บทละคร บางตอน ปั่นทอนชีวิต ด้วยลิขิต ไม่ได้ ดั่งใจหมาย ความเป็นอยู่ ใช่สนุก สุขสบาย ทุกข์มากมาย กล้ำกลาย ในใจตน แสนเจ็บเหน็ด เหนื่อยเมื่อย ล้านัก ได้ประจักษ์ เรื่องร้าย เมื่อปลายฝน ถึงเหน็บหนาว คราวร้าว ก็ยังทน ยังเป็นคน เข้มแข็ง ด้วยแรงใจ .....เด็กบ้านนอก ชื่อมะกรูด เดิมทีตอนเด็กๆ พ่อจะเรียกว่า แหลม (อันนี้ความลับไม่เคยเล่า) เพราะหน้าแหลมยาว แต่คนโดยส่วนใหญ่ เค้า...จะเรียก กูด ที่มาก็คือผมที่หัวหยักโศก มันหยิกแบบม้วนเป็นรอน น่าเกลียดมากตอนเด็กๆ พูดมาแล้วก็น่าอาย.... *กูด = หยิกมากเป็นภาษาทางภาคอิสาน พอโตหน่อยเขาก็เรียก ตูดบ้าง จูดบ้าง เอ้อฟังแล้วไม่เข้าท่าเลย เพื่อนๆ ก็เรียกมะกรูด เอ่อ...ยังคงมีออกเสียงเหมือนเดิม แต่ความหมายเปลี่ยนไป หมายถึง ต้นมะกรูด ที่เป็นสมุนไพร อืม...ดีขึ้นมาหน่อยแร่ะ... ความที่เป็นคนบ้านนอก(คอกนา) เป็นสาวบ้านนา ใช้ชีวิตตามวิถีชาวชนบททำให้บางครั้ง ก็แสดงออกถึงความรู้สึกข้างใน มากเกินไป.... การพูดจา ภาษาหรือคำที่ใช้อาจจะเป็นลูกทุ่งเกินไป ก็ต้องขออภัยไว้ณที่นี่ด้วย ที่บ้านกลอนไทย มะกรูดรู้จักมาก็ 3 ปีได้แร่ะล่ะ...... แต่มาเป็นสมาชิกจริงๆ นี้ ตอนปี 46 ค่ะ.....เพราะรู้สึกเห็นแก่ตัวค่ะ ที่เข้ามาแบบไม่ได้ให้อะไรคืนไปเลย ทำใจไม่ได้....ฮี่..ฮี่ๆๆ เข้ามาซึมซับความสุขแล้วก็ไป วันไหน? เศร้า อ่อนแอ ทุกข์ เหงา ก็ย่อง ย่อง แอบเข้ามาบ้านหลังนี้ แต่ไม่รู้เจ้าของบ้านเค้าจะว่าไง มาขโมยความสุขไป.....แต่ก็คิดว่า เขาใจดีแจกฟรี....แห่ะๆ แห่ะๆ (คิดเอาเองอันนี้) มะกรูดทำตัวเป็นนิจจาก็ ประมาณ 3 ปีได้ เพียงผ่านมาแต่ไม่ผ่านเปล่าๆ นะ ขโมยความสุขไปด้วยนี่ซี มีอยู่วัน จำไม่ได้แร่ะ ....ช่วงปี 45 มีเฮ.....อกหักรักหมองเศร้า ก็มานั่งเศร้าหน้าจอคอมพิวเตอร์ ก็มาขโมยความสุขอีกแร่ะ..... ช่วงนั้นจะอ่านมากหน่อยก็ของ ราชิกา เป็นอะไรที่ชื่นชอบมาก เพราะอ่านแล้วสุขใจจัง... แต่ก็อ่านของทุกคนนะค่ะในหน้าแรก แต่วันไหน? งานเยอะ ก็นั่งเคลียด อดเข้ามาบ้านหลังนี้นะจิ อดโกรธเจ้านายไม่ได้ ไช้งานจัง...อยากมาบ้านกลอนไทย เมื่อก่อนไม่สนใจ และไม่ใส่ใจว่าใครเขียน คนเขียนเป็นใคร ขอเพียงเรื่องโดนใจ รีบคลิ๊กเข้าไปอ่านดูทันที ถ้าโดนใจ เป็นอันปริ้นมา แปะข้างฝาห้องกันล่ะ พอนานเข้าเริ่มที่จะสนใจมากขึ้น มากขึ้น มานั่งนึก ก็หน้าคอมฯอีกแร่ะ....... เอ...คนที่เขามาแต่งกลอนนี้เขามาจากไหน? แล้วทำไมเขาเขียนกันได้ เขามีพรสวรรค์ด้านนี้เหรอ? ทำไมจึงสรรค์หา รังสรรค์อักษร แสนสวยงาม จิตสำนึกบอกอย่างนั้น ว่าภาษาสวยงาน แต่ทำอย่างเขาไม่เคยได้....นี่แร่ะปัญหา.... มะกรูดใช้เวลาตัดสินใจอยู่นาน หลายวันเหมือนกันค่ะ ที่จะเป็นสมาชิกในบ้านกลอนไทย ด้วยความคิดแบบ ขลาดเขลา เบาปัญญา ว่า..... 1.