ฝนลมห่มฟ้า ละอองพลิ้วปลิวกระจายคล้ายอ้อมโอบ ประโลมโลกโศกละลายไร้แสงสูรย์ ความเย็นฉ่ำล้ำอุรามาเกื้อกูล สายฝนอรุณหนุนลมโชลมฟ้า ระวีทองส่องมาคราลาจาก พิรุณพรากเหมันต์คร่ำครวญหา เหล่านกไพรในหุบเขาแนวพนา ฝูงสัตว์ป่าละล้าละลังหลังครุ่นคิด ประหนึ่งโน้มโรมรองส่องสีฟ้า อร่ามตาพากังวลสับสนจริต ฤดูกาลนานมาพาวิปริต จนใจจิตผันผวนล้วนกังขา เปรียบชีวิตของมนุษย์สุดแสนประเสริฐ เขาว่าเลิศด้วยปัญญาหาใดหนา ยังปั่นป่วนล้วนติดด้วยมายา วาสนาหรือเวรกรรมนำมาตรอง โอ้อนาถปราถนาคราลมฝน ที่เคยร่มห่มฟ้าคราสนอง กลับร้อนรุ่มสุมลึกมิสมปอง ตามครรลองของโลกีย์ที่ปรีดิ์เปรม ลมฝนลาเหมันต์มากลับคลาร่ำ ความร้อนนำเย็นจางมิช่างสม เป็นกาลฤดูแปรปรวนมิชวนชม ยากพร่างพรมห่มฟ้าคราฤดู โถจิตมนุษย์สุดแสนแวดวงล้อม ที่โหมพยอมด้วยตัณหาน่าอดสู หมุ่นหมกเมาเฝ้ากามามาเชิดชู ยากจะกู่ก้องเพรียกเรียกกลับมา ลมเอ๋ยลมห่มพรากจากวสันต์ นำเหมันห์ผันผวนป่วนจิตหา ร้อนหรือเย็นไม่รู้กาลเวลา เหมือนมนุษย์สัตว์หนาเร้าเคล้าอารมณ์. ๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
20 พฤศจิกายน 2547 15:15 น. - comment id 374048
กลอนท่านจินตนาการมากล้น ข้าน้อบคาราวะ..
20 พฤศจิกายน 2547 16:17 น. - comment id 374088
ช่วงนี้ฝนหลงฤดูค่อนข้างบ่อย ที่เชียงใหม่ช่วงบ่ายๆ ครึ้มคลอดเลยครับ รักษาสุขภาพนะครับ บทกลอนงดงามครับ.........
20 พฤศจิกายน 2547 16:18 น. - comment id 374089
สุดยอดแห่งสัจธรรมค่ะ อิ อิ...
20 พฤศจิกายน 2547 16:42 น. - comment id 374101
ขอน้อมคารวะด้วยอีกคน ครับ..
