จำต้องข่ม พูดถึงรัก..หลายคนว่า..เร็วกว่าเสียง หลายคนเถียง..ก็มักว่า..เร็วกว่าแสง หลายคนบอก..ว่ารักนี้..มีสีแดง หลายคนแย้ง..รักนี้..มีสีดำ เผอิญแส่..เอาหัวใจ..ลงไปเจ็บ กับคำเหน็บ..แนมใจ..ให้ถลำ หวังได้สุข..แต่ได้ทุกข์..ก็เวรกรรม ไม่คืนคำ..ที่รัก..ที่สัญญา โลกยังกว้าง..ทางข้างหน้า..ยังมีมาก พบแล้วจาก..แล้วก็พบ..คบคนหน้า ไม่มีรัก..ที่จะเสริม..เติมอุรา ก็ต้องลา..มิใช่..เป็นการรอ หัวใจบอก..หัวใจ..อย่าไปหา ดวงตาบอก..ดวงตา..อย่ามาขอ ห้ามหัวใจ..ไม่ฟัง..นั่งเป็นตอ ปิดตาก็..ยากเย็น..ยังเห็นเงา บังเอิญเป็น..นักกลอน..จึงอ่อนไหว ปล่อยหัวใจ..ไปตามแรง..ทุกแห่งเศร้า ต้องตีกรอบ..กันใจ..มิให้เมา เป็นผู้เฒ่า..จำต้องข่ม..อารมณ์ตน ....................................................... .......................................................
21 พฤศจิกายน 2547 18:02 น. - comment id 374489
คำว่ารัก จักห้าม ไว้ไม่หยุด รักเร็วรุด ฉุดรั้ง ยั้งไม่ไหว รักวันนี้ แปรวันหน้า คลาดคลาไกล แต่หัวใจ ยังจะรัก มิพักเลย แม้จะเจ็บ แสนช้ำ ระกำจิต แม้รู้พิษ รักช้ำ มิอาจเฉย ยังจะรัก พักพิงใจ อย่างที่เคย วันล่วงเลย รักเรา ไม่เก่าตาม ขออภัยมือใหม่ หัด เขียน ค่ะ
22 พฤศจิกายน 2547 00:37 น. - comment id 374741
จำต้องเก็บ อารมณ์ไว้ ไม่เอ่ยบอก ว่าฉันชอบ เธอหนักหนา พาชีพหม่น กลัวเธอรู้ แล้วไม่รัก จักเอาจน จึงจำนน ทนรักไว้ ไม่บอกเธอ *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*