกล้วยให้พกกับบ้านด้วยอีกสักหวีพอไหมจ๊ะ  กระพริบตาเต็มหาทางหลบไม้มะยมของอาจารย์กันดีกว่าพี่จ๋อ อิอิ*-*
    
    ถึง        คุณนางฟ้าซาตาน
    
               หัวใจด้านชา
               เมื่อเวลาเธอมาบอกฉัน
              ว่าความรู้สึกที่มีในใจทุกวัน
              เธอไม่เคยคิดผูกพันหรือปันใจ
    
             ให้กับฉันคนนี้ที่ห่วงหา
              ด้วยเพราะว่าเธอมีเขาเฝ้าฝันใฝ่
              เธอมองเป็นฉันแค่เพื่อนไม่ใช่คนสำคัญ
             ทั้งที่ทุกวี่ทุกวันเราเคียงใกล้กันเสมอมา
    
              หรือเพราะฉันใกล้เธอเกินไป
               ทำให้เธอมองไม่เห็นความจริงใจที่มีค่า
               เลยมาวันนี้เพื่อทำให้ให้ร่ำลา
               และอยากจะบอกว่าที่ผ่านมาฉันรักเธอ
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบเหมือนกันค่ะ  คิดถึงเสมอด้วยนะค่ะ ช่วงนี้อากาศก็หนาวแล้ว ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ ห่วงใยเสมอค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณอัลมิตรา
    
                 เพราะคงใกล้เกินไปในวันนี้
                เธอคนดีเลยมองเห็นฉันเป็นอื่น
                หรือเพราะว่าที่ผ่านมาทุกวันคืน
                ฉันเป็นเพียงคนอื่นสำหรับเธอ
    
    *-*อีกสองวันก็ลอยกระทงแล้ว  ทำกระทงหรือยังค่ะ  หากยังไงทำเผื่อกันบ้างนะค่ะ อิอิ 
    
    ถึง         คุณผู้เฒ่า...โง่งม
    
                ไม้มะยมตั้งหกอัน
                เจ็บนะท่านผู้เฒ่าขา
               แต่ก็ยอมเสมอมา
               ด้วยรู้ว่าท่านห่วงใย
    
    *-*ลูกศิษย์ยอมรับผิดทุกประการค่ะ อิอิ แต่หกอันเลยหรือค่ะอาจารย์ อันเดียวก็พอแล้วมั้งค่ะ นะค่ะ ความผิดครั้งแรก  ต้องลงโทษสถานเบาก่อนค่ะ  อิอิ อ้อ ลืมน้ำชาเขียวเลย เตรียมไว้ให้อาจารย์เพราะรู้ว่าอาจารย์ไม่ค่อยสบาย  ยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ  เดินทางก็ขอให้ปลอดภัยในทุกเส้นทางค่ะ อ้อ สำหรับคนชี้แนะ  ศิษย์น้อมรับและจะปฏิบัติตามนะค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณเมจิคเซียน  (4501)
    
                ยิ่งอยู่ใกล้ให้ใจเจ็บเหมือนเหน็บหนาว
                แถมยังร้าวแสนรวดปวดใจฉัน
                เลยถอยไกลไม่เข้าใกล้ให้จาบรรณ
                เลยขอไปกับท่านกินเหล้าเอย อิอ
    
    *-*สวัสดีจ๊ะน้องชาย แหมไปดื่มเหล้าไม่ชวนพี่เลย พี่จะได้ตามไปกินกับแกล้มบ้าง อิอิ*-*
    
    ถึง        คุณtiki
    
               เมื่อมาอ่านแถมบอกกล่าวเล่ากับฉัน
               เลยขอคุณแล้วกันนะตรงนี้
               แถมบอกกล่าวตอบกลับรับไมตรี
               ว่ายินดีเสมอมีที่แวะมา
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
    
    ถึง      คุณหงุงหงิง
    
              กายอยู่ใกล้แต่ใจแสนจะห่าง
             เมื่อรักมาลาร้างช่างร้าวหวั่น
             เธอมีฉันอยู่ตรงนี้ทุกวี่วัน
             แต่ใจนั้นกลับให้เขาเฝ้าดูแล
    
