ถึงยากจนค่นแค้นแสนสาหัส อัตคัตเงินทองมากองสุม หากทุกข์ทนภัยพาลมาราญรุม ถึงกลัดกลุ้มอย่างไรจะไม่ยอม ขออยู่ร่วมอิงแอบขอแนบข้าง ไม่เหินห่างให้เหงาเฝ้าถนอม ถ้าทำได้ให้ทุกข์สิ้นฉันยินยอม คอยเตรียมพร้อมปัญหาไหนหรือใหญ่โต มีกระท่อมปลายนาหลังคาแฝก กระดานแตกแยกอยู่เป็นรูโหว่ ไร้ระเบียงเหมือนลานบ้านใหญ่โต แต่สุขโขร่มเย็นเป็นเรือนใจ ลำบากกายแต่หทัยไม่ให้ทุกข์ จะหาสุขปรนเปรอไม่เผลอไผล ถ้าคืนหนาวจะนั่งอิงผิงกองไฟ ขอเพียงให้มาสร้างฝันกันสักครา
17 พฤศจิกายน 2547 16:58 น. - comment id 372266
แม้นยากจนดั้นดนบนลำแข้ง ไม่อาจแข่งวาสนาใครที่ไหน มีแค่เพียงสองมือหนึ่งหัวใจ คงมีให้เท่านี้มีให้กัน พื้นที่บ้านอาจน้อยด้อยไปนิด หัวใจจิตเปี่ยมล้นปนเปื้อนฝัน หวังแค่เพียงสุขเล็กเล็กช่วยแบ่งปัน ต่อเติมวันคืนสุขทุกนาที แม้นต้องตกระกำลำบากหนัก มีคนรักเคียงสู่รู้หน้าที่ เป็นดวงตาส่องทางกลางฤดี เพียงเท่านี้เท่านั้นที่ฝันปอง
17 พฤศจิกายน 2547 17:43 น. - comment id 372283
เพียงมีกันและกัน อย่าหวั่นใด .. สุภาษิต คิดตะกี้ ค่ะ
17 พฤศจิกายน 2547 17:51 น. - comment id 372288
ความต้องการของคนเรา...ไม่เท่ากัน บางคนต้องการมาก บางคนต้องการน้อย ปล่อยให้เธอตัดสินดีไหมคะ... ว่า...เท่านี้ ของคุณ...เพียงพอสำหรับเธอหรือป่าว.... บางทีจะพบว่า...สิ่งที่คุณให้เธอ...มากกว่าที่เธอต้องการก้อได้นะคะ...
18 พฤศจิกายน 2547 00:39 น. - comment id 372498
เป็นความงามของหัวใจ ที่ระคนเศร้านะคะ และ ชอบที่ คุณ หม่อนไหมแก้ว ตอบมากค่ะ
18 พฤศจิกายน 2547 11:23 น. - comment id 372660
ความรักของฉัน จะไม่เป็นเส่นใยที่บอบบาง จะมั่นคง หนักแน่น เชื่อใจ และ จะ เป็นกำลังใจให้กันและกัน
18 พฤศจิกายน 2547 15:27 น. - comment id 372792
อืมมม .. บ้านใหญ่เล็กไม่สนใจค่ะ .. มีตังค์ใช้ไม่ขาดมือก็พอ .. แบบหาเองใช้เอง .. สบายใจดี .. อิอิ อ้อ .. บ้านก็ขอให้เป็นบ้านจริง ๆ .. ไม่เอาคอนโด .. เพราะทำอาหารทานลำบากน่ะค่ะ .. ............................ ปล. คีตนะ .. ดูดีกว่า ketana ค่ะ .. ^___^