ตัวอย่างกลอน ถึงม้วยดิน สิ้นฟ้า มหาสมุทร ไม่สิ้นสุด ความรัก สมัครสมาน แม้เกิดใน ใต้ฟ้า สุธาธาร ขอพบพาน พิศวาส ไม่คลาดคลา แม้เนื้อเย็น เป็นห้วง มหรรณพ พี่ขอพบ ศรีสวัส ดิ์เป็นมัจฉา แม้เป็นบัว ตัวพี่ เป็นกุมรา เชยผกา โกสุม ประทุมทอง เจ้าเป็นถ้ำ อำไพ ขอให้พี่ เป็นราชสีห์ สิง สู่เป็นคู่สอง จะติดตาม ทรามสงวน นวลละออง เป็นคู่ครอง พิศวาส ทุกชาติไปเพลงยาวถวายโอวาทท่านสุนทรภู่.. เป็นมนุษย์ สุดนิยม เพียงลมปาก จะได้ยาก โหยหิว เพราะชิวหา แม้นพูดดี มีคน เขาเมตตา จะพูดจา จงพิเคราะห์ ให้เหมาะความ..สุภาษิตสอนหญิงท่านสุนทรภู่.. มีสลึง พึงประจบ ให้ครบบาท อย่าให้ขาด สิ่งของ ต้องประสงค์ มีน้อย ใช้น้อย ค่อยบรรจง อย่าจ่ายลง ให้มาก จะยากนาน.สุภาษิตสอนหญิง.ท่านสุนทรภู่ จึงสอนว่า อย่าไว้ ใจมนุษย์ มันแสนสุด ลึกล้ำ เหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์ พันเกี่ยว ที่เลี้ยวลด ก็ไม่คด เหมือนหนึ่งใน น้ำใจคน.พระอภัยมณี.ท่านสุนทรภู่ ชายข้าวเปลือก หญิงข้าวสาร โบราณว่า น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่ง ป่าอัชฌาศัย เราก็จิต คิดดูเล่า เขาก็ใจ ปลูกอื่นใย ปลูกไมต รีดีกว่าพาลพระราชนิพนธ์..พระบรมวงศ์เธอกรมหลวงมหิศวรินทรเมศร์ อันความรู้ รู้กระจ่าง เพียงอย่างเดียว แต่ให้เชี่ยว ชาญเถิด คงเกิดผล อาจจะชัก เชิดชู ฟูสกนธ์ ถึงคนจน พงศ์ไพร่ คงได้ดีนิติสารสาธก..พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกรู) เมื่อแม่มี คู่ครอง สนองพักตร์ ให้ปลงรัก ในรส เสน่หา จงซื่อสัตย์ ปรนนิบัติ ภัสดา เจ้าจงอย่า ให้เคือง ระคายใจ.บทกลอนสอนหญิง..นรินทร์ธิเบศร์ (อิน)
ผู้เฒ่า 15 พ.ย. 2547 00:58 น. - ID 65554 
6636
20
0
23 สิงหาคม 2551 15:50 น. - comment id 262984
15 พฤศจิกายน 2547 03:59 น. - comment id 370359
: )
15 พฤศจิกายน 2547 05:37 น. - comment id 370362
...อ่านแล้วจะทำได้ดีแค่ไหนไม่รู้ค่ะ .. เดี๋ยวลองดู ..^_^..
15 พฤศจิกายน 2547 06:32 น. - comment id 370370
แง้ ๆ ๆ ท่านผู้เฒ่า ใครผิดบ่อย ๆ จาโดนไม้มะยม ฮือ ๆ ๆ แง้ ๆ ๆ หนูหิ่ง ฯ โดนแหง ๆ (ร้องกันไว้ก่อน จาได้ลงเบา ๆ อ่ะเจ้า) เมี้ยว ๆ ๆ
15 พฤศจิกายน 2547 07:27 น. - comment id 370444
แวะมาเป็นกำลังใจให้..........จ้า
15 พฤศจิกายน 2547 08:11 น. - comment id 370452
หน้าส่วนตัว
..ต้องหมายถึงเรน .. แน่ๆเล้ย ย.. เฮ้อ!!