             จึงต้องเจ็บเหลือจะกล่าวร้าวดวงจิต
             เมื่อความรักเหมือนยาพิษมาติดแผล
             เหลือต้องเศร้าเรื่อยไปในดวงแด
             เมื่อเธอไม่เหลียวแลคนข้างกาย
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน นอนดึกเหมือนกันเลยนะคะ อิอิ*-*
    
    ถึง    คุณtiki
    
             ขอบคุณพี่อย่ามาก
             ที่มาฝากบอกไว้ให้
             เพราะไม่รู้ว่าเป็นใคร
              เลยสนใจอยู่เหมือกัน
    
    *-*กำลังคิดว่าเป็นใครอยู่เหมือนกันค่ะ  ราตรีสวัสดิ์ก่อนนะค่ะคืนนี้ หลับฝันดีค่ะ*-*  
    
    ถึง     คุณลำน้ำน่าน
    
             เนื้อหาของเพลงนี้
             ฟังทุกทีเธอเชื่อไหม
             ว่าแสนชอบจึงตอบไป
             เมื่อเห็นในกลอนเพื่อนกัน
    
    *-*กลอนบทที่เป็นที่มา  มีเนื้อหาคล้ายเรื่องนี้นะคะ และเลยทำให้ผู้หญิงไร้เงานึกถึงเพลงนี้ก็เลยแต่งเป็นกลอนออกมาให้อ่านค่ะ ดีใจนะค่ะที่ได้เจอคุณก่อนไปนอน แต่ง่วงมากแล้ว  วันนี้ราตรีสวัสดิ์ก่อนค่ะ อิอิ*-*
  • ผู้หญิงสีม่วง unlogin ^_^

    25 พฤศจิกายน 2547 03:15 น. - comment id 377414

    อืมมม ..
    
    อย่าคิดอะไรมากมายนะคะ ..( เรื่องข้างบนน่ะ )
    กำลังใจมีให้พี่สาวเสมอค่ะ ..
    คนรักเท่าผืนหนัง .. คนชังเท่าผืนเสื่อ ..
    แต่สำหรับพี่ตูน .. คงกลับกันนะคะ ..
    
    ใกล้ไกล ..ใครเจ็บกว่า
    หยดน้ำตา .. รินหลั่งใจ
    ใกล้ตา .. แต่ไกลใจ
    ก็อย่าใกล้ .. ให้ร้าวรอน
    
    
    นอนหลับฝันดี .. ตื่นเช้าให้สดชื่นนะคะ .. ^__^
    
    .........................
    
    
    
    
  • คนคุ้นเคย

    25 พฤศจิกายน 2547 03:21 น. - comment id 377416

    ............
  • เมกกะ

    25 พฤศจิกายน 2547 04:46 น. - comment id 377422

    ที่ต้องบอกเธอในวันนี้
    เธอก็น่าจะรู้ดีว่าเพราะเหตุผลไหน
    เพราะทุกสิ่งที่เธอทำ-ทุกการกระทำของหัวใจ
    มันไม่ต่างอะไรกับการไล่ฉันไปจากเธอ
    
    บอกกันตรง ตรงก็ได้
    ฉันเป็นคนที่เข้าใจเธอเสมอ
    เธอทำแบบนี้ฉันเจ็บปวดกับสิ่งที่ได้พบเจอ
    เพราะมันเหมือนว่าเธอไม่เคยรักกัน
    
    ยอมจากเธอไปในวันนี้
    เพราะรู้ดีว่าเธอไม่ใช่คนที่จะร่วมฝัน
    ถึงมีเธออยู่ข้างกาย--แต่หัวใจไม่มีให้กัน
    ก็ไม่แตกต่างอะไรกับการที่ฉัน..จะจากมา
    
    คิดถึงเพลงของอินคาเลย  อิอิ  เพลงโปรดในอดีตซะด้วย
    
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    25 พฤศจิกายน 2547 07:07 น. - comment id 377490

    น่าน้อยใจนัก....อยู่ใกล้เรา  แต่กลับคิดถึงคนอื่น..........
    