โลกไซเบอร์ไว้ใจได้เหรอ? แล้วก็ 2.ข้อมูลของเราจะโดนเอาทำไปอย่างหรือเปล่า...มีอีก 3.แล้วคิดว่าตัวเองทำได้เหรอ? ที่จะเขียนงานกลอน (เพราะไม่ได้เรื่องเล้ย...จริงๆ) 4.ปัญญาก็น้อยนิด ความรู้ก็เท่าหางอึ่ง (เพราะเรียนมาน้อย น้อยจริงๆ) 5.หลอกตัวเองอยู่หรือเปล่า? เอ่อแน่ะ ดูคิดสิ! พอ ปี 46 วันที่กรอกข้อมูลตอนสมัคร พูดกับตัวเอง เอาเถอะเป็นไงเป็นกันเขียนมันไม่เป็น ก็ต้องลองดู ในบ้านนี้ก็มีคนเก่งหลายคน คงช่วยเราได้..... (มีหวังน้ำบ่อหน้าด้วยนะ) เหตุที่มาสมัครอีกอย่างคือ..ด้วยคิดถึงแม่มาก ช่วงนั้นแม่เพิ่งเสียไป เหมือนไร้หลักยึด ก็ว่าได้เลยล่ะ ทำให้เข้ามาบ้านเรือนไทยทุกวัน....มาขโมยความสุขตามเดิม... อิ__อิ พอมาเป็นสมาชิกแล้วนะ เขียนกลอนไม่ออก เริ่มแรกเขียนเรื่องสั้น อันนี้ก็ไม่เก่งเพราะพื้นฐาน ทางด้านความรู้มีน้อย เพราะตัวมะกรูดเรียนมาน้อย น้อยจริงๆ ช่วงแรกลงเรื่องสั้น เรื่อยเฉื่อย มาหลังๆ อ่านกลอนแล้วตัวเองชื่นชอบ เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็อยากหัดเขียนบ้าง ก็ไม่เป็นโล้เป็นพายอะไรเลย... หรืออีกนัยหนึ่งคือ ไม่ได้เรื่อง เขียนไว้ก็ไม่กล้านำมาโพส์ต...อายกวีหลายท่านที่เก่งๆ ทั้งนั้น... เดียวจะทำให้เสียเอกลักษณ์ไป แต่ผลปรากฎว่าใจกล้ามาก....วันที่โพส์ตเรื่องแรก...มีคนเข้ามาอ่าน ประมาณ 20 คนได้ ไม่มีคอมเม้นต์ แต่ปลึ้มมาก มีคนอ่านด้วย... แรงใจก็มาแล้วล่ะทีนี้... เริ่มลงเรื่องที่สอง มีคนมาคอมเม้นต์ให้ ดีใจมาก ก็เปิดอ่านที่พี่ๆ คอมเม้นต์ไว้ให้ โห...ดีใจมากๆ ตอนนั้นเปิดอ่านแล้วเปิดอ่านอีกนะ กำลังใจมาเพี๊ยบ... แล้วมาถึงตรงนี้การตอนรับ แบบอุ่นหนาฝาคลั่ง มิตรภาพแบบไร้พรหมแดน แม้จะห่างไกลกันเพียงใด แม้ไม่เห็นหน้าก็เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้อง กันได้ ความซาบซึ้ง ในสิ่งที่พี่ๆ น้องๆ และเพื่อนมอบให้ จะประทับไว้ในดวงหทัยน้อยๆ นี้ สำหรับผู้ให้ ที่ให้มะกรูดทุกท่าน มะกรูดขอขอบคุณเป็นล้นพ้น มา ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นความรู้ ความรัก ความห่วงใย ความใส่ใจ ความเอื้ออาทรที่ให้ มะกรูด ซาบซึ้งสุดจะหา ใด ใดมาเปรียบได้ และไม่สามารถหาจากที่ใดได้เหมือนบ้านหลังนี้แล้ว... มันวิเศษและเลิศหรูแค่ไหน? ที่ผู้หญิงที่มีค่าแค่เพียงเศษดิน จะมานั่งอยู่หน้าคอมพ์ มีผู้รู้มากมาย คอยบอกสอน...