..
แต่เรน .. ม่ายกลัวร้อ ก ..
แบบ เรน..จับมือ ..กับแคร์ ..
..เอาไม้..มะยม .. ของคุณลุง.. ไปซ่อน นะดิคะ.. อิอิอิ.. น๊า .. แคร์ นา..
ก็ ..แคร์ .. เป็นเพื่อนเรน ..เนี่ยนา ..
..
คุณลุง .. หา ไม่เจอ..ร้อ ก..
15 พฤศจิกายน 2547 08:12 น. - comment id 370453
คุณครู.....ขอบคุณ คุณครู ู^___________^
15 พฤศจิกายน 2547 09:18 น. - comment id 370479
ขออนุญาต เรียกคุณลุงผู้เฒ่าว่า ลุงอาจารย์น่ะค่ะ.. สมัยก่อนเจ้านายของพ่อ พ่อนับถือเป็นอาจารย์ (เพราะความสามารถของท่านมีมากค่ะ) พ่อเลยให้กุ้งเรียกว่าคุณลุงคนนั้นว่าลุงอาจารย์ ... แต่คราวนี้ กุ้งขอเลือกที่จะเรียกใครสักคนด้วยตนเองค่ะ.. ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะของลุงอาจารย์ค่ะ.. หลานลุง กุ้งหนามแดง..
15 พฤศจิกายน 2547 10:50 น. - comment id 370493
:-) ดีจัง ทำไมยาวจังเลยอ่านตาเมื่อยหมด
15 พฤศจิกายน 2547 10:57 น. - comment id 370495
สวัสดีคุณครู...รอบสอง เข้ามาปริ้นไปอ่านค่ะ...ไม่ค่อยมีเวลาค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ คุณครู ^__^
15 พฤศจิกายน 2547 12:53 น. - comment id 370583
มาแอบอ่านบทเรียนท่านครูผุ้เฒ่า อิอิศิษย์ครูผู้เฒ่าทั้งหลาย ไม้มะยมเจ็บๆคันๆนะจ๊ะ ขอบคุณครูผู้เฒ่ามากครับ
แก้วประเสริฐ.
15 พฤศจิกายน 2547 13:04 น. - comment id 370590
ศิษย์กี้รับทราบค่ะ...คุณ คู... ช่วงนี้กี้ไม่ค่อยสะดวกในการเล่นเนท ไม่ได้ขี้เกียจนะคะ.. แต่พอทางสะดวกปุ๊บ...กี้ก้อรีบโพสต์กลอนปั๊บค่ะ... ตอนนี้กำลังเขียน...ปลาทอง...อยู่ค่ะ.. อืมมมม..คุณ คู.. อย่าลืมนะคะ...ว่าคุนคูค้างงานกี้ไว้อีกเรื่อง...อารมณ์คิดถึงงัยคะ.. อิอิอิ..ยื่นหมูยื่นแมว.. อิอิอิ..แซวเล่นค่ะ.. (แต่เอาจริง)
15 พฤศจิกายน 2547 13:41 น. - comment id 370625
อูยยยยยยย อาโยะโย๋....ผิดอีกแล้วเหรอ แหะๆ ยิ้มสู้กะไม้มะยม... อาจารย์จ๋า..ขอบคุณมากค่ะ แครอท...คงถูกเฆี่ยนทุกวันเลยนะคะเนี่ย เฮ้อ....เรนจ๋าช่วยแคร์ด้วยนะคะคนดี..ที่น่ารัก วันนี้ไปทำงานก่อนค่ะ อิอิ หนีไม้มะยม เดี๋ยวไว้มีเวลาก่อนนะคะอาจารย์ แคร์จะกลับมา ให้เฆี่ยนอีกค่ะ...แอบย่องๆๆๆๆๆๆ ก้มกราบ อาจารย์แล้วก็หายแว๊บบบบบบบ....