    มาเป็นกำลังใจให้นะ
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    25 พฤศจิกายน 2547 09:45 น. - comment id 377530

    ถึง       คุณผู้หญิงสีม่วง
    
               ว่าไกลใจต้องเจ็บ
               ด้วยกักเก็บในรักแท้
               แต่ยิ่งใกล้ใฝ่ดูแล
               เขาไม่แคร์ยิ่งเจ็บกว่า
    
    *-*กระพริบตา สามครั้ง อิอิ ตื่นแล้วเช้านี้ สดชื่นรื่นรมณ์ดีจ๊ะ ส่วนเรื่องนั้น  ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ พี่ไม่ได้คิดมากอะไร เพราะเขาแค่มาบอกเล่าความในใจในชีวิตของเขาให้เราฟังเท่านั้นจ๊ะ  ก็แค่เป็นห่วงพี่เขานะ  อ้าว แล้วเนี่ย ตื่นมาหรือว่าละเมอมากเนี่ย มาซะดึกเลย อิอิ คิดถึงนะจ๊ะน้องสาว   ขอให้ทำงานแบบสนุก และมีความสุขนะจ๊ะ ปิ๊ง ๆ ๆ*-*
    
    ถึง       คุณคนคุ้นเคย
    
               ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน
    
    ถึง         คุณเมกกะ
    
                 ที่ต้องบอกลา
                 เพียงเพราะว่าฉันเข้าใจ
                 เธอนั้นชิดสนิทใกล้
                 แต่ดวงใจไม่ให้กัน
    
                 ที่ต้องบอกลา
                 เพียงเพราะว่าตัวของฉัน
                 ไม่อยากช้ำและจาบัณ
                 เลยหันหลังจากรักเรา
    
                  ที่ต้องบอกลา
                   เป็นเพราะว่าเธอรักเขา
                   จึงขอคืนคำว่าเรา 
                   และทนเศร้าเพียงลำพัง
      
    *-*เพลงนี้น้องก็ชอบค่ะ  และได้แรงบันดาลใจครึ่งหนึ่งมาจากเพลงนี้เช่นกัน อีกครึ่งก็จากกลอนคุณketanaหละค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง      คุณผลิใบสู่วัยกล้า
    
              แบบนี้เรียกว่าช้ำ
              แสนระกำยิ่งกว่าไหน
              ด้วยตัวอยู่เคียงใกล้
              แต่ว่าใจกลับไกลกัน
    
    *-*ใช่ค่ะ  หากใครเป็นแบบนี้  เศร้ามากกว่าคนที่อยู่ไกลตัว แต่ใกล้ใจอีก  ว่าไหมค่ะ*-*
    
  • ไอติมรสต้มยำ

    25 พฤศจิกายน 2547 11:45 น. - comment id 377641

    เมื่อไม่มีใจ..ไม่รักกัน
    ก็ไปจากฉัน..ให้จบกัน...ในวันนี้
    เมื่อไม่มีใจ...ไม่ว่ากัน...พอกันที
    ฉันคนนี้...ใช่ของเล่น...ใครต่อใคร
    
         จิ๊บ  มาแจมจ๊ะ
  • ผู้ชายคนเดิม

    25 พฤศจิกายน 2547 11:56 น. - comment id 377652

    ..จากคนชิดใกล้..
    กลายมาเป็นห่างไกล..เกินฝัน
    จากที่เคยรักและผูกพัน
    กลับเป็นคนที่หมางเมินกัน..ได้อย่างไร
    .
    .. หรือเพราะความต่าง
    จึงเกิดช่องว่าง..ช่องทางหวั่นไหว
    หรือเพราะต่าง..ไม่ยอมปรับความเข้าใจ
    คนรักกัน..จึงเปลี่ยนไป..ไม่ใยดี
    .
    .. หรือเพราะเหตุผลข้ออื่น
    จึงทำให้ต่างหยิบคืน.. ความรักที่ให้กันอยู่นี้
    ทำไม..ไหนหน้าคุยกันด้วยเหตุผลดี-ดี
    บางที.. ความรักอาจสวยงามกว่านี้.. 
    ..ผมเชื่ออย่างนั้นจริงๆ
    
     ......
    กลอนของคุณผู้หญิง  เพราะครับ
    
    
    
  • เพราะรัก

    25 พฤศจิกายน 2547 13:08 น. - comment id 377701

    ใกล้ไกลมันก็ไม่ต่างกัน
    ถ้าอยู่กับคนที่ไม่มีใจรัก
    ใกล้ไกลคงไร้ความหมาย
    ถ้าฉันเป็นคนเดียวที่ทุ่มเท
    
