จากใจ..ถึงใจ

อาภาภัส

จากใจ..ถึงใจ
 พยับเมฆมืดคลายสายฟ้าเปลี่ยน       ใจลอยเวียนวนหวิวพลิ้วพราวหวาน
  หอบคิดถึงซึ้งเสมอดอกไม้บาน          โบยบินผ่านเวหาฝ่าคลื่นลม
  เพียงกลิ่นกรุ่นละมุนให้เจ้าชื่น         เอมเอิบรื่นนาสาพาสุขสม
 กลีบกระซิบซ่านเชยเผยอารมณ์        รักระงมก้องกู่สู่ดวงใจ
หอมระรินเริงร่าคราลมโบก                 สลัดโศก เสกสีสร้างโลกใส
 มโนนบสยบรักไว้ภายใน                   โอบอุ่นไอไมตรีที่ต่อเติม
 เหลือจะเอ่ยเอ่อล้นความรู้สึก              หวานระทึกดังองค์ส่งสานเสริม
 ให้ใจจับ เมตตามาแต่เดิม                 กาลก่อเพิ่มกลายเปลี่ยนประโคมคำ
 เย็นฉ่ำจิตติดถ้อยคล้อยตามคิด           ดังใกล้ชิดชวนผูกปลูกสุขหนำ
ไม่อ้างว้างปล่อยไว้ให้ระกำ                  ชื่นใจฉ่ำชุ่มชอบตอบใจเรา  
หากหยุดโลกโยกย้ายบ่ายคล้อยเคลื่อน         เก็บร้อยเดือนพันดาวพราวขุนเขา
  ประจงเรียงเป็นนัยอ่อนบางเบา                        สลักเคล้าคำรักปักรวมใจ
  วางบนผืนแผ่นหล้าทั่วไตรภพ                          สกุณากลบกลั้วเสียงระฆังไข
   รักเบ่งบานบันเทิงอยู่รำไร                                ฟ้าวันใหม่ใจนี้มีใจเคียง