15 พฤศจิกายน 2547 14:35 น. - comment id 370654
:)))
15 พฤศจิกายน 2547 14:46 น. - comment id 370662
อิอิ...ยังไม่โดนไม้มะยม เพราะยังไม่ส่งการบ้าน ฮี่ๆ ๆ...แต่อาจจะโดนไม้มะยม กะเพราะไม่ส่งนี่หล่ะมั๊งเรา ฮี่ ๆ ๆ อิอิ เด๋วค่อยมาส่งนะคะ อิอิ
15 พฤศจิกายน 2547 15:35 น. - comment id 370684
ไม้มะยม...มีความสำคัญมากเลยนะ...ราชิกา..ชักคิดหนักแล้วซิ...แต่คิดว่า...ไม่น่าจะโดนนะ..เพราะโตแล้วนี่...ปล่อยให้เด็กๆ..โดนตีไปก่อน...โดยเฉพาะ..น้องเรน...สงสัยจะถูกตีมากกว่าเพื่อน...พอคนหลังๆ...ก็ต้องหมดแรง..เพราะเป็นผู้เฒ่านี่นา...อิอิ..(ต้องใช้แผน).... แวะมาเป็น...มือใหม่...ด้วยคนค่ะ...(ส่งเมล์ให้แล้วนะคะ)...อย่าตีเด็กมากนัก..ดูแลสุขภาพนะคะ...อิอิ..
15 พฤศจิกายน 2547 16:30 น. - comment id 370741
^_^ จ๊าก....ครูขาเอาไม้มะยมมาขู่หรือคะ จ้างก็ไม่กลัวค่ะ อิอิ ครูผู้เฒ่าแก่แย้ววิ่งไม่ทันจ๋อแน่ๆขอบอกค่ะ ตอนเด็กๆโดนจนด้านแล้วค่ะรุ่นคนเมืองกปิต้องไม้หน้าสามเท่านั้นถึงจะเอาอยู่ค่ะ แต่ว่าครูจะถือไม้หน้าสามไหวหรือเปล่าเจ้าคะ อิอิ......โกยดีกว่าเดี๋ยวโดนกว้างด้วยก้อนหิน แว๊ปป
15 พฤศจิกายน 2547 20:15 น. - comment id 370861
มาบอกครูว่า การบ้านติดไว้อีกทีครับ ยากมากเลยครับ ขอบอก ผมมันพวกเฉไฉ ไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอย ขอบคุณครับสำหรับตัวอย่างเสียง
15 พฤศจิกายน 2547 21:12 น. - comment id 370895
แวะมาเยี่ยมดูเด็กนักเรียน ล้วนน่ารักกันทั้งนั้นเลย คนไหนเข้าห้องช้า น่าจะพิจารณาก้านไม้ยมนะครับ แวะมาเล่นเองเป็นการส่วนตัว ไม่มีกรมไหนจ้างมาหรอกครับ
15 พฤศจิกายน 2547 21:46 น. - comment id 370916
คุณสีน้ำฟ้า..ขอบคุณครับ.คิดอะไรแล้วมีความสุข คิดเถอะครับ..อย่างน้อยยังมีความสุข.. คุณรดา..อ่านแล้วครับทั้งสองเรื่อง..ค่อยๆเขียนไปครับ..รักษาสุขภาพด้วยครับ คุณหิ่งห้อยฯ..ขอบคุณครับ..หิ่งห้อยไม่ร้อง เสียงเมี้ยวๆ..ครับ...มืดจังๆๆ..มันจึงสร้างไฟมาครับ.. คุณผลิใบฯ..ขอบคุณครับ.. คุณแมงกุ๊ดจี่..ขอบคุณครับ..ค่อยๆเขียนนะครับ. คุณกุ้งฯขอบคุณครับ..เรียกอะไรก็ตามสบายครับ มิสำคัญเท่ากับความรู้สึกภายในใจเรา มันเป็นเพียงนามธรรมเท่านั้น.. คุณทะเลทราย..