ให้มีความรู้ ซึ่งเป็นพระคุณแท้ๆ ที่ท่านเหล่านั้น ได้ให้โอกาสและลดตัวลงมา ยอมเหนื่อยที่จะบอกสอน เพื่อชี้นำทางให้คนที่ปัญญาน้อย อย่างมะกรูด ได้มีพรแสวงในเรื่องกลอน คำพูดที่พิมพ์ไปในที่นี้อาจจะสามัญ หรือหากผิดผลาดก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ เพราะไม่เก่งในการใช้ภาษา และไม่เข้าใจ*ภาษาไทยลึกซึ้งเท่าใดนัก *(ภาษากลาง เหตุเพราะใช้ภาษาท้องถิ่นในชีวิตประจำวัน) มะกรูดไม่มีพรสวรรค์ ทางด้านนี้เพราะร่ำเรียน มาน้อย น้อยเหลือเกิน แต่จะขอให้พรแสวงบากบั่นทำให้ได้........... หากมะกรูดพลาดพลั่งล่วงเกิน โดยที่ไม่เจตนา ด้วยวาจา หรือสิ่งใด อาจเป็นเพราะรู้น้อย ด้อยปัญญา ก็ต้องขออภัย ด้วยหัวใจจริง คงไม่เพียงพอหากมะกรูด จะกราบขอบพระคุณ ผู้ให้ซึ่งพร้อมจะให้ ให้เพื่อนมนุษย์ทุกคน... ด้วยรักจริงใจ จากใจดวงน้อยนี้ มะกรูด /// แมงกุ๊ดจี่ * ยามเย็น วันสุข (วันศุกร์) ที่ 19 พฤศจิกายน 2547 ควรหรือไม่ควรโปรดชี้แนะให้มะกรูดด้วยนะค่ะ ว่าการนำเรื่องนี้มาลงควรหรือไม่ .......... เพียงอยากบอกว่าซาบซึ่งใจเหลือเกิน กับการต้อนรับของพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ณ ที่แห่งนี้ บ้านเรือนไทย หลังนี้.......
แมงกุ๊ดจี่ 19 พ.ย. 2547 16:52 น. - ID 65861 
1790
11
0
19 พฤศจิกายน 2547 17:39 น. - comment id 373633
แฟนพันธุ์แท้ของไทยโพเอมเลยนะเนี่ยะ ^-^
19 พฤศจิกายน 2547 18:13 น. - comment id 373648
หน้าส่วนตัว
สวัสดีครับน้องแหลม จิ๊จิ๊
ชอบชื่อนี้มากกว่าครับ ไม่บอกไม่รู้นะนี้ จิ๊จิ๊
ดีแล้วครับน้องมะกรูดที่เขียนให้รู้เรื่องราว
พรสวรรค์ สู้พรแสวงไม่ได้หรอกครับ
ได้เหยียบย่างทางดินถิ่นกำเนิด
กราบยายตาข้าทูนเทิดที่เหนือขวัญ
เฝ้าคะนึงคิดถึงหลานอยู่นานครัน
สักสี่ซ้าห้าวันค่อยผันจร
ก้มกราบตาลายายโยกย้ายกลับ
หลานน้อมนับรับฟังคำสั่งสอน
จึงขอจบลำนำแก้วคำกลอน
กราบอวยพรท่านผู้อ่านสำราญเอย
+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
19 พฤศจิกายน 2547 20:42 น. - comment id 373705
หวัดดีค่ะน้องมะกรูด พี่กานต์ว่าน้องมะกรูดเก่งออกค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
19 พฤศจิกายน 2547 22:45 น. - comment id 373802
1.โลกไซเบอร์ไว้ใจได้เหรอ? แล้วก็ 2.ข้อมูลของเราจะโดนเอาทำไปอย่างหรือเปล่า...มีอีก 3.แล้วคิดว่าตัวเองทำได้เหรอ? ที่จะเขียนงานกลอน (เพราะไม่ได้เรื่องเล้ย...จริงๆ) 4.ปัญญาก็น้อยนิด ความรู้ก็เท่าหางอึ่ง (เพราะเรียนมาน้อย น้อยจริงๆ) 5.หลอกตัวเองอยู่หรือเปล่า? เอ่อแน่ะ ดูคิดสิ! 1 คบคนให้ดูหน้า ซื้อผ้าให้ดูเนื้อ ไม่เห็นทั้งหน้าทั้งเนื้อยากวางใจครับ 2 คาดเดายาก อาจจะไปแต่งนิยายสาวนาหน้าซื่อ 3 เรื่องต่าง ๆ ทำได้ด้วยใจรัก 4 ไม่มีใครแก่เกินเรียน ความรู้เรียนทันกันได้ถ้าขวนขวายหา 5 เราหลอกตัวเองตัวเราเองรู้ แต่ถ้าโดนคนอื่นหลอกเราไม่รู้ เรื่องที่ลง มอบให้อยู่ในดุลพินิจของตนเองดีกว่าครับ พี่ก็ชาวอีสานเหมือนกัน ขนาดเป็นผู้ชายยังไม่กล้าเปิดเผยห้องหอเลยครับ คงกลัวสาวจะไปถล่มบ้าน
