รู้มั้ยอยากเขียนอะไรมากกว่าคำเหล่านี้ แต่สุดท้ายก็เขียนได้แค่เหงาๆ วันนี้รู้สึกเหนื่อย พยายามทำตัวให้ร่าเริง-สดใส แต่.... มีอะไรบางอย่างแทรกเข้ามาในความคิด มันสับสนจนบอกไม่ถูก ตั้งคำถามให้ตัวเองหลายครั้ง...ทำไมหรือ? แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้รับ คำตอบ...คือ...ความว่างเปล่า ... ไม่เข้าใจ ... ต้องการสิ่งใดจากฉัน ...
20 พฤศจิกายน 2547 13:18 น. - comment id 373967
ช่วงนี้มีแต่คนเหงาจริง ๆ ว่าง ๆ ไปสูดอากาศบริสุทธิ์ ซิคะ เผื่อจะหาย อิ อิ..
20 พฤศจิกายน 2547 15:52 น. - comment id 374060
โถจิตมนุษย์สุดแสนแวดวงล้อม ที่โหมพยอมด้วยตัณหาน่าอดสู หมุ่นหมกเมาเฝ้ากามามาเชิดชู ยากจะกู่ก้องเพรียกเรียกกลับมา ลมเอ๋ยลมห่มพรากจากวสันต์ นำเหมันห์ผันผวนป่วนจิตหา ร้อนหรือเย็นไม่รู้กาลเวลา เหมือนมนุษย์สัตว์หนาเร้าเคล้าอารมณ์. แก้วประเสริฐ.