อ่านศึกษาดูนะครับ ยาวหน่อย แต่คุณต้องพยายามมากๆนะครับ..ไม่มีอะไรยาก ถ้าเราตั้งใจทำ.แม้จะไม่ได้ดีเลิศ แต่ก็ได้รู้. คุณแก้วฯ ขอบคุณครับ..ว่างๆก็มาคุยและแนะนำ น้องๆหลานๆ บ้างนะครับ คุณกี้..ขอบคุณครับ..มีทวงด้วย..จำได้ครับ ค้างเรื่องสั้นตัวซนอยู่เรื่องเหมือนกัน จำได้ครับ..ระยะนี้หาเวลาเขียนยากจัง..แต่ไม่ลืมแน่นอน..ขอติดไว้ประเดี๋ยวนะ.คุณน่ะ เอาปลาทองมาส่งซะดีๆ ไม้มะยมนะคุณ.. คุณผัก..ขอบคุณครับ ดูท่าจะซน..ไม่แพ้เจ้าตัวซน..ค่อยๆเขียนนะครับ.. คุณแม่จิตร..ขอบคุณครับ มีโอกาสเรียนเชิญมาเยี่ยมทักทายกันอีกครับ.. คุณจะโดนไม้มะยม..ที่ไม่ส่งการบ้านนะ เมล์ไปแล้วได้รับหรือเปล่าครับ..อย่าลืมผมขออีก5ต้น. คุณราชิกา ขอบคุณครับ..คงไม่กล้าใช้ไม้มะยมกับคุณหรอกครับ ผมกลัวเข็มฉีดยา.. คนเมืองกปิ..นั่นซิ คงวิ่งไล่ไม่ไหว..แต่นักเรียนที่ดี ต้องยืนให้ตีนะ..อย่างนี้เป็นตัวอย่างไม่ดี.. คุณเรไร..เขียนยากครับ.ผมทราบ..ทางเลือกของคุณ คือ ต้องมีอาหารมากชนิด ที่มือเอื้อมถึง.และอุปกรณ์ต่างๆบนโต๊ะอาหาร..ถ้ามีใครมานั่งตรงข้าม เปรียบเทียบ กับรสอาหารก็ไม่แปลกครับ คุณชัยชนะ..ขอบคุณครับ..ดีครับ..ว่างๆเข้ามาเรียนเชิญคุณชัยชนะ แนะนำน้องๆหลานๆบ้างนะครับ อย่างน้อยมาชวนต่อกลอนกันบ้างก็ได้ น้องๆจะได้พัฒนาฝีมือกัน.. สวัสดีทุกท่านครับ ขอให้มีความสุข...
15 พฤศจิกายน 2547 21:53 น. - comment id 370921
ตัวซน..ขอบใจนะ รูปสวยดี..เป็นอะไรหรือเปล่าเงียบๆไป..ตัวซนน่ะเป็นศิษย์ที่เราภูมิใจ..มีอะไรก็แนะนำเพื่อนๆก็ช่วยเราไปบ้าง.. หลายอย่างเราแนะนำตัวซนมากกว่าใคร..และเรามั่นใจว่าตัวซนเข้าใจ ได้ดีไม่น้อย.. ขยันเรียนนะตัวซน..เรารู้ว่าตัวซนเป็นคนฉลาด และมีความคิดอ่านที่ดี..สวัสดีนะ.
16 พฤศจิกายน 2547 00:12 น. - comment id 371013
กานต์เข้าห้องช้า อย่าตีนะคะ เผลอหลับไปนิดนึง ตื่นมาก็ห้าทุ่มแล้วค่ะ มาอ่านแล้วนะคะ จะพยายามนะคะ แล้วจะส่งการบ้านนะคะ อย่าตีแรงนะคะ กลัวไม้มะยม แหะๆ ยังไม่ได้เขียนเลยค่ะวันนี้ พรุ่งนี้นะคะ จะขยันค่ะ
16 พฤศจิกายน 2547 11:00 น. - comment id 371165
แม้ใจไม่คร้ามต่อ มรณะ ภัยฤา
ใจก็โล่งแลจะ สุขแท้
ยิ้มหัวบ่มัวละ เลยกิจ
บ่มิสิ้นหวังแม้ ป่วยเพียงปางตายฯ.