    เพราะเสมอเยยนะคะพี่ตูนจ๋า
    พรุ่งนี้ไปลอยกระทงกับหนุ่มไหนค่ะคิกๆๆๆ
    หนูไปด้วยน๊าได้เปล่า555ไม่ไปดีกว่า
    ขอให้สนุกนะคะ
    คิดถึงเสมอค๊า
  • plaing_piu

    25 พฤศจิกายน 2547 13:09 น. - comment id 377706

    อาจเพราะเราใกล้กันเกินไป
    
    เรื่องราวใด ๆของเธอที่ผ่านเข้ามาจึงทำให้เจ็บ
    
    ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ  จริง ๆนะ....
    
    อย่าคิดมากเลย.......^_^...
  • ลอยไปในสายลม

    25 พฤศจิกายน 2547 13:57 น. - comment id 377795

    ชอบชื่อมากเลยค่ะ
    
    อิ อิ
    
     เหมือนชื่อเพลงเลยอ่ะ อิ อิ
    
    .....เพราะดีค่ะ อิ อิ...
  • ผู้หญิงไร้เงา

    25 พฤศจิกายน 2547 14:00 น. - comment id 377800

    ถึง      คุณไอติมรสต้มยำ
    
              เมื่อไม่เคยมีใจให้รักกัน
              เหมือนดั่งวันเก่าก่อนในตอนนี้
               ก็ขอให้รักเราที่เคยมี
               จบกันเพียงแค่นี้ดีไหมเธอ
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้  เดี๋ยวคงต้องขอตัวไปทานข้าวก่อนแล้วนะค่ะ ยังไงจะทานเผื่อค่ะ อิอิ*-* 
    
    ถึง      คุณผู้ชายคนเดิม
    
               จากคนเคยชิดใกล้
                กลายเป็นคนห่างไกลเกินใฝ่หา
                คงจะเพราะว่าอุรา
                หมดแล้วหนาความผูกพัน
    
                 เลยเกิดเป็นช่องว่าง
                 ให้ลาร้างห่างความฝัน
                  ทางเดินที่เคียงกัน
                  เลยได้ตันซึ่งหนทาง
    
                   นอกจากนั้นคงมีใคร
                   ให้หัวใจที่แสนหวาน
                    ความรักที่ยาวนาน
                    จึงร้าวรานให้พบเจอ
    
    *-*สวัสดีค่ะ แหมมาตอนใกล้เที่ยงพอดีเลย  งั้นมาทานข้าวด้วยกันก่อนนะค่ะ วันนี้ผู้หญิงไร้เงาซื้อมาหลายอย่างเลย อิอิ (มื้อนี้เลี้ยง มื้อหน้าผู้หญิงไร้เงาจะไปทานกับข้าวฝีมือคุณค่ะ อิอิ)*-* 
    
    ถึง       คุณเพราะรัก
    
              ใกล้กันก็ยิ่งเจ็บ
              หากเธอเก็บใจให้เขา
              ยอมไกลตัวไกลจากเรา
              ยอมทนเศร้าและร้างลา
    
    *-*พี่ไปลอยกระทงกับเพื่อน ๆ สมัยเรียนค่ะ  ไปด้วยกันก็ได้นะค่ะ  ไปกันประมาณสัก  7 - 8 คนค่ะ เพิ่มน้องหวานอีกคนคงสนุกเพิ่มขึ้นอีกเยอะเลย หรือจะลอยกับคุณพ่อคุณแม่พี่ก็ได้นะค่ะ เพราะจริง ๆ ทุกปีพี่ลอยกระทงสองใบจ๊ะ อิอิ คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
    
    ุถึง     คุณplaing_piu 
    
             อาจเพราะความใกล้ชิด
             ทำให้ความรักติดอยู่ในใจ
             แต่เพราะเธอไม่ห่วงใย
             จึงทำให้รักระทม
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กัน*-* 
    
    ถึง       คุณลอยไปในสายลม
    
               ชื่อเพลงจริงจริงจ๊ะ
               ชื่อนี้หละเลยชื่อนี้
               ด้วยชอบความหมายดี
               ใช้ชื่อนี้เลยแล้วกัน อิอิ
    
    *-*ก็ชื่อเพลงนั่นหละค่ะจริง ๆ อิอิ คิดถึงนะค่ะ  ว่าจะโทรหา ยังไม่ได้โทรเลย  พอจะกดโทรศัพท์มีเหตุให้ต้องไปทำโน่นนี่ทุกที  เอาเป็นว่าว่าง ๆ จะโทรหานะค่ะ คิดถึงจ๊ะ*-*
  • เดาได้มั้ย...ว่าใครเอ่ยยยย...

