ฟ้าร้องไห้ ในคืน ชื้นน้ำค้าง มวลหมอกบาง หลบให้ สายฝนหนา เจ้าหลงทาง หรือไร ถึงได้มา ผิดเวลา และฤดู ที่อยู่เดิม หรือลมบน แกล้งขับ ผลักไสส่ง สายฟ้าลง ฟาดผ่าน รุกรานเสริม จึงครวญคร่ำ ร่ำไห้ ใจเจ็บเกิน จำต้องเดิน ผิดทาง ระหว่างกาล อยากจะร้อง ก้องไป เพียงใดฟ้า ปล่อยออกมา ให้สิ้น ดินสงสาร อย่ากักเก็บ น้ำตา ไว้ชั่วนาน ไม่ต้องการ เห็นฟ้า ที่พร่ามัว เมื่อผ่านพ้น คืนเศร้า ที่เร้ารุก วันแห่งสุข ฟ้าใส ไม่สลัว ฟ้าหลังฝน หนไหน ไม่เคยมัว แจ่มชัดทั่ว ให้ดิน ได้ยินยล
19 พฤศจิกายน 2547 11:39 น. - comment id 373313
มาอ่านงานคุณบินเดี่ยวแล้วนะคะ สงสัยว่า จำต้องดิน ผิดทาง ระหว่างกาล เดิน หรือเปล่าคะ
19 พฤศจิกายน 2547 11:39 น. - comment id 373314
ลืมบอกว่า ไพเราะลึกซึ้งค่ะ
19 พฤศจิกายน 2547 11:43 น. - comment id 373317
ขอบคุณครับคุณ tiki จะเข้าไปแก้ไขครับ
19 พฤศจิกายน 2547 11:57 น. - comment id 373319
เค้าบอกว่าฟ้าร้องให้....ใช่ป่ะค่ะ สาวดำ แวะมาทักทายค่ะ
19 พฤศจิกายน 2547 12:17 น. - comment id 373334
ฟ้าหนอฟ้า ร้องผิดที่ผิดทางจริงๆ...น่าจะมาร้องที่ไร่ทานตะวันนะแถวนี้แล้งเหลือเกินค่ะ...สงสารชาวไร่จังเลย ... น้ำตาฟ้า พร่างพรม ชะโลมโลก ความทุกข์โศก มลายเป็นสายน้ำ ฟ้าหลังฝน ยลใจ..คลายระกำ ฟ้าใจดำ ฝนตกมั่ว ไม่ทั่วฟ้า แป่วววววค่ะ อารมณ์กลอนไม่ยอมพาไปอ่ะ..เลยกระท่อนกระแท่นหน่อยนะคะ....
19 พฤศจิกายน 2547 12:19 น. - comment id 373337
ไพเราะค่ะ อิ อิ น้ำตาฟ้า ชอบเพลงนี้ ด้วยนะคะ เนี่ย ....เขาบอกว่าฟ้า ร้องไห้ออกมาเป็นน้ำฝน อยากรู้นักฟ้าที่เบื้องบน ต้องมาร้องไห้เพราะใคร.....
19 พฤศจิกายน 2547 15:11 น. - comment id 373510
คุณบินเดี่ยวฯ..เดิมเสริม-เกินเดิน..น่าจะผิดรูปสระนะคุณ..และ มัว-มัว..ซ้ำครับ... นอกความความหมาย เรื่องผิดพลาดทางแบบแผน ก็เป็นข้อที่ต้องคอยแก้ไข.. ค่อยๆคิดพิจารณาครับ..โดยรวมเสียงกลอนดีแล้ว..ขอให้มึความสุขในการเขียนนะครับ สวัสดีครับ..
19 พฤศจิกายน 2547 16:24 น. - comment id 373586
สงสัยเป็นเพราะน้ำตาฟ้าของคุณนี้แหล่ะ หมอนที่เมกหนุน จึงเปียกทุกค่ำคืน +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
19 พฤศจิกายน 2547 16:37 น. - comment id 373598
...คุณtiki ขอคุณมากที่บอกครับทีหลังจะได้ระวัง รักษาสุขภาพนะครับ... ....สาวดำฯ ที่เชียงใหม่ช่วงนี้รู้สึกฟ้าจะตั้งท่าร้องไห้บ่อยไม่รู้ว่าฤดูหนาวหรือฝน ขอบคุณที่เข้ามาทักทายครับ ...คุณอุ๊ คนเมืองลิงขออนุญาตเรียกชื่อนะครับไม่รู้ว่าถูกหรือปล่าวขอบคุณที่เข้ามาทักทายกัน พรุ่งหนี้หรือก็มะรืนลมจะพัดเมฆฝนจากเชียงใหม่ไปสู่ไร่ทานตะวันครับ ขอพยากรณ์ ...คุณลอยไปในสายลม ชอบเหมือนกันเพลงนี้ของสามโทน ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมครับ ...คุณผู้เฒ่าฯ ขอบคุณมากเลยครับสำหรับคำแนะนำที่ผมต้องนำไปปรับปรุงงาน ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะร้างราจากการเขียนมานานมาก ยินดีน้อมรับคำแนะนำในงานครั้งต่อต่อไปด้วยครับ อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ ...คุณเมกกะ ป้อจายอารมณ์ดี ไม่ใช่มั้งน้ำตาฟ้าคงไม่กระเด็นไกลขนาดนั้นหรอกครับ ส่วนใหญ่ตกท่วมอยู่ข้างในใจผมนี่แหละ ขอบคุณมากที่เข้าทักทาย แล้วจะเข้าไปอ่านผลงานครับ
19 พฤศจิกายน 2547 17:49 น. - comment id 373637
น้ำตาฟ้าครวญคร่ำร่ำร้องไห้ ปวดดวงใจหนาวเหน็บเจ็บสับสน ต่อนี้ไปฟ้าจะแกร่งและอดทน ฟ้าหลังฝนคงสวยสดและงดงาม.....ฯ อ่านกลอนแล้ว..มีกำลังใจมากขึ้นเลยค่ะ...คิดถึงนะคะ..ขอบคุณที่เป็นห่วงสุขภาพค่ะ...อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ.....
