ร่ายทำนอง คล้องบ่วง ห้วงเสน่ห์ มัดด้วยเล่ห์ พยนต์ กลฉ้อฉล โยงด้วยสาย สวาท บาดกมล ฤาใช้มนต์ ดลหทัย ให้สมปอง พจนารถ บทกลอน ซ่อนคำหวาน ตรึงดวงมาลย์ ให้ชอบ ตอบสนอง ตะเกียกตะกาย ความฝัน อันเรืองรอง จนจิตต้อง ถูกจองจำ ช้ำกายา ฤาเพราะหลง ลมเพ้อ ที่เธอบอก จึงช้ำชอก หลอกหทัย ให้โหยหา มาติดบ่วง ห้วงคำ พร่ำพรรณา จิตไขว่คว้า สิ่งว่าง กลางหทัย เปรยเปรียบปาน วาจา มธุรส ลงในบท รจนา ว่าขานไข เพียงสำนึก เหนี่ยวรั้ง ไม่ชั่งใจ ตัวถึงได้ ติดปม เล่ห์ลมลวง ทุกทิวา ราตรี ฤดีเพ้อ หลงละเมอ ฝันใฝ่ จนใหญ่หลวง จึงใส่พาน ถวายใจ ให้ทั้งดวง มลายล่วง เลยผ่าน มานานนม สักร้อยวัน พันเดือน หรือเลือนหาย กี่ชาติหมาย ฤทัย ได้สุขสม กี่ร้อนหนาว ลืมเงา เศร้าระทม ความช้ำตรม ซ่อนซุก ในอุรา เพราะหัวใจ ไร้แรง จะแข็งขืน ทนกล้ำกลืน ยืนหยัด ปรารถนา รู้ทั้งรู้ สักวัน ต้องเลิกลา ิปาดน้ำตา อีกเท่าไหร่ เพื่อให้ลืม
23 พฤศจิกายน 2547 14:06 น. - comment id 375916
ดั่งเงื่อนงม ปมใหญ่ ในชีวิต ดั่งลิขิต ฟ้าสั่ง ไกลฝั่งฝัน ดั่งโดนแกล้ง จากพรหม ก้มจาบัลย์ ดั่งสวรรค์ เอนเอียง เลี่ยงตัวเรา
23 พฤศจิกายน 2547 15:03 น. - comment id 375935
ดั่งปมรัดอุราพาเพ้อฝัน ทุกคืนวันยิ่งแน่นรักแล่นไหล ปมสวาทมาตรติดตรึงซึ่งผู้ใด หากสิ้นไร้ทางแก้..แย่แน่นอน
23 พฤศจิกายน 2547 15:59 น. - comment id 375972
เพียงเพื่อผ่านมาเป็นกำลังใจ ในวันที่สดใสจิตใจเป็นนักกลอนนะค่ะ ... ( * . * ) ... กลอนน่ารักดีค่ะ... ( * . * ) ... +.+.+.+... คิดถึงจังเลยคนดี ...+.+.+.+ ^^^ มะปรางหวาน...สาวน้อยร้อยอารมณ์ ^^^
23 พฤศจิกายน 2547 17:33 น. - comment id 376043
เป็นกลอนหวานและเศร้า ยากที่ใครจะมองข้าม ความรู้สึกรันทดในใจ ของคุณไปได้ เขียนเก่งมากค่ะ
23 พฤศจิกายน 2547 17:45 น. - comment id 376054
มาเยี่ยมค่ะ กำลังใจเกินร้อยนะคะ
23 พฤศจิกายน 2547 17:57 น. - comment id 376068
^_^ เศร้าจังเลยค่ะ ิปาดน้ำตา อีกเท่าไหร่ เพื่อให้ลืม ท่อนนี้โดนใจอย่างแรงเลยค่ะ
23 พฤศจิกายน 2547 18:16 น. - comment id 376094
จึงฝืนทนทั้งที่ท้นจะล้นใจ ทั้งยากหักความในที่ใจป่วน อารมณ์เอย อารมณ์ยากข่มครวญ ไม่เหลือเสี้ยวส่วนที่เคยมี เขียนได้ดีมากครับ เข้ามาชื่นชม อารมณ์เศร้านักครับ
23 พฤศจิกายน 2547 18:16 น. - comment id 376095
จึงฝืนทนทั้งที่ท้นจะล้นใจ ทั้งยากหักความในที่ใจป่วน อารมณ์เอย อารมณ์ยากข่มครวญ ไม่เหลือแล้วเสี้ยวส่วนที่เคยมี เขียนได้ดีมากครับ เข้ามาชื่นชม อารมณ์เศร้านักครับ
23 พฤศจิกายน 2547 21:28 น. - comment id 376324
ปมนี้ยากแก้ไข ปมอะไหล่สิเน่หา รู้ชัดปมมายา ปรารถนาจะผละปม.. แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ. ..
23 พฤศจิกายน 2547 21:46 น. - comment id 376358
ชอบบทสุดท้ายมากค่ะ แต่เขียนดีมากๆๆๆเลยนะคะ
23 พฤศจิกายน 2547 22:07 น. - comment id 376395
นี่พ่อแสนปม..ค่อยๆแก้นะ..ไปล่ะ..สวัสดีครับ.
23 พฤศจิกายน 2547 22:46 น. - comment id 376472
เกิดเป็นปมขมจิตคิดไม่ตก แสนตระหนกเนื่องในใจสับสน เฝ้าเวียนวุ่นขุ่นข้องหมองจิตตน อยากจะพ้นหลบเร้น..ต้องเค้นใจ** มาร่วมสางปมด้วยคนนะคะ สวัสดีค่ะ
23 พฤศจิกายน 2547 23:17 น. - comment id 376509
เกิดเงื่อนงำจำนนต้องทนเจ็บ แก้ด้วยเล็บแก้ไม่ไหวให้ร้าวหวั่น ยิ่งแก้ไขทำไมปมของฉัน มันยิ่งแน่นขึ้นอย่างนั้นไม่เข้าใจ *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ พยายามเข้านะค่ะ ขอให้แก้ได้เร็วไวค่ะ*-*
24 พฤศจิกายน 2547 07:13 น. - comment id 376632
ปมผูกมัดหัดแก้อย่าแพ้ทาง ปมบาดหมางมองเมินอย่าเขินขาย ปมทุกปมที่เห็นไม่เว้นวาย ต้องแก้ได้ดูดีดีมีทางออก
24 พฤศจิกายน 2547 11:53 น. - comment id 376726
ปมหัวใจ..ใดเศร้า..เฝ้าแกะออก ปมหัวใจ..ใดหลอก..ต้องบอกหนี ปมหัวใจ..ใดทำ..ช้ำชีวี ขอฤดี..จงปลด..หมดทุกข์ใจ ................................................ ................................................
24 พฤศจิกายน 2547 12:04 น. - comment id 376739
ปมหัวใจ..ใดเศร้า..เฝ้าแกะออก ปมหัวใจ..ใดหลอก..ต้องบอกหนี ปมหัวใจ..ใดทำ..ช้ำชีวี ขอฤดี..จงปลด..หมดทุกข์ใจ ................................................ ................................................
24 พฤศจิกายน 2547 15:40 น. - comment id 376905
มาอ่านผลงานงามค่ะ...