    25 พฤศจิกายน 2547 15:48 น. - comment id 377852

    ..สวัสดีค่ะ..
    
    ..คนชิดใกล้  วันนี้  ยังมีฉัน
    ไม่ลืมกัน  สักนิด  จิตห่วงหา
    ใช่แค่หวาน มธุรส ปดวาจา
    คิดถึงกว่า ผู้ใด ในบ้านกลอน...
    
    ..~-~..  
    
  • กัลลดา

    25 พฤศจิกายน 2547 16:22 น. - comment id 377886

    แม้จะรู้ว่าเจ็บ...คนเราก้อชอบที่จะอยู่ใกล้นะค่ะ....จิงปะน้องรัก...
    
    คิดถึงนะค่ะ...
    อย่าลืมห่มผ้าเวลานอนนะค่ะ....เดี๋ยวจะไม่สบายจ้า...
  • วิจิตร

    25 พฤศจิกายน 2547 18:23 น. - comment id 377985

    //***//
    
    ยิ่งใกล้ยิ่งอบอุ่น..
    
    
  • พี่ชัย(ตัวจริงเสียงจริง)

    25 พฤศจิกายน 2547 18:56 น. - comment id 378011

    โดนพิษรักอักเสบเจ็บไหนเล่า
    จะปัดเป่าไร้เงาให้เจ้าหาย
    เล่นกับไฟใกล้กันอันตราย
    หากแพ้พ่ายลุกมาใหม่อาจได้ชัย
    
    เห็นด้วยกับน้องวิจิตร ฤดูหนาวแบบนี้ดีกว่าผ้าห่มเยอะเลยจ้า..
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 พฤศจิกายน 2547 10:20 น. - comment id 378373

    ถึง      คุณซอมพลอ   
    
              คนใกล้ชิด เป็นมิ่งมิตร  จิตเคียงใกล้
              ยังมั่นใจ  ว่าคุณไง  ใช่เสมอ
              ด้วยคิดถึง  ห่วงหา  พาพบเจอ
              ความจริงใจ  มั่นเสมอ ไม่เปลี่ยนไป
    
    *-*จำได้ค่ะ คนสำคัญของผู้หญิงไร้เงาทั้งคน จำไม่ได้ได้ไงหละค่ะ อิอิ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ  งานคุณคงยุ่ง แต่รู้ไว้นะค่ะ รักและห่วงใยคุณเสมอ ดูแลตัวเองด้วยค่ะ อากาศหนาวแล้ว เดี๋ยวจะไม่สบายไป*-*
    
    ถึง       คุณกัลลดา
    
              แม้เจ็บ  เพียงใด  หากใจรัก
              ก็ยังภักดิ์  ชิดใกล้  ไม่แปรผัน
              ยิ่งกว่านั้น  รู้ไว้  ใจเงียบงัน
              ด้วยตื้นตัน  ความรัก  ที่ปักใจ
    
    *-*แม้เจ็บก็ยังเก็บรักไว้ค่ะพี่  เพราะความรักสวยงามเสมอ  คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆนะค่ะ ช่วงนี้น้องไม่ค่อยมีเวลามากนัก เมื่อวานว่าง เพราะส่งงานให้เขาตรวจ แต่วันนี้ งานเต็มมืออีกแล้ว แต่กลัวพี่จะรอคำตอบ เลยแวะมาแว๊ป ๆ ตอบให้ก่อน  ยังไงพี่ก็ดูแล ตัวเองด้วยนะค่ะ  ห่มผ้าหนา ๆ ดื่มน้ำอุ่นเยอะ ๆ นะค่ะ  ด้วยรักและห่วงใย*-*
    
    ถึง      คุณวิจิตร  ภู่เงิน
    
              ยิ่งใกล้กายคงอุ่น
              หวานละมุนคงในฝัน
              เพราะความจริงในทุกวัน
              เพียงแค่ฝันที่สุขใจ
    