ดุสิตสมิต
อันกำเนิดเกิดมาในสากล ใครจะพ้นมรณาก็หาไม่
จงระงับดับความอาลัย ถึงโศกไปใช่ที่จะเป็นมาฯ
อิเหนา
ใครจะไว้ใจอะไรไว้ใจเถิด แต่อย่าเกิดไว้ใจในสิ่งห้า
หนึ่งอย่าไว้ใจทะเลทุกเวลา สองสัตว์เขี้ยวเล็บงาอย่าไว้ใจ
สามผู้ถืออาวุธสุดจักร้าย สี่ผู้หญิงทั้งหลายอย่ากรายใกล้
ห้ามหากษัตริย์ทรงฉัตรชัย ถ้าแม้ใครประมาทอาจถึงตายฯ
นิทานเวตาล
แมลงภู่เป็นคู่ของบุษบา โบราณว่ามีจริงทุกสิ่งสม
หญิงกับชายเป็นคู่ชูอารมณ์ ทั้งปฐมกัปป์กัลป์พุทธันดร.
พระแท่นดงรัง
บุษบาบานเบิกสร้อย เสาวคนธ์
ฝูงภมรมัววน หวี่ร้อง
นารีแรกรุ่นยล กำดัด สวาทนา
ชายแต่ตอมจักต้อง ไต่เต้าตามหาฯ
นิทานชาคริต
หามาฝากครับท่านอาจารย์
+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
16 พฤศจิกายน 2547 12:55 น. - comment id 371208
คุณเพียงพลิ้ว..ค่อยๆเขียนครับ ไม่ต้องรีบร้อน ตรวจทานให้ดี แล้วค่อยลง... พ่อขุนแผน..ขอบคุณนะ....อื่อ..เราน่ะมีมากๆมายแล้ว..เยอะแยะ เอาส่งให้เพื่อนๆอ่านมากๆเถอะ..เลือกบทที่เสียง อยู่ในแนวท่านสุนทรภู่ กลอนตลาดน่ะ มันหลายแบบ ตามแต่คนชอบ..เมกกะก็เขียนให้งามๆนะ..ระวังอย่าให้ผิดพลาด สวัสดีนะครับ
16 พฤศจิกายน 2547 16:14 น. - comment id 371370
...สิบนิ้วพนมก้มกราบครู ...เป็นผู้รู้กาพย์กลอนอักษรสาร ...ศิษย์จะตั้งใจเขียนเรียนทุกวาร ...เพราะศิษย์นั้นรักงานในกานต์กลอน ...จะยากเย็นแค่ไหนศิษย์ไม่หวั่น ...จะขยันทำการบ้านที่ครูสอน ...จะจดจำน้ำคำทุกขั้นตอน ...ก่อนหลับตาลงนอนขอพรพรหม ...อธิษฐานให้ครูท่านผู้เฒ่า ...เจริญก้าวหน้าไกลใจสุขสม ...เป็นขวัญใจชาวไทฯ...คนนิยม ....ศิษย์ชื่นชมขอน้อมนบเคารพครู
16 พฤศจิกายน 2547 16:58 น. - comment id 371415
ผมแก่เกินเรียนรึยังนะ ขอบคุณคนดีดีที่ช่วยชี้นำกันครับ
16 พฤศจิกายน 2547 21:25 น. - comment id 371639
คุณที่ชอบลืมลงชื่อ..ขอบคุณครับ..ความรู้ทุกอย่างในโลก เรียนทันกันครับ..ขอเพียงมีความตั้งใจ ผมจะดีใจมาก ถ้าคุณเขียนได้ดี..สำหรับกลอนข้างบน..เพราะศิษย์นั้นรักงานใน กานต์ กลอน กานต์ตัวนี้..ผมก็หาคำแปลในพจฯ ไม่เจอ คาดว่าน่าจะมาจาก การเขียนฉันท์..ซึ่งลดรูปแล้ว..ซึ่งผมเห็น เขามาใช้แทนคำว่า เขียน..ฉะนั้นลองเปลี่ยนเป็น.. เพราะศิษย์นั้นรักงานการเขียนกลอน...ผมว่ามันชัดกว่า..คุณลองอ่านดูนะ... คุณแทนไท ขอบคุณครับ..ผมว่าจะเข้าไปบอกคุณหลายทีแล้ว..แต่พอเข้าเวบมา ดูโน้นนี่ หมดเวลาทุกที.... คุณกับคุณกีตนะ..เป็นคนที่เขียนมีอารมณ์ อยู่ใต้อักษรมาก ผมชอบจริงๆ...สำหรับคุณ ติดตรง บางครั้งเสียงกลอนไม่เสมอ เวลาคนอ่านสะดุด อารมณ์ ที่จะอินกับบทกลอนคุณ ก็สะดุดไปด้วย.. สัมผัสลงตำแหน่ง ควรลงให้เหมือนกันทุกบทครับ...และบรรทัดที่สอง ควรเป็นเสียงจัตวา..เวลาอ่านแล้วไหล จะบังคับ ท้ายวรรคสามไปเอง บรรทัดที่4 ลงสามัญ..ก็ตามแบบที่ยกมาครับ ลองพิจารณาดู..สวัสดีทั้งสองท่านครับ.