19 พฤศจิกายน 2547 23:19 น. - comment id 373813
บทละคร บางตอน ปั่นทอนชีวิต..บั่นทอนจิต ด้วยลิขิต ไม่ได้ ดั่งใจหมาย ความเป็นอยู่ ใช่สนุก สุขสบาย ทุกข์มากมายขวักไขว่ ในใจตน แสนเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าอุรานัก ได้ประจักษ์ เรื่องร้าย เมื่อปลายฝน ถึงเหน็บหนาว เจ็บร้าว ทุกคราวทน ยังเป็นคน เข้มแข็ง ด้วยแรงใจ ค่อยๆหัดเขียนไปเถอะครับ การเรียนรู้ มีประโยชน์ทั้งสิ้น ใช่แต่เรื่องเขียนกลอน คุณยังมีชีวิตอยู่อีกยาวนาน..การมองทุกอย่าง ควรมองให้กว้างๆ และใช้สติ ตัดสินในทุกเรื่องราว สวัสดีนะครับ..
20 พฤศจิกายน 2547 11:00 น. - comment id 373902
^_^ ชอบการแนะนำตัวของคุณจริงๆเลยค่ะ คุณมะกรูด อิอิชื่อเท่ห์นะ เปลี่ยนเป็นแหลมก็ดีนะ อิอิ ยินดีที่ได้รู้จักนะก๊า
20 พฤศจิกายน 2547 12:50 น. - comment id 373935
แวะมาอ่านประวัติค่ะ อิ อิ ยังรออ่านกลอนเหมือนเดิมนะคะ อิ อิ.....
20 พฤศจิกายน 2547 15:54 น. - comment id 374063
โถจิตมนุษย์สุดแสนแวดวงล้อม
ที่โหมพยอมด้วยตัณหาน่าอดสู
หมุ่นหมกเมาเฝ้ากามามาเชิดชู
ยากจะกู่ก้องเพรียกเรียกกลับมา
ลมเอ๋ยลมห่มพรากจากวสันต์
นำเหมันห์ผันผวนป่วนจิตหา
ร้อนหรือเย็นไม่รู้กาลเวลา
เหมือนมนุษย์สัตว์หนาเร้าเคล้าอารมณ์.
แก้วประเสริฐ.
20 พฤศจิกายน 2547 19:51 น. - comment id 374186
รักคนชื่อมะกรูดมาก รักงานดิบๆแบบนี้ และจะเคียงข้างให้กำลังใจตลอดไปนะคะ
22 พฤศจิกายน 2547 08:46 น. - comment id 374798
สวัสดีค่ะพี่เมก.... ขอบคุณพี่เมกมากค่ะ สำหรับกำลังใจ ^____^
22 พฤศจิกายน 2547 10:15 น. - comment id 374876
ขอบคุณ extreme life บางทีอาจเป็นแค่ความชอบที่เราเองก็ไม่รู้หรอก ว่ามันมาจากไหน? รักหรือชอบสิ่งไหน? ก็อยากจะทำให้ได้.......และดี ู^___^
22 พฤศจิกายน 2547 10:18 น. - comment id 374879
ขอบคุณ.....พี่เมกมากค่ะสำหรับกำลังใจ พี่กานต์ ....ขอบคุณนะค่ะ ค่ะสัญญาว่าจะไม่ท้อ.. จะทำให้ได้....ไม่ดี ไม่ดีมาก แค่พอใช้ก็ได้ ^___^
22 พฤศจิกายน 2547 12:01 น. - comment id 374925
สวัสดค่ะ...พี่ชัยชนะ ขอบคุณมากค่ะ..... ^___^ สวัสดีค่ะ.....คุณครู ขอบคุณมากค่ะ มะกรูดจะจำคำของคุณครูไว้ค่ะ ^____^ สวัสดีค่ะ....พี่อุ๊... ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ สวัสดีค่ะ....ลอยไปในสายลม ขอบคุณมากค่ะ ^___^ ขอบคุณพี่แก้วค่ะ ขอบคุณพี่พุด กำลังใจที่มอบให้เสมอ ูู^___^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