19 พฤศจิกายน 2547 20:25 น. - comment id 373693
เปียกหมดเลยค่ะเข้ามาบ้านนี้ น้ำตาฟ้าหยดแหมะเต็มหัวเลย อย่าเศร้านานคะ อยากเห็นงานที่ไม่เศร้าบ้างค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
19 พฤศจิกายน 2547 21:26 น. - comment id 373737
หวานแวะมาทักทายพี่ชายค่ะ ช่วงนี้เป็นยังไงบ้างค่ะสบายดีเปล่าค่ะ เธอเป็นใครกันน๊า ถึงได้มาหว่งใยฉันมากมายแบบนี้ เขาเป็นใครกันอยากรู้จริง คนที่มาห่วงใยกัน คิดถึงเสมอค่ะพี่ชาย
19 พฤศจิกายน 2547 21:30 น. - comment id 373744
ร้องไห้ไปเถิดฟ้า ถ้าน้ำตาคลายทุกข์ท้อ ร้องไห้เสียให้พอ รอคอยหาฟ้าอำไพ
20 พฤศจิกายน 2547 07:00 น. - comment id 373860
ระวังน่ะครับ ฝนซาใหม่ๆนี่ ควรงดเที่ยวบิน ฟ้าแรงครับ สวัสดี @@@@@@@@@@@@
20 พฤศจิกายน 2547 09:15 น. - comment id 373873
...คุณราชิกาขอบคุณมาที่เข้ามาเยี่ยมต่อไปนี้ฟ้าจะแกร่งและอดทนตามที่บอกนะครับ รักษาสุขภาพเช่นกันครับ ....คุณเพียงพลิ้ว แล้วจะลองเขียนงานที่ไม่เศร้าดูบ้างขอบคุณที่เข้าทักทาย คราวหน้าอย่าลืมร่มด้วยละเพราะบ้านนี้ฝนตกค่อนข้างบ่อย ขอบคุณอีกครั้งครับ..... ....น้องสาวเพราะรัก...สบายไม่ค่อยดีช่วงนี้เพราะวันก่อนลุยฝน ขอบคุณมากที่เข้ามาทักทายกัน คิดถึงเช่นกันครับ..... ....คุณชัยชนะ ขอบคุณมากที่เข้ามาเยี่ยม ผมก็ติดตามงานของคุณอยู่เช่นกัน รักษาสุขภาพนะครับ.... .....คุณเรไร ขอบคุณครับ ผมว่าจะบินให้เหนือเมฆ แต่คงไม่ถึง รักษาสุขภาพนะครับ
20 พฤศจิกายน 2547 15:59 น. - comment id 374069
โถจิตมนุษย์สุดแสนแวดวงล้อม ที่โหมพยอมด้วยตัณหาน่าอดสู หมุ่นหมกเมาเฝ้ากามามาเชิดชู ยากจะกู่ก้องเพรียกเรียกกลับมา ลมเอ๋ยลมห่มพรากจากวสันต์ นำเหมันห์ผันผวนป่วนจิตหา ร้อนหรือเย็นไม่รู้กาลเวลา เหมือนมนุษย์สัตว์หนาเร้าเคล้าอารมณ์. แก้วประเสริฐ.
20 พฤศจิกายน 2547 16:13 น. - comment id 374084
....คุณแก้วประเสริฐ ขอบคุณมากที่เข้ามาทักทาย บทกลอนงดงามมากครับ รักษาสุขภาพนะครับ.........
24 พฤศจิกายน 2547 03:35 น. - comment id 376610
ใครหนอ? ทำให้ฟ้ามีน้ำตา ได้ถึงขนาดนี้ มนุษย์ หรือเปล่าเอ่ย?!
24 พฤศจิกายน 2547 08:36 น. - comment id 376666
...คุณลักษมณ์ ขอบคุณมาที่เข้ามทักทายครับ รักษาสุขภาพนะครับ
26 พฤศจิกายน 2547 15:20 น. - comment id 378677
บ่อยครั้งที่ฝนตกไม่ทั่วฟ้า... เพื่อนจึงมาช้า..สักกะหน่อย...อิอิ.. หลังคราบน้ำตาฟ้า...ดวงตาก้อสดใสสวยงามดั่งเดิมค่ะ....แหะๆๆๆ...แบบมีแซวอ่ะค่ะ...
26 พฤศจิกายน 2547 16:21 น. - comment id 378791
...คุณกลัลดา ขอบคุณมากที่เข้าทักทายครับ รู้สึกหลังฝนซาฟ้าไม่ค่อยจะใสนะบ้านนี้ ขอบคุณมากครับ
4 ธันวาคม 2547 18:25 น. - comment id 383479
แต่งเก่งจังเลยอ่ะค่ะ เราจะทำได้แบบนี้มั้ยน้อ...
6 ธันวาคม 2547 10:04 น. - comment id 383829
คุณดอกไม้ไหว...ขอบคุณมาครับ ฝีมือผมยังต้องฝึกอีกมาครับ..ขอบคุณอีกครั้งครับ