16 พฤศจิกายน 2547 22:08 น. - comment id 371684
...สิบนิ้วพนมก้มกราบครู ...เป็นผู้รู้กาพย์กลอนอักษรสาร ...ศิษย์จะตั้งใจเขียนเรียนทุกวาร ...เพราะศิษย์นั้นรักงานการเขียนกลอน ...จะยากเย็นแค่ไหนศิษย์ไม่หวั่น ...จะขยันทำการบ้านที่ครูสอน ...จะจดจำน้ำคำทุกขั้นตอน ...ก่อนหลับตาลงนอนขอพรพรหม ...อธิษฐานให้ครูท่านผู้เฒ่า ...เจริญก้าวหน้าไกลใจสุขสม ...เป็นขวัญใจชาวไทฯ...คนนิยม ....ศิษย์ชื่นชมขอน้อมนบเคารพครู ขอบคุณค่ะอาจารย์...อิอิ..แก้แล้วค่ะ แคร์ลืมใส่ชื่อ..จะโดนก้านมะยมรึป่าวเอ่ย
17 พฤศจิกายน 2547 23:52 น. - comment id 372468
สวัสดีค่ะคุณครู วันนี้หนูแวะมาหา เพื่อมาอ่านอักษร ตามหลักหนาภาษากลอน *-*สวัสดีค่ะอาจารย์ผู้เฒ่า ขอบคุณนะค่ะสำหรับสิ่งดีๆ ที่มอบให้ลูกศิษย์ เลยน้ำชาเขียวพร้อมเสริ์ฟให้อาจารย์เหมือนกันค่ะ อิอิ กระพริบตาสามครั้ง บายก่อนนะค่ะ*-*
18 พฤศจิกายน 2547 22:28 น. - comment id 373053
อ่านแล้ว.....ก็ขอกวนอีกแหละ....ทำไมที่นี่มีหน้าม้าเยอะจัง....ท่าน ฒเฒ่า...ใช้คาถาไรนี่? กว่าจะอ่านหมด...ต้องไปยาลม ยาอม ยาหม่อง (ตาลายอะเดะ)..... ..................บาย...หายไปหลายวันเดี๋ยวกดอ่านให้หมดก่อน...เพราะเราต้องเดินทางต่ออีกจิ...กว่าจะได้เข้ามา..อ่านกลอนแย่ๆๆของ...ฒ..เฒ่าผู้โง่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆงมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(อิอิ...รีบเตรียมหลวงพ่อโกย)........
21 พฤศจิกายน 2547 00:45 น. - comment id 374301
ขอบคุณ ..คุณผัก และคนไร้เงา .. ทะเลไร้คลื่น..ป่วนแต่เราพอนะ เราไม่ว่าอะไรหรอก แต่ระวังอย่าไปพาดพิง คนอื่น.ไม่เป็นผลดีกับตัวคุณเอง.. สวัสดีทุกท่านครับ
9 กรกฎาคม 2549 21:46 น. - comment id 414657
อยากให้ช่วยแต่งคำควัญเกี่ยวกับวันภาษาไทยให้หน่อยค่ะ
9 กรกฎาคม 2549 21:53 น. - comment id 414658
ขอด่วนเลยนะคะ ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