    *-*แหมสงสัยหน้านี้  จะเป็นหน้าหนาวจริง ๆ เพราะไม่งั้น คุณวิจิตคงไม่พูดคำนี้แน่ อิอิ อ้าว แล้วยังไงก็หาพาห่มซะสี่ห้าผืนนะค่ะ จะได้อบอุ่นมากกว่าเดิม อิอิ*-*
    
    ถึง     คุณชัยชนะ
    
             โดนพิษรักเจ็บนักพี่ชัยจ๋า
             มาม๊ะมาช่วยเยียวยาหน่อยได้ไหม
             เพราะแสนปวดรวดร้าวเศร้าเหลือใจ
             หวังพี่ชัยคงมีใจให้เมตตา อิอิ
    
    *-*แหมมีฝ่ายเสนอ และมีฝ่ายสนับสนุนพร้อมเลยนะค่ะ  งั้นผู้หญิงไร้เงาเป็นฝ่ายอะไรดีหละเนี่ย  อิอิ คิดก่อน  เดี๋ยวคิดออกค่อยบอกอีกที  แต่ที่รู้แน่ ๆ   กำลังจะทำการขโมยภาพหน้าใครบางคนมาลงประกอบกลอน อิอิ  เพราะวันก่อนไปขออนุญาตแล้วไม่ได้รับคำตอบว่า อนุญาต เลยลักขโมยเสียเลย อิอิ อ้อ ถ้าจะปรับ หรือจะจับ ก็หาเงาให้เจอก่อนนะจ๊ะ อิอิ*-*
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    26 พฤศจิกายน 2547 10:34 น. - comment id 378388

    คนที่รักร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน คนไม่รักใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า..........
    
    **อารมณ์เดียวกันเลย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 พฤศจิกายน 2547 14:42 น. - comment id 378624

    ถึง         คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้
    
                 เนื้อหาในท่อนนี้
                 ฟังทุกทีก็รู้สึก
                 ในใจยังตรองลึก
                 ยามที่นึกถึงคนเคยรัก
    
    *-*เพลงนี้จริง ๆ เนื้อหาดีทั้งเพลง  ชอบเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ถึงกับที่สุด  เพราะเพลงที่ชอบที่สุดตอนนี้อยู่ในหน้าเรื่องสั้น ชายในฝัน นะค่ะ อิอิ*-*
  • กอกก

    26 พฤศจิกายน 2547 16:16 น. - comment id 378780

    ยิ่งใกล้เขาเศร้าจริงเหมือนยิ่งเจ็บ
    มันร้าวเหน็บนำใจให้หม่นหมอง
    จำต้องพรากจากชายที่หมายปอง
    ไม่อาจร้องเรียกร่ำพร่ำเตือนตัว**
    
    ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ ก็วิ่งเข้าไปกอดเลย อิ้ อิ้
    เผื่อหายเจ็บบ้าง
    ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง..มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
    น้องตูน สู้ สู้
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 พฤศจิกายน 2547 16:26 น. - comment id 378795

    ถึง       คุณกอกก
    
               ยิ่งใกล้เขาเรายิ่งเจ็บแสนเหน็บหนาว
               กายใจร้าวทุกคราวเฝ้าหวั่นไหว
               จึงเตือนตนจนทั่วทั้งหัวใจ
               ว่าอย่าใกล้ให้รักประจักษ์จริง
    
                  เพราะความเจ็บเก็บลึกรู้สึกได้
                 ยิ่งกว่านั้นหากบรรยายคล้ายสุงสิง
                  ก็ยิ่งเจ็บเก็บลึกรู้สึกจริง
                 จึงต้องแอบมาพักพิงความช้ำใจ 
    
    *-*ปิ๊ง ๆ ๆ แหม  ตำราพี่สาว เข้าท่านะค่ะ งั้นกอดพี่สาวแล้วกัน ได้เปล่าร่า อิอิ  จะได้หายเจ็บ แต่เอ เจ็บเหนื่อยเจ็บที่โดนไม้มะยมกันหรือเปล่าหนอ อิอิ*-*
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    26 พฤศจิกายน 2547 19:37 น. - comment id 378917

    รักคนแต่งกลอนนี้นะคะ
    มาเป็นกำลังใจจ้า
    อย่าเพิ่งท้อ
    เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
    เคยท้อ
    จนแทบจะทนไม่ไหว
    แต่ก็สู้มาจนวันนี้
    ก็ใกล้จะจบแล้วนะคะ
    
