เมื่อใจไม่อยากจะจำ เรื่องทีทำให้เจ็บ เมื่อใจไม่อยากจะเก็บ เรื่องที่เจ็บแล้วต้องจำ เมื่อใจไม่อยากทน กับคนที่ทำให้ช้ำ เมื่อใจไม่อยากโดนกระทำ ก็ต้องจำต้องเก็บ บางสิ่งในชีวิตไม่ควรจำ ถ้ามันทำให้เจ็บ บางสิ่งในชีวิตก็ควรจะเก็บ ถ้าเป็นความเจ็บที่น่าจำ Something in my life กลอนบทสุดท้ายไม่ได้แต่งเองหรอกนะ จำมาจากหนังสือ The boy ตั้งแต่ตอนเรียน ม.ต้นโน่น ไม่เคยลืม
18 พฤศจิกายน 2547 11:08 น. - comment id 372635
แซ็บอีหลีจังไอติมรสต้มยำ น่ารักจริงๆด้วย
18 พฤศจิกายน 2547 11:12 น. - comment id 372640
ง่าย ๆ แต่ได้ใจความ ถึงหลอกมาตามคนอื่นก็เหอะ แต่อุตส่าห์จำได้ จนอายุเกือบ 40 แล้วเนี่ย แสดงว่า มีใจชอบกลอนนี้น่าดูเยย อิ ๆ
18 พฤศจิกายน 2547 12:23 น. - comment id 372711
คุณหญ้าคาเจ้าค่ะ ดิฉันอายุยังไม่ถึง 30 เลยเจ้าค่ะ อย่าคิดว่าคนอื่นเขาจะแก่เหมือนตัวเองสิ ฮิฮิ ลอกมาเฉพาะบทสุดท้าย 2 บทแรกคิดเองจ้า
18 พฤศจิกายน 2547 12:31 น. - comment id 372716
บางสิ่งอยากลืมกลับจำ และก็จำไม่มีวันลืมซะด้วย ***แวะมาทักทายครับ
18 พฤศจิกายน 2547 12:38 น. - comment id 372720
เจ็บแล้วก็ต้องจำและก็พยายามที่จะไม่ทำซ้ำสองเนาะพี่จิ๊บ ^o^
18 พฤศจิกายน 2547 20:28 น. - comment id 372964
แวะมากทักทายนะคะเข้าเน็ตไม่ได้อ่ะคะเลยไม่ได้มากทักทายแต่ว่าคิดถึงเสมอนะคะ คืนนี้นอนหลับฝันดีค่ะ หนึ่งดวงใจที่จะรัก หนึ่งดวงใจนี้ที่คิดฝัน หนึ่งดวงใจจะเป็นพลัง หนึ่งดวงใจนี้คือรักเธอ
18 พฤศจิกายน 2547 21:41 น. - comment id 373013
จะเก็บหรือจะกำ อย่าได้นำความเจ็บมา เจ็บใจไม่นำพา เดินข้างหน้าอย่าท้อตน
18 พฤศจิกายน 2547 22:17 น. - comment id 373043
พริ้วลมเหนือกระหน่ำรอยช้ำชอก รักร้าวยอกแผลช้ำย่ำรอยหมอง เจ็บเกินมีแก่ใจไปร่ำร้อง น้ำตานองก็รู้อยู่คนเดียว ช่างโหดร้ายยิ่งนักหนาวรักร้าง อาจตานอย่างขัดสนคนแลเหลียว หวังอย่างคนถูกขบฏรักรดเหลี้ยว หวังเพียงเสี้ยวได้คืนก็ชื่นใจ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
19 พฤศจิกายน 2547 14:35 น. - comment id 373478
แม้มันเป้นความทรงจำที่ปวดร้าว ก็จะจำ ใช่ไหมคะ...
22 พฤศจิกายน 2547 16:17 น. - comment id 375151
บางสิ่งในชีวิตก็ต้องทน ถ้าเป็นหน ทางให้หายช้ำ บางสิ่งในชีวิตควรกระทำ ถ้าเป็นคำ ทำให้หายเจ็บ บางสิ่งในชีวิต ควรลืมเลือน ถ้าเป็นคำที่แชเฉือน ที่เคยเก็บ บางสิ่งในชีวิตคงไม่เจ็บ ถ้ายอมหนาวเหน็บ ... เพียงลำพัง