20 พฤศจิกายน 2547 16:54 น. - comment id 374112
แล้วไม่ห่มผ้าห่มบ้างเหรอค่ะคิกๆๆๆ ห่มแต่ลมห่มแต่ฟ้าอุ่นพอเหรอค่ะพี่แก้วขาๆๆๆๆๆๆๆๆเพราะมากเยยค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ
20 พฤศจิกายน 2547 17:19 น. - comment id 374123
^_^ อิอิ ยังมีธรรมะแอบแฝงมากับลมกับฝนอีกด้วย
20 พฤศจิกายน 2547 19:16 น. - comment id 374161
ภาพงามตามงานงามค่ะ ด้วยรักเคารพ
20 พฤศจิกายน 2547 19:20 น. - comment id 374164
ยามลมซัดพัดพามากับฝน หมอกเมฆหม่นมืดดำคล้ำคลุมทั่ว แรงลมโหมโจมจู่ดูน่ากลัว ดั่งฟ้ารั่วพาฝนหล่นลงดิน ดูผิวเผินประเมินค่าน่ากลัวนัก หากตระหนักล้ำลึกตรึกให้สิ้น แม้นลมกล้ายังพาฝนหล่นหลากริน ชุบชีวินพืชคนพ้นลำเค็ญ แวะมาทักทายครับพี่ .วันนี้มีเวลาน้อย ต้องรีบไปแล้วครับ ซาแวปปปปปป +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
20 พฤศจิกายน 2547 20:38 น. - comment id 374231
คนจะดีจะชั่วอยู่ที่จิต ให้นึกคิดอย่างไรก็ได้นัก แต่การกระทำซ้ำสู้อยู่ที่พิทักษ์ ที่ กับการ รักษา ตนให้ได้ ไม่กาม กาย อยู่ที่คน ทำไร ให้สู้นัก ไม่ประจักษ์ไม่เห็นเป็นการหาย จะทำไร คิดอยู่ ไม่เหมือนทาย ไม่สบาย แบ ท่า เหมือนท่าน กามกาลี
21 พฤศจิกายน 2547 09:12 น. - comment id 374339
ฝน..........ทำให้ คิดอะไร เยอะค่ะ จินตนาการสุดยอดเลยค่ะ
21 พฤศจิกายน 2547 11:58 น. - comment id 374375
เม็ดฝนที่ร่ำลาวสันตฤดู .. พร้อมที่จะผันกาลสู่เหมันต์ .. ความร้อนระอุ จากแสงแห่งอาทิตย์ บรรเทาโดยวายุเยือน .. ทิวาสวัสดิ์ค่ะ
21 พฤศจิกายน 2547 13:43 น. - comment id 374412
มาเป็นกำลังใจจ้า รูปสวยนะเจ้าคะ กี้ขอรูปสวยๆแบบนี้บ้างนะคะ
21 พฤศจิกายน 2547 22:24 น. - comment id 374636
คุณ มาเอดะ ครับเป็นเพียงฝันจินตนาการเท่านั้นแหละครับ ขอบคุณมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
21 พฤศจิกายน 2547 22:28 น. - comment id 374637
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ เขียนกลอนไปแล้ว แปลกวันนี้กลับอากาศเย็นได้ครับตอนเช้าหนาว พอตกค่ำๆหลังอยู่สนามเปตองกลับหนาวต้องรีบกลับบ้านทนไม่ไหวครับนุ่งกางเกงขาสั้นเสียด้วย กลับมาไอเลย สงสัยหวัดจะเล่นงาน ขอบคุณมากนะครับที่ห่วงใยสุขภาพผมครับ แก้วประเสริฐ.
21 พฤศจิกายน 2547 22:29 น. - comment id 374639
คุณ ลักษมณ์ ขอบคุณมากครับภาพในจินตนาการครับ แก้วประเสริฐ.
21 พฤศจิกายน 2547 22:30 น. - comment id 374640
คุณ เพราะรัก คนยากจนจะเอาอะไรมากครับแค่มีผ้าห่มผืนเล็กๆก็คงจะพอแก่ฐานะแล้วล่ะครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
21 พฤศจิกายน 2547 22:32 น. - comment id 374641
คุณ คนเมืองลิง ก็พึ่งแต่งเรื่องธรรมะจบไป จินตนาการแก่ควรแฝงไว้ด้วยซิครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
21 พฤศจิกายน 2547 22:32 น. - comment id 374642
คุณ พุด ขอบคุณมากครับ และเช่นเดียวกันครับ แก้วประเสริฐ.
21 พฤศจิกายน 2547 22:34 น. - comment id 374643
คุณ เมกกะ เชิญตามสบายเถอะครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
21 พฤศจิกายน 2547 22:35 น. - comment id 374646
คุณ ทรายกะทะเล ครับคงจะเป็นอย่างเช่นคุณว่ากระมัง โลกใบนี้ก็แบบนี้แหละครับ ขอบคุณมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
21 พฤศจิกายน 2547 22:37 น. - comment id 374648
คุณ ดาหลาฯ ครับ ฝน สายลม แสงแดด และ ยามราตรี ย่อมนำมาซึ่งจินตนาการได้อย่างเลิศเลยครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
21 พฤศจิกายน 2547 22:38 น. - comment id 374650
คุณ อัลมิตรา ใช่เลยครับเป็นดั่งคุณว่ามิผิด ขอบคุณมากนะครับยอดหญิง แก้วประเสริฐ.
21 พฤศจิกายน 2547 22:39 น. - comment id 374651
คุณ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ ได้เลยครับหากเจอกันจะส่งให้ครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
22 พฤศจิกายน 2547 15:43 น. - comment id 375134
เป็นจินตนาการไปตามคำบอกกล่าวจริง ๆ ค่ะ ก็แปรปรวนบ้างตามกาลเวลาน่ะค่ะ อะไร ๆ ล้วนเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมดาค่ะ เพียงแต่ระลึกรู้อยู่เสมอให้ได้ถึงความเปลี่ยนแปลงนั้น ๆ คงดีค่ะ
22 พฤศจิกายน 2547 19:27 น. - comment id 375280
ภาพสวย..งามด้วยจินตนาการค่ะ...มาทักทายด้วยคิดถึง..ช้าไปหน่อย..อย่าว่ากันนะ...แฝดเพื่อน...(ไม่ค่อยว่างค่ะ)...
22 พฤศจิกายน 2547 21:58 น. - comment id 375446
ได้แต่เข้ามาชื่นชมนะคะคุณแก้วประเสริฐ กลอนหวานพลิ้วผสมสัจจธรรมอย่างนี้..ได้แต่อ่านค่ะ ..เขียนไม่เป็น
23 พฤศจิกายน 2547 08:14 น. - comment id 375709
คุณ ฟา ครับเป็นตามที่คุณบอกกล่าวทุกประการ การเปลี่ยนแปลงหากเรามีสติคอยยึดมั่นอยู่เสมอก็จะทราบถึงสิ่งนั้นๆเสมอ ย่อมจะสามารถแก้ไขสิ่งเหล่านั้นได้อีกด้วย นี่คือคุณสมบัติของผู้มีสติครับ ขอบคุณมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
23 พฤศจิกายน 2547 08:20 น. - comment id 375712
คุณ ราชิกา เพื่อนรัก...ผมเขียนเรื่องสติปัฏฐานสี่ซึ่งหนักสมองมากฝากเอาไว้ ก็เลยชดเชยแก่ผู้อ่านด้วยเรื่องหวานๆปนเศร้าตามแนวทางของผมแต่ก็จะแฝงคติข้อคิดแนวธรรมผสมผสานกันไปครับ แฝดเพื่อนทราบเสมอว่าเพื่อนรักงานล้นมือเพราะหน้าที่ พยายามไปเถอะครับต่อไปจะสบายเองแหละขออวยพรครับ แก้วประเสริฐ.
23 พฤศจิกายน 2547 08:22 น. - comment id 375715
คุณ น้องกิ๊ฟ ถ้าจะเขียนย่อมเขียนได้แน่ครับผมเชื่อมั่นเช่นนั้นดูลักษณะกลอนคุณพลิ้วอยู่แล้วละครับ เพียงแต่คุณหนักไปทางธรรมมากย่อมต้องระมัดระวังไว้สูงครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
23 พฤศจิกายน 2547 08:26 น. - comment id 375722
คุณ ลอยไปในสายลม ผมต้องขอโทษที่มาตอบล่าช้าไป เพราะเขินครับ เขินจริงๆเสียด้วยซิครับ หวังว่าคงให้อภัยผมด้วยนะครับ คิดว่าคงจะเอาไว้ตอบตอนท้ายเพื่อปิดบทกลอนนี้ไว้ครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.