    มาเป็นกำลังใจจ้า
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 พฤศจิกายน 2547 23:12 น. - comment id 378982

    ถึง      คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
    
             รักน้องมากเหมือนกัน
             ในทุกวันก็ห่วงหา
             ยิ่งกว่านั้นนะแก้วตา
             ที่ผ่านมาคือห่วงใย
    
    *-*ทั้งรัก ทั้งหวง ทั้งห่วงเช่นกันเลยจ๊ะ คิดถึงนะค่ะ  พี่โทรหาน้องวันนี้ไม่มีคนรับสายนะจ๊ะ  น้องคงติดเรียน  อิอิ เอาเป็นว่าคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆที่สุดเลยค่ะ ดูแลสุขภาพตัวเองด้วย  อากาศหนาวแล้วเดี๋ยวจะไม่สบาย*-*
  • ราชิกา

    28 พฤศจิกายน 2547 15:07 น. - comment id 379789

    แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกันนะจ๊ะ..น้องตูน...เรื่องเรียน..เป็นอย่างไรบ้าง...แบ่งเวลาให้ดีนะจ๊ะน้อง...พักผ่อนด้วย...พี่จะเอาใจช่วยค่ะ..
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    28 พฤศจิกายน 2547 15:21 น. - comment id 379800

    ถึง      คุณราชิกา
    
             รับน้ำใจไมตรีที่มอบให้
              แถมสุขใจยิ่งใหญ่ในใจฉัน
             อีกซึ่งหนึ่งตรึงชีวีนิจนิรันดร์
             นั่นก็คือความผูกพันฉันกับเธอ
    
    *-*ขอบคุณค่ะพี่ราชิกา  อาทิตย์นี้โรงเรียนงดสอนค่ะ  เพราะกลัวพายุ (คือเรียนที่ชุมพรนะค่ะ และเป็นจุดที่เขาว่ากันว่าจะโดนด้วย  เขาก็เลยสั่งปิดเรียน เลยไม่ได้ไปนะค่ะ อิอิ)  ส่วนเรื่องการเรียนหนักมาก ด้วยเป็นคนที่อ่อนภาษาอังกฤษ พอไปเจอเข้าก็เลยต้องพยายาม แต่ก็สู้อยู่แล้วค่ะ อิอิ ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจและความห่วงใยที่มอบให้น้องเสมอ  จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ เพราะการเรียนปริญญาตัวนี้เป็นความหวังสุดท้ายในชีวิตที่อยากได้ค่ะ  ขอบคุณมากค่ะพี่  รักและห่วงใยเสมอเช่นกันค่ะ*-*
  • อาบูไซยาบ

    29 พฤศจิกายน 2547 18:37 น. - comment id 380607

    พี่เป็นคนที่เขียนกลอนได้น่าอ่านที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาเลย ขอชมจริงๆ จะติดตามอ่านต่อไปค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    29 พฤศจิกายน 2547 22:44 น. - comment id 380755

    ถึง      คุณอาบูไซยาบ
    
              ขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง
              กับทุกสิ่งที่มอบให้
               ตัวฉันแสนปลื้มใจ
               ที่มอบให้ในไมตรี
    
    *-*ขอบคุณมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ สำหรับกำลังใจที่มอบให้ ดีใจนะค่ะ และยินดีที่ได้รู้จักด้วยค่ะ*-*
  • ว่าน

    7 ธันวาคม 2547 23:13 น. - comment id 384743

    โดนใจมากเลยค่ะพี่ เปิดอ่านแล้วเกือบร้องไห้แน่ะ ไม่ได้มาทักทายซะนาน คิดถึงจัง
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 ธันวาคม 2547 20:59 น. - comment id 385224

    ถึง      คุณว่าน
    
              อย่าร้องเลยน้องน้อย
             พี่ยังคอยมอบห่วงหา
             ยิ่งกว่านั้นทุกวันมา
             ยังห่วงหาพาห่วงใย
    
    *-*อย่าเศร้านะค่ะ คิดถึงจังช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลย  แต่ได้เจอน้องก็ดีใจนะค่ะ คิดถึงด้วยจ๊ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน